Αντώνης Σαουλίδης: Η άλλη Θεσσαλονίκη

Το να ζει κανείς, να σπουδάζει, να εργάζεται και να δημιουργεί στη Θεσσαλονίκη συνιστά κατόρθωμα. Όσο όμορφη είναι η πόλη μας άλλες τόσες υστερήσεις έχει – και δεν αναφέρομαι μόνο στις υποδομές. Αυτό, χωρίς να το έχουμε αποδεχθεί ως τετελεσμένο, τουλάχιστον το έχουμε κατανοήσει.

Μένει να αντιληφθούμε συλλογικά ότι η ανατροπή αυτής της υστέρησης στις υποδομές περνάει μέσα από μια άλλη κατανομή των εθνικών και ευρωπαϊκών πόρων, η οποία προϋποθέτει σαφείς προτεραιότητες και σχέδιο από το σαλονικιώτικο πολιτικό προσωπικό αλλά και ιστορικοπολιτική αντίληψη του ρόλου που μπορεί να παίξει η πόλη από το αθηναϊκό κέντρο και όσους λαμβάνουν αποφάσεις εκεί.

Έχω γράψει και συνεχίζω να υποστηρίζω πως αν γινόταν αντιληπτό ότι η νέα γεωγραφία της Νοτιοανατολικής Ευρώπης δημιουργεί σοβαρές προϋποθέσεις για την ανάδειξή της  Θεσσαλονίκης σε περιφερειακή μητρόπολη ενώ η Αθήνα δύσκολα θα καταφέρει να κερδίσει θέσεις στην ευρωπαϊκή ιεραρχία πόλεων και να αποσπάσει λειτουργίες από άλλες μητροπόλεις, η Πολιτεία θα ανάτρεπε άρδην τον αθηνοκεντρισμό και θα επένδυε σοβαρά σε αυτήν την προοπτική. Μια προοπτική που έχει πέρα από οικονομική και αμιγώς εθνική σημασία.  Αλλά ας πούμε ότι αυτό με τον έναν ή τον άλλο τρόπο έχει γίνει αντιληπτό.  Η βιώσιμη και ανθεκτική πόλη παραμένει στο τραπέζι του δημοσίου διαλόγου ως ζητούμενο και αναμένονται εμπνευσμένες ηγεσίες που θα την κάνουν πράξη. 

Οι άλλες μας όμως υστερήσεις δεν έχουν να κάνουν με υποδομές, «μπετά» και σίδερα. Έχουν να κάνουν με την αέναη μάχη μας με τον διάχυτο συντηρητισμό. Κοινωνικός συντηρητισμός, πολιτικός συντηρητισμός, ελλιποβαρής προάσπιση ατομικών δικαιωμάτων, πλεόνασμα φοβικότητας και μισαλλοδοξίας. 

Δεν είναι αυτή η πόλη μας. Αυτή είναι η εκπροσώπησή της από το πολιτικό προσωπικό του κυβερνώντος κόμματος και από έναν αστερισμό πολιτευτών ακόμη πιο δεξιών έως ακροδεξιών συλλογικοτήτων. Βέβαια θα πει κανείς αν δεν μπορείς να ψελλίσεις κάτι για την πόλη σου, για τα εισοδήματα, τα έργα, την ατμοσφαιρική ρύπανση θα τολμήσεις να πεις για τα δικαιώματα των μεταναστών, για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων, για τους outsiders, τους αδύναμους και όσους περνάνε κάτω από τα ραντάρ του στενού κράτους πρόνοιας; Για ποια συμπερίληψη, ποια ευαισθησία να γίνει λόγος;

Μπορεί να αλλάξει αυτή η κατάσταση; Ναι μπορεί. Η ψήφος στις 21 Μαΐου είναι το πρώτο βήμα αλλά όχι το μόνο. Οι μάχες για μια ανοιχτή κοινωνία, για κοινωνική δικαιοσύνη, για προάσπιση και επέκταση των ατομικών δικαιωμάτων είναι μπροστά μας. Δεν θα επιτρέψουμε να επαναληφθούν τα ίδια λάθη του παρελθόντος που κατέστησαν την πόλη των μεγάλων δημοκρατικών αγώνων, του φοιτητικού κινήματος, των συνδικάτων και των μεγάλων κινητοποιήσεων έρμαιο του νεοσυντηρητισμού. Ο ψευδεπίγραφος κεντρώος μεταρρυθμισμός του Μητσοτάκη δεν πείθει. Ο διπλός λόγος της Νέας Δημοκρατίας, με τον ίδιο να εμφανίζεται ως μετριοπαθής αλλά την βρώμικη δουλειά του να την κάνουν σκληροί δεξιοί που βουτούν με ευχαρίστηση και οικειότητα σε κάθε βούρκο πρέπει να ξεσκεπαστεί. 

Το ΠΑ.ΣΟ.Κ έχει δώσει ιστορικά τα διαπιστευτήριά του. Είναι η παράταξη των μεγάλων αλλαγών, των μεγάλων λαϊκών πλειοψηφιών που εκσυγχρόνισαν θεσμούς, κοινωνικές νοοτροπίες, νόμους και πρακτικές. Δυνατό ΠΑ.ΣΟ.Κ στη βουλή και στην κοινωνία, δυνατό ΠΑ.ΣΟ.Κ και στη Θεσσαλονίκη σημαίνει ότι αλλάζουμε ρότα. Ήμαστε ιστορικά παρόντες σε όλες τις μεγάλες πολιτικές μάχες – το ίδιο θα κάνουμε και στο μέλλον.

*Ο Αντώνης Σαουλίδης είναι Υποψήφιος Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης με το ΠΑ.ΣΟ.Κ – ΚΙΝΑΛ