Οι μαθητές στα σχολεία μετά την τηλεκπαίδευση: προβλήματα, φόβοι και προτάσεις
Να δομήσουμε εκ νέου τη σχολική, δια ζώσης, πραγματικότητα
Λέξεις Κωνσταντίνα Παπακώστα
Δεύτερη βδομάδα στο σχολείο. Γυμνάσιο. Ανοίξαμε γνωρίζοντας ότι θα είναι μια δύσκολη χρονιά, μετά τον περσινό χρόνο της τηλεκπαίδευσης. Το περιμένει κι όλος ο κόσμος ότι θα είναι δύσκολα, το γνωρίζει και το Υπουργείο μας, της Παιδείας και των Θρησκευμάτων, που μας έστειλε και οδηγίες να είμαστε υποστηρικτικοί τις πρώτες μέρες, για να μπορέσουν τα παιδιά να επανενταχθούν κάπως ομαλά στη εκπαιδευτική δια ζώσης πραγματικότητα.
Οι παρατηρήσεις των εκπαιδευτικών από την πρώτη εβδομάδα δεν προκαλούν εντύπωση. Διαπιστώσαμε ότι μεγάλο ποσοστό των παιδιών της πρώτης γυμνασίου δεν θυμάται ούτε καν να γράφει πάνω στη γραμμή του τετραδίου τονίζοντας τις λέξεις, ότι γράφουν πάρα πολύ αργά ακόμα και όταν αντιγράφουν από τον πίνακα, ότι η ορθογραφία είναι ανύπαρκτη. Στις μεγαλύτερες τάξεις, που δεν τους κρατά σε αδράνεια το μούδιασμα του νέου περιβάλλοντος, κανένα σχεδόν παιδί δεν θυμάται τους βασικούς κανόνες της σχολικής ζωής, να κάθεται στην καρέκλα ολόκληρη την ώρα, να μην διακόπτει για να φωνάξει οτιδήποτε του έρθει στο μυαλό, να φέρνει τα βιβλία του. Τα παιδιά, με λίγα λόγια, αποσχολειοποιήθηκαν.
Η αποκοπή από το σχολικό περιβάλλον ενέχει πολλαπλά προβλήματα και κινδύνους. Αν και κατά τη διάρκεια της περασμένης χρονιάς μεγάλωσαν και ωρίμασαν βιολογικά και στις μεγαλύτερες τάξεις είναι πια έφηβοι, η κοινωνική τους συμπεριφορά, έστω στον μικρόκοσμο του σχολείου, επαναλαμβάνει εμπεδωμένες συμπεριφορές μικρότερων ηλικιών. Είναι, με λίγα λόγια, κοινωνικά απαίδευτα. Επιπλέον, όπως δείχνουν οι πρώτες παρατηρήσεις συναδέλφων από ολόκληρη την Ελλάδα, χιλιάδες παιδιά, κυρίως προεφηβικής ηλικίας, διατρέχουν τον κίνδυνο να διολισθήσουν στην κατάσταση του λειτουργικά αναλφάβητου, αφού οι βασικές δεξιότητες της γραφής και της ανάγνωσης δεν καλλιεργήθηκαν σε ικανοποιητικό βαθμό κατά τον ενάμιση, περίπου, χρόνο της τηλεκπαίδευσης.
Να μας αφήσετε να κάνουμε μάθημα
Μπορούμε, ωστόσο, να τα αντιμετωπίσουμε όλα αυτά. Μπορούμε να αναπληρώσουμε το κενό που δεν κατάφερε να γεμίσει η εξαιρετικά παρατεταμένη τηλεκπαίδευση, ακριβώς λόγω της ιδιαίτερα εκτεταμένης διάρκειάς της. Μπορούμε να θυμίσουμε και να διδάξουμε κοινωνικές συμπεριφορές ενταγμένες σε ένα σύνολο συνομηλίκων, να βοηθήσουμε να εξασκήσουν στομωμένες ή δύσκαμπτες γνώσεις και δεξιότητες και να τις εμπλουτίσουν με καινούριες. Με λίγα λόγια, μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας. Όμως για να γίνει αυτό, τα σχολεία πρέπει να μείνουν ανοιχτά. Όσο περισσότερο το επιτρέπει η διασφάλιση της δημόσιας υγείας και με τα όλα τα απαραίτητα μέτρα. Αλλά πρέπει, διάολε, να μας αφήσετε να την κάνουμε τη δουλειά μας. Να μας αφήσετε να κάνουμε μάθημα. Βλέπουμε το έρεβος να απλώνεται κάτω από τα πόδια κάποιων, αρκετών, μαθητών και την ίδια στιγμή αυτό που απασχολεί κάποιους γονείς είναι το δικαίωμα των παιδιών να μην φοράνε μάσκα, να μην κάνουν σελφ τεστ και αν οι ΚΥΑ που προβλέπουν τα αντίστοιχα είναι αντισυνταγματικές. Ο κόσμος μας καίγεται, κύριοι και κυρίες. Εκτός από τα τραγικά με τις μηνύσεις κατά εκπαιδευτικών, χάνουμε χρόνο, χρόνο από τα μαθήματα, συζητώντας με θυμωμένους έφηβους και επαναστατημένους γονείς για τη συναισθηματική ανάγκη του παιδιού να μη φοράει μάσκα. Σαν να καίγεται το σπίτι μας κι εμείς να συζητάμε για το φενγκ σούι και την αύρα του κήπου μας.
Να εμπιστεύεστε τους καθηγητές των παιδιών σας
Για να τελειώνουμε, αρκετά με τις μάσκες και τα σελφ τεστ. Πρέπει να δομήσουμε εκ νέου τη σχολική, δια ζώσης, πραγματικότητα. Για να γίνει αυτό, όμως, θα πάρει χρόνο και εστίαση στην καρδιά των προβλημάτων. Και χρειαζόμαστε τη βοήθειά σας, τη βοήθεια των γονιών. Να εμπιστεύεστε τους καθηγητές των παιδιών σας και να δείχνετε την εμπιστοσύνη αυτή και στα παιδιά σας. Να μην τα δικαιολογείτε εύκολα όταν γκρινιάζουν για το σχολείο, αυτό τον καιρό πιθανότατα το κάνουν γιατί δυσκολεύονται να προσαρμοστούν. Εστιάστε στον στόχο, στα μαθήματα, στην υιοθέτηση υγιούς κοινωνικής και σχολικής συμπεριφοράς. Και προσπαθήστε να μείνουν τα σχολεία όσο το δυνατό περισσότερο χρόνο ανοιχτά. Βοηθήστε μας. Μαζί σας, μπορούμε. Χωρίς εσάς, όχι.
Η Κωνσταντίνα Παπακώστα είναι εκπαιδευτικός
Δείτε επίσης:
