Καραμουρατίδης: Να διδάξετε στα παιδιά σας να έχουν αγωγή και να μην πληγώνουν τα διαφορετικά παιδιά

Σε μια ανάρτηση – προσωπική εξομολόγηση προχώρησε ο συνθέτης και ενορχηστρωτής, Θέμης Καραμουρατίδης με αφορμή τον άδικο χαμό της 14χρονης από τη Θεσσαλονίκη μετά από επέμβαση που υπεβλήθη με αφορμή σχόλια για τα κιλά της.

Ο Θέμης Καραμουρατίδης τόνισε πως ναι μεν είναι έγκλημα ένα 14χρονο παιδί να χειρουργηθεί και ειδικά όταν έχει βιώσει τέτοιες συμπεριφορές, αλλά δε πρέπει να δαιμονοποιούμε τις βαριατρικές επεμβάσεις. «Ένας άνθρωπος που προσπαθεί πολλά χρόνια και δεν καταφέρνει να νικήσει το κτήνος που λέγεται παχυσαρκία δικαιούται ιατρική βοήθεια», τονίζει και προσθέτει πως και ο ίδιος πέρασε από αυτή τη θέση στην ηλικία των 26 χρόνων.

Μάλιστα απευθυνόμενους σε γονείς σημείωσε πως «αν θέλετε να κάνετε πραγματικά κάτι , να διδάξετε στα παιδιά σας να έχουν αγωγή και να μην πληγώνουν τα διαφορετικά παιδιά επειδή ειναι πιο ψηλά , πιο κοντά , πιο παχιά η διαφορετικού χρώματος η συμπεριφοράς απο αυτά».

Αναλυτικά η ανάρτησή του:

