Νέο μήνυμα Μητσοτάκη για κυρώσεις σε Τουρκία – Προκαλεί εκ νέου η Άγκυρα

Πιέζει το ΝΑΤΟ για λύση των διαφορών σε διπλωματικό επίπεδο.

Parallaxi
νέο-μήνυμα-μητσοτάκη-για-κυρώσεις-σε-τ-639877
Parallaxi

oruc reis

«Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της.  Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο» τονίζει ο Κυριάκος Μητσοτάκης σε άρθρο του στο οποίο αναλύει τις ελληνικές θέσεις στο διεθνές ακροατήριο και δημοσιεύεται ταυτόχρονα στις εφημερίδες The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung, και Le Monde.

«Εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η Άγκυρα από το κράτος δικαίου;» επισημαίνει ο Πρωθυπουργός.

Ο Πρωθυπουργός αναφέρεται και στη συνάντηση στο Βερολίνο και στην υπαναχώρηση της Τουρκίας από όσα συμφωνήθηκαν. «Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις. Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού» τονίζει ο Πρωθυπουργός.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αναφέρεται και στην πρώτη συνάντηση που είχε με τον Τ. Ερντογάν και στην τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα σε αυτό τον ένα χρόνο. «Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη. Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας» επισημαίνει στο άρθρο του.

«Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη» προσθέτει. Ακολουθεί ανεπίσημη μετάφραση του άρθρου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη που δημοσιεύεται στις εφημερίδες The Times, Frankfurter Allgemeine Zeitung, και Le Monde:

Στην προσπάθειά τους να προβλέψουν το μέλλον, οι πολιτικοί επιστήμονες συχνά στρέφονται στο παρελθόν, στην κοινή ιστορία. Η σχέση μεταξύ της χώρας μου, της Ελλάδας, και της γειτονικής Τουρκίας δεν αποτελεί εξαίρεση. Η ιστορία μάς διδάσκει ότι υπάρχουν λόγοι αισιοδοξίας αλλά και τομείς βαθιάς ανησυχίας. Σήμερα το ερώτημα σχετικά με το τι επιφυλάσσει το μέλλον – σύγκρουση ή συνεργασία – αποκτά μεγαλύτερη σημασία από ποτέ.

Όταν ανέλαβα πρωθυπουργός πέρυσι τον Ιούλιο, ήμουν συγκρατημένα αισιόδοξος.  Δεν υπήρχε κανένας λόγος να πιστεύω ότι η Ελλάδα και η Τουρκία δεν θα μπορούσαν να είναι φίλες χώρες. Εξάλλου, πολλοί από τους προκατόχους μου είχαν καταφέρει να υπερβούν φαινομενικά ανυπέρβλητα εμπόδια. Ηγέτες όπως ο Ελευθέριος Βενιζέλος, θείος του πατέρα μου, ο οποίος υπέγραψε συμφωνία ειρήνης και φιλίας με τον Κεμάλ Ατατούρκ το 1930. Φυσικά, έκτοτε έχουν υπάρξει εντάσεις, όμως οι καλές μέρες ήταν πολύ περισσότερες από τις κακές.

Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη.

Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση Όταν συναντηθήκαμε το περασμένο φθινόπωρο, είπα στον Πρόεδρο Ερντογάν ότι είμαστε προορισμένοι να είμαστε γείτονες λόγω της γεωγραφικής μας θέσης, και ως τέτοιοι πρέπει να συνυπάρχουμε, να ζούμε ειρηνικά ο ένας δίπλα στον άλλο. Προσπάθησα επισταμένως να τείνω χείρα φιλίας και συνεργασίας. Μίλησα για ανοιχτό διάλογο, για επιθυμία προόδου και για τη βούλησή μου να ενεργήσω για το χτίσιμο γέφυρας της Τουρκίας με την Ευρώπη.

