Νέος Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Τασούλας

Πρόεδρος της Δημοκρατίας εξελέγη ο Κωνσταντίνος Τασούλας μετά την τέταρτη και τελευταία ψηφοφορία στη Βουλή.

Ο κ. Τασούλας συγκέντρωσε 160 ψήφους. Ο Τάσος Γιαννίτσης έλαβε 34 ψήφους και η Λούκα Κατσέλη 29 ψήφους. Ο Κώστας Κυριακού έλαβε 14 ψήφους. Παρών ψήφισαν 39. Απόντες ήταν 24 βουλευτές.

Ο Πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης θα μεταβεί στο γραφείο του Κωνσταντίνου Τασούλα προκειμένου να ανακοινώσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος διαδέχεται την Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Θα ακολουθήσουν δύο ανακοινώσεις, μία του Νικήτα Κακλαμάνη που θα ανακοινώσει το αποτέλεσμα και η αντιφώνηση του νέου Πρόεδρου Κ. Τασούλα.

Η ορκωμοσία του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας ενώπιον των μελών της εθνικής αντιπροσωπείας θα γίνει στις 13 Μαρτίου 2025 όταν και λήγει η θητεία της απερχόμενης Προέδρου, Κατερίνας Σακελλαρόπουλου.

Η Νέα Αριστερά απείχε από τη σημερινή διαδικασία. «Είναι το ελάχιστο που μπορούμε να κάνουμε σε αυτές τις συνθήκες» δήλωσε ο Αλέξης Χαρίτσης από το περιστύλιο της Βουλής.

Επιστολή προς στον Πρόεδρο της Βουλής, με την οποία δηλώνει ρητά πως εκφράζει την αντίρρηση και την «αντίθεση της Πλεύσης Ελευθερίας στην επιχειρούμενη εκλογή του κ. Κωνσταντίνου Τασούλα στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας και μόνο», απέστειλε η Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας, Ζωή Κωνσταντοπούλου.

Κ. Τασούλας: Κορυφαία τιμή και βαρύτιμη ευθύνη η ανάδειξή μου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας

Ο Πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης μετέβη στο γραφείο του Κωνσταντίνου Τασούλα προκειμένου να ανακοινώσει το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ο οποίος διαδέχεται την Κατερίνα Σακελλαροπούλου.

Ο κ. Τασούλας μίλησε για το “πέτρινο ακρωτήρι“, όπως χαρακτήρισε την Ελλάδα, αλλά και τους στόχους του, διαβεβαιώνοντας ότι θα κάνει ότι είναι δυνατό για να τους πετύχει.

Μίλησε για ενίσχυση των διπλωματικών και αμυντικών μας δυνατοτήτων και την ενίσχυση της κοινωνικής μας συνοχής μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Αναλυτικά η δήλωσή του:

Κύριε Πρόεδρε, σας ευχαριστώ θερμά για το επίσημο άγγελμα της εκλογής μου, που αποτελεί για μένα κορυφαία τιμή, αλλά κυρίως αποτελεί μια βαριά, βαρύτιμη ευθύνη. Παρακαλώ, κύριε Πρόεδρε, να διαβιβάσει στην Εθνική Αντιπροσωπεία, μέλος της οποίας είχα την τιμή να υπάρξω τα τελευταία 25 χρόνια, τις ειλικρινείς μου ευχαριστίες για την κατά το Σύνταγμα ανάδειξή μου στη θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας.

Μετέχοντας όμως στο δημόσιο βίο υπό διάφορες ιδιότητες, ακόμη περισσότερες δεκαετίες πλέον γνωρίζω καλά, κύριε Πρόεδρε, όπως κι εσείς, τις δυνατότητες της πολιτικής που την αναδεικνύει η λαϊκή κυριαρχία. Δυνατότητες προσφοράς έργου και παραδείγματος, προκειμένου η πατρίδα μας, η πατρίδα όλων μας, ανεξαρτήτως ιδεολογίας και ο λαός μας να προοδεύουν. Γνωρίζω όμως καλά και τις αδυναμίες της πολιτικής. Αυτές μόνο με κατά το δυνατόν κοινή προσπάθεια και εθνική και κοινωνική συνοχή μπορούμε να τις παραμερίσουμε, αναζητώντας λύσεις ευρύτερης αποδοχής που πηγάζουν από τον γνήσιο διάλογο όχι μόνο μέσα στη Βουλή αλλά και με την κοινωνία.