Αγαπημένοι φίλοι:Το ότι ένα δεκατετράχρονο παιδί πέθανε από μια σειρά ανεύθυνων απόφασεων η συμπεριφορών ενηλίκων και ανηλίκων γυρω του δεν σημαίνει ότι πρέπει να χορέψουμε όλοι μαζί έναν χορό επιπολαιότητας και δαιμονοποιήσης. Γιατί το να δημιουργούμε ένα κλίμα γυρω από τις βαριατρικές επεμβάσεις παχυσαρκίας είναι σαν να σαμποτάρουμε ένα πολύ σημαντικό εργαλείο που αποτελεί σύμμαχο κατά τις παχυσαρκίας. ΣΑΦΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ ΕΝΑ 14 ΧΡΟΝΟ ΠΑΙΔΙ ΝΑ ΧΕΙΡΟΥΡΓΗΘΕΙ αντι να υποστηριχθεί (αυτό και όλα τα κωλοπαιδα που το κορόιδευαν) από ψυχολογους και ειδικους προκειμένου να αλλάξουν οι συνθηκες,αλλά αυτό δε σημαίνει πως αυτές οι επεμβάσεις είναι επιπόλαια εργαλεία που θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή μας ετσι για ψύλλου πήδημα. Όταν εγώ έφτασα να είμαι 26 χρόνων και 155 κιλά (για όλους αυτούς τους λόγους που σε φτάνουν σε αυτό το σημείο , που είναι κυρίως κοινωνικοί και ψυχολογικοί και καμία σχέση δεν έχουν με τον «καλοφαγά που δεν το ράβει») και μετά από αναρίθμητες αποτυχημένες προσπάθειες έκανα βαριατρική επέμβαση. Με έναν πολύ σοβαρό γιατρό τον Evangelos Menenakos . Και ήταν το καλύτερο πράγμα που έκανα ως τότε για τον εαυτό μου. Γιατί η βαριατρικη επέμβαση παχυσαρκίας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΕΠΕΜΒΑΣΗ . Είναι επέμβαση ζωτικής σημασίας , όχι επέμβαση για να σου φύγουν τα ψωμάκια ή η κυτταρίτιδα. Είναι απόφαση ζωής. Ένα σώμα 156 κιλά είναι ένα εκφυλισμένο σώμα με τρομερούς κινδύνους άμεσους για την υγεία του ανθρώπου που το κουβαλά (εν προκειμενω για εμένα). Ένας άνθρωπος που προσπαθεί πολλά χρόνια και δεν καταφέρνει να νικήσει το κτήνος που λέγεται παχυσαρκία δικαιούται ιατρική βοήθεια. Μην ακυρώνουμε έναν ολόκληρο κλάδο επιστημόνων που έδωσε ευκαιρία σε ένα σωρό ανθρώπους γυρω μας να βοηθήσουν τον εαυτό τους. Σαφώς είναι μια πολύ σοβαρή επέμβαση που κρύβει κινδύνους επιπλοκές και ρίσκο. Αλλά αυτό είναι κάτι που συμβαίνει κάθε φορά που μπαίνει κανεις στο χειρουργείο και ναρκωνεται οποιαδήποτε επέμβαση και να κανει. Ο ασθενής (γιατί ένας νοσογόνα παχύσαρκος άνθρωπος είναι ασθενής ασχέτως του πως θα αποφασίσει να διαχειριστει τον εαυτό του και αν θέλει η όχι να αντιμετωπίσει το πρόβλημα του . Γούστο του και καπέλο του) φυσικά πρέπει να αποφασίζει ο ίδιος για τον εαυτό του και να είναι ενήλικας. ΟΧΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ !!! Αλλά οσο δαιμονοποιείτε την επιλογή της χειρουργικής επέμβασης ως λύση για την παχυσαρκία , σκεφτείτε ότι αποκαρδιώνετε μια σειρά απο ανθρώπους που έχουν το δικαίωμα στην επιλογή αυτού του συμμάχου προς το δύσκολο έργο αναζήτησης δύναμης κουράγιου αυτοσεβασμού και αυτοπεποίθησης . Έγινα 40 χρόνων για να μάθω να φροντίζω και να αγαπάω το σώμα μου ,να το θρέφω σωστά ,να γυμνάζομαι και να το σέβομαι. Ενδεχομένως όμως να μην είχα φτάσει ποτέ σε αυτο το σημείο αν δεν είχα χάσει τα πρώτα 50 κιλά με τη βοήθεια του γιατρου μου. Ενδεχομένως και να είχα πεθάνει . Όχι απο βαριατρικη επέμβαση . Από την καρδιά ενός νοσογόνα παχύσαρκου ανθρώπου που θα μπορούσε να σταματήσει να χτυπα αν είχα παραμείνει 160 η και περισσότερα κιλά για αλλα 15 χρόνια. Σοβαρευτείτε. Και αν θέλετε να κάνετε πραγματικά κάτι , να διδάξετε στα παιδιά σας να έχουν αγωγή και να μην πληγώνουν τα διαφορετικά παιδιά επειδή ειναι πιο ψηλά , πιο κοντά , πιο παχιά η διαφορετικού χρώματος η συμπεριφοράς απο αυτά. Η Γωγω θα ζουσε και θα είχε ευκαιρία να αγαπήσει τον εαυτό της το κορμάκι της και την ψυχή της αν δεν υπήρχε τόση τοξικοτητα στον κόσμο. Δεν την σκότωσε η επιστήμη την Γωγω . Την σκότωσαν 14χρονα παιδιά που την πληγωναν σε κάθε βήμα της .την σκότωσαν ενήλικες που την κοίταζαν σαν εγκληματία. Κορίτσι μου γλυκό ,αντίο

Υγ οποίος έχει διάθεση να απαντησει αηδίες τύπου «μάθαμε στην εύκολη λύση , να κάνετε δίαιτα , να το ραψετε , να τρέξετε ,» δεν θα μπλοκαριστεί. Θα τον αφήσω να εκτίθεται

https://www.facebook.com/themiskaramouratidis/posts/10159231648278875

Δείτε επίσης