Δυστυχώς, τα πράγματα πήραν άλλη τροπή. Μετά την πρώτη εκείνη συνάντηση, η Τουρκία εμφανίζεται λιγότερο ως εταίρος και περισσότερο ως προβοκάτορας.. Στα τέλη του προηγούμενου έτους, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπέγραψε παράνομη συμφωνία οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων με μια από τις πλευρές του αιματηρού εμφυλίου πολέμου της Λιβύης. Δεδομένου ότι η Τουρκία και η Λιβύη δεν έχουν αντικείμενες ή παρακείμενες ακτές, η συμφωνία κηρύχθηκε άκυρη από το μεγαλύτερο μέρος της διεθνούς κοινότητας και των νομικών εμπειρογνωμόνων και θεωρήθηκε ότι παραβιάζει κυριαρχικά δικαιώματα τρίτων χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας.

Τον Μάρτιο, η Τουρκία προέβη σε συντονισμένες κινήσεις προκειμένου να παροτρύνει και να διευκολύνει προσπάθειες απεγνωσμένων μεταναστών να διασχίσουν τα σύνορα της Ελλάδας. Υπερασπιστήκαμε τα σύνορά μας με την υποστήριξη των εταίρων μας στην ΕΕ.  Το συλλογικό μας μήνυμα ήταν σαφές – τα σύνορα της Ελλάδας είναι σύνορα της ΕΕ και θα τα προστατεύσουμε.

Και φέτος το καλοκαίρι, αντιδρώντας στην υπογραφή μιας μακροχρόνιας, νόμιμης και διεθνώς αναγνωρισμένης συμφωνίας οριοθέτησης θαλασσίων συνόρων μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου, ο Πρόεδρος Ερντογάν έστειλε το πολεμικό ναυτικό του για να στηρίξει μια προσπάθεια εξερεύνησης κοιτασμάτων φυσικού αερίου σε περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου στην οποία τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία διεκδικούν δικαιώματα και η οποία δεν έχει ακόμη οριοθετηθεί. Σύμφωνα με τη Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το δίκαιο της θάλασσας, επρόκειτο για μονομερή πράξη κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου.

Η Ελλάδα δεν έχει επιδιώξει ποτέ ούτε πρόκειται να επιδιώξει την κλιμάκωση αυτών των εντάσεων, ανεξαρτήτως των προκλήσεων. Αλλά η αρχικά δυσάρεστη πολιτική εντυπώσεων έχει εξελιχθεί αναμφισβήτητα σε απειλητική στάση τις τελευταίες εβδομάδες. Κάθε μέρα που περνάει, η τουρκική κυβέρνηση παρουσιάζει έναν νέο ψευδή ισχυρισμό ή διαδίδει ένα νέο ψέμα. Πολεμοχαρής γλώσσα, εθνικιστική προπαγάνδα, επιθετικός μιλιταρισμός, αγορά οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία που αποτελούν απειλή για το ΝΑΤΟ, μετατροπή μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς σε τζαμιά, παράνομη θαλάσσια δραστηριότητα και απειλές πολέμου.

Η ρητορική της Τουρκίας ανήκει σε μια περασμένη εποχή. Μιλάει για εχθρούς, μάρτυρες, αγώνα και προθυμία να καταβάλει οποιοδήποτε τίμημα. Αυτή είναι η γλώσσα και η συμπεριφορά μιας υποψήφιας προς ένταξη χώρας, η οποία απειλεί όχι μόνο δύο κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ελλάδα και την Κύπρο, αλλά και την ίδια την ΕΕ, γεγονός που προβληματίζει σοβαρά τα κράτη μέλη.

Σε αυτό το νέο γεωπολιτικό τοπίο, η Τουρκία εμφανίζεται ολοένα και πιο απομονωμένη.  Καθώς η Ελλάδα έχει σφυρηλατήσει ισχυρές εταιρικές σχέσεις με χώρες όπως το Ισραήλ, η Αίγυπτος και τα ΗΑΕ, η Τουρκία ενεργεί μόνη της, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στην Ανατολική Μεσόγειο, παρεμβαίνοντας στη Συρία και τη Λιβύη και υποστηρίζοντας ανοιχτά τη Χαμάς.  Η Γαλλία, η οποία έχει ζωτικά εθνικά συμφέροντα στη Μεσόγειο, στέκεται στο πλευρό μας και έχει ενισχύσει τη στρατιωτική της παρουσία στην περιοχή.  Το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ καταδίκασε απερίφραστα τη στάση της Τουρκίας ως μονομερή επιθετική στάση.

