Εκλογές ΗΠΑ: Οι τέσσερις «άγνωστοι» υποψήφιοι στη σκιά του Χάρις VS Τραμπ – Ποιοι είναι, τι πρεσβεύουν
Μπορεί να μην έχουν καμία ελπίδα νίκης όμως είναι ικανοί να επηρεάσουν την έκβαση των αμερικανικών εκλογών
Αντίστροφα μετράει ο χρόνος για την ημέρα μηδέν των 60ων εκλογών στις ΗΠΑ από τις οποίες θα προκύψει το πρόσωπο που θα διαδεχθεί τον Τζο Μπάιντεν στον προεδρικό θώκο μετά την απόφαση του νυν προέδρου της χώρας να αποσυρθεί από την κούρσα.
Κάμαλα Χάρις (Δημοκρατικοί) και Ντόναλντ Τραμπ (Ρεπουμπλικάνοι) έχουν μπει στην τελική ευθεία, με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις να προδίδουν εικόνα θρίλερ καθώς η διαφορά ανάμεσα στους δύο κυμαίνεται γύρω στη μονάδα ενώ δύσκολη θα είναι η μάχη και στις πολιτείες-κλειδιά.
Όσον αφορά στο αμερικανικό εκλογικό σύστημα, σημειώνεται ότι κάθε δύο χρόνια γίνονται εκλογές για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων (το ένα νομοθετικό σώμα των ΗΠΑ με 2ετή θητεία) και για το 1/3 των συνολικά 100 Γερουσιαστών της Γερουσίας (το δεύτερο νομοθετικό σώμα – 50 πολιτείες από 2 Γερουσιαστές η κάθε μία) οι οποίοι έχουν 6ετή θητεία αλλά κάθε 2 χρόνια γίνονται εκλογές για το ένα τρίτο του συνόλου τους.
Έτσι την ίδια ημέρα 5 Νοεμβρίου οι Αμερικανοί εκτός από πρόεδρο θα ψηφίσουν και για τους 435 βουλευτές της Βουλής των Αντιπροσώπων και για το 1/3 των 100 Γερουσιαστών, δηλαδή για 34. Η διάσπαση της εξουσίας σε πολλά σώματα αποτρέπει τον κίνδυνο κάποιος πολιτικός ή κάποιο κόμμα να αποκτήσει τόση δύναμη ώστε να επιβληθεί δικτατορικά στους πολίτες.
Έτσι το Σύνταγμα προβλέπει ότι οι υποψήφιοι των κομμάτων που θα συναγωνιστούν για την προεδρία θα πρέπει σε κάθε περίπτωση να έχουν την συνεχή στήριξη των οπαδών του κόμματός τους.
Δεν είναι μόνο οι δυο τους
Τα φώτα φυσικά πέφτουν στους δύο μεγάλους μονομάχους Χάρις και Τραμπ, όμως στη σκιά τους υπάρχουν και άλλοι τέσσερις υποψήφιοι οι οποίοι διεκδικούν τη ψήφο των Αμερικανών πολιτών.
Πρόκειται για τέσσερα -εκκεντρικά- πρόσωπα που με την υποψηφιότητά τους αντιπροσωπεύουν διάφορες τάσεις, αν και μειοψηφικές, στην αμερικανική κοινωνία.
Τα ποσοστά τους είναι πάντοτε χαμηλά, ωστόσο το ζήτημα είναι πόσες ψήφους θα «κόψουν» από Χάρις ή Τραμπ σε μια εκλογική διαδικασία που δεν αποκλείεται να κριθεί στο νήμα.
Άλλωστε, είναι πρόσωπα που έχουν το δικό τους «ρεύμα» ακόμα και σε πολιτείες – κλειδιά για την έκβαση της εκλογικής αναμέτρησης στις ΗΠΑ, μια διαδικασία που χαρακτηρίζεται από ακραία πόλωση.
Ποιοι είναι λοιπόν και τι πρεσβεύουν οι Τζιλ Στάιν, Κόρνελ Ουέστ, Κλαούντια ντε λα Κρουζ και Τσέις Όλιβερ.
Τζιλ Στάιν: Για τρίτη φορά στην κούρσα η πράσινη υποψήφια
Η Τζιλ Στάιν ήταν υποψήφια με το κόμμα των Πρασίνων το 2012, το 2016 και τώρα επανέρχεται στην κούρσα για τρίτη φορά. Η Στάιν δέχτηκε πιέσεις από ευρωπαϊκά πράσινα κόμματα να εγκαταλείψει την κούρσα και να στηρίξει τη Χάρις.
Οι εκλογές είναι πολύ αμφίρροπες για να εφησυχάσουμε» και «ζητούμε από την Τζιλ Στάιν να αποσυρθεί από την κούρσα κι υποστηρίζουμε την Κάμαλα Χάρις για την προεδρία των ΗΠΑ», ανέφεραν πράσινα κόμματα από όλη την Ευρώπη σε ανακοίνωσή τους, ανάμεσά τους οι Πράσινοι της Γερμανίας και της Γαλλίας.
