Το Πάντειο αποχωρεί από συνέδριο λόγω συμμετοχής Ισραηλινών πανεπιστημιακών
«Δε νοείται αξιολογική ουδετερότητα ενώπιον εγκλημάτων πολέμου»
Την απόφαση να ανακαλέσει την αιγίδα του από το 24ο Συνέδριο Εγκληματολογίας (EUROCRIM 2025) έλαβε το Πάντειο Πανεπιστήμιο, λόγω της συμμετοχής καθηγητών από ισραηλινό πανεπιστήμιο, που έχει την έδρα του στα κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη.
Όπως εξήγησε ο καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας και Πολιτικών Επιστημών του Παντείου Πανεπιστημίου, Δημήτρης Χριστόπουλος το συγκεκριμένο πανεπιστημιακό ίδρυμα «εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί έρευνες για την εδραίωση του εποικισμού και της κατοχής».
«Η ανάκληση της αιγίδας του Παντείου είναι μια συμβολική κύρωση απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα τα οποία κάποιοι πανεπιστημιακοί νομιμοποιούν διά του ξεπλύματος της συμμετοχής σε διεθνή συνέδρια», τονίζει.
Ο Δημήτρης Χριστόπουλος εξήγησε ότι η απόφαση δεν ελήφθη ομόφωνα και παραθέτει την ανακοίνωση του πανεπιστημίου. «”Σε μια κρίσιμη διεθνή συνθήκη, δε νοείται αξιολογική ουδετερότητα ενώπιον εγκλημάτων πολέμου. Το Πάντειο Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την ελάχιστη ευθύνη που του αναλογεί ανακαλώντας την αιγίδα του”».
Η ανάρτηση του Δημήτρη Χριστόπουλου
H χθεσινή συνεδρίαση της Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου ήταν η τελευταία στην οποία μετείχα μετά από τέσσερα χρόνια όπου υπήρξα μέλος του οργάνου πρώτα ως Κοσμήτορας της Σχολής και μετά ως Πρόεδρος του Τμήματος.
Δεν θα το έγραφα, αλλά το κάνω διότι η χθεσινή Σύγκλητος είχε ως μόνο θέμα την απόφαση ανάκλησης της αιγίδας του Ιδρύματός μας από ένα διεθνές συνέδριο εγκληματολογίας ως ένδειξη διαφοροποίησης και διαμαρτυρίας για τη συμμετοχή στο συνέδριο αυτό πολύ μεγάλου αριθμού καθηγητών από ένα ισραηλινό πανεπιστήμιο παρανόμως εγκατεστημένου στα κατεχόμενα που εκπαιδεύει και χρηματοδοτεί έρευνες για την εδραίωση του εποικισμού και της κατοχής. Η ανάκληση της αιγίδας του Παντείου είναι μια συμβολική κύρωση απέναντι σε αυτά τα εγκλήματα τα οποία κάποιοι πανεπιστημιακοί νομιμοποιούν διά του ξεπλύματος της συμμετοχής σε διεθνή συνέδρια.
Ε σε τέτοια συνέδρια δε μετέχουμε ως ίδρυμα. Όποιος και οποία συνάδελφος ατομικά θέλει να πάει, ας το κάνει. Όχι όμως “υπό την αιγίδα του Παντείου Πανεπιστημίου”
Η απόφαση της Συγκλήτου δεν ήταν ομόφωνη αλλά με πλειοψηφία. Η αντίρρηση που ακούστηκε αφορούσε την ακαδημαϊκή ελευθερία και το ότι δεν γίνεται να γίνονται διακρίσεις τέτοιου τύπου. Τα επιχειρήματα αυτά όμως είναι απολύτως αδόκιμα. Ένα μαζικό έγκλημα πολέμου – γενοκτονία ή εθνοκάθαρση – δεν είναι business as usual για κανένα..
Ως απάντηση κρατώ από την ανακοίνωση της Συγκλήτου που αναρτώ μόνο την τελευταία πρόταση: “Σε μια κρίσιμη διεθνή συνθήκη, δε νοείται αξιολογική ουδετερότητα ενώπιον εγκλημάτων πολέμου. Το Πάντειο Πανεπιστήμιο αναλαμβάνει την ελάχιστη ευθύνη που του αναλογεί ανακαλώντας την αιγίδα του.”
Σε τέτοιες οριακές στιγμές η έννοια της ευθύνης εκφραζόμενη έστω και με συμβολικό τρόπο, όπως είναι η ανάκληση της αιγίδας, δεν είναι τα πάντα.
Είναι όμως κάτι.
Νιώθω περήφανος γι’αυτήν την τελευταία Σύγκλητο και ας διήρκεσε περισσότερο από το σύνηθες.
Στο Πάντειο (το) παλεύουμε.