Η στεγαστική κρίση στον πλούσιο κόσμο δεν έχει τελειώσει
Σε χώρες σε όλο τον πλούσιο κόσμο, από την Αμερική μέχρι τη Νέα Ζηλανδία, οι πωλήσεις έχουν εκτοξευτεί.
Εικόνα: Pixabay
Σε ορισμένες περιπτώσεις μετά την παγκόσμια οικονομική κρίση του 2007- 09 φαινόταν ότι η αύξηση στις τιμές των ακινήτων δε θα σταματούσε. Οι πωλήσεις αυξήθηκαν καθώς τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια και οι ελλείψεις προσφοράς ενίσχυσαν τον ανταγωνισμό ως προς τα ακίνητα. Τα πράγματα μοιάζουν πολύ διαφορετικά σήμερα.
Σε χώρες σε όλο τον πλούσιο κόσμο, από την Αμερική μέχρι τη Νέα Ζηλανδία, οι πωλήσεις έχουν εκτοξευτεί. Σε πολλές αγορές οι τιμές κινούνται πλέον προς λανθασμένη κατεύθυνση, τουλάχιστον από την πλευρά των ιδιοκτητών σπιτιού.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Ενόσω οι χρεώσεις των κεντρικών τραπεζών αυξάνονται, πολλοί στον κλάδο των ακινήτων αρχίζουν να απορούν εάν τα χειρότερα θα μπορούσαν γρήγορα να τελειώσουν.
Η παγκόσμια οικονομία έχει αποδειχθεί μέχρι στιγμής ανθεκτική στην αυστηρότερη πολιτική, παρόλο που εμπορικές τράπεζες έχουν καταρρεύσει. Αυτό έχει δώσει στους επενδυτές και τους ιδιοκτήτες κατοικιών την ελπίδα ότι οι τιμές μπορεί σύντομα να πέσουν στο κατώτατο επίπεδο. Ίσως η στεγαστική κρίση αποδειχθεί τελικώς λιγότερο τρομερή απ’ όσο αναμενόταν. Αυτή η αισιοδοξία πιθανότατα είναι αδικαιολόγητη.
Αν και τα στεγαστικά δάνεια σταθερού επιτοκίου, που προστατεύουν τους κατόχους από τις υψηλές τιμές δανεισμού, είναι πολύ διαδεδομένα εκτός Αμερικής σε σύγκριση με το παρελθόν, τα περισσότερα έχουν να κάνουν με σχετικά σύντομη διάρκεια.
Αναφορικά τώρα με την την αξιολόγηση του βαθμού μείωσης του κόστους, ο πλούσιος κόσμος μπορεί να χωριστεί σε τρία στρατόπεδα. Ας ξεκινήσουμε με τους πρώιμους ρυθμιστές, την Αυστραλία, τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και τη Σουηδία. Σε πολλά από αυτά τα έθνη, οι κεντρικοί τραπεζίτες ανταποκρίθηκαν γρήγορα στον πληθωρισμό. Παρατήρησαν ότι το κόστος των κατοικιών εκτινάσσεται στα ύψη εντός της πανδημίας, καθώς οι καταναλωτές έβγαζαν χαμηλού κόστους πιστωτικό αποτέλεσμα, συνάπτοντας στεγαστικά δάνεια με μεταβλητό επιτόκιο. Το κόστος έχει μειωθεί κατά 14% στη Σουηδία και τη Νέα Ζηλανδία από τότε που κορυφώθηκε. Στην Αυστραλία έχει πέσει κατά 9%. Η Goldman Sachs, ένα χρηματοπιστωτικό ίδρυμα, προβλέπει ενδεχόμενες πτώσεις της τάξεως του 19% στη Νέα Ζηλανδία, 17% στη Σουηδία και 15% στην Αυστραλία, υποδηλώνοντας ότι θα συνεχίσει να υπάρχει επιπλέον “πόνος” σε αυτές τις χώρες.
Ακολουθούν οι bullet-dodgers. Πιθανώς το πιο εξέχον μέλος εδώ είναι η Αμερική, όπου οι ιδιοκτήτες του χώρου είναι σε μεγάλο βαθμό απομονωμένοι από την επιθετική “σύσφιξη” από ενυπόθηκα δάνεια σταθερού επιτοκίου. Σε συμφωνία με την Goldman, η Αμερική έχει ήδη δει το ήμισυ της προβλεπόμενης πτώσης της τάξεως του 5%. Εν τω μεταξύ, η Γαλλία προβλέπεται να έχει μια πολύ πιο ασήμαντη πτώση της τάξεως του 4%. Το έθνος επωφελείται από το χαμηλό οικογενειακό χρέος, το οποίο αντιστοιχούσε στο 124% του μέσου όρου των διαθέσιμων εσόδων από το Διαδίκτυο το 2021.
Έπειτα, υπάρχουν οι σταδιακά κινούμενοι, που είναι απίθανο να ξεφύγουν του “πόνου”. Στη Βρετανία υπάρχουν κάποιοι που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επικρατούσα κατάσταση.
Όπως όλα δείχνουν, είναι απίθανο η στέγαση να κινηθεί σε λογικές τιμές. Στον Καναδά ο κοινός αγοραστής μιας αδιάφορης κατοικίας πρέπει τώρα να ξοδέψει σχεδόν το 70% των οικογενειακών εσόδων του προ φόρων σε στεγαστικά κεφάλαια, φόρους ακινήτων και πληρωμές κοινής ωφέλειας, βάσει του Βασιλικού Χρηματοπιστωτικού Ιδρύματος του Καναδά.
Με πληροφορίες από το The Economist
Σχετικά Αρθρα