Η Μουρτζούκου αρνείται την εμπλοκή της στο θάνατο του Παναγιωτάκη – Πού τον αποδίδει
Όσα αναφέρει στο υπόμνημά της
Στη μητέρα του μικρού Παναγιωτάκη αποδίδει ευθύνες για τον θάνατο του παιδιού η Ειρήνη Μουρτζούκου, μέσω του απολογητικού της υπομνήματος, το οποίο κατέθεσε στην ανακρίτρια Αχαΐας χθες (13/7), ενώ υποστηρίζει ότι η μητέρα της, Πόπη Αναγνωστοπούλου, την εξέδιδε από όταν ήταν 15 ετών.
Η ομολογία της Μουρτζούκου
Υπενθυμίζεται ότι η 25χρονη έχει ομολογήσει τις δολοφονίες των δύο παιδιών της το 2022 και το 2023, του βρέφους της φίλης της, Κατερίνας, το 2021, αλλά και της αδερφής της το 2014, ωστόσο προς το παρόν αρνείται οποιαδήποτε εμπλοκή στον θάνατο του Παναγιωτάκη.
«Η ανωτέρω Καλλιόπη… , όλους αυτούς τους μήνες προσπαθεί να με οδηγήσει στην ανάληψη της ευθύνης για τον θάνατο του παιδιού της, πλην μου είναι αδύνατον να “χρεωθώ” τον θάνατο της τελευταίας ελπίδας σωτηρίας της ζωής, της ψυχής, της ύπαρξής μου. Είναι χαρακτηριστικό πως, από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας με τη “δολοφόνο” του παιδιού της», αναφέρει η ίδια στο υπόμνημά της, σύμφωνα με το OPEN.
Η Μουρτζούκου από εκεί και πέρα, αρνείται οποιαδήποτε άλλη ευθύνη για τον θάνατο του Παναγιωτάκη. «Δεν θα του έκανα ποτέ κακό, δεν θα τον πείραζα ποτέ και για κανέναν λόγο… αναφέρω ευθαρσώς πως, για τον θάνατό του, δεν έχω την παραμικρή ευθύνη / συμμετοχή / συνεργεία».
Η 25χρονη κατηγορούμενη θέλει, μάλιστα, να διαφοροποιήσει την υπόθεση του 15 μηνών παιδιού με τις υπόλοιπες δολοφονίες. «Τα μεν υπόλοιπα βρέφη ήταν βρέφη, ηλικίας έως έξι μηνών, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν μεγάλο παιδί, ηλικίας 15 μηνών, το δε τα υπόλοιπα βρέφη ήταν κορίτσια, ενώ ο Παναγιωτάκης ήταν αγόρι. Είναι αναμφίβολο πως ο Παναγιωτάκης δεν ταιριάζει στο μοτίβο των δολοφονιών».
Παράλληλα, ισχυρίζεται ότι μετά τον θάνατο του παιδιού, η μητέρα του τη φιλοξενούσε κρυφά στο σπίτι της. «Από την ημέρα θανάτου του Παναγιώτη (5/8/2024) έως και τον μήνα Ιούνιο του έτους 2025 με φιλοξενούσε, κρυφά, στην οικία της στην Αμαλιάδα, γεγονός ασφαλώς μη συμβατό με την, παρουσιαζόμενη δημοσίως, εικόνα της εξοργισμένης (δήθεν) μητέρας».
Εξάλλου, η καθ’ ομολογίαν δολοφόνος, εμφανίζεται πρόθυμη να καταθέσει πλήρως για τις συνθήκες θανάτου του μικρού Παναγιωτάκη, αρκεί να υπάρξει επίσημη κλήση και εγγύηση ασφάλειας. «Δεν δύναμαι και δεν επιτρέπεται στο παρόν δικονομικό στάδιο […] να υπεισέλθω στις λεπτομέρειες του τρόπου, μεθόδου, αιτίας κλπ του θανάτου του, είμαι όμως στην διάθεση των Αρχών […] να αποκαλύψω τα πάντα».
Το πρόσωπο που αναφέρεται στο υπόμνημα
Η Ειρήνη Μουρτζούκου βάζει στο κάδρο και ένα τρίτο πρόσωπο, το οποίο σύμφωνα με την ίδια παίζει καθοριστικό ρόλο στην υπόθεση.
«Καταλυτικό ρόλο έχει διαδραματίσει και άλλος-η άνθρωπος, το όνομα του οποίου θα αποκαλύψω μόνο στις αρμόδιες Εισαγγελικές / Ανακριτικές Αρχές […] αφού δέχομαι συνεχείς και έντονες απειλές για την ζωή μου και την σωματική μου ακεραιότητα».
Στη συνέχεια τονίζει πως βρίσκεται στη διάθεση των Αρχών για την πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης, ώστε «να μην μείνει το παραμικρό σημείο της τραγικής αυτής ιστορίας στο σκοτάδι».
Κατήγγειλε βιασμό από συγγενή της μητέρας της
Στην απολογία της η 25χρονη στρέφεται και κατά της μητέρας της, υποστηρίζοντας ότι σε ηλικία 10 ετών βιάστηκε από στενό συγγενή της.
«Η μητέρα μου, όχι μόνο δεν εργαζόταν, αλλά, κυριολεκτικά, η καθημερινή εικόνα που είχα μεγαλώνοντας, ήταν καφές, τσιγάρα και υπολογιστής. Ουδέποτε ασχολήθηκε μαζί μου ή με τα αδέλφια μου, αντιθέτως γι’ αυτήν ήμασταν “βάρος” “που δεν της επιτρέπαμε να ζήσει τη ζωή της”», αναφέρει χαρακτηριστικά.
«Συνεχώς αναζητούσα την αγάπη της μητέρας μου, τη μητρική αγκαλιά, ένα απλό χάδι. Αντιθέτως το μόνο που λάμβανα από αυτήν σε καθημερινή βάση ήταν ξύλο, χειροδικία, τιμωρίες, ψυχική κακοποίηση. Και όχι μόνον όμως, αλλά και σωματική κακοποίηση. Σε ηλικία μόλις 10 ετών βιάστηκα από στενό συγγενή της μητέρας μου, η οποία δεν έκανε το παραμικρό για να το αποτρέψει ή να προσπαθήσει να μου συμπαρασταθεί ψυχολογικά», ισχυρίζεται.
Παράλληλα, εξηγεί ότι η μητέρα της προχωρούσε σε σεξουαλικές πράξεις με συντρόφους της μπροστά της, ενώ την κατηγορεί ότι την εξέδιδε συστηματικά από ηλικία 15 ετών.
«Το μόνο που ενδιέφερε την μητέρα μου ήταν τα χρήματα και οι ερωτικοί της σύντροφοι. Μου επέβαλε να ζητιανεύω στις εκκλησίες, να της φέρνω χρήματα, με ανάγκασε να εκδίδομαι από την ηλικία των 15 ετών, τόσο με Έλληνες όσο και με αλλοδαπούς, ακόμη και σε συνθήκες ομαδικής ερωτικής πράξης, για να εισπράττει χρήματα», καταλήγει η 25χρονη καθ’ ομολογίαν δολοφόνος.
