Κάμπινγκ: Τα υπέρ και τα κατά των διακοπών που θα θυμάσαι για πάντα

Το καλοκαίρι στην Ελλάδα ίσως τελικά να μην ήταν ποτέ μία εποχή μόνο, αλλά τρόπος ζωής για όλους εκείνους που έρχονται κοντά στην καυτή άμμο, τον ήλιο και την χαλαρή διάθεση που προσφέρουν οι πιο ζεστοί μήνες του χρόνου.

Ένας τρόπος για να νιώσεις «στο μεδούλι» του το καλοκαίρι, είναι αναμφίβολα οι διακοπές σε κάμπινγκ, που όσοι τις προτιμούν μιλάνε για άμεση επαφή με τη φύση και τη ζωή της.

Σύμφωνα με έρευνες που γίνονται τα τελευταία χρόνια, οι νεότερες ηλικιακές ομάδες, είναι αυτές που προτιμούν το κάμπινγκ, είτε για την πιο εύκολη δυνατότητα των ομαδικών διακοπών, είτε για οικονομία χρημάτων, αφού το κάμπινγκ παραμένει ο πιο φθηνός τρόπος διακοπών.

Για εκείνους που δεν έχουν κάνει ποτέ κάμπινγκ, ένας τέτοιος τρόπος διακοπών μοιάζει δύσκολος πολύ, ενώ για εκείνους που έχουν κάνει έστω μία φορά, γνωρίζουν πως είναι μία ξεχωριστή εμπειρία, ένας τρόπος ζωής που κρατάς για πάντα στο μυαλό σου και επιστρέφεις σε αυτόν κάθε φορά που οι συνθήκες θα βοηθήσουν.

Αυτούς τους ανθρώπους αναζητήσαμε και τους ρωτήσαμε όλα εκείνα που θέλουμε να μάθουμε για τις φορές που συνέδεσαν τα καλοκαίρια τους με το κάμπινγκ, ενώ μαθαίνουμε, από πρώτο χέρι, τα θετικά και τα αρνητικά του οργανωμένου κάμπινγκ και του ελεύθερου.

Ο Άγγελος Κάλφας, creative director και social media manager, πηγαίνει για κάμπινγκ από 10 χρονών, «Οριακά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου» αναφέρει χαρακτηριστικά στην Parallaxi, ενώ τονίζει πως όλα αυτά τα χρόνια κάνει μόνο οργανωμένο από επιλογή. Ποια είναι τα στοιχεία όμως που τον κάνουν να προτιμάει κάθε καλοκαίρι αυτόν τον τρόπο διακοπών;

«Η σύνδεση με τη γη και τη φύση, επειδή γενικά τη λατρεύω τη φύση. Η αλήθεια είναι ότι τα καλοκαίρια προσπαθώ να πηγαίνω και κάμπινγκ μία περίοδο και μία άλλη περίοδο να πηγαίνω κάπου με κλιματισμό, αλλά πάντα μέσα στο καλοκαίρι τη δόση μου από κάμπινγκ πραγματικά τη θέλω. Μου αρέσει όλη αυτή η ελευθερία, που όλη μέρα είμαι με το μαγιό και με την αλμύρα. Ο κόσμος του κάμπινγκ είναι αρκετά διαφορετικός. Κάνεις πιο εύκολα γνωριμίες. Γίνεται μία άλλου είδους σύνδεση και με τη φύση και με τους ανθρώπους.» λέει ο Άγγελος, ενώ ο Στρατής Λαγόπουλος, φωτογράφος και σκηνοθέτης video clip, αναφέρει πως στα χρόνια που έχει κάνει κάμπινγκ «Το ελεύθερο είναι καλύτερο γιατί αν έχεις ειδικά πολλά άτομα μαζί σου, έχεις μεγαλύτερες ελευθερίες, ενώ σε ένα οργανωμένο θα πρέπει να τηρήσεις κάποιους κανόνες του συνόλου και του τόπου. Το ελεύθερο όμως, δεν είναι ωραίο πάνω από τρεις μέρες. Μετά ξεκινάνε τα ζόρια, ψέματα να μη λέμε. Κι αυτό έχει να κάνει με τις παροχές που δεν έχεις. Είναι ωραίο σαν εμπειρία, αλλά όση οργάνωση κι αν έχεις, είναι πρόβλημα. Εμείς ας πούμε το κάνουμε μόνο σε τριήμερα. Παρασκευή με Κυριακή που οριακά το σώμα σου είναι εντάξει, δηλαδή δε θα πάθεις και τίποτα με λίγη «απλυσιά» που κι αυτό βέβαια αν θες, το λύνεις με μία εξάδα εμφιαλωμένα. Σίγουρα το οργανωμένο σου παρέχει και μεγαλύτερη ασφάλεια γι’ αυτό και στο ελεύθερο καλό είναι να μη πηγαίνεις με λίγα άτομα, αλλά με μεγάλη παρέα». Με τον Στρατή θίγουμε και το θέμα του σεξ στο κάμπινγκ, λέγοντας μας χωρίς πολλή σκέψη πως «Το κάμπινγκ σίγουρα δε βοηθάει στις ερωτικές συνευρέσεις, εκτός αν σου αρέσει μία πιο public κατάσταση. Αν δηλαδή σου αρέσει κάτι τέτοιο στο σεξ, τότε είναι καλή φάση. Αλλιώς είναι ένα τεράστιο πρόβλημα, γιατί αν σκεφτείς γύρω σου εκατό, το λιγότερο, σκηνές σε κοντινή μάλιστα απόσταση από τη δική σου, σημαίνει πως είσαι εκ των πραγμάτων περιορισμένος. Και η καθαριότητα επίσης, δεν είναι ό,τι καλύτερο.»

