Το φάρμακο που αυξάνει τη διάρκεια ζωής των ζώων – Η αποκάλυψη των επιστημόνων

Οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μπορεί να επιβραδύνει και την ανθρώπινη γήρανση

Parallaxi
το-φάρμακο-που-αυξάνει-τη-διάρκεια-ζωή-579332
Parallaxi

Ένα φάρμακο αύξησε τη διάρκεια ζωής των πειραματόζωων κατά σχεδόν 25%, σε μια ανακάλυψη που οι επιστήμονες ελπίζουν ότι μπορεί να επιβραδύνει και την ανθρώπινη γήρανση.

Τα ποντίκια που έλαβαν θεραπεία ήταν γνωστά στο εργαστήριο ως «Supermodel granny» λόγω της νεανικής τους εμφάνισης. Ήταν πιο υγιή, πιο δυνατά και εμφάνιζαν λιγότερους καρκίνους από αυτά που δεν έπαιρναν φάρμακα. Το φάρμακο δοκιμάζεται ήδη σε ανθρώπους, αλλά είναι άγνωστο αν θα έχει το ίδιο αντιγηραντικό αποτέλεσμα.

Η αναζήτηση μεγαλύτερης διάρκειας ζωής είναι συνυφασμένη με την ανθρώπινη ιστορία. Ωστόσο, οι επιστήμονες γνωρίζουν εδώ και καιρό ότι η διαδικασία γήρανσης είναι εύπλαστη, καθώς τα πειραματόζωα ζουν περισσότερο αν μειωθεί σημαντικά η ποσότητα της τροφής που καταναλώνουν.

Η ομάδα του εργαστηρίου Ιατρικής Επιστήμης MRC, του Imperial College του Λονδίνου και της Ιατρικής Σχολής Duke-NUS στη Σιγκαπούρη ερευνούσε μια πρωτεΐνη που ονομάζεται ιντερλευκίνη-11. Τα επίπεδά της αυξάνονται στο ανθρώπινο σώμα καθώς γερνάμε, συμβάλλει σε υψηλότερα επίπεδα φλεγμονής και οι ερευνητές λένε ότι γυρίζει αρκετούς βιολογικούς διακόπτες που ελέγχουν τον ρυθμό της γήρανσης.

Οι ερευνητές πραγματοποίησαν δύο πειράματα: 

  • Στο πρώτο τροποποίησαν γενετικά ποντίκια ώστε να μην μπορούν να παράγουν ιντερλευκίνη-11.
  • Στο δεύτερο περίμεναν μέχρι τα ποντίκια να γίνουν 75 εβδομάδων (που αντιστοιχεί περίπου σε έναν άνθρωπο 55 ετών) και στη συνέχεια τους έδιναν τακτικά ένα φάρμακο για να απομακρύνουν την ιντερλευκίνη-11 από τον οργανισμό τους

Τα αποτελέσματα, που δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Nature, έδειξαν ότι η διάρκεια ζωής αυξήθηκε κατά 20-25% ανάλογα με το πείραμα και το φύλο των ποντικών. Τα ηλικιωμένα εργαστηριακά ποντίκια πεθαίνουν συχνά από καρκίνο, ωστόσο τα ποντίκια που στερούνταν την ιντερλευκίνη-11 είχαν πολύ χαμηλότερα επίπεδα της νόσου. Και παρουσίασαν βελτιωμένη μυϊκή λειτουργία, ήταν πιο αδύνατα, είχαν πιο υγιή γούνα και σημείωσαν καλύτερη βαθμολογία σε πολλές μετρήσεις.

Αλλά τι γίνεται με τους ανθρώπους; Τα μεγάλα αναπάντητα ερωτήματα είναι αν θα μπορούσε να επιτευχθεί το ίδιο αποτέλεσμα στους ανθρώπους και ποιες θα ήταν οι παρενέργειες

Η ιντερλευκίνη-11 έχει ρόλο στο ανθρώπινο σώμα κατά τη διάρκεια της πρώιμης ανάπτυξης. Οι άνθρωποι, πολύ σπάνια, γεννιούνται χωρίς να μπορούν να την παράγουν. Αυτό μεταβάλλει τον τρόπο με τον οποίο τα οστά στο κρανίο τους ενώνονται μεταξύ τους, επηρεάζει τις αρθρώσεις τους, οι οποίες μπορεί να χρειαστούν χειρουργική επέμβαση για να διορθωθούν, και τον τρόπο με τον οποίο βγαίνουν τα δόντια τους. Έχει επίσης ρόλο στην ουλοποίηση. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αργότερα στη ζωή, η ιντερλευκίνη-11 παίζει τον άσχημο ρόλο να οδηγεί τη γήρανση.

Ο καθηγητής Cook δήλωσε ότι οι δοκιμές δεν έχουν ολοκληρωθεί, ωστόσο, τα δεδομένα υποδηλώνουν ότι το φάρμακο είναι ασφαλές. Αυτή είναι μόνο η τελευταία προσέγγιση για τη «θεραπεία» της γήρανσης με φάρμακα. Το φάρμακο για τον διαβήτη τύπου 2, η μετφορμίνη, και η ραπαμυκίνη, η οποία λαμβάνεται για να αποτραπεί η απόρριψη ενός μοσχεύματος οργάνου, ερευνώνται αμφότερα ενεργά για τις αντιγηραντικές τους ιδιότητες.

Η καθηγήτρια Anissa Widjaja, από την Ιατρική Σχολή Duke-NUS, δήλωσε: «Αν και η εργασία μας έγινε σε ποντίκια, ελπίζουμε ότι τα ευρήματα αυτά θα έχουν μεγάλη σημασία για την ανθρώπινη υγεία, δεδομένου ότι έχουμε δει παρόμοια αποτελέσματα σε μελέτες ανθρώπινων κυττάρων και ιστών. Αυτή η έρευνα αποτελεί σημαντικό βήμα προς την καλύτερη κατανόηση της γήρανσης και έχουμε αποδείξει, σε ποντίκια, μια θεραπεία που θα μπορούσε ενδεχομένως να παρατείνει την υγιή γήρανση».

Η Ilaria Bellantuono, καθηγήτρια μυοσκελετικής γήρανσης στο Πανεπιστήμιο του Sheffield, δήλωσε: «Συνολικά, τα δεδομένα φαίνονται στέρεα, πρόκειται για άλλη μια πιθανή θεραπεία που στοχεύει σε έναν μηχανισμό γήρανσης, ο οποίος μπορεί να ωφελήσει την ευθραυστότητα». Ωστόσο, δήλωσε ότι εξακολουθούν να υπάρχουν προβλήματα, συμπεριλαμβανομένης της έλλειψης στοιχείων σε ασθενείς και του κόστους παρασκευής τέτοιων φαρμάκων και «είναι αδιανόητο να θεραπεύουμε κάθε 50χρονο για το υπόλοιπο της ζωής του».

Με πληροφορίες από BBC

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα