Σεκιούριτι, περιπολίες και… δορυφόροι για το μάζεμα των ελιών – Άφαντα τα εργατικά χέρια
Ακαρπία, κλοπές, έλλειψη χεριών «πονοκεφαλιάζουν» τους ελαιοπαραγωγούς - «Δε θέλουμε να πουλάμε ακριβά, αλλά αναγκαζόμαστε...»
Ένας μήνας έχει περάσει από την αποκάλυψη που είχε γίνει γύρω από την περίεργη υπόθεση υπεξαίρεσης 37 τόνων λαδιού από τις δεξαμενές του Αγροτικού Συνεταιρισμό Ελαιουργίας στον Πολύγυρο Χαλκιδικής, όπου και φυλάσσονταν.
Την ίδια περίοδο ένα ακόμα περιστατικό ερχόταν στο φως της δημοσιότητας, αυτή τη φορά από τη Μεσσηνία, με την κλοπή 100 κιλών ελαιόλαδου από ελαιοτριβείο στην περιοχή της Ανάληψης στη Μεσσηνία.
Τις τελευταίες ημέρες, που κορυφώνεται η συγκέντρωση των ελιών από τα δέντρα, ανησυχητικά περιστατικά πλιάτσικου σε χωράφια καταγράφονται σε Χαλκιδική, Θράκη, Χαλκίδα, Μεσσηνία.
Οι δράστες πηγαίνουν τις βραδινές ώρες στα χωράφια, απλώνουν λινάτσες και αρχίζουν να μαζεύουν τις ελιές από τα δέντρα.
Στα Φιλιατρά, κατάφεραν να φύγουν ανενόχλητοι με αρκετά τσουβάλια ελιές από χωράφι, που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα τους αποφέρει περίπου 200 κιλά λάδι.
Ανάλογο περιστατικό και στη Ξάνθη, όμως σε αυτήν την περίπτωση η ιδιοκτήτρια του χωραφιού ήταν τυχερή καθώς εντοπίστηκε ο δράστης και οι ελιές.
Σε χωριό της Χαλκίδας, υπάλληλοι του δήμου που έκαναν επισκευές το βράδυ στον ηλεκτροφωτισμό, διαπίστωσαν ότι σε χωράφι άγνωστοι είχαν στήσει λινάτσες στο χώμα και κατέβαζαν τις ελιές από τα δέντρα. Και σε αυτήν την περίπτωση ο ιδιοκτήτης του χωραφιού ενημερώθηκε έγκαιρα, αλλά οι δράστες έγιναν… καπνός.
Σεκιούριτι, περιπολίες και… δορυφορική παρακολούθηση
Ιδιαίτερα προβληματισμένοι οι ελαιοπαραγωγοί από τα παραπάνω περιστατικά αναγκάζονται να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, προκειμένου να προστατέψουν τα χωράφια τους, τις καλλιέργειες τους και φυσικά την σοδειά τους, που ούτως ή άλλως είναι μειωμένη τη φετινή χρονιά.
«Αναγκαζόμαστε να κάνουμε περιπολίες στα χωράφια μας. Πάμε δύο και τρεις φορές την ημέρα με το τρακτέρ και όταν πέσει το φως με τα αγροτικά» λέει στην parallaxi o κ. Γιάννης ελαιοπαραγωγός από χωριό των Σερρών.
Ιδιοκτήτες ελαιοτριβείων έχουν επίσης θορυβηθεί και έχουν τοποθετήσει κάμερες περιμετρικά των εγκαταστάσεων τους, ενώ αρκετοί είναι εκείνοι που προσλαμβάνουν και άτομα για να φυλάνε τους χώρους τις νυχτερινές ώρες ή έχουν απευθυνθεί σε εταιρείες σεκιούριτι.
«Παλιά τραβούσαμε τις πόρτες, αφήναμε και δυο τρία σκυλιά στο χώρο και είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο. Τώρα φοβόμαστε πλέον και τη σκιά μας. Βάλαμε κάμερες και πήραμε και άτομο για να είναι το βράδυ στο χώρο και να τον προσέχει» αναφέρει υπάλληλος ελαιοτριβείου από τις Σέρρες.
