Οι τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν τον κόσμο τα τελευταία χρόνια
Πάμε λοιπόν να ανατρέξουμε χρονολογικά στις τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα τα τελευταία 20 χρόνια.
*Επιμέλεια-Eρευνά: Χρήστος Ωραιόπουλος, Μυρτώ Τούλα
Με αφορμή την συμπλήρωση των 20 χρόνων από τις τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα στις ΗΠΑ το 2001 ας αναλύσουμε μερικούς όρους, να ερευνήσουμε κάποια στοιχεία και να κάνουμε μία ιστορική αναδρομή στις τρομοκρατικές επιθέσεις που σημάδεψαν την Αμερική και την Ευρώπη τα τελευταία 20 χρόνια.
Η ακριβής σημασία της λέξης τρομοκρατίας είναι η“συστηματική” χρήση, ή η απειλή χρήσης, βίας που συμβαίνει πάντα ως αντίδραση, ή άσκηση πίεσης, από οργανωμένες ομάδες με πολιτικά, θρησκευτικά ή άλλα ιδεολογικά κίνητρα (ως υπόβαθρο/βάση) αλλά ακόμη και από ολόκληρους κρατικούς μηχανισμούς, εναντίον ατόμων, ομάδων ή περιουσιών, με απώτερο στόχο τις κυβερνήσεις από τις οποίες προσδοκούν κάποια αντίστοιχα (των κινήτρων) οφέλη / κέρδη». Ωστόσο το αν μια ενέργεια θεωρείται ή δεν θεωρείται τρομοκρατική, έχει να κάνει και με την οπτική γωνία του παρατηρητή.
Στην Ευρώπη
Σύμφωνα με την ετήσια έκθεση της Europol σχετικά με την κατάσταση και τις τάσεις της τρομοκρατίας, το 2020 καταγράφηκαν 57 ολοκληρωμένες, αποτυχημένες και ματαιωμένες τρομοκρατικές επιθέσεις στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σε σύγκριση με 55 το 2019.
Τα κράτη μέλη της ΕΕ υπέστησαν 10 τζιχαντιστικές επιθέσεις, οι οποίες διαπράχθηκαν από μεμονωμένους δράστες στην Αυστρία, στη Γαλλία και στη Γερμανία. Αν και αντιπροσωπεύουν μόνο το ένα έκτο όλων των επιθέσεων στην ΕΕ, οι τζιχαντιστές ευθύνονται για πάνω από τους μισούς θανάτους (12) και σχεδόν όλους τους τραυματισμούς (47). Ο συνολικός αριθμός θανάτων και τραυματισμών στην ΕΕ διπλασιάστηκε από 10 θανάτους και 27 τραυματισμούς το 2019 σε 21 θανάτους και 54 τραυματισμούς το 2020.
14 εθνικιστικές και αποσχιστικές επιθέσεις έλαβαν χώρα στη Γαλλία και στην Ισπανία, ενώ 24 επιθέσεις διαπράχθηκαν από ακροαριστερές ή αναρχικές οργανώσεις ή μεμονωμένα άτομα, όλες στην Ιταλία. Στις περισσότερες περιπτώσεις, επρόκειτο για επιθέσεις σε δημόσια ή ιδιωτική περιουσία, όπως χρηµατοπιστωτικά ιδρύµατα και κυβερνητικά κτίρια.
Το 2020, τρία κράτη μέλη (Γερμανία, Βέλγιο και Γαλλία) υπέστησαν τέσσερις τρομοκρατικές απόπειρες υποκινούμενες από ακροδεξιό εξτρεμισμό. Μόνο μία, ωστόσο, ολοκληρώθηκε. Οι εξτρεμιστές και οι τρομοκράτες βρήκαν νέες ευκαιρίες στην αυξημένη χρήση του διαδικτύου κατά τη διάρκεια της πανδημίας COVID-19. Κατόπιν προσπαθειών ορισμένων πλατφορμών κοινωνικής δικτύωσης και εφαρμογών ανταλλαγής μηνυμάτων να μπλοκάρουν λογαριασμούς που σχετίζονται με τη τρομοκρατία, η τζιχαντιστική προπαγάνδα εξαπλώθηκε σε πολλαπλές, συχνά μικρότερες πλατφόρμες ενώ οι ακροδεξιοί εξτρεμιστές κατέφυγαν ολοένα και περισσότερο στη χρήση βιντεοπαιχνιδιών για τη διάδοση της ιδεολογίας του.
Με μεγάλο όγκο παραπληροφόρησης να διαδίδεται ενεργά στο διαδίκτυο, οι εξτρεμιστές και οι τρομοκράτες εκμεταλλεύτηκαν την κοινωνική δυσαρέσκεια για να προσεγγίσουν και να διαδώσουν τις ιδεολογίες τους.
Στις ΗΠΑ
Όσον αφορά τις τρομοκρατικές επιθέσεις στις ΗΠΑ, η έρευνα του Guardian αποκαλύπτει πως εκείνοι που κίνησαν τα νήματα το 2020 ήταν υποστηρικτές της «λευκής κυριαρχίας» και άλλοι ακροδεξιοί εξτρεμιστές οι οποίοι ήταν υπεύθυνοι σχεδόν για το 67% των εγχώριων τρομοκρατικών επιθέσεων και σχεδίων για την χρονιά που μας πέρασε. Τουλάχιστον οι μισές εξ αυτών στοχοποιούσαν τους διαδηλωτές, σύμφωνα με ανάλυση κεντρώας δεξαμενής σκέψης.
