Επιστολή διαμαρτυρίας από αναισθησιολόγους για τον αποκλεισμό τους από προκήρυξη

Επιστολή που έχει υπογραφεί από 104 ειδικευόμενους αναισθησιολογίας που εργάζονται σε νοσοκομεία όλης της Ελλάδας, στάλθηκε προς τον Υπουργό Υγείας. Αφορμή της επιστολής αποτελεί η πρόσφατη προκήρυξη της 7ης ΥΠΕ σε συνδυασμό με τις τεράστιες ελλείψεις αναισθησιολόγων που αναφέρονται ανά τακτά χρονικά διαστήματα στα ΜΜΕ. Οι υπογράφοντες διαμαρτύρονται για το γεγονός πως στη συγκεκριμένη προκήρυξη δεν δόθηκε η δυνατότητα στους Αναισθησιολόγους να υποβάλουν αιτήσεις για θέσεις σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών. 

Αναλυτικά η επιστολή:

«Κύριε Υπουργέ,

Αφορμή για την παρούσα επιστολή αποτελεί η προκήρυξη για την πλήρωση θέσεων ειδικευμένων ιατρών του κλάδου Ε.Σ.Υ. (Αρ. Πρωτ.Γ4α/Γ.Π. 54849), όπου επιλεκτικά στην 7η ΥΠΕ δε δόθηκε η δυνατότητα στους Αναισθησιολόγους να υποβάλουν αιτήσεις για θέσεις σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας και Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών.

Με λύπη πληροφορηθήκαμε την απάντηση της 7ης ΔΥΠΕ η οποία, παρά τις αντιδράσεις της Ελληνικής Αναισθησιολογικής Εταιρίας, μας ανακοίνωσε απροκάλυπτα και χωρίς αιδώ ότι στο βωμό της πρόσκαιρης και φαινομενικής κάλυψης προβληματικών μονάδων, είναι διατεθειμένη να ανακόψει την επαγγελματική σταδιοδρομία μας.

Θεωρούμε την προκήρυξη παράνομη και αντικείμενη στις αρχές του συντάγματος περί ισότητας και την απάντηση της ΔΥΠΕ άτοπη, καθώς εμφανίζει το φαινόμενο της έλλειψης Αναισθησιολόγων ως κάτι παροδικό, αναφέροντας ότι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ‘’δεν θα συμπεριληφθούν στην παρούσα φάση’’. Αν κοιτάξουμε τους αριθμούς, στην Ελλάδα υπηρετούμε περίπου 130 ειδικευόμενοι Αναισθησιολογίας σε σύνολο περίπου 360 θέσεων. Εύκολα λοιπόν συμπεραίνουμε ότι η έλλειψή μας θα γίνει πιο φανερή τα επόμενα έτη και μπορεί κανείς να κατανοήσει πόσο ανούσια είναι η προσέγγιση της ΔΥΠΕ στο πρόβλημα, η οποία αντί να δώσει κίνητρα στους νέους αναισθησιολόγους να επιλέξουν τις προβληματικές μονάδες, λειτουργεί με πολιτικές που καταργούν τα εργασιακά δικαιώματα των Αναισθησιολόγων, αποτρέποντας έτσι τους νέους ειδικευμένους από το να αναζητήσουν εργασία στα νοσοκομεία ευθύνης της.

Δημιουργείται επίσης ένα είδος ‘’δεδικασμένου’’ βάσει του οποίου θα προκηρύσσονται θέσεις από τις οποίες θα αποκλείονται συγκυριακά συγκεκριμένες ιατρικές ειδικότητες ανάλογα με τις ανάγκες της εκάστοτε ΔΥΠΕ.

Ακόμα, με τον αποκλεισμό μας από τις θέσεις των ΤΕΠ και ΜΕΘ, υποβαθμίζεται σημαντικά το επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας, αφού λόγω της φύσης της ειδικότητας, οι Αναισθησιολόγοι έχουν τις πλέον κατάλληλες δεξιότητες και γνώσεις ώστε να αντιμετωπίσουν βαρέως πάσχοντες ασθενείς.

Ως ειδικευόμενοι και μελλοντικοί ειδικευμένοι που θα κληθούμε να στελεχώσουμε τα νοσοκομεία της χώρας, θεωρούμε τα παραπάνω απαράδεκτα να συμβαίνουν σε ένα ευνομούμενο δημοκρατικό κράτος, στο οποίο ο καθένας θα πρέπει να είναι ελεύθερος να ακολουθεί την επαγγελματική σταδιοδρομία που επιλέγει.

Πιστεύουμε επίσης ότι θα πρέπει να δοθούν κίνητρα ώστε περισσότεροι ιατροί να επιλέγουν την ειδικότητα της Αναισθησιολογίας, το οποίο νομοτελειακά θα οδηγήσει σε καλύτερη κάλυψη προβληματικών μονάδων υγείας που παρουσιάζουν μεγαλύτερη έλλειψη.

Αναφέρουμε ορισμένα κίνητρα που θα μπορούσαν να δοθούν:

1) Κατάργηση της υποχρεωτικής υπηρεσίας υπαίθρου ως προαπαιτούμενου για τη συμμετοχή στις εξετάσεις λήψης ειδικότητας και τη διεκδίκηση μόνιμης θέσης στο Ε.Σ.Υ., όπως ίσχυε όταν η Αναισθησιολογία ήταν άγονη ειδικότητα. Έτσι, οι ειδικευόμενοι θα μπορούν να απορροφηθούν άμεσα από τα νοσοκομεία, στα οποία θα προσφέρουν με τις γνώσεις και τις δεξιότητές τους πολύ πιο εξειδικευμένες υπηρεσίες από ότι σε ένα περιφερικό ιατρείο, για την κάλυψη του οποίου μπορεί να χαθεί πολύς εργασιακός χρόνος.

2) Κατάργηση του περιορισμού διεκδίκησης μόνιμης θέσης μόνο σε μια ΥΠΕ.

3) Τήρηση του νόμου και τα εργασιακά δικαιώματα που απορρέουν από αυτόν και αφορούν το δικαίωμα εξειδίκευσης και τη διεκδίκηση θέσεων στα Τμήματα Επειγόντων Περιστατικών και στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας.

4) Καθιέρωση συνθηκών εργασιακής ασφάλειας, με αποφυγή υποχρεωτικών μετακινήσεων προσωπικού για εμβαλωματική κάλυψη μονάδων υγείας διαφορετικών από αυτές στις οποίες έγινε η πρόσληψη.

5) Εφαρμογή της υπουργικής απόφασης Υ4α/3592/1996 – ΦΕΚ 1044/Β/25-11-1997 για την ασφάλεια στην αναισθησία, της οδηγίας 2003/88 του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου σχετικά με την οργάνωση του χρόνου εργασίας καθώς και του αντίστοιχου σχεδίου νόμου του 2017 ώστε να εξασφαλίζεται επαρκής χρόνος ανάπαυσης και να μειώνονται φαινόμενα τύπου ‘’burn-out’’.

6) Χορήγηση επιδόματος ‘’άγονης ειδικότητας’’.

Ευελπιστούμε στην άμεση ανταπόκρισή σας»