Παιδιά ενός κατώτερου θεού: Εκατοντάδες μαθητές με αναπηρία εκτός σχολείων, γιατί δεν υπάρχουν λεωφορεία

Η γραφειοκρατία του υδροκέφαλου ελληνικού κράτους, αλλά και η αδιαφορία των αρμόδιων τοπικών αρχών, καταδικάζουν εκατοντάδες μαθητές και μαθήτριες με αναπηρία στην Κεντρική Μακεδονία, σε αναγκαστική αποχή από τα μαθήματα, διότι δεν υπάρχουν σχολικά λεωφορεία να τους μεταφέρουν στα σχολεία τους.

Σήμερα στη 1.30μμ οι γονείς των μαθητών – τριών που φοιτούν στο 1ο Ειδικό Γυμνάσιο Θεσσαλονίκης και στο 1ο Ενιαίο Ειδικό Επαγγελματικό Γυμνάσιο – Λύκειο Ανατολικής Θεσσαλονίκης, όπου φοιτούν 200 μαθητές –τριες θα πραγματοποιήσουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από τη Περιφερειακή Διεύθυνση Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, (κτίριο ZEDA), ζητώντας λύσεις από το υπουργείο Παιδείας αλλά και από την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας που διενεργεί τους διαγωνισμούς για την εκμίσθωση των σχολικών λεωφορείων.

Το πρόβλημα έγκειται καθαρά στην αδιαφορία της ελληνικής πολιτείας και δη του υπουργείου Παιδείας. Τα παιδιά με ειδικές ανάγκες πρέπει να μεταφέρονται στα σχολεία τους με μισθωμένα, μετά από ανοιχτούς διαγωνισμούς, λεωφορεία. Τους διαγωνισμούς διενεργεί τοπικά η Περιφερειακή αυτοδιοίκηση ενώ εμπλέκονται και τα υπουργεία Εσωτερικών και Μεταφορών.

Για την πληρωμή των δρομολογίων στους ιδιοκτήτες των λεωφορείων, που εκμισθώνονται για τη μεταφορά τω μαθητών, χρησιμοποιείται ένας συγκεκριμένος μαθηματικός τύπος, βάσει των χιλιομετρικών αποστάσεων και των αριθμό των μαθητών. Εδώ εμπλέκονται τα υπουργεία Εσωτερικών και Μεταφορών. Οι ιδιοκτήτες των λεωφορείων, εδώ και πολύ καιρό, ιδίως μετά την όξυνση της ενεργειακής κρίσης και την κατακόρυφη αύξηση των καυσίμων, ζητούν να αλλάξει ο συγκεκριμένος μαθηματικός τύπος, διότι το αντίτιμο που προκύπτει είναι εντελώς ασύμφορο διότι, όπως υποστηρίζουν, δεν καλύπτει ούτε τα κόστη λειτουργίας των λεωφορείων.

Δυστυχώς το ελληνικό κράτος, και δη το περίφημο επιτελικό κράτος της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αδυνατεί να εναρμονιστεί τόσο γρήγορα στις απαιτήσεις των καιρών, και οι ιδιοκτήτες των λεωφορείων αντιδρώντας, απέχουν από τους διαγωνισμούς. Την Παρασκευή έγινε ο τρίτος κατά σειρά διαγωνισμός και από τα 13 δρομολόγια, ανατέθηκαν τελικά μόλις 3 δρομολόγια.

Το αποτέλεσμα είναι πολλοί μαθητές με ειδικές ανάγκες, εκατοντάδες σε όλη την Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας, να μένουν εκτός σχολείωνμ γεγονός που επιδρά αρνητικά στην μαθησιακή εξέλιξη των μαθητών – τριών που χάνουν μαθήματα αλλά και στις οικογένειες τους που ταλαιπωρούνται.

Στο 1ο Ειδικό Γυμνάσιο που βρίσκεται στην οδό Γεωργικής Σχολής, στην περιοχή της «Βιαμύλ», κάθε ημέρα δημιουργείται το αδιαχώρητο, με σοβαρό κίνδυνο ατυχημάτων, καθώς δεκάδες γονείς αναγκάζονται με τα ΙΧ τους, να μεταφέρουν εκεί τα παιδιά τους, από όλη τη Θεσσαλονίκη, χωρίς βέβαια να υπάρχει καμία υποδομή να υποδεχτεί αυτόν τον αριθμό των αυτοκινήτων.