Η έρευνα ανακάλυψε μόνο μία φονική «ακροαριστερή» επίθεση για το 2020, τον πυροβολισμό του Άαρον Ντάνιελσον, ενός ακροδεξιού ακτιβιστή, από έναν αυτοαποκαλούμενο «αντιφασίστα», στη διάρκεια διαδήλωσης στο Πόρτλαντ φέτος τον Αύγουστο. Ειδικοί σε ζητήματα εξτρεμισμού τονίζουν ότι πρόκειται για τον πρώτο φόνο που συνδέεται με αντιφασίστα στις ΗΠΑ εδώ και 25 χρόνια.
Πάμε λοιπόν να ανατρέξουμε χρονολογικά στις τρομοκρατικές επιθέσεις που συγκλόνισαν την ανθρωπότητα τα τελευταία 20 χρόνια.
Στις ΗΠΑ
Οι Δίδυμοι Πύργοι (9-11)
Η τρομοκρατική επίθεση που συγκλόνισε τον πλανήτη και σηματοδότησε το πέρασμα σε μια άλλη εποχή για την ανθρωπότητα. Στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 δυο αεροπλάνα κατειλημμένα από αεροπειρατές πέφτουν στο παγκόσμιο κέντρο και στα τότε δύο ψηλότερα κτίρια του κόσμου. Ένα άλλο αεροπλάνο πέφτει στο Πεντάγωνο, το Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ που κατά κάποιο τρόπο συμβόλιζε το πιο θωρακισμένο και οχυρωμένο κτίριο της Δύσης, ενώ ένα τέταρτο πέφτει σε μια ακατοίκητη έκταση χωραφιών. Ο συνολικός αριθμός των θυμάτων φτάνει τα 2.992 (τα 2.740 στη Νέα Υόρκη). Πίσω από τις τρομοκρατικές επιθέσεις βρίσκεται η Αλ-Κάιντα που καταφέρνει ένα απίστευτο πλήγμα στην καρδιά της Αμερικής και της ανθρωπότητας, το μεγαλύτερο και πιο δολοφονικό τρομοκρατικό χτύπημα της ιστορίας. Η σχέσεις μεταξύ Δύσης και Μέσης Ανατολής περνούν σε μια νέα φάση, η κυβέρνηση των ΗΠΑ ορκίζεται ολοκληρωτικό πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και εισβάλει σε Ιράκ και Αφγανιστάν. Μάλιστα από το τελευταίο αποχώρησε μόλις πριν λίγες μέρες.
Η βομβιστική επίθεση στην Οκλαχόμα (19 Απριλίου 1995)
Αποτελεί τη δεύτερη πιο φονική τρομοκρατική επίθεση που συνέβη στις Ηνωμένες Πολιτείες, αφού έχασαν τη ζωή τους 168 άνθρωποι, 19 εκ των οποίων ήταν μικρά παιδιά, καθώς οι τραυματίες ανήλθαν σε περισσότερους από 600. Τη 19η Απριλίου 1995, ο 26χρονος Τίμοθι Μακβέι ανατίναξε ένα παγιδευμένο φορτηγάκι μπροστά στο κτίριο Alfred Ρ. Murrah Federal Building. Ο Μακβέι συνελήφθη λίγο μετά το γεγονός και την 11η Ιουνίου του 2001 εκτελέστηκε, αφού η θανατική ποινή βρισκόταν ακόμα σε ισχύ. Ο συνεργός του, Τέρι Νίκολς, που είχε αγοράσει τα εκρηκτικά καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη χωρίς δυνατότητα αποφυλάκισης. Ο Μακβέι ήταν πρώην στρατιωτικός στον Πόλεμο του Κόλπου και νεοναζί είχε δηλώσει ότι έδρασε μόνος του «για το κοινό καλό των Αμερικανών» χτυπώντας το κράτος που ο ίδιος ονόμαζε «Κτήνος».
Πολλοί έφεραν στο μυαλό το συγκεκριμένο τρομοκρατικό χτύπημα και το παρομοίασαν με τη σχετικά πρόσφατη τρομοκρατική ενέργεια-μακελειό στη Νορβηγία, λόγω των εθνικιστικών κινήτρων των δραστών, καθώς και του μεγάλου αριθμού παιδιών που έχασαν τη ζωή τους, όπως μπορείτε να διαβάσετε και παρακάτω.
Η άμαξα με τα εκρηκτικά στη Γουόλ Στρητ (16 Σεπτεμβρίου 1920)
Η βομβιστική επίθεση στη Wall Street έλαβε χώρα στις 12:01 το μεσημέρι της 16ης Σεπτεμβρίου 1920 στην Οικονομική Περιοχή του Μανχάταν στη Νέα Υόρκη. Η έκρηξη σκότωσε 30 άτομα επί τόπου ενώ άλλα 8 πέθαναν αργότερα από τα τραύματά τους. Σοβαρά τραυματίστηκαν 143, και ο συνολικός αριθμός των τραυματιών ήταν εκατοντάδες. Η βομβιστική επίθεση αυτή δεν εξιχνιάστηκε ποτέ, αν και οι ερευνητές και οι ιστορικοί πιστεύουν ότι ήταν έργο των Γκαλεανιστών, μιας ομάδας Ιταλών αναρχικών υπεύθυνης για πολλές βομβιστικές επιθέσεις την προηγούμενη χρονιά.
Το μεσημέρι, ένα κάρο φορτωμένο με 45 κιλά δυναμίτη ΤΝΤ και 230 κιλά εκρηκτικών,την ώρα του μεσημεριανού διαλείμματος στη Wall Street, και σταμάτησε απέναντι από τα κεντρικά γραφεία της τράπεζας JP Morgan, σε ένα πολυσύχναστο σημείο. Αυτό που σοκάρει είναι πως η άμαξα ήταν γεμάτη από σίδερα και όταν ήρθε η ώρα της έκρηξης αυτά πετάχτηκαν προκαλώντας μεγάλο αριθμό πέρα από νεκρών και σοβαρά τραυματισμένων, οι οποίοι στη συνέχεια υπέκυψαν στα τραύματά τους. Η άμαξα και το άλογο διαλύθηκαν σε κομματάκια.
