Νεκταρία Αγγελάκη: Θέλω να δω την πόλη αλλιώς

Λέξεις: Νεκταρία Αγγελάκη

Από τότε που θυμάμαι αυτήν την πόλη, πάντα ήταν με το χέρι απλωμένο. Να ζητάει τα πάντα και να περιμένει από τους άλλους. Μία Θεσσαλονίκη χαμένη στην αναποφασιστικότητα και στην εσωστρέφεια της. Χωρίς προφίλ και δίχως σχέδιο.

Λένε, πως την αυστηρότητα σου, την εξαντλείς με αυτούς που αγαπάς. Όχι με τιμωριτική διάθεση, αλλά για να γίνουν καλύτεροι. Για αυτό και η κάπως απότομη εισαγωγή, που όμως αποτυπώνει την πραγματικότητα. Γιατί αγαπάω την Θεσσαλονίκη, αλλά δεν αντέχω να την βλέπω έτσι όπως είναι. 

Αυτή δυστυχώς είναι η Θεσσαλονίκη μας. Μία πόλη με πολλά πλεονεκτήματα που όμως παραμένουν αναξιοποίητα. Αλήθεια πόσες πόλεις στον κόσμο διαθέτουν βουνό και θάλασσα σε τόσο μικρή απόσταση; Πόσες συνδυάζουν τόσες διαφορετικές παραδόσεις και επιρροές; Πόσες διαθέτουν σε σχετικά κοντινή απόσταση τόσες πολλές, γεμάτες ομορφιά, παραλίες;       

Αν σήμερα έπρεπε να ξεκινήσει μία συζήτηση νομίζω πως το αρχικό ερώτημα που θα έπρεπε να απαντήσουμε είναι ποια Θεσσαλονίκη θέλουμε. Το σημερινό μοντέλο δεν πάει άλλο. Όπως και αυτή η ανεξήγητη εσωστρέφεια.

Τα προβλήματα της Θεσσαλονίκης δεν θα λυθούν ως δια μαγείας με τη λειτουργία του μετρό. Φυσικά και θα βοηθήσει σε ένα βαθμό στην αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού αλλά δεν είναι πανάκεια. Θα δώσει ένα τόνο σύγχρονης πόλης αλλά ως εκεί. Πρέπει να γίνουν πολύ περισσότερα και πολύ γρήγορα γιατί έχουμε μείνει πίσω.

Η Θεσσαλονίκη σήμερα θυμίζει καράβι που οι κατεβασμένες άγκυρες του, το εμποδίζουν να προχωρήσει γρήγορα. Αν δεν σηκώσουμε αυτές τις άγκυρες, δεν θα κάνουμε ποτέ τίποτα.    

Θέλω να δω αυτήν την πόλη αλλιώς. Με όπλο την παράδοση της και τις φυσικές ομορφιές της να μετατραπεί σε μία πόλη πολύχρωμη, ανοιχτή σε όλους, που θα συμβαδίζει με την εποχή της και, γιατί όχι, να βρίσκεται ακόμη και μπροστά από αυτή… Μία πόλη λειτουργική, με πολύ πράσινο, με καθαρή  παραλία. Μία πόλη με μεγαλύτερα και πιο πολλά πάρκα. Μία πόλη καθαρή, με καλούς δρόμους και ακόμη καλύτερα πεζοδρόμια. Μία πόλη τουριστικό προορισμό, χειμώνα και καλοκαίρι. 

Όλα τα παραπάνω δεν είναι παρεμβάσεις που κοστίζουν. Πολιτική βούληση χρειάζεται, συντονισμός και οργάνωση. Η πρόκληση είναι μπροστά μας. Άραγε θα την αποδεχτούμε κάποια στιγμή; 

*Η Νεκταρία Αγγελάκη είναι Υποψήφια Βουλευτής Α’ Θεσσαλονίκης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