«Ο ένας με τον άλλον φυλάμε τα χωράφια μας, όσο το δυνατόν μπορούμε. Βγάζουμε πρόγραμμα, γιατί δεν γίνεται να είμαστε συνεχώς εδώ. Ξέρουμε πχ ότι ο τάδε θα πάει στο χωράφι του την Τρίτη, του λέμε να πάει να ρίξει και καμιά ματιά στα δικά μας» λέει ο κ. Τάκης από χωριό της Χαλκιδικής.
Στο Μεταγκίτσι Χαλκιδικής ο τοπικός συνεταιρισμός εδώ και λίγα χρόνια έχει εγκαταστήσει δορυφορική κεραία η οποία καλύπτει ένα εύρος 15 χιλιομέτρων και είναι σε θέση να υπολογίσει το ποιος και πότε προσπάθησε να μπει σε κάποιο χωράφι.
«Κάθε χρόνο και χειρότερα»
Πέρα βέβαια από το φόβο κλοπών, αυτό που προβληματίζει ιδιαίτερα τους ελαιοπαραγωγούς είναι η τραγική, όπως σημειώνουν, φετινή σοδειά.
«Μας ρήμαξε η ανομβρία. Όλα τα έξοδα τα βγάζουμε από την τσέπη μας. Δε βλέπω να φτάνει ούτε για εμάς το λάδι» σημειώνει ελαιοπαραγωγός από χωριό των Σερρών στην parallaxi και προσθέτει:
«Ξέρω περιπτώσεις και από άλλους νομούς της χώρας, που πέρσι μπορεί να είχαν 20 τόνους και φέτος να έχουν μόνο 800 κιλά ή να έβγαζαν σταθερά 5 τόνους κάθε χρόνο και τώρα να βλέπουν με το ζόρι να φτάνουν στα 500 κιλά.
Η παραγωγή εκτιμώ ότι είναι πεσμένη κατά 80% σε σχέση με πέρσι. Όμως το κακό είναι ότι και η περσινή ήταν περίπου στο 60-70% πιο κάτω από την προπέρσινη.
Δε θέλουμε να πουλάμε ακριβά στους καταναλωτές, αλλά τα χέρια μας είναι και εμάς δεμένα. Αναγκαζόμαστε να το κάνουμε».
«Πονοκέφαλος» η έλλειψη… χεριών
Ένα ακόμα ζήτημα που καλούνται να διαχειριστούν οι ελαιοπαραγωγοί είναι αυτό της έλλειψης εργατικών χεριών.
«Ανεβάσαμε τα μεροκάματα ακόμα και στα 70 ευρώ, ενώ στους υπόλοιπους νομούς… ταβάνι είναι το πενηντάρικο, αλλά και πάλι δεν υπάρχει ανταπόκριση» μας λέει ο κ. Δημήτρης ελαιοπαραγωγός από τη Χαλκιδική.
Στην Κρήτη, οι υπεύθυνοι υπολογίζουν ότι λείπουν περίπου 10.000 εργάτες από τη συγκομιδή της ελιάς. Μάλιστα, «τρέχει» από το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου ένα πρόγραμμα με το οποίο δίνεται κίνητρο σε ανέργους να απασχοληθούν στον πρωτογενή τομέα και συγκεκριμένα στον τομέα της ελιάς, με την κάλυψη των εξόδων μετακίνησης και μετεγκατάστασης. Για την ώρα στο πρόγραμμα συμμετέχουν 500 άνεργοι. Και παρά το γεγονός ότι η παραγωγή φέτος είναι μειωμένη, η ανάγκη για εργατικά χέρια παραμένει.
Οι συμφωνίες με την Αίγυπτο για την «μεταφορά» εργατών στην Ελλάδα για τα χωράφια φαίνεται να καθυστερεί µε ευθύνη του Υπουργείου Εργατικού ∆υναµικού της Αιγύπτου, όπως σημειώνουν κυβερνητικές πηγές.
