«Έβλεπες τη σκηνή μπροστά σου» – 30 χρόνια από την τραγωδία που συγκλόνισε την Ελλάδα

Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Φεβρουαρίου 1991 όταν σημειώθηκε μία από τις μεγαλύτερες τραγωδίες στην ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας.

Σαν σήμερα πριν από 30 χρόνια το μεταγωγικό αεροσκάφος C-130 της Πολεμικής Αεροπορίας συνετρίβη στο όρος Όθρυς με τραγικό απολογισμό τον θάνατο 63 ανθρώπων, 58 σμηνίτες και 5 μέλη του πληρώματος.

Το μοιραίο αεροσκάφος είχε απογειωθεί από την Ελευσίνα με προορισμό τα Χανιά και την 115 Πτέρυγα Μάχης και με ενδιάμεσο σταθμό την 111 Πτέρυγα Μάγχης στην Αγχίαλο για να παραλάβει προσωπικό.

Είκοσι λεπτά μετά την απογείωση του από την Ελευσίνα και σε απόσταση περίπου 38 χιλιομέτρων από την Αγχίαλο το σήμα του C-130 χάνεται από τα ραντάρ, χωρίς προηγουμένως να αναφερθεί κάποιο πρόβλημα. Αμέσως σήμανε συναγερμός και ξεκίνησαν οι έρευνες για τον εντοπισμό του.

Παρά όμως τις υπεράνθρωπες προσπάθειες των ομάδων ερευνών και διάσωσης και την γιγαντιαία επιχείρηση με τη συμμετοχή οχτώ αεροσκαφών F-16 δύο C-130, δυο Canadair CL-215, δύο ελικόπτερων Σινούκ, ελικόπτερων του Ναυτικού, αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας και μεγάλων δυνάμεων καταδρομών και πεζοναυτών, για τρεις ημέρες δεν βρίσκεται ίχνος του αεροσκάφους.

Στις 8 Φεβρουαρίου 1991 πιλότος στρατιωτικού ελικοπτέρου εντοπίζει τα συντρίμμια του C-130 στην κορυφή Τσατάλι του όρους Όθρυς σε υψόμετρο 1.520 μέτρων και σε απόσταση 60 χιλιομέτρων μακριά από το σημείο που θα έπρεπε να βρισκόταν κανονικά.

Σύμφωνα με τα επίσημα έγγραφα που κατατέθηκαν η τελευταία επαφή του μοιραίου αεροσκάφους με τον πύργο ελέγχου της 111 ΠΜ ήταν στις 12:55 το μεσημέρι και ενώ είχε αρχίσει η διαδικασία προσγείωσης διά οργάνων, λόγω χαμηλής νέφωσης και κακοκαιρίας που επικρατούσε στην περιοχή. Μετά απλώς χάθηκε.

«Το αεροσκάφος ήταν κομμένο σε δύο κομμάτια»

Το armyvoice.gr είχε δημοσιεύσει το 2018 μαρτυρία του αρχηγού της ομάδας του Ειδικού Τμήματος Αλεξιπτωτιστών, Πέτρου Αλεξανδράτου, που της ανατέθηκε το δύσκολο έργο της περισυλλογής των σωρών.

«Κάποια στιγμή ενημερωθήκαμε να πάρουμε εξοπλισμό αναρρίχησης και να ανεβούμε στο βουνό διότι έχει εντοπισθεί το αεροσκάφος. Πήραμε την εντολή πρωί και χαράματα ξεκινήσαμε. Δεν είχε ξημερώσει ακόμα όταν φτάσαμε στον χώρο.

Φτάνοντας στον χώρο, χωρίς να μας έχουν πει λεπτομέρειες, προσγειώθηκε το Σινούκ και αρχίσαμε σιγά-σιγά να καταλαβαίνουμε το χάος το οποίο υπήρχε.

Μουδιασμένοι, αρχίσαμε υπό τον ταγματάρχη Μουζουρέα, να παίρνουμε εντολές πως θα κινηθούμε, πού θα εντοπίσουμε και που θα συγκεντρώνουμε τις σωρούς, καθώς και πως θα ενημερώνουμε για το τι κάνουμε.

Το αεροσκάφος ήταν κομμένο σε δυο κομμάτια. Δύο μεγάλα κομμάτια. Το πιλοτήριο και πίσω η ουρά του αεροσκάφους».