Τα 38 θύματα, τα πιο πολλά απ’ τα οποία πέθαναν ακαριαία, ήταν κυρίως νεαροί στενογράφοι και τραπεζικοί υπάλληλλοι . Μέσα σε ένα λεπτό από την έκρηξη, ο πρόεδρος του Χρηματιστηρίου της Νέας Υόρκης William H. Remick, ανέστειλε τις συναλλαγές.
Θεωρείται η πρώτη επίθεση με παγιδευμένο όχημα, μάλιστα έχει γραφεί και σχετικό βιβλίο.
Τρομοκρατική επίθεση στο μαραθώνιο της Βοστώνης (2013)
Το πρωί της 15ης Απριλίου του 2013, την Ημέρα των Πατριωτών στις Η.Π.Α, περισσότεροι από 24.000 άνθρωποι συμμετείχαν στον 117ο Μαραθώνιο της Βοστώνης.
Στις 2 και 49 το μεσημέρι τοπική ώρα, τρεις ώρες περίπου μετά τον τερματισμό των νικητών, και ενώ συνέχιζαν να τερματίζουν οι συμμετέχοντες, εξερράγησαν με διαφορά δεκατριών δευτερολέπτων δύο βόμβες, στην Boylston Street, κοντά στην Copley Square, λίγα μέτρα πριν τη γραμμή του τερματισμού. Για τον ένα εκρηκτικό μηχανισμό πιστεύεται ότι χρησιμοποιήθηκε μια χύτρα ταχύτητας ενώ ο δεύτερος είχε τοποθετηθεί μέσα σε ένα μεταλλικό κουτί. Επρόκειτο για αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς που αποτελούνταν από εκρηκτικά, κομμάτια μετάλλου και μεταλλικά σφαιρίδια και ήταν τοποθετημένοι σε μαύρες νάυλον σακούλες ή σακίδια πλάτης.
Από την έκρηξη των βομβών έχασαν τη ζωή τους η Κρισλ Κάμπελ (Krystle M. Campbell), 29 ετών, η Κινέζα Λου Λινγκζί (Lǚ Lìngzǐ), 23 ετών και ο 8χρονος Μάρτιν Ρίτσαρντ (Martin Richard).
Το πρωί της 18ης Απριλίου τα δύο αδέρφια (φωτογραφίες των οποίων από το σημείο της επίθεσης, λίγο πριν την έκρηξη των βομβών είχε δώσει στη δημοσιότητα το FBI) πυροβόλησαν και σκότωσαν τον αστυνομικό Σιν Κολιέρ (Sean Collier) στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο Μασαχουσέτης. Στη συνέχεια ανάγκασαν τον οδηγό ενός αυτοκινήτου (στον οποίο είπαν ότι αυτοί είχαν βάλει τις βόμβες στον μαραθώνιο της Βοστώνης) να τους μεταφέρει στο πλησιέστερο ΑΤΜ και τον υποχρέωσαν να κάνει ανάληψη 800 δολαρίων. Στη συνέχεια τον άφησαν να φύγει, όμως το κινητό του οδηγού ήταν μέσα στο αυτοκίνητο και έτσι η αστυνομία μπόρεσε να εντοπίσει το αυτοκίνητο. Σε ανταλλαγή πυροβολισμών με την αστυνομία στο Γουότερταουν της Μασαχουσέτης τραυματίστηκε θανάσιμα ο Ταμερλάν ενώ ο Τζοχάρ διέφυγε βαριά τραυματισμένος. Το πρωί της 19ης Απριλίου το FBI ζήτησε από τους κατοίκους του Γουότερταουν και των γειτονικών πόλεων να παραμείνουν στα σπίτια τους και να μην ανοίγουν σε κανέναν. Τα πανεπιστήμια, τα σχολεία και πολλές επιχειρήσεις παρέμειναν κλειστές και σταμάτησε η λειτουργία των δημόσιων μέσων μεταφοράς. Το απόγευμα της 19ης Απριλίου ο Τζοχάρ βρέθηκε τραυματισμένος σε μια βάρκα στον κήπο ενός σπιτιού στην περιοχή και συνελήφθη. Στις 22 Απριλίου 2013 του απαγγέλθηκαν επίσημα κατηγορίες, μεταξύ των οποίων και η “χρήση του όπλου μαζικής καταστροφής”. Λίγες ημέρες αργότερα, συνελήφθησαν άλλοι 3 ύποπτοι για εμπλοκή στην επίθεση. Στις 16 Μαΐου 2015,ο Τζοχάρ καταδικάστηκε σε θανατηφόρα ένεση.
Η πρώτη επίθεση στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου (1993)
Στις 26 Φεβρουαρίου του 1993 το Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου δέχτηκε την πρώτη τρομοκρατική επίθεση, όταν ένα νοικιασμένο φορτηγό γεμάτο από εκρηκτικά (φιάλες υδρογόνου και περίπου μισό τόνο δυναμίτη) εξερράγη στον υπόγειο χώρο στάθμευσης του συγκροτήματος. Παρόλο που οι τρομοκράτες δεν είχαν πρόσβαση στους ίδιους τους Πύργους, προσπάθησαν να πάνε όσο το δυνατόν πιο κοντά στα θεμέλια τους. Για το λόγο αυτό επέλεξαν τον χώρο στάθμευσης του ξενοδοχείου Marriott (Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου 3) παρκάροντας το φορτηγό στην νότια πλευρά του Βόρειου Πύργου. Στις 12:18 μ.μ η βόμβα εξερράγη.
