Για ποιο λόγο οι νέοι είναι απολιτίκ
Νέοι που έχουν γυρίσει την πλάτη τους στα πολιτικά τεκταινόμενα της χώρας, σχολιάζουν την επιλογή τους
Υποκλοπές, σκάνδαλα, ασταθής πολιτικός λόγος, διαλυμένα κόμματα, τέσσερα βασικά στοιχεία που απαρτίζουν την σημερινή πολιτική σκηνή της χώρας. Με τις εκλογές να πλησιάζουν μιλήσαμε με τρία νέα παιδιά που χαρακτηρίζουν τον εαυτό τους ως «απολιτίκ» και μας εξηγούν τους λόγους για αυτήν την επιλογή τους.
Απολιτικοποίηση ονομάζεται η απάθεια ή αντιπάθεια προς όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Ο όρος μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σε καταστάσεις όπου ένα άτομο παρουσιάζει τις συγκρουόμενες απόψεις κομμάτων, χωρίς να ταυτίζεται με καμία από αυτές. Η απολιτικοποίηση γενικότερα σημαίνει πολιτική ουδετερότητα.
Οι άνθρωποι που χαρακτηρίζονται από απολιτικοποίηση ονομάζεται απολιτικοί, απολίτικοι, ή απολιτίκ.
Για ποιο λόγο να πολιτεύομαι για το κοινό καλό όλων και στο τέλος να ξέρω ότι θα ευνοηθεί η βυσματική μειονότητα;
Στην αρχαία Ελλάδα έβλεπες πως το να ασχολείσαι με την πολιτική ήταν ένα δικαίωμα περιορισμένο. Όμως σήμερα αυτό το δικαίωμα είναι λιγότερο περιορισμένο λόγω του Συντάγματος. Και όμως το κακό είναι πως η νεολαία, σε ένα μεγάλο ποσοστό, δε θέλει να πολιτευθεί και ούτε να αναμειχθεί. Τι είναι αυτό που κάνει τους νέους να είναι σχετικά αδιάφοροι; γιατί στις τελευταίες εκλογές βλέπουμε ένα μεγάλο ποσοστό αποχής; υπάρχουν μερικές απόψεις οι οποίες επικρατούν σήμερα και σε αυτές κυρίως θα αναφερθώ.
Οι νέοι είναι ‘υποχρεωμένοι’ να ζούνε με τα πολιτικά λάθη του παρελθόντος. Να ζουν στην εποχή της αβεβαιότητας και της αύξησης του ποσοστού της ανεργίας. Αυτός ο συνδυασμός φέρνει τη νεολαία απέναντι στην πολιτική. Η εναλλαγή των κομμάτων να υφίσταται, αλλά η κατάσταση να παραμένει ίδια.
Με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα αίσθημα αποστροφής. Εν μέρει είναι λογικό να αισθάνονται έτσι γνωρίζοντας πως τα πράγματα για να αλλάξουν, θέλουν ακόμα πολλά χρόνια.
Είναι χρέος μας να συμβάλλουμε κάπως στο κοινό καλό. Ας ξεκινήσουμε ασκώντας τα εκλογικά μας δικαιώματα με σύνεση και ωριμότητα.
*Κ.
Ζω σε μία πόλη με τεράστιο κυκλοφοριακό πρόβλημα, τα τελευταία 26 χρόνια έχοντας περάσει κυβερνήσεις κυβερνήσεων δεν έχει υλοποιηθεί κανένας σχεδιασμός, καμία λύση. Από το πιο απλό ως το πιο σύνθετο. Βιώνουμε την εποχή των αποκαλύψεων, υποκλοπές, βιασμοί, βία βλέπουμε και ακούμε πως σε τέτοιες υποθέσεις είναι μπλεγμένα πολιτικά στελέχη πως εγώ να πάω να ψηφίσω;
Aπό την παιδεία, την υγεία, την κρίση ενεργειακή και κοινωνική όλα είναι υπό διάλυση, την ατελείωτη γραφειοκρατία, όλα τα βασικά προβλήματα που διαλύουν την χώρα και κανένας πολιτικός μέχρι σήμερα δεν μπορεί να τα λύσει.
