Μπαλάσκας: Ο φάκελος Χρυσοχοΐδη προκαλεί κάποιους να κλείσουν στόματα

Για τις αλλεπάλληλες εκτελέσεις που σημειώθηκαν το τελευταίο διάστημα στη χώρα, μίλησε ο συνδικαλιστής της ΕΛ.ΑΣ. Σταύρος Μπαλάσκας.

«Ήταν ένα συμβόλαιο θανάτου πιστοποιημένο και από τη μεθοδολογία του. Μετά το φάκελο που έδωσε ο υπουργός στις δικαστικές αρχές, τους έχει πιάσει όλους μιας πρεμούρα να ξεκαθαρίσουν τις υποθέσεις τους. Δεν γίνεται για ξεκαθάρισμα λογαριασμών, αλλά για να μην ανοίξουν στόματα. Ο συγκεκριμένος πυγμάχος είχε διάφορες “αμαρτίες” στην πλάτη του, αλλά ήταν σε μια περίοδο ηρεμίας. Οι άνθρωποι αλλάζουν, αλλά δεν μπορούν να τροποποιήσουν ή να σβήσουν το παρελθόν τους.

Στη μαφία υπάρχουν κανόνες, όταν παραβιάζονται κάποιοι πεθαίνουν. Οι άνθρωποι αυτοί δεν γερνάνε ποτέ, έχουν ημερομηνία λήξης. Σίγουρα κάποιες υποθέσεις από το παρελθόν τον κυνηγούσαν, σίγουρα κάποια πράγματα γνώριζε, σίγουρα κάποιοι αισθάνονταν απειλή από τα όσα θα μπορούσε να πει αυτός ο άνθρωπος», σχολίασε ο κ. Μπαλάσκας σχετικά με τη δολοφονία Μπερδέση.

«Έχει ξαναγίνει στα τέλη της δεκαετίας του ’90 αυτό που γίνεται τώρα, υπήρχε έξαρση που φαγώθηκαν οικογένειες ολόκληρες. Εύχομαι να μην πέσει κανένα περιπολικό επάνω σε αυτούς τους αδίστακτους κακοποιούς. Φοβάμαι για τους συναδέλφους. Αυτοί ζουν ανάμεσά μας. Υπήρχε μια παλιά πρακτική οι πληρωμένοι εκτελεστές να έρχονται από το εξωτερικό. Οι πολίτες δεν είναι ανυπεράσπιστοι.

Ανυπεράσπιστοι είναι όσοι είχαν κάποιο παρελθόν και είναι μέσα σε αυτή τη μηχανή και αλέθονται. Παλαιότερα υπήρχε ένας κώδικας ακόμα και σε αυτού του τύπου τις δολοφονίες. Ο κώδικας ήταν ότι όταν υπάρχουν άλλοι μπροστά δεν το κάνουμε. Κάποιοι, για να ξεμπερδεύουν με τη δουλειά, έσπασαν αυτό τον κώδικα και αυτό προβληματίζει. Μέσω εξοστρακισμού μπορεί να σκοτωθεί ένας αθώος άνθρωπος, ένα παιδί. Υπάρχουν συμβόλαια θανάτου που έχουν εξιχνιαστεί. Το πραγματικό πρόβλημα στα συμβόλαια θανάτου είναι ότι δε γίνεται από ντόπιους κακοποιούς. Έρχονται από αλλού, το κάνουν και φεύγουν, και όλο αυτό κανονίζεται μέσω διαδικτύου», συνέχισε ο ίδιος.

Οι κάμερες καταγράφουν το μέσο διαφυγής και το άτομο που έκανε την πράξη. Αν το άτομο διαφύγει από τη χώρα και το μέσο αλλοιωθεί ή εξαφανιστεί, τότε το υλικό από τις κάμερες δεν μας βοηθάει κάπου. Επίσης δεν υπάρχουν παντού κάμερες.

«Ας φανταστούμε το πληρωμένο συμβόλαιο σαν έναν άνθρωπο που έχει πάρει μία πέτρα και την πετάει σε ένα κεφάλι ενός ανθρώπου. Μπορεί να βρούμε την πέτρα, αλλά για εμάς το πιο σοβαρό είναι να βρούμε ποιος δίνει τις εντολές σε αυτούς τους ανθρώπους. Αυτοί που το κάνουν είναι συμπολίτες μας, επιχειρηματίες, κακοποιοί Έλληνες», κατέληξε ο κ. Μπαλάσκας.