Έξι άτομα σκοτώθηκαν ακαριαία ενώ 1.450 άτομα τραυματίστηκαν σοβαρά. Επρόκειτο για την μεγαλύτερη τρομοκρατική επίθεση σε Αμερικανικό Έδαφος έως τότε, αφού λίγα χρόνια μετά οι Δίδυμοι Πύργοι δέχτηκαν το μεγαλύτερο τρομοκρατικό χτύπημα της ιστορίας.
Στην Ευρώπη
Επίθεση στη Μαδρίτη
Στις 11 Μαρτίου του 2004 στη Μαδρίτη δέκα βόμβες εκρήγνυνται ταυτόχρονα σε τέσσερις συρμούς στους σταθμούς Σάντα Εουχιένια, Ελ Πόθο και Ατότσα. Οι επιθέσεις έλαβαν χώρα τρεις μέρες πριν τις βουλευτικές εκλογές στην Ισπανία και δυόμιση χρόνια μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στα τρένα είχαν τοποθετηθεί 13 αυτοσχέδιοι εκρηκτικοί μηχανισμοί, με τους πυροτεχνουργούς να απενεργοποιούν άλλους δύο με ελεγχόμενες εκρήξεις, ενώ ο τρίτος βρέθηκε αργότερα στις αποσκευές ενός από τα τρένα. Η δικαστική έρευνα απεφάνθη ότι τα γεγονότα συνέβησαν με την εξής σειρά:
Τα τέσσερα τρένα αναχώρησαν από την Αλκαλά ντε Ενάρες ανάμεσα στις 07:01 και 07:14. Οι εκρήξεις συνέβησαν ανάμεσα στις 07:37 και 07:40
- Στον Σταθμό Ατότσα (αριθμός τρένου 21431) – Τρεις βόμβες εξερράγησαν. Με βάση το βίντεο που καταγράφηκε από το σύστημα ασφαλείας του σταθμού, η πρώτη βόμβα εξερράγη στις 07:37 και άλλες δύο μέσα σε τέσσερα δευτερόλεπτα στις 07:38.
- Σταθμός Ελ Πόθο δελ Τίο Ραϊμούντο (αριθμός τρένου 21435) – Περίπου στις 07:38, καθώς το τρένο άρχισε να απομακρύνεται από το σταθμό δύο βόμβες εξερράγησαν σε διαφορετικά βαγόνια.
- Σταθμός Σάντα Ευγένια (αριθμός τρένου 21713) – Μια βόμβα εξερράγη στις 07:38.
- Κάγιε Τέγιεθ (αριθμός τρένο 17305), περίπου 800 μέτρα από τον σταθμό Ατότσα – Τέσσερις βόμβες εξερράγησαν σε διαφορετικά βαγόνια περίπου στις 07:39.
Στις 14 Μαρτίου 2004, ο Αμπού Ντουτζάνα αλ-Αφγκάνι, ένας φερόμενος ως ομιλητής της αλ-Κάιντα στην Ευρώπη, ανέλαβε μέσω βιντεοκασέτας την ευθύνη για τις επιθέσεις. Σύμφωνα με τα λεγόμενά του, οι επιθέσεις ήταν αντίποινα για τη συμμετοχή ισπανικών στρατευμάτων στον πόλεμο του Ιράκ.
Οι δικαστικές αρχές ανακοίνωσαν ότι μια ομάδα Μαροκινών, Σύριων και Αλγερινών Μουσουλμάνων μαζί με δύο πληροφοριοδότες της πολιτοφυλακής και της αστυνομίας ήταν ύποπτοι για την επίθεση. Στις 11 Απριλίου 2006, ο δικαστής Χουάν δελ Όλμο κατηγόρησε 29 υπόπτους για τη συμμετοχή τους στις επιθέσεις. Δεν βρέθηκαν στοιχεία για τη συμμετοχή της Αλ-Κάιντα. Τον Αύγουστο του 2007, η Αλ-Κάιντα δήλωσε «περήφανη» για την επίθεση. Η τρομοκρατική επίθεση άφησε πίσω της 192 νεκρούς και τουλάχιστον 2000 τραυματίες, πρόκειται για την πιο αιματηρή στην Ευρώπη.
Τρομοκρατικά χτυπήματα στην Αγγλία
Έναν χρόνο μετά την τρομοκρατική επίθεση στη Μαδρίτη και συγκεριμένα στις 7 Ιουλίου του 2005, το Λονδίνο θρηνεί θύματα, μια σειρά τριών εκρήξεων ακούστηκε στο μετρό και μία ακόμη σημειώθηκε σε διώροφο λεωφορείο στην Tavistock Square. Ήταν μια σειρά συντονισμένων βομβιστικών επιθέσεων αυτοκτονίας, με στόχο το δίκτυο της μαζικής μεταφοράς στην βρετανική πρωτεύουσα, στη διάρκεια της πρωινής ώρας αιχμής. Οι επιθέσεις πραγματοποιήθηκαν από 4 Βρετανούς Μουσουλμάνους, οι οποίοι είχαν ως κίνητρο την εμπλοκή της Βρετανίας στον Πόλεμο του Ιράκ.
Οι εκρήξεις προκλήθηκαν από εκρηκτικούς μηχανισμούς που είχαν ως κύριο συστατικό τους το οργανικό υπεροξείδιο και είχαν κατασκευαστεί στη Βρετανία. Οι εκρηκτικοί μηχανισμοί ήταν τοποθετημένοι σε σακίδια. Η πυροδότηση των εκρηκτικών μηχανισμών έγινε σχεδόν σίγουρα από τους βομβιστές με το χέρι και ήταν σκόπιμες επιθέσεις αυτοκτονίας.Σκοτώθηκαν 56 άτομα, μεταξύ των οποίων και οι 4 δράστες, ενώ άλλοι 700 άνθρωποι τραυματίστηκαν και προκλήθηκε καταστροφή στο συγκοινωνιακό σύστημα του Λονδίνου. Στην τέταρτη επέτειο από τις επιθέσεις, στις 7 Ιουλίου του 2009, εγκαινιάστηκε ένα μνημείο ως φόρος τιμής στη μνήμη των 52 θυμάτων, στο Χάιντ Παρκ.
