Ρέθυμνο: Βεντέτα «βλέπουν» οι Αρχές πίσω από τον θάνατο του 46χρονου

Σε πλήρη εξέλιξη βρίσκονται οι έρευνες των αρχών για την εξιχνίαση της δολοφονίας ενός 46χρονου στο Ρέθυμνο.

Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά και το cretalive.gr, η εν ψυχρώ εκτέλεση του 46χρονου σε αγροτική τοποθεσία στην Αρχοντική Ρεθύμνου επαναφέρει στο προσκήνιο μία από τις πιο αιματοβαμμένες ιστορίες της Κρήτης με πλήθος δολοφονιών, κάποιες εκ των οποίων ήταν πράξεις αντεκδίκησης στο πλαίσιο άγριας βεντέτας. Μεταξύ αυτών και οι ανθρωποκτονίες των δύο αδερφών του 46χρονου που έχουν επίσης δολοφονηθεί, το ένα μάλιστα, σε πολύ νεαρή ηλικία ως πράξη αντεκδίκησης αντί του θείου του, ο οποίος υπήρξε κομβικό πρόσωπο σε αυτή τη βεντέτα. Ο 23χρονος νεαρός δεν είχε καμία σχέση με όλο αυτόν τον κύκλο του αίματος, είχε την ατυχία όμως να είναι συγγενής του διαβόητου δραπέτη και να φέρει το όνομα του.

Σύμφωνα με την ΕΡΤ, έχει ήδη προσαχθεί ένα άτομο και ανακρίνεται.

Ο Βαγγέλης Σελιανάκης και ο ρόλος του στη βεντέτα

Ήταν Ιανουάριος του 2011 όταν έπεσαν τίτλοι τέλους στη διάρκεια συντονισμένης επιχείρησης αστυνομικών της Ομάδας Ειδικών Αποστολών για τον πλέον διαβόητο δραπέτη της Κρήτης, τον άνθρωπο που έχει συνδέσει το όνομα του με μία από τις πιο αιματοβαμμένες και πολύχρονες βεντέτες της μεγαλονήσου, πτυχές της οποίας ξεδιπλώθηκαν και στην υπόλοιπη Ελλάδα, τον άνθρωπο που είχε κατηγορηθεί για δεκάδες απόπειρες ανθρωποκτονιών και ήταν ύποπτος για τρεις «μαφιόζικες» δολοφονίες την τελευταία διετία πριν ξεψυχήσει, σε Νίκαια και Ρέθυμνο αντίστοιχα. Ο λόγος για τον Βαγγέλη Σελιανάκη, ο οποίος φυγοδικούσε από το 1996 οπότε και απέδρασε με κινηματογραφικό τρόπο από τις κλειστές φυλακές Αλικαρνασσού.

Ο Βαγγέλης Σελιανάκης στη διάρκεια σφοδρής ανταλλαγής πυρών σε σπίτι στο χωριό Αρχοντική Ρεθύμνου, βρέθηκε νεκρός, πυροβολημένος στον αριστερό κρόταφο. Ο θάνατος του αποδόθηκε από την Αστυνομία σε αυτοκτονία.

Ο «Σελιανός»-όπως ήταν το παρατσούκλι του-προτίμησε να δώσει τέλος στη ζωή του παρά να παραδοθεί και να επιστρέψει στη φυλακή, δίνοντας θεαματικό αλλά δραματικό φινάλε στο θρύλο που είχε αναπτυχθεί γύρω από το όνομα και τη δράση του.

Αν και για τους περισσότερους υπήρξε ένας στυγνός δολοφόνος-ακόμα και «πληρωμένος», όπως υποστηρίζουν, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που θεωρούσαν ότι ο Βαγγέλης Σελιανάκης συνιστούσε τον «ιδανικό τυπικό φορέα της βεντέτας στην Κρήτη».

Επί σχεδόν ένα χρόνο και κάτω από πραγματικά αντίξοες συνθήκες, οι αστυνομικοί της ΟΕΑ είχαν απλωθεί σαν… σκιά πάνω από την Αρχοντική. Όλο αυτό το χρονικό διάστημα ενεργούσαν με βάση κάποιες περιορισμένες πληροφορίες και ύποπτες κινήσεις καθώς κανείς δεν είχε δει με τα ίδια του τα μάτια τον «δραπέτη-φάντασμα».