Στη διάρκεια όλων αυτών έχω παραμείνει ανοικτός στον διάλογο. Όταν το Βερολίνο προσφέρθηκε να μεσολαβήσει, καθίσαμε καλόπιστα για να προσπαθήσουμε να βρούμε κοινό έδαφος. Καταφέραμε ακόμη και να καταλήξουμε σε «έγγραφη συμφωνία». Το αποτέλεσμα ήταν να αποσυρθεί τελικά η Τουρκία, αποκαλύπτοντας ανεπίσημες αλλά απόρρητες συζητήσεις.

Οι ελπίδες που συνεχίζω να τρέφω για την Τουρκία δεν μου αποκρύπτουν την πραγματικότητα. Χρειαζόμαστε διάλογο, αλλά όχι υπό το καθεστώς εκβιασμού.  Η απειλή για την ασφάλεια και τη σταθερότητα της χώρας μου αποτελεί επίσης απειλή για την ευημερία και την ασφάλεια όλων των κρατών μελών της ΕΕ. Κινδυνεύει να υπονομεύσει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ. Και απειλεί το κράτος δικαίου διεθνώς.  Η Ελλάδα έχει τη στρατιωτική δυνατότητα να αποκρούσει κάθε τουρκική επίθεση.  Αλλά σίγουρα ένα στρατιωτικό επεισόδιο μεταξύ των δύο χωρών μας δεν είναι προς το συμφέρον κανενός.

Αργότερα αυτόν τον μήνα, οι ηγέτες της ΕΕ θα πραγματοποιήσουν ειδική σύνοδο για να αποφασίσουν με ποιον τρόπο θα απαντήσουν. Εάν η Τουρκία αρνηθεί να λογικευτεί έως τότε, δεν βλέπω άλλη επιλογή παρά να επιβάλουν οι Ευρωπαίοι ηγέτες ουσιαστικές κυρώσεις. Διότι δεν είναι πλέον μόνο ζήτημα ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.  Είναι ζήτημα αναγνώρισης του γεγονότος ότι διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα – στρατηγικά ευρωπαϊκά συμφέροντα.  Εάν η Ευρώπη θέλει να αποτελέσει πραγματική γεωπολιτική δύναμη, τότε δεν έχει την πολυτέλεια κατευνασμού μιας πολεμοχαρούς Τουρκίας.

Η Τουρκία εξακολουθεί να έχει χρόνο στη διάθεσή της για να αποφύγει τις κυρώσεις, να κάνει ένα βήμα πίσω και να χαράξει πορεία εξόδου από αυτήν την κρίση. Η Τουρκία πρέπει απλώς να απόσχει από τη ναυτική και ερευνητική της δραστηριότητα σε μη οριοθετημένες θαλάσσιες ζώνες και να συγκρατήσει την επιθετική ρητορική της.  Θα πρέπει να αποσυρθεί, να επιστρέψει στο τραπέζι και να συνεχίσει από εκεί που σταμάτησε όταν αποχώρησε από τις διερευνητικές συνομιλίες το 2016. Και αν δεν μπορέσουμε να συμφωνήσουμε, τότε πρέπει να αναζητήσουμε λύση στη Χάγη.

Η επιλογή είναι ξεκάθαρη. Η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί και να βρει κοινό έδαφος, ή μπορεί να συνεχίσει να συμπεριφέρεται ως ο επιτιθέμενος, παίζοντας παιχνίδια εντυπώσεων στις παρυφές της Ευρώπης, και να πληρώσει ένα σημαντικό οικονομικό τίμημα για τη συμπεριφορά της.  Μπορεί να επιλέξει εάν η Ελλάδα θα αποτελέσει γέφυρα ή εμπόδιο για την εταιρική σχέση και την πρόοδο.