Η ίδια προτείνει ένα «οικονομικό νομοσχέδιο δικαιωμάτων» που θα περιλαμβάνει εγγυημένο δικαίωμα στην απασχόληση, την υγειονομική περίθαλψη, τη στέγαση, την τροφή και την εκπαίδευση και τονίζει επίσης την υποστήριξη για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και την προστασία των αμβλώσεων και των δικαιωμάτων των τρανς.
Τάσσεται κατά του πολέμου του Ισραήλ στη Γάζα και, ειδικά μετά την 7η Οκτωβρίου, διατυπώνει φιλοπαλαιστινιακές απόψεις.
Η Στάιν συγκέντρωσε περίπου 1,4 εκατομμύρια ψήφους το 2016 και ορισμένοι Δημοκρατικοί την κατηγόρησαν ότι με την υποψηφιότητα της «έκοψε» ψήφους από τη Χίλαρι Κλίντον σε κρίσιμες πολιτείες, όπως το Ουισκόνσιν.
Κόρνελ Ουέστ: Γνωστός για τον προοδευτικό ακτιβισμό του
Στην προεδρική κούρσα με… τερματισμό τον Λευκό Οίκο συμμετέχει και ο 71χρονος Κόρνερ Ουέστ, αυτό το διάστημα είναι καθηγητής φιλοσοφίας στο Union Theological Seminary του πανεπιστημίου Κολούμπια και στο παρελθόν στα πανεπιστήμια Γέηλ, Πρίνστον και Χάρβαρντ.
Γνωστός για τον προοδευτικό ακτιβισμό του, αλλά και για την έντονη κριτική προς το πρόσωπο του άλλοτε προέδρου των ΗΠΑ, Μπάρακ Ομπάμα.
Κατεβαίνει στις εκλογές ως ανεξάρτητος, ενώ αρχικά είχε δηλώσει ότι θα έθετε υποψηφιότητα με το Λαϊκό Κόμμα και στη συνέχεια ότι θα διεκδικούσε το χρίσμα των Πράσινων.
Στοχεύουν σε δυσαρεστημένους Δημοκρατικούς για τη στάση των ΗΠΑ στις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ στη Γάζα.
Έχει δηλώσει ότι θέλει να καταργήσει το ΝΑΤΟ, ενώ δεσμεύεται να προσφέρει δωρεάν υγειονομική περίθαλψη σε όλους τους κατοίκους των ΗΠΑ και Καθολικό Βασικό Εισόδημα για όλους τους εργαζόμενους και αποζημιώσεις για όλους τους απογόνους της δουλείας.
Αν έβγαινε πρόεδρος των ΗΠΑ δε θα πήγαινε πάντως στον Λευκό Οίκο τουλάχιστον «έως ότου κάθε άτομο που ζει σε αυτή τη χώρα να έχει σπίτι» όπως δήλωσε ο ίδιος.
Κλαούντια ντε λα Κρουζ: Σοσιαλίστρια και πάστορας
Η 43χρονη Κλαούντια ντε λα Κρουζ διεκδίκησε το χρίσμα του κόμματος για τον «Σοσιαλισμό και την Απελευθέρωση».
Πολιτική ακτιβίστρια, πάστορας στην Ενωμένη Εκκλησία του Χριστού και συνιδρύτρια του Λαϊκού Φόρουμ, μιας οργάνωσης στη Νέα Υόρκη που αυτοχαρακτηρίζεται ως «θερμοκοιτίδα του κινήματος για την εργατική τάξη και τις περιθωριοποιημένες κοινότητες».
Στις συγκεντρώσεις συχνά μετέχουν φιλοπαλαιστίνιοι με σημαίες και μαντίλες.
Υποστηρίζει ένα ευρύ φάσμα αριστερών πολιτικών, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης από έναν ασφαλιστικό φορέα, των αποζημιώσεων για τους αφροαμερικανούς, της περικοπής των δαπανών του αμυντικού προϋπολογισμού, άρση των οικονομικών κυρώσεων σε χώρες όπως Κούβα, Βενεζουέλα, Ιράν και ακύρωση όλων των φοιτητικών δανείων.
Υπόσχεται ότι αν εκλεγεί πρόεδρος θα κατασχέσει τις 100 μεγαλύτερες εταιρείες της Αμερικής από τους δισεκατομμυριούχους ιδιοκτήτες τους και θα τις μετέτρεπε σε δημόσια περιουσία.
Τσέις Όλιβερ: «Ένοπλος και ομοφυλόφιλος»
Έτσι χαρακτηρίζει τον εαυτό του ο 38χρονος Τσέις Όλιβερ, αριστερός ακραίος φιλελεύθερος που ήταν Δημοκρατικός και κέρδισε οριακά την υποψηφιότητα του κόμματός του τον Μάιο.
Ο ίδιος δηλώνει ότι έγινε πολιτικά ενεργός ως αντίπαλος του πολέμου στο Ιράκ.