Κάποιοι γονείς, λόγω οικονομικής στενότητας για να αποφύγουν τα διπλά δρομολόγια, αναγκάζονται και περιμένουν 4-5 ώρες μέχρι να τελειώσουν τα μαθήματα για να παραλάβουν τα παιδιά τους. Υπάρχουν γονείς, οι οποίοι από τότε που έχουν ανοίξει τα σχολεία, έχουν διανύσει αποστάσεις πάνω από 500 χιλιόμετρα, προκειμένου να μη χάσουν μαθήματα τα παιδιά τους.

Ωστόσο πολλοί γονείς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα, ούτε το διαθέσιμο χρόνο λόγω εργασίας για να μεταφέρουν και τα παιδιά μένουν εκτός σχολείων. Να σημειωθεί ότι σε περίπτωση που κηρυχθεί άγονος και ο τρίτος διαγωνισμός της Π.Κ.Μ., για την ανάληψη των μετακινήσεων των μαθητών/τριών με αναπηρία, όπως συνέβη δηλαδή με 10 δρομολόγια, απομένει, σύμφωνα με τον νόμο, η προβλεπόμενη αποζημίωση από την Π.Κ.Μ. των γονέων και κηδεμόνων για τη μεταφορά των παιδιών τους, αλλά όπως τονίζουν οι γονείς και οι συλλογικοί φορείς τους, αυτό το γεγονός «δεν συνιστά λύση».

«Να αγοράσουν λεωφορεία, αν δεν μπορούν να μισθώσουν»

«Εμείς θέλουμε να λυθεί το πρόβλημα άμεσα και κανονικά. Αν δεν μπορούν να νοικιάσουν λεωφορεία τότε, να αγοράσουν λεωφορεία και η μεταφορά των μαθητών να γίνεται με κρατικά μέσα. Αυτό που συμβαίνει είναι απαράδεκτο για τους μαθητές και τις οικογένειες τους», τονίζει η Μαριάννα Βασματζή, μητέρα μαθητή και μέλος του Συλλόγου Γονέων του 1ου Εδικού Γυμνασίου Θεσσαλονίκης.

Αναφέρει δε πως οι εν λόγω διαγωνισμοί γίνονται κάθε τρία χρόνια ενώ από το υπουργείο Παιδείας, για την απώλεια των μαθημάτων, προωθούν την ιδέα της εφαρμογής της ειδικής ρύθμισης, για μη καταγραφή των απουσιών όταν οι μαθητές χάνουν μαθήματα χωρίς δική τους υπαιτιότητα. «Αυτά που συμβαίνουν είναι απαράδεκτα. Δηλαδή επιδιώκουν να μη καταγράφονται οι απουσίες επειδή είναι δική τους η ευθύνη και το υπουργείο Παιδείας να μην εμφανίζεται υπεύθυνο για την απώλεια των μαθημάτων ενώ αν αποτύχουν οι διαγωνισμοί θα επιβάλλουν εμμέσως στους γονείς τη μεταφορά των μαθητών», σχολιάζει και αναφέρει πως «έγινε προσπάθεια μέσω υπεύθυνων δηλώσεων οι μαθητές να χρησιμοποιούν τα μέσα μαζική μεταφοράς, όταν γνωρίζουν ότι πρόκειται για παιδιά με κινητικά προβλήματα και ειδικές ανάγκες. Και που; Στην οδό Γεωργικής Σχολής όπου τα αυτοκίνητα κινούνται με υψηλές ταχύτητες».

«Η ειδική αγωγή είναι το αποπαίδι της δημόσιας παιδείας»

Η Αρετή Μπατά, επίσης μητέρα παιδιού με ειδικές ανάγκες, τονίζει στην Parallaxi, πως ακόμα και όταν υπάρχουν λεωφορεία η ταλαιπωρία είναι πολύ μεγάλη για τα παιδιά. «Για να είναι τα παιδιά στις 8 το πρωί στο μάθημα, επειδή η μετακίνηση γίνεται από όλη την πόλη, συμπτύσσουν δρομολόγια και υπάρχουν παιδιά που τα παραλαμβάνουν στις 6 το πρωί και επιστρέφουν στο σπίτι τους στις 4 το απόγευμα. Και αυτό συμβαίνει σε παιδιά με αναπηρίες, παιδιά ειδικής αγωγής», τονίζει και σημειώνει ότι αυτή η εξάρτηση της μετακίνησης των παιδιών ΜΕΑ από τους ιδιοκτήτες των λεωφορείων οδηγεί πολλές φορές σε τραγικές καταστάσεις. «Τουλάχιστον για αυτά τα παιδιά θα έπρεπε να υπάρχουν κρατικά λεωφορεία», τονίζει και σημειώνει πως «μόνο δεδομένο δεν είναι πλέον το δικαίωμα στην εκπαίδευση και δη στην ειδική αγωγή. Η ειδική αγωγή πλέον έχει καταστεί το αποπαίδι της δημόσιας παιδείας».