Ανάλογο πρόβλημα και με Πακιστανούς εργάτες γης καθώς οι αιτήσεις τους είτε απορρίπτονται είτε καθυστερούν να διεκπαιρωθούν από τις προξενικές αρχές.
«Προσοχή στους επιτήδειους»
Με τις τιμές στο λάδι να έχουν πάρει την… ανηφόρα, είναι λογικό ότι οι καταναλωτές κοιτάζοντας την τσέπη τους, καταφεύγουν σε όποια λύση είναι οικονομικά συμφέρουσα για εκείνους.
Τι γίνεται όμως με το θέμα της ποιότητας;
«Πολλοί είναι οι επιτήδειοι που… πλασάρουν στην αγορά λάδι αμφιβόλου ποιότητας. Χωρίς να ξέρουμε καν από που προέρχεται το παρουσιάζουν ως ντόπιο. Γράφουν απλώς στους τενεκέδες “ελαιόλαδο” και τίποτα άλλο. Πρέπει οι καταναλωτές να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί. Εάν δεν έχεις εμπειρία από τη γεύση, το χρώμα, το άρωμα του λαδιού είναι πολύ εύκολο να την πατήσεις» σημειώνει ο κ. Τάκης ελαιοπαραγωγός από χωριό της Χαλκιδικής.
Αντικλεπτικά και στο… 1 λίτρο στην Ισπανία
Αν και η Ισπανία είναι στην πρώτη γραμμή της παγκόσμιας κατάταξης των χωρών παραγωγής ελαιολάδου, καθώς παράγει το 40 με 55% της συνολικής παγκόσμιας παραγωγής, εντούτοις, η τιμή του έχει εκτοξευθεί σε όλα τα σούπερ μάρκετ. Ακόμα, γίνονται απόπειρες κλοπής ελαιόλαδου και από μεγάλα ελαιοτριβεία, όπως πριν από ένα μήνα στην Κόρδοβα, σε ένα ελαιοτριβείο, όπου έκλεψαν περίπου 60.000 λίτρα. Η τιμή του αποτιμάται γύρω στα 500.000 ευρώ και αυτό έγινε από δεξαμενές που υπήρχαν εκεί και το μετέφεραν με βυτία.
Αυτό που συμβαίνει στην Ισπανία είναι ότι ενώ στην αρχή του χρόνου, το λίτρο το λάδι κόστιζε 6,91 ευρώ ενώ η τιμή του Σεπτεμβρίου έχει φτάσει στα 10,34 ευρώ.
Από τις αρχές Σεπτεμβρίου δεν σταμάτησε να βρέχει στην Ισπανία, αλλά η νότια Ισπανία υποφέρει ακόμα από ξηρασία, από ανομβρία και αυτή τη στιγμή οι Ισπανοί πληρώνουν τόσο ακριβό λάδι εξαιτίας της τρίμηνης ανομβρίας την περασμένη άνοιξη.
Όπως δήλωσε ο Salvador Canones, διευθυντικό στέλεχος της εταιρείας STC, που ασχολείται με θέματα διασφάλισης των προϊόντων από κλοπές, μιλώντας στο elnacional.cat «όταν η αύξηση της τιμής ενός προιόντος ξεπερνά το 20%, τότε πολλαπλασιάζεται επί 5 φορές η πιθανότητα πρόθεσης κλοπής του».
Κάτι αντίστοιχο συνέβαινε παλιότερα, σύμφωνα με τον ίδιο, με τα γκουρμέ ελαιόλαδα, ενώ σήμερα η εταιρεία του δέχεται αιτήματα προστασίας των συνηθισμένων συσκευασιών του 1 των 3 και των 5 λίτρων. Kαταλήγοντας προειδοποιεί ότι «αν δεν βάλουμε φρένο στην διαφαινόμενη πρόθεση κλοπής, τότε σε λίγο καιρό θα καταγράφουμε περιστατικά πραγματικών κλοπών».
Πηγή Εικόνας: ΓΙΩΡΓΟΣ ΕΥΣΤΑΘΙΟΥ / EUROKINISSI