Ακρίβεια: Το πορτοφόλι αδειάζει, το καρότσι δεν γεμίζει

Σε μόνιμο βραχνά της καθημερινότητας έχουν μετατραπεί τα ψώνια στο σούπερ μάρκετ, με το πορτοφόλι να αδειάζει, αλλά το καρότσι να μη γεμίζει με όσα θέλαμε.

Οικογένειες, αλλά και άτομα που ζουν μόνα τους, επαναπροσδιορίζουν βδομάδα με τη βδομάδα το ποσό που θα ξοδέψουν για να ψωνίσουν τα απαραίτητα, μιας και οι τιμές σε πολλά βασικά προϊόντα έχουν αυξηθεί.

Δεν είναι λίγοι εκείνοι που αλλάζουν και τις συνήθειες τους, κόβοντας από άλλα έξοδα όπως ο καφές και το φαγητό απ’ έξω.

Μιλήσαμε με ανθρώπους της διπλανής πόρτας και τους ρωτήσαμε να μας απαντήσουν σε ένα από τα ερωτήματα των ημερών.

«Πώς τα βγάζετε πέρα;»

Η Στέλλα 29 χρόνων και πωλήτρια εξομολογείται πως βλέπει τα πράγματα κάθε φορά που πάει για ψώνια:

”Δουλεύοντας στον ιδιωτικό τομέα και παίρνοντας τον βασικό μισθό, φροντίζω να πηγαίνω στο Super Market για τα ψώνια του μήνα και με ένα συγκεκριμένο ποσό που να φτάνει μέχρι τα 100€. Αυτό το κάνω ώστε να αποφεύγω να ξοδεύω μέσα στην εβδομάδα λίγα περισσότερα από ότι συνήθως, γιατί αν δεν πάω βάση προγράμματος καταλήγω να ξεφεύγω από τον προϋπολογισμό. Με την αύξηση που υπάρχει σε όλα τα είδη και κυρίως στα γαλακτοκομικά προϊόντα, το ψωμί, το καφέ και τη ζάχαρη, επιλέγω να αγοράζω μη επώνυμες μάρκες αλλά αυτές του εκάστοτε καταστήματος για να μπορώ να παίρνω την ποσότητα που θέλω. Παρατηρώ ότι πριν ένα χρόνο ενώ ψώνιζα με το ίδιο ποσό, σήμερα δε μου φτάνουν ούτε για τα μισά προϊόντα όποτε αναγκάζομαι να κάνω αύξηση στο budget.” 

Στο αν καταφέρνει να περάσει τον μήνα με ένα μισθό απαντάει:

” Κάθε φορά που πληρώνομαι κάνω ένα πρόγραμμα και μοιράζω τα λεφτά με βάση τις υποχρεώσεις μου όπως είναι τα ψώνια, οι λογαριασμοί  και ότι θεωρώ απαραίτητο, ενώ τα χρήματα που περισσεύουν αντιστοιχούν σε δύο εξόδους για καφέ ή σε μια έξοδο για φαγητό. Όποτε με βάση το budget που χρησιμοποιώ τώρα μπορώ να πω ότι δεν κάνω πια τα έξοδα που έκανα παλαιότερα”.

Από την άλλη η Κική 23 χρονών, φοιτήτρια που εργάζεται στην εστίαση και ζει με τον βασικό μόνη της μου ανέφερε το εξής: 

” Στο Super Market εκεί που για τα ψώνια του μήνα έδινα σύνολο 100 ευρώ πλέον με τα ίδια προϊόντα ο λογαριασμός φτάνει τα 150 ευρώ. Aυτό με οδήγησε στο σημείο να πηγαίνω να ψωνίζω μόνο για την εβδομάδα για να μπορώ να υπολογίζω, τι μου μένει μέχρι το τέλος του μήνα”.

Για να δούμε σε τι βαθμό επηρεάζονται και οι οικογένειες με όλη αυτή την κατάσταση μας μίλησε η Ιουλίτα 28 χρόνων, παντρεμένη και μητέρα 2 παιδιών που αυτή την περίοδο δεν εργάζεται κάπου και μας είπε:

” Η κατάσταση πλέον είναι τραγική. Σε πολλά προϊόντα οι τιμές είναι διπλάσιες με αποτέλεσμα να μην ψωνίζω για τον μήνα αλλά για την εβδομάδα. Πλέον έχω σταματήσει να ψωνίζω πολλά extra προϊόντα όπως είναι τα σνακ και αρκούμαι μόνο στα απολύτως απαραίτητα. Στα τυροκομικά και αλλαντικά κοιτάω μόνο για προσφορές, ενώ έχουν υπάρξει και φορές που να μη μου φτάνουν τα λεφτά μέχρι να κλείσει ο μήνας”   

Υπάλληλος στον δημόσιο τομέα ο Χρήστος 35 χρονών, παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού αναφέρει:

” Μωρουδιακά δεν έχουμε μειώσει καθώς είναι πρώτης ανάγκης. Στο Super Market πλέον πηγαίνω για τα ψώνια της εβδομάδας μπορεί και της ημέρας. Κοιτάζω επώνυμες προσφορές και παίρνω πάντα αυτά που χρειάζομαι. Τα λεφτά αρκετές φορές τελειώνουν 10 μέρες πριν κλείσει ο μήνας όποτε παίρνω από  αυτά που είχα βάλει στην άκρη για αποταμίευση όταν πληρώθηκα.