«Γιατί χάθηκαν τα παιδιά μας;»

Οι εκδοχές που ακούστηκαν για το δυστύχημα ήταν διαφορετικές.

Το πρώτο σενάριο υποστήριζε ότι οι αρχές ήξεραν από την πρώτη στιγμή που βρίσκονταν τα συντρίμμια του αεροσκάφους, αλλά θέλησαν να προστατεύσουν κάποιο «μυστικό» και έτσι καθυστέρησαν να φτάσουν στο σημείο της συντριβής. Ειπώθηκε μάλιστα, ότι υπήρχαν επιζώντες που περίμεναν βοήθεια, η οποία δεν έφτασε εγκαίρως. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε.

Η δεύτερη εκδοχή έλεγε ότι στην περιοχή πετούσε και άλλο αεροσκάφος, πιθανώς εχθρικό, το οποίο αποσυντόνισε τα όργανα του C 130 και το οδήγησε σε πτώση. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε.

Η τρίτη διατύπωση ανέφερε πως το αεροσκάφος μετέφερε εκρηκτικά, τα οποία προκάλεσαν έκρηξη στον αέρα, γεγονός που οδήγησε τον πιλότο σε μοιραία αναγκαστική προσγείωση. Οι υποστηρικτές αυτής της εκδοχής ενίσχυαν την άποψή τους λέγοντας ότι αμέσως μετά την ανεύρεση των συντριμμιών, ελικόπτερα Σινούκ, απομάκρυναν από την περιοχή αγνώστου περιεχομένου κιβώτια, ενώ η περισυλλογή των νεκρών δεν έγινε παρουσία ιατροδικαστή. Το σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε.

Το γεγονός ότι κανένα σενάριο δεν επιβεβαιώθηκε, αλλά ούτε και διαψεύστηκε, προκάλεσε αντιδράσεις από τους συγγενείς των θυμάτων, οι οποίοι ζητούσαν να μάθουν την αλήθεια και να υπάρξει δικαίωση.

Το «64ο θύμα»

Η δίκη έγινε 3 χρόνια μετά. Κατηγορούμενος ήταν ο χειριστής του πύργου ελέγχου του Αλμυρού, ο οποίος καταδικάστηκε σε 2ετή φυλάκιση με αναστολή. Σε δίκη του 1996, ο κατηγορούμενος αθωώθηκε παμψηφεί, αλλά λίγα χρόνια αργότερα, σε ηλικία 52 ετών, έφυγε από τη ζωή λόγω κατάθλιψης. Πολλοί έκαναν λόγο για το 64ο θύμα του δυστυχήματος.

«Έβλεπες τη σκηνή μπροστά σου»

Ο δημοσιογράφος Γιώργος Αυγερόπουλος ήταν από εκείνους που είχαν φτάσει στο σημείο για να καλύψουν το θέμα. Σε συνέντευξη του σε αφιέρωμα της εκπομπής «Μηχανή του Χρόνου» θυμάται:

«Οι καιρικές συνθήκες ήταν τέτοιες που είχαν καλύψει πλήρως την Όθρυ. Δεν μπορούσες να δεις από τα ελικόπτερα. Έπρεπε να έχεις ένα μεγάλο τζιπ ή ένα τρακτέρ για να διασχίσεις το ύψος του χιονιού που υπήρχε. Το ψάχναμε σε διάφορες γωνίες της Στερεάς Ελλάδας. Κάτι άκουσε κάποιος στη Λαμία, κάτι άκουσε κάποιος άλλος στην Εύβοια. Όταν φτάσαμε το σκηνικό ήταν απίστευτο. Έβλεπες τη σκηνή μπροστά σου που το αεροσκάφος έπεφτε. Γιατί όπως ήταν το βουνό έτσι, τα συντρίμμια του ξεκινούσαν από ένα συγκεκριμένο σημείο και τα ίχνη σταματούσαν στην κορυφή. Έβλεπες πως έχει σκάσει κάτω πρώτα με την ουρά. Αποκολλήθηκε η ουρά, έμεινε πίσω. Έπεσε κάτω η άτρακτος, άρχισε να σέρνεται, να φεύγουν τα φτερά, οι μηχανές, μαζί τους και οι άνθρωποι. Διαλυόταν τα πάντα. Έβλεπες στην κορυφή καμένη και διαλυμένη την άτρακτο των πιλότων».

ΠΗΓΕΣ: armyvoice.gr / ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ / thessalianews.gr / taxydromos.gr