Στις 22 Μαϊού 2017, πραγματοποιήθηκε βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας στο Μάντσεστερ Αρένα, μετά από μια συναυλία της Αριάνα Γκράντε,που ήταν μέρος της περιοδείας της για το Dangerous Woman Tour 2017. Τα εισιτήρια της συναυλίας είχαν εξαντληθεί, και είναι πιθανό να παρακολουθούσαν 21.000 άτομα.
Στην αρένα σκοτώθηκαν 23 άνθρωποι ανάμεσα τους και παιδιά και τραυματίστηκαν συνολικά 116. Η έκρηξη συνέβη στις 22:33, ο 22χρονος δράστης, πυροδότησε έναν αυτοσχέδιο εκρηκτικό μηχανισμό γεμάτο με κομμάτια μετάλλων, στο φουαγέ της Αρένας, καθώς οι θεατές έφευγαν από εκεί.
Η αστυνομία του Μάντσεστερ κατέγραψε το περιστατικό ως τρομοκρατική επίθεση, χαρακτηρίζοντάς την ως βομβιστική επίθεση αυτοκτονίας. Ήταν η πιο θανατηφόρα επίθεση στο Ηνωμένο Βασίλειο μετά τις βομβιστικές επιθέσεις του Λονδίνου στις 7 Ιουλίου 2005 και η πρώτη στο Μάντσεστερ μετά τον βομβαρδισμό του Μάντσεστερ το 1996 από τον IRA
Μακελειό στη Νορβηγία
Στις 22 Ιουλίου του 2011, στη Νορβηγία μία βόμβα εξερράγη κοντά σε κυβερνητικά κτίρια στο κέντρο του Όσλο, ενώ δυο ώρες αργότερα ένας άγνωστος ντυμένος ως αστυνομικός εισέβαλε σε κατασκήνωση εφήβων στο νησί Ουτόγια και ξεκίνησε να πυροβολεί, για περισσότερο από μία ώρα, σκοτώνοντας 69 άτομα, με το νεότερο θύμα να φέρεται πως είναι 14 ετών. Συνολικά από την διπλή επίθεση σκοτώθηκαν 77 άνθρωποι.
Το διπλό μακελιό χαρακτηρίστηκε ως η φονικότερη επίθεση στη χώρα μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Υπαίτιος των επιθέσεων ήταν ο Νορβηγός εθνικιστής Άντερς Μπέρινγκ Μπρέιβικ. Όταν η αστυνομική τακτική μονάδα Delta έφτασε στο νησί, ο Μπρέιβικ παραδόθηκε χωρίς αντίσταση. Μετά τη σύλληψή του κρατήθηκε από ένοπλους αστυνομικούς στο νησί και ανακρίθηκε καθ ‘όλη τη διάρκεια της νύχτας, προτού μεταφερθεί σε κελί κράτησης στο Όσλο.
Ο Μπρέιβικ παραδέχτηκε τα εγκλήματα και είπε ότι ο σκοπός της επίθεσης ήταν να σώσει τη Νορβηγία και τη Δυτική Ευρώπη από μια Μουσουλμανική κατάληψη και ότι το Εργατικό Κόμμα έπρεπε να «πληρώσει το τίμημα» για «την απογοήτευση της Νορβηγίας και του νορβηγικού λαού». Μετά τη σύλληψή του ο Μπρέιβικ χαρακτήρισε μόνος του τον εαυτό του ως «το μεγαλύτερο τέρας μετά τον Κουίσλιγκ»
Tρομοκρατικές επιθέσεις στο Βέλγιο
Στις 13 Δεκεμβρίου του 2011, ένας οπλισμένος άνδρας ο Νορντίν Αμράνι, έριξε τρεις χειροβομβίδες και άνοιξε πυρ μέσα στο πλήθος στη Λιέγη σκοτώνοντας πέντε άτομα, συγκεκριμένα τρεις εφήβους, ένα νήπιο και μία γυναίκα 75 ετών, στη συγκεκριμένη επίθεση τραυματίστηκα 125 άνθρωποι. Ο δράστης, έβαλε τέλος στη ζωή του, είχε εμπλοκή με την βελγική δικαιοσύνη και καταδίκες για παράνομη κατοχή όπλων και ναρκωτικών. Επιβεβαιώθηκε το γεγονός του ότι δρούσε μόνος.
Στις 24 Μαϊού του 2014, ένας άντρας εισβάλλει στο εβραϊκό μουσείο των Βρυξελλών, και σκοτώνει τέσσερις ανθρώπους, μεταξύ αυτών και δύο τουρίστες Ισραηλινής καταγωγή. Η εφημερίδα Monde, αναφέρει πως ο δράστης είχε περάσει από τη Συρία όπου βρέθηκε στις τάξεις του Ισλαμικού Κράτους. Φέρεται να είχε παρελθόν παραβατικής συμπεριφοράς από την εφηβεία του. Μέσα στη φυλακή, όπου παρέμεινε για διάφορα αδικήματα στο διάστημα 2007-2012, ριζοσπαστικοποιήθηκε και, λίγο μετά την αποφυλάκισή του, μετέβη στη Συρία, στο Χαλέπι. Επέστρεψε στη Γαλλία τον Μάρτιο του 2014, πριν περάσει για το χτύπημα στο Βέλγιο.