Εάν η Τουρκία επέλεγε τη γέφυρα, πιστεύω ότι ο Πρόεδρος Ερντογάν θα εξακολουθούσε να έχει τη δυνατότητα να επιτύχει μια φιλόδοξη, μακρόπνοη συμφωνία με την ΕΕ, η οποία θα ήταν προς όφελος όλων. Οι διαφορές δεν επιλύονται με βία, τεχνάσματα ή χειραγώγηση, αλλά ειρηνικά και μέσω αμοιβαίου σεβασμού και αμοιβαίας κατανόησης. Δεν χρειάζεται να είναι έτσι η κατάσταση. Η λύση είναι απλή. Καθόμαστε. Συζητάμε τις διαφορές μας. Και προσπαθούμε να καταλήξουμε σε συμφωνία. Αν δεν τα καταφέρουμε, τότε θα αφήσουμε το Διεθνές Δικαστήριο να αποφανθεί. Τι έχει άλλωστε να φοβηθεί η Άγκυρα από το κράτος δικαίου;

Πιέσεις από το ΝΑΤΟ

Σε κλοιό ΝΑΤΟϊκών πιέσεων βρίσκεται η Ελλάδα προκειμένου να αποδεχτεί μια διαδικασία διαλόγου, η οποία σε τελική ανάλυση ευνοεί και κατοχυρώνει τις έκνομες διεκδικήσεις της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.

Οι πληροφορίες που φτάνουν στην Αθήνα από τη σημερινή συζήτηση σε επίπεδο μόνιμων αντιπροσώπων του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, αναφέρουν ότι υπήρξε πίεση όλων των κρατών για διάλογο και αποκλιμάκωση της έντασης.

Μάλιστα από όλα σχεδόν τα κράτη που μίλησαν στη σημερινή πολιτική επιτροπή του ΝΑΤΟ ζητήθηκε από Τουρκία αλλά και από την Ελλάδα να αποκλιμακώσουν άμεσα, ενώ ο γενικός γραμματέας Στόλτενμπεργκ, σύμφωνα με πληροφορίες, επανέλαβε ότι μοναδικός στόχος του ΝΑΤΟ είναι η αποκλιμάκωση.

Με όχημα την «αποκλιμάκωση» χωρίς όμως να καταδεικνύεται η συγκεκριμένη ευθύνη της Τουρκίας στην κλιμάκωση της έντασης, η Ελλάδα πιέζεται από τους συμμάχους της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας να προχωρήσει στις συζητήσεις που είχε ουσιαστικά προαναγγείλει ο Γενς Στόλτενμπεργκ ικανοποιώντας την Άγκυρα και αιφνιδιάζοντας την Αθήνα.

Προκαλεί και πάλι η Τουρκία

Σε νέες προκλητικές δηλώσεις προχώρησαν Μεβλούτ Τσαβούσογλου και Ομέρ Τσελίκ με αφορμή την επέτειο για την κατάληψη της Σμύρνης.

Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου με ανάρτησή του στο twitter έγραψε: «Σαν σήμερα, πριν από 98 χρόνια, δεν σώθηκε μονάχα η Σμύρνη από την ελληνική καταπίεση, αλλά ολόκληρη η Ανατολία. Η Ελλάδα καταδικάστηκε σε αποζημιώσεις. Επίσης, αυτοί που εμπιστεύτηκαν άλλους, απογοητεύτηκαν στο τέλος. Τιμάμε τον Μουσταφά Κεμάλ Ατατούρκ, τους μάρτυρές μας και τους βετεράνους του Πολέμου της Ανεξαρτησίας μας».

Από την πλευρά του ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ερντογάν, Ομέρ Τσελίκ ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αυτοί που θέλουν να βλάψουν τα δικαιώματά μας στην Ανατολική Μεσόγειο και αυτοί που προκαλούν στο Καστελόριζο, ας δουν σήμερα την αποφασιστικότητα που δείξαμε στη Σμύρνη».

Την απόσυρση του Oruc Reis ζήτησε η Ελλάδα

Πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη η Συνεδρίαση των Μόνιμων Αντιπροσώπων στο ΝΑΤΟ. Πηγή του ΝΑΤΟ ανέφερε ότι έγινε μια καλή συζήτηση, χωρίς υψηλούς τόνους όπου ακούστηκαν όλες οι θέσεις.

Ο Έλληνας μόνιμος αντιπρόσωπος έκανε μια εμπεριστατωμένη παρουσίαση στο πλαίσιο της ευρύτερης συζήτησης για την Ανατολική Μεσόγειο και τα ζητήματα ασφαλείας (Ρωσία, Λιβύη κ.λπ) περιγράφοντας την κατάσταση ως έχει.

