Οι αποκλεισμένοι ξένοι στη Ρωσία ψάχνουν για φαγητό

Πριν ακόμη επιβληθεί η απαγόρευση κυκλοφορίας στην Μόσχα ο Ιμπραγκίμ Αρτίκοφ, oικοδόμος από το Τατζικιστάν, στάθηκε άτυχος. Για περισσότερο από δύο μήνες, είχε τέσσερις δουλειές αλλά σε όλες οι εργοδότες του είτε του έδιναν λιγότερα απ’ όσα έπρεπε είτε εξαφανίστηκαν χωρίς να τον πληρώσουν.

Σήμερα ο 32χρονος Ιμπραήμ είναι ένας από τα 10 εκατομμύρια ξένους μετανάστες στην Ρωσία ο οποίος δεν μπορεί να βρει δουλειά εξαιτίας των περιοριστικών μέτρων που έχουν επιβληθεί λόγω του νέου κορονοϊού.

Μέχρι στιγμής δεν έχει ανακοινωθεί επίσημα πότε θα χαλαρώσουν τα μέτρα και ο Αρτίκοφ δεν μπορεί να επιστρέψει ούτε στο σπίτι του στην γενέτειρα του, καθώς όλες οι πτήσεις έχουν διακοπεί.

«Δεν έχουμε σπίτι, ούτε αυτοκίνητο, ούτε κάποια καβάντζα με χρήματα, και το μόνο που κάνουμε είναι να προσπαθούμε να επιβιώσουμε. Ο ένας δανείζεται χρήματα, άλλος βοηθάει με το φαγητό, ό,τι μπορεί κάνει ο καθένας» λέει ο Αρτίκοφ, ο οποίος μένει σ’ ένα διαμέρισμα που νοικιάζει μαζί με άλλους ομοεθνείς του.

«Δεν μπορούμε να ζήσουμε με νερό και αέρα και πρέπει κάπως να επιβιώσουμε. Δεν νομίζω ότι υπάρχει κάτι πιο φοβερό από το να πεθαίνεις από την πείνα».

Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν έχει δηλώσει ότι η επιδημία δεν έχει φθάσει ακόμη στην κορύφωση της. Στην Μόσχα έχουν ανασταλεί όλες οι δραστηριότητες εκτός από εκείνες που είναι ζωτικής σημασίας ώστε να επιβραδυνθεί η διασπορά του νέου κορονοϊού.

Αυτό σημαίνει ότι στην Μόσχα και στα περίχωρα της τα 2,2 εκατομμύρια ξένοι μετανάστες που έχουν νόμιμες άδειες έχουν χάσει τις δουλειές τους στον κατασκευαστικό τομέα και σε άλλους τομείς, λέει η Βαλεντίνα Τσούπικ, εμπειρογνώμονας σε ζητήματα μετανάστευσης που ζει στην Μόσχα.

Ωστόσο ο πραγματικός αριθμός των μεταναστών είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς εκατομμύρια οικονομικοί μετανάστες -οι περισσότεροι προέρχονται από τις φτωχές δημοκρατίες της Κεντρικής Ασίας οι οικονομίες των οποίων βασίζονται στα πενιχρά εμβάσματα που στέλνουν από τουw μισθούς τους- εργάζονται στον τομέα της παραοικονομίας όπου γίνονται θύματα εύκολης εκμετάλλευσης ή εξαπάτησης από τους εργοδότες τους.

Η ρωσική κυβέρνηση έχει δεχθεί τα πυρά μερικών επικριτών της που την κατηγορούν ότι δεν παρέχει επαρκή υποστήριξη στους πολίτες και στους επιχειρηματίες που έχουν πληγεί από την κρίση της πανδημίας του κορονοϊού. Οι μετανάστες ωστόσο δεν έχουν κανενός είδους κρατική υποστήριξη.

Μερικοί αξιωματούχοι έχουν ασκήσει πιέσεις για να ληφθούν έκτακτα μέτρα από τα οποία θα μπορούν να επωφεληθούν και οι μετανάστες. Τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης παράλληλα προειδοποιούν για αύξηση της εγκληματικότητας.

Ο Αρτίκοφ πιστεύει ότι η κυβέρνηση ή θα πρέπει να επιτρέψει στους μετανάστες να εγκαταλείψουν μαζικά την Ρωσία ή να τους βοηθήσει οικονομικά μέχρι να λήξουν τα περιοριστικά μέτρα, παρότι αμφιβάλει ότι κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί.

«Η τρίτη εκδοχή είναι ο θάνατος και κανείς δεν θέλει κάτι τέτοιο», λέει ο ίδιος.

Οι κοινότητες των μεταναστών και τα φιλανθρωπικά ιδρύματα προσπαθούν να παράσχουν έκτακτη βοήθεια στις σκληρά δοκιμαζόμενες οικογένειες των μεταναστών.

Ο 32χρονος Χαλιμπούλοφ Ουρμπόνοφ, έχει καταφέρει να συγκεντρώσει μέσω του μπλογκ του το ποσό των 900.000 ρουβλίων (11.166 ευρώ) με το οποίο αγοράζει τρόφιμα τα οποία στέλνει σε εκατοντάδες οικογένειες μεταναστών, με ταξί που προσφέρονται να τα μεταφέρουν δωρεάν.

Υπάρχουν και άλλες φιλανθρωπικές οργανώσεις που στέλνουν τρόφιμα στις οικογένειες των οικονομικών μεταναστών. «Σήμερα διανέμουμε τρόφιμα στις οικογένειες των μεταναστών που έχουν εγκλωβισθεί στην Ρωσία και δεν μπορούν να επιστρέψουν στα σπίτια τους είτε να κερδίσουν το ψωμί τους. Αυτοί οι άνθρωποι λιμοκτονούν» λέει η Ιρίνα Κονσόλ, διευθύντρια του «Οίκου Καλοσύνης», περιγράφοντας με την τελευταία λακωνική της πρόταση την κατάσταση που βιώνουν οι οικονομικοί μετανάστες σήμερα στην Ρωσία.

ΠΗΓΗ: ΑΠΕ ΜΠΕ