ΝΟΜΙΚΗ ΑΠΘ: Απάντηση του Κοσμήτορα σχετικά με την προσβασιμότητα

Ο Κοσμήτορας της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ, κ. Παναγιώτης Γκλαβίνης, απαντά σχετικά με τη δημοσίευση της Parallaxi, που αφορούσε την τοποθέτηση γραφείου ελεγκτή πιστοποιητικών μπροστά στη ράμπα πρόσβασης ατόμων με αναπηρία και γενικότερα κινητικά προβλήματα.

Αγαπητή Parallaxi,

Με λύπη μου διάβασα το από 21/10/2021 δημοσίευμά σας με τίτλο «Στη Νομική του ΑΠΘ η προσβασιμότητα πήγε περίπατο»:

Η απογοήτευσή μου ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν διάβασα τον -αυταπόδεικτα αναληθή- ισχυρισμό σας, ότι τάχα «επιχειρήσατε να επικοινωνήσετε με την Κοσμητεία, ωστόσο αυτό δεν κατέστη εφικτό, για να μάθετε και τη δική μας εκδοχή και για να δείτε αν όντως ανήκει στη δική μας σφαίρα ευθύνης ή της διοίκησης του ΑΠΘ». Με καμιά Κοσμητεία δεν επιχειρήσατε καν να επικοινωνήσετε, δεδομένου ότι το κινητό μου τηλέφωνο είναι γνωστό τοις πάσι, όπως και τα τηλέφωνα της Κοσμητείας, αλλά και της Γραμματείας της Νομικής Σχολής, και εν πάση περιπτώσει τα τηλέφωνα της Πρυτανείας, μέσω της οποίας επίσης θα μπορούσατε να με αναζητήσετε.

Σας γνωρίζω, λοιπόν, ότι η επιλογή των εισόδων της Σχολής για τις ανάγκες ελέγχου των εισερχομένων από τους υγειονομικούς ελεγκτές έγινε με γνώμονα ακριβώς την ανάγκη προσβασιμότητας των ατόμων με ειδικές ανάγκες. Ανοίξαμε έτσι τρεις εισόδους, δυο μπροστά από το κτήριο και μια πίσω. Κι αντί να επιλέξουμε να ανοίξουμε την πίσω κεντρική είσοδο του κτηρίου, προτιμήσαμε να χρησιμοποιήσουμε την είσοδο στο άκρο του κτηρίου, απέναντι από το Τμήμα Χημείας, επειδή ακριβώς μέσω της εισόδου αυτής εισέρχονται άτομα με αναπηρία.

Τα εισερχόμενα από αυτή την είσοδο άτομα με αναπηρία μπορούν να ανέβουν στον πρώτο όροφο της Σχολής με σχετικό ανυψωτικό μηχάνημα που υπάρχει εκεί. Η επιλογή αυτή δεν είναι η καλύτερη ούτε για τον υγειονομικό ελεγκτή, λόγω του ρεύματος κρύου αέρα που δημιουργείται στο συγκεκριμένο σημείο, ούτε των φοιτητών, που μπορεί να περιμένουν εκτός του κτηρίου σε περιορισμένα στεγασμένο χώρο όταν βρέχει. Επιλέξαμε το σημείο αυτό, ωστόσο, δίνοντας προτεραιότητα στους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες, ώστε να έχουν πρόσβαση σε μέρος του κτηρίου που δεν είναι προσβάσιμο γι’ αυτούς από αλλού. Άρα, σε καμιά περίπτωση δεν ισχύει ό,τι αναφέρετε στο δημοσίευμά σας, πως τάχα ξεχάσαμε μετά από ενάμιση χρόνο πανδημίας τις ειδικές ανάγκες πρόσβασης αυτών των συνανθρώπων μας, κάτι που για μας είναι εντελώς δυσφημιστικό και σας ζητώ να ανακαλέσετε δημοσιεύοντας την παρούσα επιστολή μου. Αν είχατε πράγματι προσπαθήσει να ’ρθείτε σε επαφή μαζί μου, δεν θα προβαίνατε σε αυτό στο δυσφημιστικό για μας δημοσίευμα.

Όσον αφορά τώρα την τοποθέτηση του συγκεκριμένου τραπεζιού στην είσοδο της Σχολής δίπλα στο Κυλικείο και μπροστά στην ράμπα που υπάρχει στο σημείο αυτό, έχω να πω τα εξής:

Η θέση αυτή επιλέχθηκε ως η πλέον κατάλληλη στο συγκεκριμένο σημείο εισόδου, τόσο για τους εισερχόμενους, όσο και για τον ελεγκτή. Ξεχνάτε ότι και τα άτομα με ειδικές ανάγκες υφίστανται κι αυτά έλεγχο όταν εισέρχονται στην Σχολή. Αν, λοιπόν, ένα τέτοιο άτομο επιλέξει να εισέλθει από τη συγκεκριμένη είσοδο, θα υποστεί τον έλεγχο από τον υγειονομικό ελεγκτή, ο οποίος στη συνέχεια θα σηκωθεί για λίγο και θα παραμερίσει το τραπεζάκι του, ώστε να κατέλθει το άτομο αυτό από την ράμπα που είναι πίσω του. Σχεδόν ποτέ, όμως, δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Διότι απλούστατα, δεν χρησιμοποιούν τα άτομα με ειδικές ανάγκες την είσοδο αυτή, αλλά την άλλη είσοδο της Σχολής, που έχει ανοιχτεί πίσω ακριβώς στο foyer, λίγα μέτρα πιο κάτω. Κι αυτό γιατί, από εκείνη την είσοδο έχουν πρόσβαση, χωρίς να χρησιμοποιούν καμιά ράμπα και χωρίς να συναντούν κανένα απολύτως εμπόδιο, στις αίθουσες του ισογείου και τις γραμματείες και στα μεγάλα ασανσέρ για ν’ ανέβουν σε όποιον όροφο θέλουν. Ομοίως, όταν εξέρχονται, κατεβαίνουν με τα ίδια ασανσέρ στο ισόγειο και βγαίνουν από την ίδια έξοδο στον χώρο όπου έχει πρόσβαση και αυτοκίνητο, και σχεδόν ποτέ δεν μπαίνουν στον κόπο ν’ ανέβουν την ράμπα για να βγουν από την άλλη έξοδο, δίπλα στο Κυλικείο. Έτσι, η συγκεκριμένη ράμπα χρησιμοποιείται τελικά περισσότερο για την μεταφορά των προμηθειών στο Κυλικείο, παρά από τους συνανθρώπους μας με ειδικές ανάγκες, για τον απλούστατο λόγο ότι η Σχολή μας είναι πιο εύκολα προσβάσιμη από άλλες διαθέσιμες γι’ αυτούς εισόδους.