Η λογική της τοποθέτησής του ήταν ότι «όταν υπάρχει τέτοια ένταση μεταξύ δύο Συμμάχων του ΝΑΤΟ, αυτό επηρεάζει την ασφάλεια για όλη τη Συμμαχία. Γιατί αν υπάρχει ένταση, πώς να αντιμετωπιστούν οι εξωτερικές απειλές;» Και φυσικά επανέλαβε τις θέσεις της Ελλάδας για την αποχώρηση των τουρκικών πλοίων (Oruc Reis και τα συνοδευτικά του).

Η Τουρκία είπε αυτά που λέει και δημόσια: «Διάλογο άνευ προϋποθέσεων, είμαστε έτοιμοι να καθίσουμε στο τραπέζι, η Ελλάδα δεν είναι». Πολλές ακόμη χώρες πήραν το λόγο στη συνέχεια, όπως η Γαλλία, η Ιταλία, η Γερμανία και οι ΗΠΑ. Ολες προέτρεψαν σε διάλογο. Δεν μπήκαν σε λεπτομέρειες για προϋποθέσεις ή όχι. Ειδικά η Γερμανία, είπε ότι στην πολιτική διαπραγμάτευση, μπορεί να υπάρχουν προϋποθέσεις, όχι όμως και στην στρατιωτική διαπραγμάτευση.

Το στρατιωτικό σκέλος αναμένεται να συνεχιστεί αύριο, αλλά ακόμη δεν έχει οριστικοποιηθεί αν θα γίνει από την πλευρά της Ελλάδας. Μάλιστα αναμένεται απάντηση από το ελληνικό Υπουργείο Άμυνας. Το πιθανότερο είναι ότι θα γίνει, αφού υπάρχει καθολική παρότρυνση και δεν είναι εύκολο για την Ελλάδα να επιβεβαιώνει την Τουρκία ότι δεν προσέρχεται σε διάλογο. Άλλωστε, δεν σημαίνει ότι θα συμφωνήσει κιόλας.

Τουρκική φρεγάτα στα ανοιχτά του Καστελόριζου

Σταθερά «κλειδωμένο» στο στόχαστρο αλλά και στο «μάτι» της Άγκυρας παραμένει το ακριτικό Καστελόριζο. Σύμφωνα με την απεσταλμένη του Open TV, Γεωργία Λαγού, στη θαλάσσια περιοχή του Καστελόριζου, αλλά σε διεθνή ύδατα, πλέει τουρκική φρεγάτα.

Την ίδια ώρα οι κάτοικοι του ακριτικού νησιού είναι συνηθισμένοι σε τέτοιου είδους εικόνες και έχουν στραμμένο το βλέμμα τους στην επικαιρότητα και συγκεκριμένα στην συνάντηση που θα έχει την Πέμπτη, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τον Γάλλο πρόεδρο, Εμανουέλ Μακρόν, στην Κορσική. Παράλληλα το νησί «πολιορκείται» από ξένα Μέσα Ενημέρωσης με τους δημοσιογράφους να καταγράφουν την καθημερινότητα των κατοίκων και προσπαθούν να δουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Από την άλλη πλευρά τα τουρκικά ΜΜΕ προβάλλουν κακοστημένα τηλεοπτικά show παραπληροφόρησης σε απευθείας σύνδεση 24 ώρες το 24ωρο, με πρώτο πλάνο το ακριτικό Καστελόριζο. Μάλιστα, κατηγορούν την Ελλάδα για ισχυρή παρουσία στρατιωτικής δύναμης στο νησί. Οι Τούρκοι δημοσιογράφοι τη μία προβάλλουν μία τουρκική φρεγάτα και ισχυρίζονται με υπερηφάνεια ότι το σκάφος παραβιάζει τα ελληνικά χωρικά ύδατα μπροστά από το Καστελόριζο και από την άλλη ανακαλύπτουν νέα φέρι μποτ που μεταφέρουν αντί για ελληνικό στρατό, ορδές δημοσιογράφων.

ΠΗΓΕΣ: ΑΠΕ-ΜΠΕ / skai.gr / tanea.gr / ethnos.gr / OPEN TV

Σχετικά Αρθρα
Σχετικά Αρθρα