Η νίκη Μακρόν, οι ελληνογαλλικές σχέσεις και ο ευρωστρατός

Η νίκη του Εμανουέλ Μακρόν στις προεδρικές εκλογές της Γαλλίας έδωσε μια ανάσα στην Ευρώπη που καρδιοχτυπά για την άνοδο της ακροδεξιάς. 

Βέβαια η Ευρώπη θυμάται την ακροδεξιά μόνο όταν υπάρχουν εκλογές παραβλέποντας τα αίτια που τη θρέφουν.

Ο διεθνολόγος Αλέξανδρος Δεσποτόπουλος μιλώντας στην parallaxi για το αποτέλεσμα των εκλογών στην Γαλλία επισήμανε ότι η Ευρώπη καλείται να αντιμετωπίσει τη μεγάλη πρόκληση – μεταξύ άλλων- της αντιμετώπισης των λαϊκιστών και εθνικιστικών κινημάτων.

«Και αν δεν αντιμετωπίσει τα αίτια, τα κινήματα αυτά θα τα βρει μπροστά της. Η Λεπέν βρέθηκε στην εξουσία πιο κοντά από ποτέ! Και αυτό που μας φαινόταν αδιανόητο, δηλαδή να βρεθεί η Λεπέν στο τιμόνι της Γαλλίας ήταν μια σημαντική πιθανότητα, μια πιθανότητα του 42%» είπε.

Στην Ενωμένη Ευρώπη των δύο ταχυτήτων μεταξύ του Βορρά και του Νότου, τα αίτια τα οποία προκαλούν την άνοδο της ακροδεξιάς τα τελευταία χρόνια είναι διαφορετικά

«Στη νότια Ευρώπη και γενικά στην περιφέρεια της Ευρώπης είναι τα θέματα των κοινωνικών ανισοτήτων, τα θέματα των οικονομικών και κοινωνικών προκλήσεων. Στη δε, Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη είναι η ξενοφοβία και ένας υποσκάπτον ρατσισμός. Αν δεν καταπολεμήσει η Ευρώπη αυτά τα δύο συμπτώματα θα βρίσκεται μονίμως αντιμέτωπη με αυτόν τον κίνδυνο (σ.σ. την ακροδεξιά)» είπε ο κ. Δεσποτόπουλος.

Η νίκη του Μακρόν την περασμένη Κυριακή 25 Απριλίου έδωσε το…φιλί της Δημοκρατίας στην ταραγμένη Ευρώπη αλλά όπως αναφέρει ο διεθνολόγος «τα κινήματα δεν έχουν αντιμετωπισθεί. Στην Ουγγαρία σήμερα υπάρχει ένας Όρμπαν, η Αυστρία έκλεινε για πολλά χρόνια το μάτι στην ακροδεξιά και γενικώς βλέπουμε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες να μπαίνουν σε ένα καθεστώς έλλειψης δημοκρατικής πληρότητας σε βαθμό που ήταν αδιανόητο τις προηγούμενες δεκαετίες».

Χωρισμένη στα τρία η Γαλλία

Οι προεδρικές εκλογές στη Γαλλία κατέδειξαν ότι η χώρα είναι πλέον χωρισμένη σε τρεις δυνάμεις.

«Η Γαλλία είναι στην ουσία τριχοτομημένη. Έχει πια μια ριζοσπαστική αριστερά ως 3η δύναμη, μια ριζοσπαστική δεξιά ως 2η δύναμη και σαν πρώτη δύναμη στην πραγματικότητα δεν υπάρχει ένα κόμμα αλλά μια προσωπικότητα που δεν είναι αυτή του πετυχημένου προέδρου αλλά είναι η προσωπικότητα αυτού που η συγκυρία τον έφερε να είναι ενάντια στη Λεπέν. Ήταν η επιλογή δηλαδή του μη χείρου βέλτιστου. Αυτό δεν μπορεί να κρατήσει πολύ σε μια κοινωνία» είπε ο κ. Δεσποτόπουλος προσθέτοντας ότι «αυτό μας αφορά άμεσα, γιατί η Γαλλία είναι η 2η ευρωπαϊκή οικονομία, η 1η στρατιωτική δύναμη και επιπλέον η μόνη πυρηνική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αυτή τη στιγμή».

Οι σχέσεις Ελλάδας- Γαλλίας και ο στόχος του Ευρωστρατού

Η Ελλάδα και η Γαλλία παραδοσιακά είχαν εξαιρετικές σχέσεις ενώ το τελευταίο διάστημα η εξαγορά των πολεμικών αεροσκαφών Rafale, η αμυντική συμφωνία και η παραγγελία φρεγατών δείχνουν ότι οι δύο χώρες προχωρούν με γοργά βήματα προς μια κοινή πορεία αν και η κάθε μία όπως λέει ο κ. Δεσποτόπουλος ωθούνται από διαφορετικούς λόγους.

«Η επανεκλογή του Μακρόν μας δείχνει ότι θα συνεχίσουμε στο ίδιο μοτίβο. Η Ελλάδα και η Γαλλία είναι δύο χώρες που επενδύουν για διαφορετικούς λόγους στην σύσταση ενός στρατιωτικού βραχίονα στην Ευρώπη. 

Η μεν Γαλλία επειδή αναγνωρίζει περιφερειακούς κινδύνους και αντιλαμβάνεται ότι δεν υπάρχει πια σύμπτωση απόψεων γεωπολιτικών μεταξύ ΗΠΑ και Ευρώπης τουλάχιστον όχι τέτοια που να δικαιολογεί μια αμυντική συμφωνία.  Η κρίση με την Ρωσία, ας μην κρυβόμαστε, δεν δικαιολογεί από μόνη της την ύπαρξη του ΝΑΤΟ. Η Ρωσία πια δεν είναι Σοβιετική Ένωση και άρα ο Μακρόν ποντάρει στην ευρωπαϊκή λύση στο θέμα της ασφάλειας και στον τομέα της άμυνας. Δηλαδή στον ευρωστρατό. Το ίδιο επιθυμεί η Ελλάδα λόγω του τουρκικού κινδύνου. 

Δηλαδή οι δύο χώρες έχουν συμφέροντα που συγκλίνουν σε αυτό. Οι δύο χώρες θέλουν περισσότερο Ευρώπη και αυτό θα συνεχιστεί. Νομίζω ότι η Γαλλία δεν θα προχωρούσε στην αμυντική συμφωνία με την Ελλάδα αν την έβλεπε μεμονωμένα. Εκτιμώ ότι η Γαλλία βλέπει την Ελλάδα και ως ένα σκαλοπάτι προς μια ευρωπαϊκή αμυντική εξέλιξη. Σε αυτή τη λογική εκτιμώ θα συνεχιστεί η σύσφιξη των σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, θα αντιμετωπιστούν από κοινού γεωστρατηγικές προκλήσεις στη Μεσόγειο, στην Αφρική και δεν θα έχουμε κάποια αξιοσημείωτη αλλαγή κάτι που εκτιμώ ότι είναι θετικό για την Ελλάδα» κατέληξε ο κ. Δεσποτόπουλος.