Αντιτίθεται στις ενέργειες του Ισραήλ στη Γάζα και θέλει να καταργήσει την Ομοσπονδιακή Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ (Federal Reserve Bank).
Δεσμεύεται την στρατιωτική απεμπλοκή των ΗΠΑ από κάθε ξένη σύγκρουση, αλλά και να απλοποιήσει τη διαδικασία απόκτησης υπηκοότητας για τους μετανάστες.
«Οι ένοπλοι γκέι είναι πιο δύσκολο να καταπιεστούν και είναι πιο δύσκολο να τους χτυπήσεις» σημειώνει ο ίδιος στις δηλώσεις του.
Στις ενδιάμεσες εκλογές του 2022, για την πλήρωση θέσεων στη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, είχε θέσει υποψηφιότητα στη Τζόρτζια. Είχε λάβει ποσοστό 2% που όμως ήταν αρκετό για να επηρεάσει την εκλογική διαδικασία που οδηγήθηκε σε β’ γύρο καθώς με το δικό του ποσοστό κανείς υποψήφιος δεν είχε την πλειοψηφία από τις πρώτες κάλπες.
Γιατί οι εκλογές γίνονται πάντα Τρίτη;
Οι αμερικανικές εκλογές, μία από τις σημαντικότερες πολιτικές διαδικασίες στον κόσμο, πραγματοποιούνται κάθε τέσσερα χρόνια για την ανάδειξη του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών. Η ημερομηνία διεξαγωγής των εκλογών είναι πάντοτε η πρώτη Τρίτη μετά την πρώτη Δευτέρα του Νοεμβρίου, δηλαδή, το 2024, οι εκλογές θα γίνουν την Τρίτη 5 Νοεμβρίου.
Είναι μια παράδοση από το 1845. Ο λόγος είναι η δυσκολία που υπήρχε παλαιά στις μετακινήσεις. Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι ΗΠΑ ήταν κυρίως έθνος αγροτών. Το Σάββατο ήταν εργάσιμη ημέρα στο αγρόκτημα, την Κυριακή ο κόσμος πήγαινε στην εκκλησία οπότε ούτε λόγος για μετακίνηση και η Τετάρτη ήταν ημέρα της εμποροπανήγυρης. Διάλεξαν λοιπόν την Τρίτη, ώστε να υπάρχει χρόνος (από τη Δευτέρα) για να ταξιδέψουν οι ψηφοφόροι μέχρι τα απομακρυσμένα εκλογικά τμήματα.
Σημαντικό κομμάτι της προεκλογικής εκστρατείας είναι οι τηλεοπτικές μονομαχίες των υποψηφίων, τα λεγόμενα ντιμπέιτ. Το 1984 ο πρόεδρος Ρίγκαν δεν έφερε καθόλου καλά αποτελέσματα στο ντιμπέιτ και παρ’ όλα αυτά κέρδισε τις εκλογές με σχεδόν 60%. Αντίθετα το 1988 ο Ελληνοαμερικανός Μάικ Δουκάκης θεωρείται πως αυτοκτόνησε πολιτικά όταν σε ερώτηση για το πώς θα αντιδρούσε αν βίαζαν τη γυναίκα του απάντησε μάλλον ψυχρά, χωρίς συναίσθημα, χάνοντας έτσι πολλούς ψηφοφόρους.
Πώς γίνονται οι προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ
Το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ βασίζεται στο εκλεκτορικό σώμα (Electoral College). Οι πολίτες ψηφίζουν εκλέκτορες, οι οποίοι με τη σειρά τους ψηφίζουν για τον πρόεδρο. Για να κερδίσει ένας υποψήφιος, χρειάζεται να συγκεντρώσει 270 από τους 538 εκλεκτορικούς ψήφους.
Κάθε πολιτεία ανάλογα με τον πληθυσμό της διαθέτει έναν αριθμό εκλεκτόρων. Ο αριθμός αυτός είναι ίσος με τον αριθμό των Γερουσιαστών και των Βουλευτών της πολιτείας. Η πιο πολυπληθής πολιτεία, η Καλιφόρνια, διαθέτει 55 Εκλέκτορες. Ακολουθούν το Τέξας με 38 και η Φλόριντα με 29. Οι πιο αραιοκατοικημένες πολιτείες έχουν τουλάχιστον τρεις μεγάλους εκλέκτορες όπως οι πιο μικρές πολιτείες Αλάσκα και Ντέλαγουερ.
Επίσης οι πολίτες σε περιοχές των ΗΠΑ, όπως το Πουέρτο Ρίκο, το Γκουάμ, οι Αμερικανικές Παρθένοι Νήσοι, οι Νήσοι Βόρειες Μαριάνες, Αμερικανική Σαμόα, και οι Αμερικανικές Μικρές Απομονωμένες Νήσοι μπορούν να ψηφίσουν στις προκριματικές εκλογές, αλλά όχι στις προεδρικές εκλογές. Στις προεδρικές εκλογές ψηφίζουν μόνο οι πολιτείες.