Γνωστός gay ακτιβιστής ο νεκρός επίδοξος ληστής της Ομόνοιας
Θύματα και μάρτυρες διαπράττουν μια αποτρόπαια ανθρωποκτονία, χωρίς καμία δικαιολογία...
Από τη στιγμή που δημοσιοποιήθηκε η ταυτότητα του νεκρού επίδοξου ληστή στο κοσμηματοπωλείο της Ομόνοιας έχει ξεσπάσει στα social media ένα μεγάλο κύμα συμπαράστασης καθώς ο Ζακ Κωστόπουλος ήταν γνωστός gay ακτιβιστής, οροθετικός και πολυπράγμων προσωπικότητα της Αθήνας, πρωτοστατούσε για χρόνια σε αγώνες για τα δικαιώματα των LGBTQ και των οροθετικών ανθρώπων. Πολύ συχνά οργάνωνε περφόρμανς ενώ είχε φοιτήσει σε δραματική σχολή και εργαστεί ως ηθοποιός.
Ο Ζακ Κωστόπουλος μπήκε υπό την επήρεια ναρκωτικών σε κατάσταση ανεξέλεγκτη στο κοσμηματοπωλείο και προσπάθησε να το ληστέψει όπου και εγκλωβίστηκε. Στην προσπάθεια του να διαφύγει σπάζοντας με έναν πυροσβεστήρα την βιτρίνα τραυματίστηκε σοβαρά και στη συνέχεια δέχτηκε επίθεση στο πεζοδρόμιο με κλωτσιές στο κεφάλι από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος και άλλα πρόσωπα ώσπου άφησε την τελευταία του πνοή. Πρόκειται για εν ψυχρώ δολοφονία όπως δείχνει και το βίντεο και όχι φυσικά για άμυνα ή οτιδήποτε άλλο. Ο ιδιοκτήτης συνελήφθη και απαγγέλθηκαν κατηγορίες.
Δήλωση έκανε σήμερα γραπτά και ο ο υπαστύνομος Μιχάλης Λώλης, ο οποίος δραστηριοποιείται στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικής Βίας (Police Action – Δράση Αστυνομικών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου).
«Η χρήση ναρκωτικών δεν είναι έγκλημα. Όσο το αντιμετωπίζουμε έτσι, οδηγούμε τους χρήστες σε αυτό. Η αυτοδικία σε μια απόπειρα ληστείας, οδήγησε έναν νέο Άνθρωπο στο θάνατο. Θύματα και μάρτυρες διαπράττουν μια αποτρόπαια ανθρωποκτονία, χωρίς καμία δικαιολογία. Η ζωή είναι το ύψιστο έννομο αγαθό στο δικαιικό μας σύστημα. Η ζυγαριά της Δικαιοσύνης, αν λειτουργεί ακόμα στη χώρα μας, θα στείλει τους δράστες έγκλειστους για σωφρονισμό. Καλέ μου, γλυκέ μου Ζακ, φίλε μας αγαπημένε, έφτιαξες το κόσμο σου εδώ και ζούσες ελεύθερός. Σου στέρησαν τη ζωή αυτή. Και εσένα από εμάς. Και οι δυο μας δε πιστεύουμε στον άλλον κόσμο, θα ζεις έτσι εδώ στη καρδιά μας. Έφυγες, να μείνουμε εμείς να φτιάξουμε το κόσμο ελεύθερο, όπως τον ήθελες. Δε θα τα καταφέρουμε όμως. Λυπάμαι… Δε θα ξεχάσω ποτέ όσα έχουμε πει.»