Μια βόλτα στο ιστορικό Παλιό Παζάρι στα Μπίτολα

Λίγα βήματα από τον Πύργο του Ρολογιού, στη βόρεια όχθη του Ντράγκορ, Υδραγόρα στα Ελληνικά, του ποταμού που περνά μέσα από την πόλη, βρίσκεται το Παλιό Παζάρι στα Μπίτολα ή Μοναστήρι, στη γειτονική μας, παλιά FYROM, σήμερα Βόρεια Μακεδονία, μισή ώρα δρόμος από τον μεθοριακό σταθμό της Νίκης στη Φλώρινα.

Πολλοί ταξιδιωτικοί συγγραφείς το συνέκριναν με τα παζάρια της Κωνσταντινούπολης, ενώ πιστεύεται ότι αρχικά ήταν το μεγαλύτερο των Βαλκανίων.

Η ύπαρξη του Παλιού Παζαριού στα Μπίτολα ανάγεται στα τέλη του 14ου αιώνα και σχετίζεται στενά με την κατασκευή στα τέλη του 15ου αιώνα μιας σκεπαστής αγοράς, ένα Μπεζεστένι με πολυάριθμους τρούλους, το οποίο σώζεται μέχρι σήμερα. Από τότε, το Παζάρι υπέστη τρεις σημαντικές πυρκαγιές το 1834, το 1860 και το 1897.

Ακόμη και αν δεν υπάρχουν σήμερα τα σχετικά επαγγέλματα, τα ονόματα πολλών δρόμων στο Παζάρι διατηρούν τις ονομασίες από τους βιοτέχνες που φιλοξενούσαν κατά το παρελθόν, όπως τσαγκαράδες, παπλωματάδες, εκδορείς κλπ. ή επίσης από τον πιο καλό τεχνίτη ανάμεσα σ’ αυτούς.

Το Παζάρι άρχισε να χάνει τον βιοτεχνικό του χαρακτήρα κατά τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν τα βιοτεχνικά προϊόντα έδωσαν τη θέση τους στα αντίστοιχα βιομηχανικά με αποτέλεσμα να μειωθεί αρκετά με την πάροδο του χρόνου, ενώ τα τελευταία χρόνια λόγω του άσχημου οικονομικού κλίματος αρκετά μαγαζιά παραμένουν κλειστά.

Εντούτοις, συνεχίζει να διατηρεί ακόμα την εμπορική του δραστηριότητα και ο δήμος από το 2009 έχει ξεκινήσει μια δράση για την ανακαίνιση του.

Περπατώντας σήμερα στα λιθόστρωτα σοκάκια ανάμεσα σε γραφικά μαγαζιά με χοντρά σιδερένια πορτόφυλλα και πινακίδες γραμμένες στα κυριλλικά, μεταφέρεσαι πίσω στο χρόνο.

Βρίσκεις κάθε λογής δραστηριότητα, από χαλκωματάδικα και ραφεία μέχρι καταστήματα οπτικών και κουρεία.

Κι αν κουραστείς, κάπου σε κάποια άκρη συναντάς την αγορά με τα φρούτα και τα λαχανικά και γεμίζεις με φθινοπωρινά χρώματα. Το βαθύ κόκκινο από τις πιπεριές τύπου Φλωρίνης (η Φλώρινα απέχει περίπου 30 χλμ) παντού, πολλές κρεμασμένες πάνω από τους πάγκους, άλλες πρασινοκόκκινες στοιβαγμένες πάνω σ’ αυτούς, άλλες καυτερές σε πλαστικά δοχεία ή μπουκάλια.

Το κίτρινο από τα άφθονα νόστιμα μήλα από το Ρεσέν στην περιοχή των Πρεσπών, το πορτοκαλί από τους λωτούς και το πορτοκαλοκίτρινο από τις πολλών σχημάτων κολοκύθες.

Τέλος αν πεινάσεις, κάπου θα βρεις να δοκιμάσεις τα νοστιμότατα τσεβάπτσιτσι, παρόμοια με τα δικά μας σουτζουκάκια στη σχάρα, μαζί με μια σαλάτα σόπσκα, κάτι σαν την ελληνική χωριάτικη αλλά με τα λαχανικά ψιλοκομμένα, πίνοντας πίβο (μπύρα) μάρκας Κράλι Μάρκο (Μάρκος Κράλλης, βασιλιάς των Χριστιανών) που παράγεται στη ζυθοποιία του γειτονικού Πρίλεπ (αρχαία Πρίλαπος ή Περλεπές στα ελληνικά) φτιαγμένη με παραδοσιακή συνταγή.

Πληροφορίες από: Μπιτόλα / Wikipedia