ΛΟΑΤΚΙ+ : Ποιο επόμενο ανθρώπινο δικαίωμα απειλείται στις ΗΠΑ;
Η συζήτηση για το… μεσαιωνικό τσουνάμι φαίνεται πως θα συμπαρασύρει και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα
Η ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ εκφράζει τις ανησυχίες της για όσα γίνονται στην Αμερική και στα ανθρώπινα δικαιώματα που καταπατούνται. Χαρακτηριστικά παρακάτω, γράφει:
Με σχεδόν 36 εκατομμύρια γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας – σύμφωνα με έρευνα της Planned Parenthood – να έχουν μείνει πλέον χωρίς πρόσβαση σε κλινικές άμβλωσης στις ΗΠΑ
Η συζήτηση για το… μεσαιωνικό τσουνάμι που σήκωσε ο 73χρονος Ανώτατος Δικαστής, Clarence Thomas, φαίνεται πως θα συμπαρασύρει και άλλα ανθρώπινα δικαιώματα:
Τους γάμους ομόφυλων ζευγαριών, την αντισύλληψη, τις ιατρικές επεμβάσεις επιβεβαίωσης φύλου κ.ά.
Η μεσαιωνική αυτή απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, για την απαγόρευση των αμβλώσεων, όπως και οι διαμαρτυρίες που την ακολούθησαν, εγείρει ερωτηματικά για το κατά πόσο τελικά εκπροσωπείται ένας λαός από τους νόμους και τις κυβερνήσεις του.
Ήδη ανθρωπιστικές και δικαιωματικές οργανώσεις και μια μεγάλη μερίδα της ιατρικής κοινότητας, κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για την επαπειλούμενη κατάργηση ή και ποινικοποίηση άλλων ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μια συντηρητική μερίδα δικαστών, που διορίστηκε – ούτε λίγο ούτε πολύ – από τους Ρεπουμπλικανούς πρώην προέδρους, George Bush Jr. και Donald Trump.
Να σημειωθεί, πάντως, πως το δικαίωμα στην άμβλωση στις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι εγγυημένο από ομοσπονδιακό νόμο, αλλά βασίστηκε στην ιστορική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου «Roe v. Wade» του 1973, την οποία κέρδισε μία νέα γυναίκα, δικηγόρος, που έγινε σύμβολο για τα δικαιώματα των γυναικών σε όλη την Αμερική. Κι αυτό το ίδιο το γεγονός πως δεν εγγυήθηκε από ομοσπονδιακό νόμο αλλά βασίστηκε στην αυτοδιαχείριση και αυτοδιάθεση του σώματος, αποδεικνύει πόσο πιο πάνω από νόμους και κανόνες βρίσκονται τα ανθρώπινα δικαιώματα.
Η ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα οφείλει να αντιδράσει
Ως Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ, προβληματιζόμαστε και καλούμε σε συστράτευση όλα τα άτομα της κάθε κοινότητας και κοινωνικής ζωής, της ευρύτερης Κοινωνίας των Πολιτών (μετανάστ(ρι)ες, πρόσφυγες/ισσες, αιτούντες/ούσες άσυλο, φυλακισμένα άτομα, αντιφρονούντα στη στράτευση, άτομα με αναπηρία, συνανθρώπους σε κατάσταση αστεγίας, φοιτητ(ρι)ές, φεμινίστ(ρι)ες, μονογονεϊκές οικογένειες, ΛΟΑΤΚΙ+ οικογένειες, τρανς – διεμφυλικά άτομα, θύματα σεξουαλικής βίας, χρήστες/τριες ψυχοτρόπων ουσιών, σεξεργάτ(ρι)ες, τον κόσμο της εργασίας όπως και τις/τους χιλιάδες ανέργους κ.ά.). Γιατί αποφάσεις, όπως αυτή, βάλλουν εναντίον ενός κοινού σημείου αναφοράς, του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης, του δικαιώματος της ζωής. Αυτό το κοινό στοιχείο μας ενώνει. Η φωνή μας, η παρουσία μας, η ζωή μας, όπως διαλέγουμε εμείς να τη ζούμε και να την υποστηρίζουμε.
Ανησυχούμε ανοιχτά και έντονα πως η απόφαση της κατάργησης στο δικαίωμα στην άμβλωση, πλήττει πρώτα και κύρια τα φτωχά κοινωνικά στρώματα, δημιουργεί ανοιχτό μέτωπο μιας λογικής ευγονικής και μπορεί να καταλήξει να επιτρέπει την ανάκληση των νομικών προστασιών για τις σχέσεις των ομοφυλόφιλων, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος των ομόφυλων ζευγαριών να παντρευτούν, τις διαδικασίες επιδιόρθωσης φύλου ακόμη και προγράμματα υποστηριζόμενης ή και υποβοηθούμενης αναπαραγωγής. Τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΑ.
Οι νόμοι σε μια σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, οφείλουν να προστατεύουν κι όχι να εκθέτουν σε κίνδυνο τις ζωές των πολιτών. Αυτό συμβαίνει, τη στιγμή που μιλάμε, σε γυναίκες, που είτε διανύουν χιλιόμετρα από πολιτεία σε πολιτεία για να υποβληθούν σε άμβλωση, είτε ακολουθούν αμφίβολες και μη ασφαλείς μεθόδους άμβλωσης.
Ζήσαμε στο πρόσφατο παρελθόν στιγμές στοχοποίησης και δαιμονοποίησης μιας κοινωνικής ομάδας, αυτής των σεξεργατριών, με την Υγειονομική Διάταξη 39α/2012 του τότε Υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου που επανέφερε με την εκλογή και υπουργοποίησή του ο Άδωνις Γεωργιάδης. Ας μην ξεχάσουμε τη νίκη μας το 2015 οπότε και καταργήσαμε την απάνθρωπη υγειονομική διάταξη περί «περιορισμού της διάδοσης λοιμωδών νοσημάτων». Η νίκη εκείνη οφείλεται στη συστράτευση των κινημάτων.
Οφείλουμε πολιτικές δυνάμεις και κινήματα να ενωθούμε κάτω από το κοινό πρίσμα του ανθρώπινου δικαιώματος.
Είναι η απαρχή μιας εξτρεμιστικής επίθεσης στην ιδιωτική ζωή, την αυτοδιάθεση, την αξιοπρέπεια και την ισότητα κάθε ανθρώπου σε κάθε χώρα.