Στις 15 Ιανουαρίου του 2015, στο Βερβιέρ, δύο άτομα σκοτώθηκαν σε ανταλλαγή πυρών με την βελγική αστυνομία, ενώ βρέθηκε και οπλισμός. Ένα από τα πρόσωπα που σχετίζονται με την επίθεση φέρεται πριν μετέβη στο Βερβιερ από την Ελλάδα.
22 Μαρτίου 2016, η βελγική πρωτεύουσα γίνεται στόχος επιθέσεων, στο αεροδρόμιο και το μετρό, σε σταθμό κοντά στα κτίρια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τραγικός απολογισμός, 35 νεκροί.
Tρομοκρατικές επιθέσεις στη Γαλλία
Στις 7 Ιανουαρίου του 2015, δυο ένοπλοι επιτέθηανεστα γραφεία του σατιρικού περιοδικού Charlie Hedbo στο Παρίσι. Πριν από την επίθεση, οι ένοπλοι κουκουλοφόροι εισέβαλαν στον αριθμό 6, της οδού Νικολά Απέρ, τη διεύθυνση των αρχείων του Charlie Hebdo. Οι ένοπλοι φώναξαν, “Εδώ είναι το Charlie Hebdo;», και αφού κατάλαβαν το λάθος τους έφυγαν για τα κεντρικά γραφεία του περιοδικού στο νούμερο 10, της οδού Νικολά Απέρ. Εκεί, συνάντησαν την σκιτσογράφο Κορίν “Κοκό” Ρεΐ. Ανέφερε ότι οι άνδρες μιλούσαν άπταιστα γαλλικά και με απειλές την αναγκάσαν να πληκτρολογήσει τον κωδικό πρόσβασης για την πόρτα.
Οι άνδρες γέμισαν το λόμπι με πυροβολισμούς κατά την είσοδό τους. Το πρώτο θύμα ήταν ο εργαζόμενος συντήρησης Frédéric Boisseau, ο οποίος σκοτώθηκε ενώ καθόταν στην υποδοχή. Οι ένοπλοι ανάγκασαν την Ρεΐ με την απειλή όπλου να τους οδηγήσει σε ένα γραφείο του δευτέρου ορόφου, όπου 15 μέλη του προσωπικού είχαν συντακτική συνέλευση, την πρώτη ετήσια συνέντευξη Τύπου του Charlie Hebdo. Η δημοσιογράφος Laurent Léger είπε ότι είχαν διακοπεί από ό, τι νόμιζαν ότι ήταν ο ήχος ενός πυροτεχνήματος από το λόμπι και ότι σκέφτηκαν πως ήταν ένα αστείο. Η ατμόσφαιρα ήταν ακόμα χαρούμενη.
Οι ένοπλοι εισέβαλαν στην αίθουσα συσκέψεων και φώναξαν το όνομά του Σαρμπ για να τον σημαδεύψουν πριν ανοίξουν πυρ. Οι πυροβολισμοί διήρκεσαν πέντε έως δέκα λεπτά. Οι ένοπλοι σκόπευαν στα κεφάλια των δημοσιογράφων και τους σκότωσαν υπό την μορφή εκτέλεσης. Κατά τη διάρκεια των πυροβολισμών, η Ρεΐ επέζησε χωρίς να τραυματισθεί κρυμμένη κάτω από ένα γραφείο, από όπου παρακολούθησε τις δολοφονίες των Wolinski και Cabu. Ο Léger επίσης επέζησε κρυβόμμενος κάτω από ένα γραφείο, καθώς όταν μπήκαν μέσα οι ένοπλοι. Άλλοι μάρτυρες ανέφεραν ότι οι ένοπλοι αυτοπροσδιορίστηκαν λέγοντας ότι ανήκουν στην Αλ Κάιντα στην Υεμένη.
Η ψυχαναλύτρια Έλσα Καγιάτ, η οποία έγραφε μια στήλη στην Charlie Hebdo, σκοτώθηκε. Η αστυνομική ρεπόρτερ Sigolène Vinson επέζησε· ένας από τους σκοπευτές την στόχευσε, αλλά την παράτησε λέγοντας, «δεν σε σκοτώνω, επειδή είσαι γυναίκα», και λέγοντάς της να διαβάσει το Κοράνι. Είπε ότι την άφησε φωνάζοντας, «Αλλάχ Ακμπάρ! Αλλάχ Ακμπάρ!» Ο απολογισμός της επίθεσης ήταν 12 νεκροί (ανάμεσά τους δύο νεκροί αστυνομικοί) και επτά τραυματίες. Ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ χαρακτήρισε την επίθεση τρομοκρατική και πράξη ακραίας βαρβαρότητας. Από την πλευρά του το Ισλαμικό Κράτος χαρακτήρισε τους δύο τρομοκράτες ήρωες
Mία ημέρα αργότερα στο Παρίσι, ένας άνδρας σκοτώνει μία αστυνομικό και εισβάλει σε παντοπωλείο, όπου σκοτώνει ακόμη τέσσερα άτομα. Οι δράστες της οργάνωσεις εξοντώνονται από αστυνομικά πυρά αργότερα.
Στις 13 Νοεμβρίου του 2015, στο Παρίσι χάνουν την ζωή τους 137 άνθρωποι, και 352 τραυματίστηκα. Εκείνη την ημέρα σημειώνεται μία σειρά από 7 βίαιες τρομοκρατικές επιθέσεις στο 10ο και 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, στη Γαλλία, και στο προάστιο του Σαιν-Ντενί, αποτελούμενες από έξι επεισόδια πυροβολισμών κατά πλήθους και τρεις εκρήξεις. Οι πρώτες επιθέσεις έγιναν στις οδούς Bichat και Alibert, κοντά στο Κανάλι Σαιν-Μαρτέν, στο 10ο δημοτικό διαμέρισμα του Παρισιού. Οι επιτιθέμενοι πυροβόλησαν τα άτομα που βρίσκονταν έξω από ένα καφέ-μπαρ, περίπου στις 21:20 τοπική ώρα. Έπειτα πέρασαν την Rue Bichat και επιτέθηκαν στο εστιατόριο Le Petit Cambodge (Μικρή Καμπότζη), δολοφονώντας έντεκα άτομα. Αναφέρθηκε ότι οι επιτιθέμενοι διέφυγαν με ένα ή δυο αυτοκίνητα μετά τους πυροβολισμούς, ένα από τα οποία είχε Βελγικές πινακίδες.
Στη συνέχεια, πυροβολισμούς δέχθηκαν τα άτομα στην ταράτσα του ιταλικού εστιατορίου La Casa Nostra, στην Rue de la Fontaine-au-Roi, από ένα άνδρα με πολυβόλο.Ο γενικός εισαγγελέας του Παρισιού ανάφερε πως σε αυτό το σημείο υπήρξαν πέντε νεκροί. Κοντά στο Σταντ ντε Φρανς, στο προάστιο Σαιν-Ντενί, σημειώθηκαν τρεις εκρήξεις με αποτέλεσμα τουλάχιστον πέντε θανάτους.
Τουλάχιστον 10 άνθρωποι τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν από έκρηξη σε ένα μπαρ κοντά στο γήπεδο περίπου στις 21:30, είκοσι λεπτά μετά την έναρξη ενός φιλικού ποδοσφαιρικού αγώνα μεταξύ των εθνικών ομάδων της Γαλλίας και της Γερμανίας, τον οποίο παρακολουθούσε ο Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολλάντ.
Ο Πρόεδρος αποχώρησε με ασφάλεια από τον χώρο, και συναντήθηκε με τον Υπουργό Εσωτερικών Μπερνάρ Σαζενέβ για να συντονίσουν την αντιμετώπιση της κρίσης. Δύο από τις εκρήξεις ακούστηκαν στην ζωντανή τηλεοπτική μετάδοση του αγώνα. Μετά το παιχνίδι, αρκετοί από τους θεατές κατέβηκαν στον αγωνιστικό χώρο περιμένοντας να αποχωρήσουν, καθώς η αστυνομία είχε κλείσει όλες τις εξόδους του γηπέδου για να τις ελέγξει. Πηγές των υπηρεσιών ασφαλείας επιβεβαίωσαν ότι οι τρεις από τις εκρήξεις ήταν επιθέσεις αυτοκτονίας με πιθανό στόχο τους θεατές του αγώνα.
Δύο επιτιθέμενοι πυροβόλησαν για μερικά λεπτά προς τη βεράντα του La Belle Équipe, ενός εστιατορίου στην οδό rue de Charonne, στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, περίπου στις 21:50. Η αστυνομία επιβεβαίωσε ότι από τα πυρά των ενόπλων σκοτώθηκαν 18 άνθρωποι.
Στο θέατρο Bataclan, στην Boulevard Voltaire στο 11ο διαμέρισμα του Παρισιού, το αμερικανικό ροκ συγκρότημα Eagles of Death Metal έπαιζε για ένα κοινό περίπου 1.500 ατόμων. Περίπου μία ώρα μετά την έναρξη της συναυλίας, τέσσερις μαυροντυμένοι άνδρες με τυφέκια AK-47 μπήκαν στην αίθουσα. Μάρτυρες άκουσαν τους ένοπλους να φωνάζουν “Αλλάχ Άκμπαρ” λίγο πριν επιτεθούν κατά του πλήθους με πυροβολισμούς και χειροβομβίδες. Η επίθεση διήρκεσε περίπου 20 λεπτά. Μια ρεπόρτερ του ραδιοφώνου, η Julien Pearce, η οποία παρακολουθούσε τη συναυλία, ανέφερε ότι οι ένοπλοι δρούσαν ήρεμα και με αποφασιστικότητα, λέγοντας στο CNN ότι ξαναγέμισαν τα όπλα τους τρεις ή τέσσερις φορές.
Γύρω στις 22:00, οι δράστες άρχισαν να συλλαμβάνουν ομήρους μεταξύ των θεατών, καθώς η αστυνομία έφτανε έξω από την αίθουσα συναυλιών. Στα χέρια των ενόπλων βρέθηκαν 60 – 100 όμηροι. Τα μέλη του συγκροτήματος μπόρεσαν να διαφύγουν χωρίς τραυματισμούς. Ένας μάρτυρας ο οποίος διέφυγε την επίθεση δήλωσε σε δημοσιογράφο ότι οι οι επιτιθέμενοι ήταν πέντε ή έξι και ορισμένοι από αυτούς αναφέρθηκαν στη δράση της Γαλλίας στη Συρία. Ένας μάρτυρας στο Μπατακλάν δήλωσε ότι ένας ένοπλος φώναξε, «Αυτό είναι συνέπεια του κακού που κάνει ο Ολλάντ στους μουσουλμάνους σε όλο τον κόσμο». Υπήρξαν περαιτέρω επιθέσεις στην αστυνομία και στους πρώτους διασώστες που έφτασαν στη σκηνή μετά τις πρώτες αναφορές για πυροβολισμούς μέσα στο θέατρο.
Περίπου στις 00:15, η αστυνομία ξεκίνησε επίθεση στο θέατρο, μετά από αναφορές ότι οι επιτιθέμενοι είχαν αρχίσει να δολοφονούν τους ομήρους. Η κατάσταση ομηρίας έληξε στις 00:58 με τον θάνατο των ενόπλων και την απελευθέρωση των ομήρων. Οι αρχικές αναφορές της αστυνομίας ανέφεραν ότι ο εκτιμώμενος αριθμός των θυμάτων ήταν περίπου 100, ωστόσο, η καταμέτρηση αναθεωρήθηκε αργότερα σε 87. Τέσσερις επιτιθέμενοι έχασαν τη ζωή τους, τρεις από αυτούς ανατινασσόμενοι με γιλέκα αυτοκτονίας. Ο τέταρτος πυροβολήθηκε από την αστυνομία, και το γιλέκο του ανατινάχθηκε όταν έπεσε. Ολόκληρη η γειτονιά γύρω από την περιοχή είχε αποκλειστεί μετά από τις επιθέσεις.