Από την άλλη πλευρά, βασικός λόγος που δηλώνω απολιτίκ είναι πως κανένα από τα ελληνικά κόμματα δεν εμπίπτει στα θέλω και τα πιστεύω μου, τείνουν τα δεξιά κόμματα να αγγίζουν την άκρα, τα αριστερά την δεξιά και όλο αυτό πηγαίνει ως αλυσίδα. Υπάρχουν κοινά στοιχεία στα πιστεύω μου και στην ιδεολογία των κομμάτων αλλά στην πράξη δεν εφάπτονται.
Δεν ψηφίζω, επειδή πιστεύω ότι πρέπει να περάσουμε ένα μήνυμα με όποιον τρόπο σε αυτούς που μας κυβερνάν ώστε να τρανταχτούν μήπως και αλλάξει κάτι. Μήπως αρχίζουν και μας αντιμετωπίζουν στα σοβαρά.
Προφανώς υπάρχουν και παιδιά που ψηφίζουν ότι ψηφίζει ο γονέας κι αυτοί απολιτίκ είναι. Δεν έχουν την δική τους κρίση.
Και προφανώς δεν είναι λύση το λευκό αλλά τί άλλο μπορούμε να κάνουμε; Αυτή την στιγμή μία ολόκληρη χώρα βγαίνει στους δρόμους, απεργεί αντιδρά με όποιο τρόπο και η Κυβέρνηση δεν έχει πέσει ακόμη. Μία χώρα που χτυπά στους δρόμους τα νέα της παιδιά που αύριο μεθαύριο θα την κυβερνούν.
*Α
Η εξουσία σε αυτή την χώρα πάει σαν τρένο
Δεν ξέρω αν χαρακτηρίζω τον εαυτό μου απόλυτα απολιτίκ με σιγουριά θέλω να πω πως ωθούν τους νέους να μην θέλουν να ασχοληθούν με την πολιτική. Η εξουσία σε αυτή την χώρα πάει σαν τρένο από πατέρα σε γιο, θα την χαρακτήριζα ως βασιλική δημοκρατία. Έχουμε 4 οικογένειες που μας διοικούν για όλη μας την ζωή εμάς, τις προηγούμενες γενιές και τις επόμενες.
Δεν υπάρχει χώρος για νέες φωνές, δεν ακούν τους νέους ίσα-ίσα μας αγνοούν με επιτυχία. Και όχι μόνο τους νέους δεν ακούει κανένας πολιτικό κανέναν πολίτη που βγαίνει στον δρόμο, γράφει στα social εκφράζεται δημόσια. Δεν υπάρχει χώρος και αέρας. Βλέπουμε συνέχεια μπροστά μας τα λάθη του παρελθόντος να επαναλαμβάνονται. Η πολιτική είναι στερεότυπα και αυτό συμβαίνει γιατί τουλάχιστον τα ισχυρά κόμματα βασίζονται στις παλιότερες πεποιθήσεις και έτσι πως ένας νέος άνθρωπος να ασχοληθεί με την πολιτική.
Για να ασχοληθώ εγώ και όποιος άλλος απέχει στην ηλικία μου θα πρέπει τα πράγματα να αλλάξουν ριζικά. Συνήθως τα νέα παιδιά που ασχολούνται με την πολιτική είναι σε παρατάξεις από μικροί, ή έστω έχουν ασχοληθεί με αυτές. Δεν υπάρχουν πολλοί νέοι την σήμερον ημέρα να κάτσει και να ασχοληθεί με τα πολιτικά σοβαρά. Οι περισσότεροι θα ασχολούνται επειδή ασχολήθηκαν οι γονείς τους, ή μέσα από το πανεπιστήμιο και από παρατάξεις κλπ θα ενταχθούν κάπου. *Γ