Στο τέλος του μήνα περισσεύουν λίγα και θέλει καλό προγραμματισμό για τα προβλεπόμενα έξοδα όπως είναι λογαριασμοί, ασφάλειες κλπ.

Οι έξοδοι δεν έχουν περιοριστεί τόσο γιατί γενικά δε βγαίνουμε και κάθε μέρα. Ωστόσο, στις καθημερινές βόλτες στο πάρκο παίρνω καφέ από το σπίτι και γενικά όπου μπορούμε να κόψουμε κόβουμε. Βόλτες για φαγητό εκτός είναι μια φορά τον μήνα, αν παραγγείλουμε μπορεί και παραπάνω.

Σκέψου ότι τα 30 και 40 ευρώ έχουν πάρει την αξία του 10ρικου κάποτε, βέβαια σε όλα αυτά παίζει σημαντικό ρόλο και η άνοδος των ενοικίων”. 

Η Χριστίνα 23 ετών υπάλληλος στον υγειονομικό τομέα μας λέει πως βλέπει τα πράγματα:

” Σίγουρα δε βγαίνει ακόμα και εγώ που είμαι μια κοπέλα που ζει ακόμα με τους γονείς της και δεν έχει λογαριασμούς και πάω στο Super Market για τα βασικά, βρίσκω το εαυτό μου να σκέφτεται πως θα τον βγάλω τον μήνα, είχα πάει της προάλλες για να ψωνίσω  μερικά πράγματα έδωσα στο σύνολο 33 ευρώ και πάλι δεν αγόρασα όσα ήθελα έλειπαν γαλακτοκομικά προϊόντα, έπαθα σοκ γιατί είχα πάρει 5 πράγματα.

Με 50 ευρώ και πάλι δεν μπορείς να ψωνίσεις για όλο τον μήνα αναγκαστικά θα ξανά πας, ειδικά εγώ που συνεισφέρω στο σπίτι και λέω θα γεμίσω το ψυγείο, φεύγουν λεφτά και στο τέλος του μήνα κάθεσαι και αναρωτιέσαι που ξοδεύτηκαν. Ακόμα και στις εξόδους κάθομαι και σκέφτομαι ένα συγκεκριμένο ποσό που θέλω να δώσω και πάλι υπολογίζω αν θα βγει ο μήνας.”   

Παίρνοντας τον βασικό μισθό ως υπάλληλος του ιδιωτικού τομέα ο Στράτος ανέφερε την κατάσταση που επικρατεί κάθε φορά που πάει για ψώνια και αν βγαίνει ο μήνας:

” Κάθε μήνα υπολογίζω τα ακριβή έξοδα μου γιατί μετά την αύξηση της βενζίνης, περιορίζομαι σε κάποια πράγματα που θα ήθελα να κάνω. Τα ψώνια θα γίνουν μια φορά τον μήνα όπου θα πάρω όλα όσα χρειάζομαι, ενώ έχω κόψει τους καφέδες και τα τσιγάρα που συνήθιζα να αγοράζω γιατί με τον βασικό και τα 200 ευρώ που φεύγουν στη βενζίνη βγαίνει δύσκολα ο μήνας. Οι έξοδοι επίσης έχουν περιοριστεί δηλαδή θα δώσω για έναν με δύο καφέδες ή ένα φαγητό”.

Με την ελληνική αγορά να είναι κάπως έτσι και με τις τιμές να αυξάνονται όλο και περισσότερο είχα περιέργεια να δω πως είναι τα πράγματα στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Αγγλία. Ο Θοδωρής όποιος τα τελευταία χρόνια ζει και εργάζεται ως barman στο εξωτερικό και έχοντας μια ιδέα για την ελληνική πραγματικότητα μας είπε για την εικόνα που επικρατεί στο Ηνωμένο Βασίλειο στην αγορά και στα προϊόντα ευρείας κατανάλωσης αλλά και αν τα βγάζει πέρα με ένα μισθό.

”Παίρνω τον βασικό μισθό με τα δεδομένα της Αγγλίας, οι τιμές στα Super Market έχουν ακριβύνει για παράδειγμα το γάλα και το ψωμί έχουν ανέβει στο 1€ περισσότερο από ότι ήταν. Ο μήνας με ένα μισθό βγαίνει χωρίς ωστόσο να κάνω σπατάλες. Η Αγγλία που γνώρισα το 19 με σήμερα διαφέρει πολύ, μέχρι και οι ντόπιοι που κάνουν καλύτερες δουλείες έχουν μαζευτεί ως προς τα έξοδα τους”.