Καλαμπάκα-Τέμπη: «Η ζωή δεν με ρώτησε αν θέλω να είμαι δυνατή» – Συγκλονίζει η Μάρθα Πλακιά

Εκδήλωση μνήμης μετά από κάλεσμα της οικογένειας Πλακιά, πραγματοποιήθηκε σήμερα στον σταθμό του ΟΣΕ στην Καλαμπάκα, για τα δύο χρόνια από το σιδηροδρομικό δυστύχημα των Τεμπών.

Η συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε μετά από κάλεσμα της οικογένειας Πλακιά, στον σταθμό που οι γονείς αποχαιρέτισαν για τελευταία φορά την Θώμη, την Χρύσα και την Αναστασία που άφησαν την τελευταία τους πνοή στο σιδηροδρομικό δυστύχημα.

Εκατοντάδες πολίτες της περιοχής συγκεντρώθηκαν στον σταθμό, όπου τοποθετήθηκε και μία καρδιά από λουλούδια με τις φωτογραφίες των τριών κοριτσιών.

Νίκος Πλακιάς: Οι τάφοι των παιδιών μας είναι ανοιχτοί

«Θα αντέξω αδέρφια», είπε συγκινημένος στην αρχή της ομιλίας του ο Νίκος Πλακιάς. «Δύο χρόνια μετά και είναι σαν να μην πέρασε μία μέρα, δύο χρόνια που οι μητέρες σας σας έφεραν σε αυτό ακριβώς το σημείο όπου ήμαστε σήμερα. Που θα έρχομαι μέχρι να πεθάνω. Εδώ που σας αγκαλιάσαμε για τελευταία φορά και σας είπα να πάρετε ένα τηλέφωνο όταν φτάσετε. Ένα τηλέφωνο που δεν χτύπησε ποτέ, που το περιμένουμε αλλά δεν θα χτυπήσει ποτέ. Δύο χρόνια μετά και αυτός που είπε ότι ο χρόνος γιατρεύει μάλλον δεν έχασε το παιδί του, ούτε τρία παιδιά όπως η οικογένειά μου. Ο χρόνος με θυμώνει ακόμη περισσότερο», είπε.

«Εδώ πίσω μας βρισκόταν ο μοιραίος σταθμάρχης το ανθρώπινο λάθος που μας είπαν. Ένας σταθμάρχης ανεπαρκής, ανεύθυνος, άχρηστος, που το μόνο που τον ένοιαζε είναι η μετάταξή του για έναν μισθό και τα κατάφερε, έκανε μετάταξη με όλα τα γνωστά για εμάς αποτελέσματα. Σας ρωτάω φταίει ο άχρηστος ή αυτοί που τον έβαλαν εκεί; Ποιος έβαλε την υπογραφή; Ποιος έπαιξε με τις ζωές 57 ανθρώπων;» συμπλήρωσε μεταξύ άλλων.

«Εμένα το σύστημα με πέταξε σε 12 λεπτά απέναντι που συνέβη ότι χειρότερο μπορεί να συμβεί σε έναν γονιό. Τόσος ήταν ο χρόνος που 2 τρένα κινούνταν στην ίδια γραμμή το 2023 όπου μπορούμε να δούμε τα πάντα στο κινητό μας. Και όλα αυτά γιατί δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση», είπε.

«Κάθε μέρα που πάω στο κοιμητήριο και ντρέπομαι να τις δω. Είναι σαν να λένε “μπαμπά ήταν άδικο, μπαμπά κάνε κάτι για να γαληνέψουν οι ψυχές μας”. Θα κάνω τα πάντα αλλά δεν θα σας ξαναδώ. Οι τάφοι των παιδιών μας είναι ανοιχτοί και θα κλείσουν μόνο όταν ο τελευταίος υπεύθυνος πάει φυλακή. Αν βλέπατε σήμερα τι έγινε σε όλη την Ελλάδα, γαλήνεψαν οι ψυχές σας», συνέχισε.

«Με ρωτάτε κάθε μέρα πώς είναι όρθιες οι οικογένειες. Δεν μας άφησαν επιλογές, ή θα πέφταμε ή θα συνεχίζαμε», ανέφερε.

«Έχουμε σταματήσει να ζούμε. Η ζωή για εμάς δεν συνεχίζεται. Μέρα με τη μέρα και όπως λέει η Σοφία μία ημέρα πιο κοντά στα παιδιά μας», είπε μεταξύ άλλων. «Δεν πρέπει ποτέ κανείς να στερηθεί το οξυγόνο, ποτέ και για κανένα λόγο», τόνισε.

«Προσπαθούμε ότι κάνουμε να είναι με γνώμονα πάντα την αλήθεια χωρίς να ζημιώσουμε κανέναν αθώο. Κάνουμε έναν ανελέητο και σκληρό αγώνα με ήθος, με αξιοπρέπεια. Σας ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μας», συνέχισε.

«Μαζί με όλους εσάς δεν θα χάσουμε. Πάντα η Ιστορία έχει διδάξει πως όταν οι Έλληνες ήταν ενωμένοι δεν χάσανε ποτέ», κατέληξε ο κ. Πλακιάς.

«Μου λείπετε» «Αγαπημένη μου κορούλα πάνε δύο χρόνια από τότε που σε έσφιξα σφιχτά στην αγκαλιά μου. Η ζωή δεν με ρώτησε αν θέλω να είμαι δυνατή. Σε μία στιγμή ανατράπηκαν τα πάντα όταν από μια ήρεμη καθημερινότητα σε ένα χωριό γίναμε μάρτυρες μια ασύλληπτης τραγωδίας. Σήμερα χιλιάδες κόσμου ξεχύθηκαν στους δρόμους ζητώντας δικαιοσύνη. Σήμερα άκουσα τα ουρλιαχτά των Ελλήνων που ενώθηκαν με τα ουρλιαχτά των μανάδων. Ελπίζω κοριτσάκια μου να το ακούσατε και εσείς και να χαμογελάσατε. Μου λείπετε», είπε μεταξύ άλλων η μητέρα της Αναστασίας, Μάρθα.

«Η δικαιοσύνη δεν θα έρθει μοναχή της, δεν έχει πόδια, εμείς θα τη σηκώσουμε στους ώμους μας και θα την φέρουμε όπως έλεγε ο Καζαντζάκης. Αιωνία η μνήμη σας κορίτσια μου», είπε η μητέρα της Θώμης και της Χρύσας, Σοφία.

Στη συγκέντρωση αναγνώστηκαν και τα ονόματα των 57 νεκρών του σιδηροδρομικού δυστυχήματος.