Οικολογία – Πράσινη Λύση: Απειλή για τον Θερμαϊκό κόλπο, ο πλωτός σταθμός υγροποιημένου αερίου

Για κινδύνους που σχετίζονται με θέματα ασφάλειας και περιβαλλοντικές επιπτώσεις από τη δημιουργία πλωτού σταθμού υγροποιημένου αερίου στον  Θερμαϊκό κόλπο, κάνει λόγο η αυτοδιοικητική παράταξη στην Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονιας «Οικολογία – Πράσινη Λύση», τονίζοντας πως η Πολιτεία πρέπει να σταθμίσει τις αναμενόμενες βλάβες από την εγκατάσταση ενός τέτοιου σταθμού σε τόσο κοντινή απόσταση από το δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας».

Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση της παράταξης «Οικολογία – Πράσινη Λύση»:

«Πριν λίγες μέρες ενημερωθήκαμε από την ρυθμιστική αρχή αποβλήτων ενέργειας και υδάτων ότι σχεδιάζεται να κατασκευάσει και να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2026 ένας πλωτός τερματικός σταθμός 170.000 κυβικών μέτρων υγροποιημένου φυσικού αερίου μέσα στο Θερμαϊκό Κόλπο, και σε απόσταση μόλις 3,40 χιλιομέτρων από τις ακτές της Θεσσαλονίκης. Μάλιστα με περίοδο δημόσιας διαβούλευσης 15 ημερών.

Είναι αξιοσημείωτο πως σε μια φάση πλήρους ανάπτυξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, επενδύονται δισεκατομμύρια σε έργα υδρογονανθράκων, ενώ η κατεύθυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ελλάδας είναι η συνολική απεξάρτηση από τον συγκεκριμένο ενεργειακό πόρο. Τίθεται ακόμη σοβαρό ζήτημα σε ότι αφορά τη συνολική βιωσιμότητα ενός τέτοιου έργου, μιας και  η μεγάλη παγκόσμια ζήτηση για πλοία μεταφοράς τύπου FSRU έχει ήδη διπλασιάσει το κόστος μεταφοράς του LNG και αφετέρου οι τιμές του πέφτουν διεθνώς.

Το σημαντικότερο, όμως, για τους κατοίκους της Θεσσαλονίκης είναι τα θέματα ασφάλειας λειτουργίας του σχεδιαζόμενου σταθμού και οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Η παγκόσμια εμπειρία δείχνει ότι σε τέτοιες εγκαταστάσεις δεν σπανίζουν τα ατυχήματα με μεγάλες καταστροφές και ανθρώπινο κόστος. Σημαντικές  διαρροές, μάλιστα, μπορούν να συνδυαστούν με ανάφλεξη και έκρηξη μεγάλης έκτασης. Αλλά και κατά την κανονική λειτουργία του σταθμού, υπάρχει μια μικρή, αλλά σταθερή διαφυγή βλαπτικών αερίων και αερίων θερμοκηπίου στην ατμόσφαιρα ή στην θάλασσα, που θα επιβαρύνουν με τη διασπορά τους την ήδη ρυπασμένη ατμόσφαιρα της πόλης.

Η σημαντικότερη περιβαλλοντική συνέπεια είναι πως η μέθοδος αεριοποίησης συνοδεύεται από άντληση μεγάλου όγκου θαλασσινού νερού, το οποίο μάλιστα χλωριώνεται προκειμένου να θερμανθεί το υγροποιημένο LNG και να μετατραπεί σε φυσικό αέριο. Τα υπολείμματα αυτής της διεργασίας αποβάλλονται στη θάλασσα και κατεβάζουν σημαντικά τη θερμοκρασία του νερού, όπου σε συνδυασμό με το χλώριο, έχουν σοβαρές επιπτώσεις στη χλωρίδα και πανίδα του θαλάσσιου πυθμένα.

Εκεί που οι κάτοικοι της Θεσσαλονίκης ονειρεύονταν έναν καθαρό Θερμαϊκό κόλπο γεμάτο ζωή και καθαρά νερά, ξυπνούν σε μια νέα πραγματικότητά σχεδιασμού έργων που σε λίγα χρόνια θα είναι μη βιώσιμα. Η Πολιτεία θα πρέπει άμεσα να σταθμίσει τις αναμενόμενες βλάβες από την εγκατάσταση ενός τέτοιου σταθμού σε τόσο κοντινή απόσταση από το δεύτερο μεγαλύτερο αστικό κέντρο της χώρας, σε σχέση με τα πρόσκαιρα οικονομικά οφέλη μιας τέτοιας μονάδας, εις βάρος του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής».