Η μάχη της άνω Νικήτης

Εικόνες: Δημήτρης Κανονίδης

Δεν πέρασε ούτε ένας χρόνος από τη στιγμή που αναδείξαμε το πρόβλημα που έχει προκύψει και διαρκώς οξύνεται από τη μετατροπή ενός παραδοσιακού διατηρητέου οικισμού σε διασκεδασότοπο με την ανοχή και τις ευλογίες της δημοτικής αρχής της Σιθωνίας.

Διαβάστε: Σαββατιάτικο χάος στην άνω Νικήτη

Ας δούμε ποιες αποφάσεις και διατάξεις προστατεύουν έναν από τους τελευταίους παραδοσιακούς οικισμούς της Χαλκιδικής.

Με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού (ΦΕΚ 250/Β/19-05-1987), έχει χαρακτηριστεί από το 1987, επί υπουργίας της Μελίνας, ως ”ιστορικός τόπος” και δείγμα λαϊκής αρχιτεκτονικής της Χαλκιδικής.

Τέθηκε λοιπόν με βάση της διατάξεις του αρχαιολογικού νόμου 3028/2002 περί προστασίας των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς υπό καθεστώς προστασίας και πολλά από τα κτίρια του χαρακτηρίστηκαν ως «νεότερα ακίνητα μνημεία».

Έντεκα χρόνια μετά με επικουρική απόφαση της γενικής γραμματείας Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας, το 2008 εγκρίθηκε το γενικό πολεοδομικό σχέδιο (ΦΕΚ 406 ΑΠΠ/2008) με την οποία ο εν λόγω οικισμός χαρακτηρίστηκε «περιοχή αμιγούς κατοικίας». Κατοικίας λοιπόν και όχι τόπος νυχτερινής διασκέδασης.

Με βάση αυτές τις αποφάσεις στο χωριό επιτρέπεται να λειτουργούν μόνο καταστήματα που εξυπηρετούν την καθημερινότητα των ανθρώπων που διαμένουν ή την επισκέπτονται και όχι κέντρα διασκέδασης. Στον κεντρικό δρόμο της άνω Νικήτης παραδοσιακά λειτουργούσαν κάποια παλαιά καφενεία και μαγειρεία και ένας θερινός κινηματογράφος. Τα περισσότερα έκλεισαν ή μεταφέρθηκαν στην παραλία και για χρόνια το χωριό δεν είχε άλλα καταστήματα ψυχαγωγίας.

Τα τελευταία τρία χρόνια ξεκίνησε όμως το άνοιγμα μιας σειράς bar και εστιατορίων που προσέλκυσαν θαμώνες οι οποίοι άρχισαν να δημιουργούν μια εξαιρετικά θορυβώδη κατάσταση στη ζωή του χωριού, αναστατώνοντας τις μέρες και τις νύχτες του. Τα καταστήματα που ξεκίνησαν να λειτουργούν στην αρχή δειλά και κατόπιν με άνεση άνοιξαν την όρεξη πολλών για μετατροπή του όμορφου χωριού σε διασκεδασότοπο και έτσι ο δήμος Σιθωνίας έστειλε, με πίεση των μελλοντικών επιχειρηματιών, το 2014 στην Αποκεντρωμένη Διοίκηση Μακεδονίας-Θράκης μια επιστολή ζητώντας την τροποποίηση του ΓΠΣ (Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο) σε  τόπο «γενικής κατοικίας» που να επιτρέπει το άνοιγμα κέντρων διασκέδασης. Του θέματος επιλήφθηκε ως όφειλε το Υπουργείο Πολιτισμού αρνούμενο  (απ. 1630/16.6.2014) να αλλάξει τη φυσιογνωμία του χωριού.

Παρά τις αποφάσεις τα καταστήματα λειτούργησαν με την ανοχή της δημοτικής αρχής κανονικά τα προηγούμενα χρόνια και μόλις φέτος το χειμώνα με τις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων οι άδειες ανεστάλησαν και οι καταστηματάρχες, που από μέρους τους έχουν δίκιο διότι επένδυσαν στα συγκεκριμένα καταστήματα, έχοντας λάβει διαβεβαιώσεις ότι θα λειτουργούν κανονικά, κατέφυγαν στη δικαιοσύνη ζητώντας δικαίωση.

Και ενώ η κατάσταση παραμένει ρευστή και οι τελικές αποφάσεις αναμένονται μέσα στο καλοκαίρι η εικόνα όπως φάνηκε από τα πρώτα Σαββατοκύριακα του Μαϊου άρχισε να θυμίζει το περσινό καλοκαίρι. Οι τελεσίδικες αποφάσεις αναμένονται προσεχώς, οι κάτοικοι ετοιμάζονται για νέες προσφυγές και το μέλλον παραμένει άγνωστο…