Νίκη Ανδρουλάκη στο ΚΙΝΑΛ: Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα

Χωρίς την ένταση, το πάθος και φυσικά τη συμμετοχή της πρώτης Κυριακής, διεξήχθησαν στο ΚΙΝΑΛ, οι εσωκομματικές εκλογές του επαναληπτικού γύρου για την εκλογή του νέου επικεφαλής του κόμματος, με τον Νίκο Ανδρουλάκη να καταγράφει άνετη νίκη έναντι του Γιώργου Παπανδρέου.   

Η συμμετοχή κινήθηκε όπως αναμενόταν, πολύ πιο κάτω από τα επίπεδα της πρώτης Κυριακής. Ξεπέρασε το φράγμα των 200.000, αλλά όσοι θριαμβολογούν για την αυξημένη συμμετοχή στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ, προσδοκώντας κατακόρυφη αύξηση ποσοστών στις εθνικές εκλογές, μάλλον σφάλλουν. Να θυμίσουμε ότι στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ, το 2016 συμμετείχαν στον πρώτο γύρο 400.000 άτομα και στο δεύτερο γύρο 330.000 άτομα με τη ΝΔ να συγκεντρώνει στις εκλογές του 2019, 2.251.000 σταυρούς.

Με λίγα λόγια, άλλο οι εσωκομματικές κάλπες και άλλο οι κάλπες που εκλέγουν κυβέρνηση και βουλευτές. Άλλα θέματα δηλαδή κρίνονται στις κάλπες των εθνικών εκλογών και άλλα στις «πασαρέλες» των εσωκομματικών διαδικασιών, όπου διαγκωνίζονται και αναμετρώνται κυρίως οι κομματικοί μηχανισμοί και οι προσωπικές φιλοδοξίες των στελεχών, παρά οι πολιτικές θέσεις και οι στρατηγικές για την διακυβέρνηση της χώρας. Το είδαμε σ’ αυτές τις εκλογές στο ΚΙΝΑΛ, όπως το είδαμε και σε εσωκομματικές διαδικασίες άλλων κομμάτων.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης πλέον είναι ο νέος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Οι ψηφοφόροι του κόμματος του χάρισαν μία άνετη και αναμφισβήτητη νίκη έναντι του πρώην πρωθυπουργού, που δεν μπόρεσε να κάνει το νέο «άλμα προς τα εμπρός» και να πετύχει τη μεγάλη επιστροφή.

Η νίκη Ανδρουλάκη σαφώς ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στο χώρο της ελληνικής κεντροαριστεράς και χαρίζει στο ΠΑΣΟΚ την αύρα της ανανέωσης, πολιτικής και ηλικιακής. Το δεύτερο είναι σίγουρο καθώς ο νέος πρόεδρος είναι «σαραντάρης», δηλαδή 42 ετών. Το πρώτο όμως αναζητείται. Ο ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ μπορεί να διαθέτει μεγάλη πείρα στα ευρωπαϊκά θέματα, μετά από 7 χρόνια στην Ευρωβουλή, αλλά στην εσωτερική πολιτική σκηνή δεν έχει να επιδείξει πολλές περγαμηνές, εκτός από τη θητεία του στη θέση του γραμματέα της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ

Γεννηθείς το 1979, εντάχθηκε από νωρίς στο ΠΑΣΟΚ, σπούδασε πολιτικός μηχανικός  και το 2001 έγινε μέλος στο Κεντρικό Συμβούλιο Νεολαίας του κόμματος. Το 2008, έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και στις 14 Μαρτίου 2013, εκλέχτηκε από το Πολιτικό Συμβούλιο του Κινήματος, γραμματέας της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής, λαμβάνοντας 109 ψήφους σε σύνολο 168 ψήφων. Το Μάιο του 2014 εκλέχθηκε για πρώτη φορά ευρωβουλευτής με το ψηφοδέλτιο της “Ελιάς – Δημοκρατικής Παράταξης”.