ΟΙ ΝΕΟΙ ΠΡΟΤΙΜΟΥΝ ΚΑΜΠΙΝΓΚ;

Πόσο θα επιδράσει τους νέους, η προηγούμενη περίοδος της πανδημίας και του εγκλεισμού, ώστε να προτιμήσουν διακοπές αυτού του είδους; «Σίγουρα είναι από τις πρώτες επιλογές των ηλικιών 20 με 30, λόγω του οικονομικού παράγοντα. Είναι πολύ πιο οικονομικές οι διακοπές έτσι σαφώς, αλλά θεωρώ πως φέτος θα υπάρξει και τεράστια στροφή προς το κάμπινγκ, για όλη αυτή την ελευθερία, την ξεγνοιασιά που σου προσφέρει. Ενώ μπορεί να μένεις σε σκηνή, δεν έχεις την αίσθηση του εγκλεισμού, των τεσσάρων τοίχων.» αναφέρει ο Άγγελος Κάλφας, εξηγώντας πως «Με όσους συζητάω της γενιάς μου, τα πράγματα φέτος βλέπω πως είναι πενήντα πενήντα. Υπάρχει κόσμος σε φάση που λέει πως μετά την πανδημία, οριακά θέλω να με ταΐζουν στο στόμα, οπότε σε αυτή τη περίπτωση μιλάμε για διακοπές του δωματίου, του κλιματισμού και την πισίνας ενδεχομένως αλλά υπάρχει και κόσμος που είναι τόσο σκασμένος – μεταξύ τους κι εγώ – που το μόνο που θέλει είναι να έχει μαζί του ένα ζευγάρι παντόφλες, ένα μαγιό και τρία t-shirt. Έχω πάντως πολύ μεγάλη αισιοδοξία πως φέτος θα υπάρξει αρκετός εγχώριος τουρισμός. Πιστεύω πως ο κόσμος έστω τέσσερις μέρες κάμπινγκ θα τις κάνει γιατί το χρειάζεται πάρα πολύ. Σκέψου πως πέρυσι ναι μεν δεν είχαμε περιορισμούς, αλλά ήταν κάπως πιο μουδιασμένα τα πράγματα. Θεωρώ λοιπόν πως αυτό το καλοκαίρι, είναι της αποτίναξης. Πραγματικά το έχουμε ανάγκη, βέβαια δε θα ήθελα να σκεφτώ ότι αυτό συνεπάγεται ταυτόχρονα ανεξέλεγκτή αύξηση των κρουσμάτων από Σεπτέμβριο αλλά όλη αυτή η ψυχική εκτόνωση των δύο χειμώνων που κουβαλάμε στη πλάτη μας, θα βγει. Έχω την αίσθηση ότι φέτος ο κόσμος των 20 με 30 θα κάνει αρκετές σε ποσότητα και διαφορετικές διακοπές. Πιστεύω πως θα γίνουν πολλά τριήμερα. Πολλές μικρές αποδράσεις.»

ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΚΑΜΠΙΝΓΚ

Η Σοφία Δημητρίου, προπονήτρια beach handball, μιλάει για τις δυσκολίες της απόφασης να κάνει διακοπές σε κάμπινγκ, αναφέροντας πως «Μου άρεσε που ήμουν στη φύση, που καθόμασταν τα βράδια έξω και βλέπαμε τα αστέρια. Κάτι που μεν υπάρχει και στο οργανωμένο αλλά σε εκείνη τη περίπτωση είναι σαν να είναι μία μικρή πόλη, δεν είσαι μόνος σου. Στο ελεύθερο είναι πιο μεγάλη η αίσθηση της ελευθερίας, αλλά ένα θέμα σημαντικό είναι η τουαλέτα. Όμως και στο οργανωμένο, με τόσο κόσμο που έχει, μη νομίζουμε, με ενοχλούσαν τελικά περισσότερα πράγματα από όσα στο ελεύθερο. Ο θόρυβος ας πούμε. Ένιωθα ότι είμαι δίπλα σε ένα διαμέρισμα, άκουγα τον άλλον από τη διπλανή σκηνή να ροχαλίζει επειδή η απόσταση είναι πολύ μικρή. Το θετικό και στα δύο είναι ότι η θάλασσα είναι δίπλα σου και πας όποτε θέλεις και κάνεις ένα μπάνιο.», ενώ συνεχίζει αναφέροντας τα γυναικεία θέματα, «Για τις γυναίκες, είναι κάπως πιο δύσκολα τα πράγματα, ειδικά αν έχει κάποια περίοδο. Βέβαια εμένα αυτά τα θέματα δε με απασχολούν πολύ επειδή λόγω αθλητισμού έμαθα να τα παρακάμπτω, είμαι εξοικειωμένη ώστε να προσφέρω στον εαυτό μου άνεση σε κάθε διαφορετική συνθήκη, ωστόσο θέλει άλλη προσοχή έτσι κι αλλιώς μία τέτοια κατάσταση. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση της τουαλέτας που οι γυναίκες θέλουν την ώρα τους. Στο οργανωμένο βέβαια, θετικό είναι ότι υπάρχει τουαλέτα με πόρτα ή ότι μπορώ να κάνω το μπάνιο μου σε ντους. Εξαρτάται τι θέλεις και ίσως, και η ηλικία σου.»

Και οι τρεις, μιλάνε για την ευκαιρία που δίνει το κάμπινγκ να γνωρίσεις πολύ πιο εύκολα ανθρώπους, αναφέροντας ο Στρατής πως «Λόγω των ηλικιών που πάνε συνήθως στα κάμπινγκ, εννοώ οι νεότερες γενιές, σίγουρα υπάρχει αυτό το vibe των γνωριμιών. Το κάμπινγκ σε βοηθάει να γνωρίσεις κόσμο επειδή δε σε αφήνει να καθίσεις στη σκηνή. Δεν υπάρχει δηλαδή το “γυρνάω στο δωμάτιο μου και κλείνω την πόρτα”. Δηλαδή σας χωρίζουν πέντε χιλιοστά πανί.», ενώ η Σοφία λέει πως « Αυτή είναι η διπλή όψη του νομίσματος. Δηλαδή μπορεί κάποιος άγνωστος να είναι πάρα πολύ κοντά σου και να το θέλεις, ενώ κάποιες στιγμές να μην το επιθυμείς καθόλου, όταν θέλεις να ηρεμήσεις. Είναι πιο χαλαρός στο κάμπινγκ ο κόσμος, είναι πιο «γειτονιά» με την παλιά έννοια της».

ΑΝΑΣΑ

Ο Άγγελος από την άλλη, αναφέρει πως το κάμπινγκ αλλά και οι γνωριμίες που έκανε κατά καιρούς, τον βοήθησαν όχι μόνο να γράψει κείμενα, αλλά να τα μεταφέρει και στη δουλειά του, «Τα περισσότερα πολύ “δικά μου” κείμενα, τα έχω γράψει στο κάμπινγκ. Είτε επειδή έχω χαλαρώσει και μου έχουν έρθει, είτε από εικόνες που έχω δει εκεί. Μία από τις φορές που έκανα κάμπινγκ με έναν φίλο, γνωρίσαμε τρία παιδιά που μένανε στην απέναντι σκηνή από τη δική μας αλλά δυστυχώς το επόμενο πρωί έφευγαν και καταλήξαμε τελικά να κάνουμε εκείνο το βράδυ έναν κύκλο με κιθάρα, μπύρες και πολύ τραγούδι. Αυτό το δίωρο πραγματικά, αρχικά με ενέπνευσε και έγραψα ολόκληρο κείμενο και μάλιστα το έβαλα και σε ένα project που έκανα ως creative director και το είχα αναπαραστήσει σαν σκηνή.»

Όπως και να έχει πάντως, το κάμπινγκ, είτε ελεύθερο είναι, είτε οργανωμένο, σίγουρα προσφέρει σε εκείνους που θα το προτιμήσουν μία ελευθερία που τη νιώθεις κοντά στη φύση, που όπως λέει κι ο Άγγελος Κάλφας στο τέλος της συζήτησης μας, «Αν μπορούσα να περιγράψω το κάμπινγκ με μία λέξη, αυτή θα ήταν, ΑΝΑΣΑ»