Οι ιδιοκτήτες του κτιρίου, οι οποίοι είναι Εβραίοι, δήλωσαν ότι το θέατρο είχε απειληθεί και παλαιότερα. Ένας άλλος επιτιθέμενος ανατινάχθηκε με το γιλέκο αυτοκτονίας του στην Boulevard Voltaire, κοντά στο θέατρο Μπατακλάν. Το Ισλαμικό Κράτος ανέλαβε επίσημα την ευθύνη για τις επιθέσεις το πρωί της 14ης Νοεμβρίου, επαινώντας τους «οκτώ αδελφούς» τους για το θάνατο «τουλάχιστον 200 σταυροφόρων» και υποστηρίζοντας ότι «αυτό ήταν μόνο η αρχή της καταιγίδας».
Την εβδομάδα 21-26 Νοεμβρίου 2015, οι Βρυξέλλες προχωρούν σε μια πρωτοφανή απόφαση, καθώς ζητήθηκε από τους κατοίκους των Βρυξελλών να μείνουν στα σπίτια τους εξαιτίας μιας «σοβαρής και άμεσης απειλής». Ήταν απάντηση στις τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι στις 13 Νοεμβρίου, οι δράστες ζούσαν ή συνδέονταν με το Βέλγιο.
Έναν χρόνο μετά τις αιματηρές επιθέσεις στο Παρίσι στις 14 Ιουλίου 2016, στη Νίκαια, ένας σκοτώνει 84 άτομα και τραυματίζει δεκάδες, οδηγώντας το λεωφορείο του πάνω στο πλήθος.
Τρομοκρατική επίθεση στο Μόναχο
Στις 22 Ιουλίου 2016 στο Μόναχο ένα 18χρονος ένοπλος σκοτώνει εννιά άτομα και στη συνέχεια αυτοκτονεί. Λίγο πριν τις οκτώ το βράδυ της Παρασκευής, ακούστηκαν πυροβολισμοί έξω από ένα εμπορικό κέντρο στο Μόναχο της Βαυαρίας. Καθώς ο κόσμος βρισκόταν στον χώρο, ένας 18χρονος νεαρός, ο οποίος ήταν ο ένοπλος δράστης, άρχισε να πυροβολεί αδιακρίτως με αποτέλεσμα να στερήσει την ζωή σε τουλάχιστον 6 ανθρώπους ενώ ταυτόχρονα κατάφερε να τραυματίσει και αρκετά άτομα. Ο ίδιος μάλιστα μετά από την πράξη του αυτοπυροβολήθηκε και έπεσε νεκρός. Φυσικά αξίζει να τονιστεί πως οι δράστες ήταν τρεις, με τους δύο να καταδιώκονται ακόμη από την Αστυνομία. Έχει ακόμη επιβεβαιωθεί πως σημειώθηκαν τρία τέτοια περιστατικά παρόμοια με την αρχική επίθεση και άμεσα συνδεόμενα με αυτήν. Συνολικά οι θάνατοι ανέρχονται στους 15, με τους 6 να επιβεβαιώνονται.
Έχοντας βιώσει αυτό το τρομακτικό γεγονός, το Μόναχο έλαβε τα κατάλληλα μέτρα ασφαλείας, καλώντας τους κατοίκους να μην κυκλοφορούν στους δρόμους έτσι ώστε να αποφευχθεί ένα ακόμη παρόμοιο χτύπημα, εφόσον στην πόλη η κατάσταση δεν είχε ακόμη ομαλοποιηθεί. Τώρα όμως υπάρχει περισσότερη σταθερότητα στην πόλη και τα πάντα επανέρχονται σε φυσιολογικά επίπεδα.
Τρομοκρατική επίθεση στη Βιέννη
https://www.youtube.com/watch?v=Qt1FLVBF7rU
Στις 2 Νοεμβρίου 2020, στις 20:00 ο 20χρονος Kujtim Fejzullai, οπλισμένος με ένα πυροβόλο, ένα πιστόλι και μια ματσέτακαι φορώντας ένα γιλέκο με ψεύτικα εκρηκτικά επιτέθηκε σε διάφορους ανθρώπους στο ιστορικό κέντρο της Βιέννης. Εννέα λεπτά αργότερα ο δράστης εξουδετερώθηκε από την αυστριακή αστυνομία. Οι αρχικές αναφορές της αστυνομίας έκαναν λόγω για περισσότερους δράστες αλλά τελικά επιβεβαιώθηκε ότι ο δράστης ήταν ένας, ο οποίος μετακινούνταν κατά τη διάρκεια της επίθεσης. Τα τέσσερα θύματα ήταν ένας 39χρονος Αυστριακός, μια 24χρονη Γερμανίδα, μια 44χρονη Αυστριακή και ένας 21χρονος Αυστριακός πολίτης, αλβανικής καταγωγής, από τη Βόρεια Μακεδονία, ενώ 23 άνθρωποι τραυματίστηκαν. Οι τραυματίες έφεραν τραύματα από σφαίρες και μαχαίρι.
Μερικές ώρες πριν την επίθεση ο δράστης είχε δηλώσει τη πίστη του στο Ισλαμικό Κράτος, με ανάρτηση στα αραβικά, στο Instagram post, χρησιμοποιώντας το όνομα Abu Dujana al-Albani και κρατώντας τα όπλα με τα οποία πραγματοποίησε την επίθεση.