Μπορεί ένας μακρινός πλανήτης να δείξει πως θα μοιάζει το τέλος της Γης;
Αστρονόμοι ανακάλυψαν πλανήτη παρόμοιο με τη Γη που δείχνει πως θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας όταν ο Ήλιος φτάσει στο τέλος της ζωής του
Οι αστρονόμοι ανακάλυψαν έναν μακρινό πλανήτη που μοιάζει με τη Γη και προσφέρει μια ανατριχιαστική ματιά στο πώς θα μπορούσε να μοιάζει ο πλανήτης μας σε δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα.
Αυτός ο πλανήτης ίσως ήταν κατοικήσιμος κάποτε και περιστρεφόταν γύρω από ένα άστρο παρόμοιο με τον τρόπο που ο πλανήτης μας περιστρέφεται γύρω από τον Ήλιο. Ωστόσο, το άστρο που τον φιλοξενούσε υπέστη βίαιο θάνατο κάποια στιγμή, με αποτέλεσμα αυτός ο πλανήτης να αποκολληθεί και να παρασυρθεί πιο μακριά στο Διάστημα, αναφέρει η έρευνα.
Ωστόσο όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Daily Mail, oρισμένες μελέτες δείχνουν ότι ο Ήλιος θα αρχίσει τη διαδικασία θανάτου του σε περίπου ένα δισεκατομμύριο χρόνια. Όταν έρθει αυτή η στιγμή, ο πλανήτης μας θα μπορούσε να έχει μια μοίρα παρόμοια με αυτή του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.
Ποιος είναι ο νέος πλανήτης και το άστρο
Ο νέος πλανήτης και το άστρο που τον φιλοξενεί βρίσκονται σε απόσταση περίπου 4.000 ετών φωτός από τη Γη. Εντοπίστηκαν για πρώτη φορά το 2020, αλλά μια ομάδα αστρονόμων του Πανεπιστημίου της Καλιφόρνια στο Μπέρκλεϊ έριξε πρόσφατα άλλη μια ματιά σε αυτό το πλανητικό σύστημα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Keck στη Χαβάη.
Η μελέτη τους καθόρισε ότι αυτός ο πλανήτης περίπου στο μέγεθος Γης περιστρέφεται γύρω από έναν λευκό νάνο, δηλαδή τον πυκνό, καυτό πυρήνα ενός άστρου που έχει πεθάνει. Πριν το άστρο πεθάνει, αυτό το πλανητικό σύστημα μπορεί να έμοιαζε πολύ με τη Γη σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Και δεν αποκλείεται αυτός ο πλανήτης να είχε υποστηρίξει ζωή πριν από δισεκατομμύρια χρόνια.
Αλλά σήμερα, αυτός ο βραχώδης, άγονος πλανήτης υπάρχει εκτός της κατοικήσιμης ζώνης του λευκού νάνου -της περιοχής γύρω από ένα άστρο που είναι ικανή να συντηρήσει ζωή, επισημαίνεται. Ο δικός μας ήλιος θα περάσει τελικά από την ίδια διαδικασία θανάτου. Αλλά δεν θα είμαστε ζωντανοί για να το δούμε. Μελέτες δείχνουν ότι το άστρο μας έχει ακόμα ένα δισεκατομμύριο χρόνια ζωής.
Αλλά ο θάνατος του Ήλιου θα εξατμίσει τελικά τους ωκεανούς της Γης και θα διπλασιάσει την ακτίνα της τροχιάς της. Και αυτό μόνο αν η διαστολή του Ήλιου δεν καταπιεί πρώτα ολόκληρο τον πλανήτη μας. Καθώς ο Ήλιος εισέρχεται στη φάση του ερυθρού γίγαντα -το τελικό στάδιο πριν από τον θάνατο- θα φουσκώσει σαν μπαλόνι, θα καταπιεί και θα αποτεφρώσει τον Ερμή και την Αφροδίτη.
Ταυτόχρονα, η συρρίκνωση της μάζας του θα αναγκάσει τους επιζώντες πλανήτες -όπως ίσως η Γη- να διευρύνουν τις τροχιές τους. Αυτό θα προσφέρει στη Γη μια μικρή πιθανότητα επιβίωσης. Αλλά είναι πιθανό ο πλανήτης μας να καταβροχθιστεί μαζί με τον Ερμή και την Αφροδίτη κατά τη διάρκεια της φάσης του ερυθρού γίγαντα του Ήλιου.
Το σενάριο για το μέλλον της Γης
«Προς το παρόν δεν έχουμε συναίνεση για το αν η Γη θα μπορούσε να αποφύγει να καταβροχθιστεί από τον ερυθρό γίγαντα ήλιο», δήλωσε σε ανακοίνωσή του ο επικεφαλής συγγραφέας Keming Zhang, μεταδιδακτορικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνιας στο Σαν Ντιέγκο. «Σε κάθε περίπτωση, ο πλανήτης Γη θα είναι κατοικήσιμος για άλλο ένα δισεκατομμύριο χρόνια, οπότε οι ωκεανοί της Γης θα εξατμιστούν από το ανεξέλεγκτο φαινόμενο του θερμοκηπίου – πολύ πριν από τον κίνδυνο να καταβροχθιστεί από τον κόκκινο γίγαντα», πρόσθεσε.
Σε οκτώ δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, ο ήλιος θα περάσει στην τελική του μετατροπή σε έναν «νεκρό λευκό νάνο. Τα εξωτερικά του στρώματα θα διασκορπιστούν, αφήνοντας πίσω μια πυκνή, λαμπερή σφαίρα που θα έχει το μέγεθος της Γης, αλλά θα εξακολουθεί να έχει την αρχική μάζα του ήλιου.
Αν η Γη επιβιώσει από τη φάση του ερυθρού γίγαντα του ήλιου, θα έχει απομακρυνθεί περίπου δύο φορές περισσότερο από τον ήλιο από ό,τι βρίσκεται τώρα. Αυτή η νέα τροχιά θα την τοποθετήσει πολύ έξω από την κατοικήσιμη ζώνη του λευκού νάνου. Αυτή η ζοφερή εικόνα του μέλλοντος του πλανήτη μας μοιάζει εξαιρετικά με την τρέχουσα κατάσταση αυτού του νεοανακαλυφθέντος πλανήτη.
Η ερευνητική ομάδα δημοσίευσε τα ευρήματά της σήμερα στο περιοδικό Nature Astronomy.