Με πολιτικές καταβολές από το εκσυγχρονιστικό σημιτικό ΠΑΣΟΚ, ο Νίκος Ανδρουλάκης, εκπροσωπεί κυρίως την κεντρώα ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία παρά τη σοσιαλιστική παράδοση του ΠΑΣΟΚ της μεταπολίτευσης, με τα έντονα αντιδεξιά και αντισυντηρητικά χαρακτηριστικά, που εν πολλοίς σ’ αυτή τη αναμέτρηση εξέφραζε ο Γιώργος Παπανδρέου.

Συνεπώς η επικράτηση Ανδρουλάκη στο «δεξιόστροφο» ΚΙΝΑΛ, σύμφωνα και με τα ευρήματα πολλών δημοσκοπήσεων για τα πολιτικά ποιοτικά χαρακτηριστικά των κομμάτων, ήταν σχεδόν αναμενόμενη, ιδίως μάλιστα μετά τη στήριξη στον ευρωβουλευτή, από τον Α. Λοβέρδο, υπέρμαχο της συνεργασίας του ΚΙΝΑΛ με τη ΝΔ.

Άρα για το ΚΙΝΑΛ και τη νέα του ηγεσία οι δυσκολίες τώρα αρχίζουν. Διότι είναι καλές και εύηχες οι διακηρύξεις περί ανανέωσης και αυτονομίας, αλλά στην πράξη τα λόγια πολλάκις αποδεικνύονται αέρας κοπανιστός. Ο νέος αρχηγός του ΚΙΝΑΛ, όπως είπαμε, πέρα από τη θητεία του στην Κ.Ε. δεν έχει αναμετρηθεί ποτέ με τα μεγάλα ζητήματα και με τα μεγάλα κόμματα.

Δεν έχει δοκιμάσει τις δυνάμεις του έναντι των άλλων πολιτικών αρχηγών, ούτε έχει σταθεί μέχρι σήμερα στο βήμα της Βουλής, με αντιπάλους όπως ο Κ. Μητσοτάκης και ο Α. Τσίπρας. Δεν έχει επίσης σηκώσει το βάρος πολιτικών αποφάσεων για μείζονα ζητήματα, οικονομικά, εθνικά, κοινωνικά, ούτε έχει δημοσίως τοποθετηθεί με ξεκάθαρες πολιτικές θέσεις, που θα τεθούν στη δημόσια κριτική και διάλογο. Μπορεί να γνωρίζει τα του κομματικού μηχανισμού, όμως μέχρι σήμερα δεν έχει «διοικήσει» ένα ολόκληρο κόμμα, ούτε έχει αναλάβει να εκπροσωπήσει μία ολόκληρη παράταξη. Δεν ξεκινά  από το μηδέν, αλλά η απουσία του από τη Βουλή, είναι ένα θέμα μείζονος σημασίας που πιθανά να έχει απρόβλεπτες συνέπειες για τον ίδιο και το κόμμα του.

Σαφέστατα δεν του λείπουν οι ικανότητες, ούτε οι πολιτικές εμπειρίες. Όμως να θυμίσουμε ότι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ήταν ικανός και έμπειρος πολιτικός αλλά ως αρχηγός πέτυχε, ιστορικά, το χειρότερο ποσοστό για το ΠΑΣΟΚ.

Ο Νίκος Ανδρουλάκης, έχει μπροστά του πολύ δουλειά και θα πρέπει να αναμετρηθεί κυρίως με τρία βασικά ζητήματα βάσει και των οποίων θα κριθεί :

• Να ξεκαθαρίσει την πολιτική ταυτότητα και στρατηγική του ΠΑΣΟΚ
• Να τοποθετηθεί ξεκάθαρα για τους πολιτικούς στόχους του κόμματος και τις συνεργασίες
• Να αναδομήσει και να αναδιοργανώσει δημοκρατικά το κόμμα του, που σημαίνει ανάδειξη νέων οργάνων και νέων επιτελείων.

Το ΠΑΣΟΚ μετά την περίοδο των επινίκιων, σύντομα, εκ των πραγμάτων θα προσγειωθεί στην πραγματικότητα και εκεί θα πρέπει να δείξει το νέο του πολιτικό πρόσωπο αλλά το ήθος και ύφος της νέας ηγεσίας, που θα π0ρέπι στην πράξη να αποδείξει πόσο «νέα» είναι….

Δείτε επίσης: