Οικολογία Αλληλεγγύη: Έστω και αργά θα δικαστεί το σύστημα Ψωμιάδη για τα 45άρια

Ανακοίνωση εξέδωσε η παράταξη Οικολογία-Αλληλεγγύη για την απόφαση του Αρείου Πάγου να κάνει δεκτή την αναίρεση του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου  κατά της απαλλακτικής απόφασης σχετικά με τις εικονικές συμβάσεις της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης επί εποχής Ψωμιάδη.

Συγκεκριμένα, αναφέρει:

«Αναμενόμενη αλλά σημαντική για την ποινική τιμωρία του συστήματος Ψωμιάδη θεωρεί η «Οικολογία-Αλληλεγγύη» την απόφαση του Αρείου Πάγου να κάνει δεκτή την αναίρεση του αντιεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Αχ. Ζήση κατά της απαλλακτικής απόφασης σχετικά με τις εικονικές συμβάσεις έργου στη Νομαρχία Θεσσαλονίκης.

Επρόκειτο για 81 προσλήψεις υπαλλήλων στην τότε Νομαρχία Θεσσαλονίκης με εικονικές περιπτώσεις μίσθωσης με σύμβαση έργου για ανύπαρκτα έργα, που υπέγραφαν ο Παναγιώτης Ψωμιάδης ως νομάρχης και ο αδελφός του, Διονύσης, ως αντινομάρχης την περίοδο 2007-2010, με ζημιά για το ελληνικό Δημόσιο ύψους 1,3 εκατ. ευρώ.

Το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης είχε κάνει δεκτή την εισήγηση του εισαγγελέα της έδρας και είχε απαλλάξει στις 25.10.2023 τους αδελφούς Ψωμιάδη από τις κατηγορίες της απιστίας και της ψευδούς βεβαίωσης, κάνοντας επίκληση του άρθρου 67 του Νόμου 4735/20, σύμφωνα με το οποίο αίρεται το αξιόποινο των πράξεων αιρετών και υπαλλήλων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης α’ και β’ βαθμού που αφορούν πληρωμές ενταλμάτων μέχρι την 31.7.2019 και εφόσον αυτά έχουν εγκριθεί από Υπηρεσίες Δημοσιονομικού Ελέγχου (ΥΔΕ) και το Ελεγκτικό Συνέδριο. Σε αυτή τη δίκη δεν είχε κληθεί κανένας άλλος μάρτυρας πλην του οικονομικού επιθεωρητή κ. Καρακάρη, παρόλο που οι υποθέσεις αυτές είχαν καταγγελθεί από τον Μιχάλη Τρεμόπουλο και τους συνεργάτες του.

Η αντιεισαγγελία του ΑΠ άσκησε αναίρεση κατά της απόφασης αυτής με το σκεπτικό ότι ο εν λόγω φωτογραφικός «νόμος Θεοδωρικάκου» θα πρέπει να κριθεί ως αντισυνταγματικός, καθότι οι κακουργηματικές πράξεις δεν παραγράφονται. Μετά την αποδοχή της αναίρεσης από το Ζ’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου, η κύρια δίκη της πολιτικής και τεχνικής ηγεσίας της τότε Νομαρχίας (ΝΑΘ) θα γίνει επιτέλους στις 7 Οκτωβρίου 2025, μετά από 7 αναβολές.

Η κύρια δίκη ενώπιον του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων Θεσσαλονίκης αφορά κακουργήματα στην εκτέλεση 456 δημοσίων έργων, των γνωστών «45αριών», και της μίσθωσης με σύμβαση έργου με προκληθείσα ζημία στη ΝΑΘ της τάξης των 6,5 εκατομμυρίων ευρώ. Η ποινική δίωξη κατά των αδελφών Ψωμιάδη και άλλων στελεχών της διοίκησής τους για κακουργήματα και ηθική αυτουργία, με βάση τον νόμο περί καταχραστών του Δημοσίου, είχε ασκηθεί μετά τις καταγγελίες ήδη από το 2006 του Μιχάλη Τρεμόπουλου, δημοτικού συμβούλου Θεσσαλονίκης σήμερα, ο οποίος δηλώνει:

«Μετά από 19 χρόνια από τις πρώτες καταγγελίες μας, μετά από συστηματικά εμπόδια, πολιτικές σκοπιμότητες και αναβολές, θα πρέπει να υπάρξει διαδικασία καταλογισμού σε βάρος αυτών που έχουν βλάψει με εκατομμύρια ευρώ το δημόσιο συμφέρον. Η απονομή Δικαιοσύνης πριν την παραγραφή είναι χρέος όλων όσων αγωνίζονται κατά της διαφθοράς αλλά και ένα μήνυμα προς κάθε διαχειριστή της εξουσίας: οι πολίτες δεν ανέχονται άλλο τα ιδιοτελή και διαπλεκόμενα καθεστώτα. Η Περιφέρεια Κ. Μακεδονίας πρέπει να υπερασπιστεί το δημόσιο συμφέρον και να διεκδικήσει με αποφασιστικότητα τα 6,5 εκατομμύρια ευρώ περίπου, στα οποία υπολογίζεται η ζημία της».

Τι ήταν τα «45άρια»;

Το σύστημα Ψωμιάδη είχε αναγάγει σε επιστήμη τους ‘πρόχειρους διαγωνισμούς’ (δηλαδή τις απευθείας αναθέσεις), δίνοντας 456 έργα μικρότερα από 45.000 ευρώ (συνολικής αξίας 15,3 εκατ. ευρώ) σε ημετέρους. Εντοπίστηκαν έργα που δεν έγιναν ποτέ αλλά εξέδιδαν ψευδείς βεβαιώσεις ότι έχουν δήθεν υλοποιηθεί, υπέγραφαν συμβάσεις έργου με πρόσωπα που δεν πατούσαν ποτέ στις υπηρεσίες τους κ.α. Κατά παράβαση όλων των διατάξεων, ο Π. Ψωμιάδης όριζε τον εαυτό του ως επιβλέποντα μηχανικό των έργων. Στη συνέχεια προχωρούσε στην πληρωμή των έργων, χωρίς ποτέ όμως αυτά να κατασκευαστούν. Έχουν καταγγελθεί και περιπτώσεις διπλοπληρωμών ή και τριπλοπληρωμών 45αριών, που γίνονταν με συγκεκριμένες μεθόδους-τεχνάσματα. Τα ίδια έργα, μετά την ολοκλήρωσή τους, επανέρχονταν για έγκριση από το Νομαρχιακό Συμβούλιο με διαφορετικούς ή και τους ίδιους τίτλους, με αποτέλεσμα να ξαναπληρώνονται, ακόμη και από διαφορετικά προγράμματα. Μεγάλες εργολαβίες, με ασφαλτοστρώσεις, καθαρισμό ρεμάτων, αρδευτικά, συντήρηση σχολείων, γήπεδα κ.ά., διασπώνταν σε δεκάδες ομοειδή μικροέργα, τα οποία εκτελούνταν ακόμη και την ίδια περίοδο σε γειτονικές περιοχές από διαφορετικούς ή και από τους ίδιους εργολάβους. Επιπλέον, επιβλέψεις έργων έκαναν παράνομα ιδιώτες, στη θέση των μηχανικών της Νομαρχίας».