• ΕΣΑμεΑ – ΠΟΣΓΚΑμεΑ: Κανένα παιδί με αναπηρία, δεν πρέπει να αποκλειστεί, από το δικαίωμα στη δημόσια εκπαιδευτική διαδικασία

Στο θέμα έχουν αναφερθεί η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία (Ε.Σ.Α.μεΑ) και η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων Γονέων και Κηδεμόνων Ατόμων με Αναπηρία (Π.Ο.Σ.Γ.Κ.ΑμεΑ).

Όπως επισημαίνει η Ε.Σ.Α.μεΑ «πολύ σοβαρό πρόβλημα έχει δημιουργηθεί στη Θεσσαλονίκη, σχετικά με τις μετακινήσεις των μαθητών/τριών με αναπηρία από και προς τις σχολικές μονάδες και η ΕΣΑμεΑ μεταφέρει με επιστολή της στο υπουργείο Εσωτερικών την αγανάκτηση εκατοντάδων οικογενειών μαθητών και μαθητριών με αναπηρία, με τον συνολικό αριθμό αυτών που δεν καλύπτεται η μετακίνησή τους στη συγκεκριμένη περιοχή, να υπερβαίνει τους 600».

Η ΕΣΑμεΑ τονίζει προς την κ. Κεραμέως ότι «είναι άμεση και επιτακτική ανάγκη να επιλυθεί το μείζον αυτό ζήτημα» και η υπουργός «οφείλει να διασφαλίσει την ασφαλή μετακίνηση των μαθητών/τριών με αναπηρία από και προς τις σχολικές μονάδες Θεσσαλονίκης εδώ και τώρα. Κανένα παιδί με αναπηρία, κανένας μαθητής και καμία μαθήτρια με αναπηρία, ούτε στη Θεσσαλονίκη, ούτε πουθενά αλλού στην Ελλάδα, δεν πρέπει να αποκλειστεί, δεν πρέπει να αποκλείεται από το δικαίωμα στη δημόσια εκπαιδευτική διαδικασία, στο πανανθρώπινο αγαθό της εκπαίδευσης, λόγω αδυναμίας του κράτους, της ελληνικής πολιτείας, να εκπληρώσει την ευθύνη που έχει και να διασφαλίσει την μεταφορά του/της προς και από το δημόσιο σχολείο, γι’ αυτό και η ΕΣΑμεΑ ζητά ΑΜΕΣΗ παρέμβαση για την επίλυση του σοβαρότατου αυτού προβλήματος».

Επίσης και «ΠΟΣΓΚΑμεΑ ζητά άμεσες πρωτοβουλίες για τη διευθέτηση του ζητήματος των μεταφορών – μετακινήσεων των μαθητών/τριών με αναπηρία που φοιτούν στις σχολικές μονάδες της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας και τονίζει πως «μια αντίθετη εξέλιξη, αναπόφευκτα θα οδηγήσει σε εξάντληση δυνάμεων των μαθητών/τριών με αναπηρία και των οικογενειών τους, αδυνατώντας, τελικά, να αποτρέψει και απευκταία ενδεχόμενα σχολικής διαρροής και αποκλεισμού τους από τις υποχρεωτικού χαρακτήρα εκπαιδευτικές διαδικασίες. Εκδοχή που, όπως αντιλαμβάνεστε, κάθε άλλο παρά εμπιστοσύνη εμπνέει για την προστασία του δικαιώματος των παιδιών μας, ατόμων με βαριές και πολλαπλές αναπηρίες, στην εκπαίδευση και για την αποτροπή των διακρίσεων σε βάρος τους, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα, τη Σύμβαση του ΟΗΕ για τα δικαιώματα των ατόμων με αναπηρίες και την εθνική νομοθεσία».