Γνωρίζοντας ότι ο Βαγγέλης Σελιανάκης δεν έχει προηγούμενο-ζούσε σαν ασκητής για να μην «προδοθεί» ενώ ο κύκλος των συναναστροφών του μετρούνταν στα δάκτυλα του ενός χεριού-απέφυγαν να ρισκάρουν και να κάνουν κάποια επιπόλαια κίνηση που θα μπορούσε να «τινάξει» στον αέρα την επιχείρηση.

Πολλές φορές μάλιστα είχαν απογοητευτεί και είχαν πιστέψει ότι ο «Σελιανός»-όπως ήταν το παρατσούκλι του-δεν βρισκόταν στην περιοχή και όλα αυτά που ακούγονταν ήταν απλά φήμες.

Πάνω του βρέθηκε μία χειροβομβίδα, την οποία όμως δεν χρησιμοποίησε αν και είχε τη δυνατότητα να προκαλέσει μακελειό από εκδίκηση και μόνο.

Η εμπλοκή του Β. Σελιανάκη σε μία από τις πιο αιματοβαμμένες βεντέτες που έγιναν ποτέ στην Κρήτη ξεκινά τον Αύγουστο του 1994. Στην περιοχή Κουμαριές λίγα χιλιόμετρα έξω από το Πάτημα Αποκορώνου το πρωινό της 16ης Αυγούστου εντοπίστηκε νεκρός από δύο κτηνοτρόφους ο 24χρονος Κ. Μουζουράκης. Ήταν γιος της 55χρονης Φωτούλας Μουζουράκη η οποία στις 23 Μαίου της ίδιας χρονιάς είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά και είχε στραγγαλιστεί από τους Ν. Πολάκη και Μιχάλη Δικονιμάκη.

Στις 23 Σεπτεμβρίου του 1995 ο πρωτανιψιός του Β. Σελιανάκη (είχαν το ίδιο ονοματεπώνυμο) δολοφονείται με κυνηγετική καραμπίνα σε ενέδρα που του έστησαν στην επαρχιακή οδό Αργυρούπολης Ρεθύμνου- Επισκοπής. Λίγα χρόνια μετά, το 1999, ο Β. Σελιανάκης συνεχίζει τον κύκλο αίματος που είχε ξεκινήσει με τη δολοφονία του Κ. Μουζουράκη στο Πάτημα Αποκορώνου. Ο 31χρονος τότε Γιάννης Μουζουράκης που θεωρούσε ο Σελιανάκης ως ύποπτο για τη δολοφονία του ανιψιού του, έπεφτε νεκρός στο Περιστέρι. Ο Γιάννης Μουζουράκης περπατούσε στην οδό Τζωρτζ Κέννεντυ. Στη ζώνη του είχε περασμένο ένα περίστροφο. Ξαφνικά δέχτηκε μια ριπή από σφαίρες, ενώ δεν πρόλαβε να χρησιμοποιήσει το όπλο του. Ο δολοφόνος του κρυβόταν σε μία οικοδομή και αυτόπτες μάρτυρες τον είδαν να μπαίνει σε ένα αυτοκίνητο και να χάνεται στο σκοτάδι. Λίγη ώρα μετά οι αστυνομικοί βρήκαν στις τσέπες του Μουζουράκη μια ταυτότητα με το όνομα Γεώργιος Μπουζάκης, η οποία όπως αποδείχτηκε είχε κλαπεί και τη χρησιμοποιούσε το θύμα για να μη συλληφθεί.

Να σημειωθεί ότι το Φεβρουάριο του 1995 ο Β. Σ. προσπάθησε να διαφύγει στον Καναδά αλλά συνελήφθη στο αεροδρόμιο Ηρακλείου και ένα χρόνο αργότερα καταδικάστηκε σε ισόβια.

Στις 20 Ιουλίου του 1996, ημέρα Σάββατο, ολόκληρη η Ελλάδα συγκλονίζεται από τη μεγαλύτερη και θεαματικότερη έως τότε απόδραση από σωφρονιστικό κατάστημα της χώρας. Οκτώ κρατούμενοι της φυλακής Αλικαρνασσού έφευγαν σαν κύριοι από την κεντρική πύλη του καταστήματος αποδεικνύοντας ότι το κατάστημα κράτησης υψίστης ασφαλείας της Αλικαρνασσού αποτελούσε ένα ξέφραγο αμπέλι. Ανάμεσά τους και ο 40χρόνος τότε Β. Σελιανάκης.

*Με πληροφορίες από cretalive.gr, ieidiseis, ΕΡΤ