Λύσεις που πείθουν τους πολλούς πως οι εύλογες αξιώσεις και η νηφάλια και συχνά αυστηρή κοινωνική κριτική μπορούν να μετατραπούν σε πολιτική, διορθωτική ή μεταρρυθμιστική. Η Ελλάδα, κύριε Πρόεδρε και ο ελληνικός λαός, έχουν εύλογες αξιώσεις από τους εκπροσώπους τους. Αξιώσεις, μεταξύ άλλων, εθνικής ασφάλειας και ακεραιότητας, προκοπής, κοινωνικής προστασίας, πολιτικής προστασίας. Και πόσο επίκαιρο είναι αυτό το πολιτικής προστασίας δικαιοσύνης; Επίσης, όπως ειδικότερα διαπιστώνουμε, τόσο εκδηλωτικό και δικαιολογημένα και σήμερα.

Η υπηρέτηση αυτών των αξιώσεων, που δεν είναι παρά συνταγματικές κρίσιμες υπαγορεύσεις για την Πολιτεία, ανατίθεται στα πολιτικά κόμματα που με βάση τον κανόνα της πλειοψηφίας αναλαμβάνουν κάθε φορά την διακυβέρνηση της χώρας. Η απόδοση των πολιτικών προσπαθειών δεν εξαρτάται μόνο από τον σωστό προγραμματισμό ή τις εποικοδομητικές προτάσεις. Η απόδοση των πολιτικών προσπαθειών εξαρτάται από το πλαίσιο και την πολιτική ατμόσφαιρα μέσα στην οποία διεξάγονται οι πολιτικές διεργασίες. Κι όλα αυτά πρέπει να επιτελούνται μέσα σε ένα διεθνές περιβάλλον ασυνήθιστης αβεβαιότητας και πλήθους γεωπολιτικών ανακατατάξεων και πολεμικών συγκρούσεων.

Εδώ στην ευρύτερη γειτονιά μας, ενώ την ίδια στιγμή οι μεταπολεμικές παραδοχές σχέσεων και ισορροπιών δοκιμάζονται ήδη ή μετατοπίζονται ανησυχητικά. Ο ρυθμός του κόσμου, όπως τον ξέραμε από τα μεταπολεμικά χρόνια, δεν φαίνεται να συνεχίζει ο ίδιος και μια στοίβα σπασμένες εικόνες παίρνει συχνά τη θέση του. Και μέσα σ αυτόν τον ορυμαγδό αλλαγών, στάσεων και ισορροπιών. Για μας εδώ. Για μας εδώ στο πέτρινο ακρωτήρι της Ελλάδας, η γραμμή παραμένει σταθερή: Ενίσχυση των διπλωματικών και αμυντικών μας δυνατοτήτων και ενίσχυση της κοινωνικής μας συνοχής μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που στοχεύει στη στρατηγική της αυτονομία, αλλά που πρέπει να βιαστεί ακόμη περισσότερο γι αυτό.

Η χώρα μας καλείται να ενισχύσει περαιτέρω το γόητρό της προς τα έξω και παλεύει για την προκοπή και το κλίμα εμπιστοσύνης στο εσωτερικό της, που είναι, πιστεύω, στόχοι ευρύτερα αποδεκτή. Να γιατί ασχέτως επιμέρους διαφωνιών, ακόμη και εντάσεων, το αόρατο νήμα που μας ενώνει στις μεγάλες ζωτικές επιλογές δεν πρέπει να σπάσει. Μελετήσαμε ή και τιμήσαμε ξανά και εδώ στη Βουλή και σε όλη την Ελλάδα τα εντελώς τελευταία χρόνια καίριες επετείους της εθνικής μας πορείας. Τα 200 χρόνια από την Επανάσταση του 1821, τα 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, τα 50 χρόνια από τη μεταπολίτευση.

Κάθε θρίαμβος και επιτυχία μέσα από αυτό το ιστορικό υλικό οφείλεται στο αόρατο νήμα που μας ενώνει με κοινούς στόχους και κοινά μέσα, ενώ συχνά καταστροφές και πισωγυρίσματα οφείλονται στο σπάσιμο αυτού του νήματος από σκληρά και φανατικά αντίθετους στόχους και διχασμούς. Είναι το αόρατο νήμα που μας ενώνει όταν κινητοποιούμαστε για να αποτρέψουμε ένα κακό ή για να κατακτήσουμε ένα μεγάλο στόχο. Και όσο μεγαλύτερη διάρκεια και αξιοπιστία έχει η κοινή μας προσπάθεια προς μεγάλους στόχους, τόσο περισσότεροι στόχοι κατακτιούνται.

Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στην αποστολή που από σήμερα επωμίζονται. Η αρμονική λειτουργία και συνέργεια των θεσμών, το ήπιο κατά το δυνατόν πολιτικό κλίμα και η διαφύλαξη κλίματος ενότητας είναι πολύτιμα υποβοηθητικό πλαίσιο για την επιτυχία των πολιτικών επιδιώξεων και την χρησιμότητα των πολιτικών ανταγωνισμών. Και όσο κοινότοπα μπορεί να ηχούν αυτά, άλλο τόσο κι ακόμη περισσότερο ισχύουν.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ως ρυθμιστής του πολιτεύματος, καλείται μεταξύ άλλων, να επιδιώξει την εμπέδωση αυτού ακριβώς του πλαισίου, έξω και μακριά ο ίδιος από κάθε κομματικό ανταγωνισμό, κινούμενος μέσα στα προσδιορισμένα πλαίσια του συνταγματικού του ρόλου και αναδεικνύοντας πότε πότε ακριβώς την ανάγκη διαφύλαξης αυτού του αόρατου νήματος που στα πολύ μεγάλα και σπουδαία δεν παύει ποτέ να μας ενώνει. Αυτό το χρέος το έχει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ιστορικά, θεσμικά, πολιτειακά. Είναι χρέος προς τον ελληνικό λαό, προς τον εγγυητή του πολιτεύματος, δηλαδή και προς το Σύνταγμα που όλοι σεβόμαστε, κύριε Πρόεδρε. Με τη βοήθεια του Θεού, με τη συμπαράσταση όλων των παραγόντων του πολιτεύματος, με τη συμπαράσταση του ίδιου του ελληνικού λαού. Βεβαιωθείτε ότι θα καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι.

Το προφίλ του Κωνσταντίνου Τασούλα

Γεννήθηκε το 1959 στα Ιωάννινα και σπούδασε Νομικά στο Τμήμα Νομικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών. Ιδιώτευσε ως Δικηγόρος Αθηνών ενώ την περίοδο 1988-1989 εργάστηκε σε δικηγορική εταιρεία του Λονδίνου.

Διετέλεσε ιδιαίτερος γραμματέας του Ευάγγελου Αβέρωφ-Τοσίτσα την περίοδο 1981-1990, ειδικός σύμβουλος στα Υπουργεία Εθνικής Οικονομίας, Εμπορίου και Γεωργίας την περίοδο 1989-1990, καθώς και πρόεδρος του Οργανισμού Προώθησης Εξαγωγών (Ο.Π.Ε.) από τον Οκτώβριο του 1990 έως τον Σεπτέμβριο του 1993.

Από το 2013 έως το 2014 ήταν πρόεδρος του Ινστιτούτου Δημοκρατίας Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Είναι νυμφευμένος με τη δικηγόρο Φανή Σταθοπούλου και έχουν δύο παιδιά, έναν γιο και μια κόρη.

Πολιτική σταδιοδρομία

Το 1990 εξελέγη δημοτικός σύμβουλος Κηφισιάς και στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 1994 έθεσε υποψηφιότητα για τον δημαρχιακό θώκο στον Δήμο Κηφισιάς, θέση στην οποία εξελέγη παραμένοντας δήμαρχος μέχρι και τη λήξη της θητείας του το 1998.[7]. Μετά τη λήξη της θητείας του έθεσε υποψηφιότητα στις εθνικές εκλογές του 2000 στην περιφέρεια Ιωαννίνων, εκλεγόμενος βουλευτής με την υποστήριξη της Νέας Δημοκρατίας. Επανεξελέγη βουλευτής Ιωαννίνων με τη Ν.Δ. στις εκλογές του 2004, του 2007, του 2009, του Μαΐου 2012, του Ιουνίου 2012, του Ιανουαρίου 2015, του Σεπτεμβρίου 2015, του 2019[8], του Μαΐου 2023 και του Ιουνίου 2023.

Υπήρξε, επίσης, Αναπληρωτής Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας (2006-2007) και Γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας της Νέας Δημοκρατίας (2010). Διετέλεσε Υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή (2007-2009) καθώς και Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού στην κυβέρνηση Αντώνη Σαμαρά (2014-2015). Κατά τη διάρκεια της θητείας του ως υπουργός Πολιτισμού χειρίστηκε υποθέσεις που αφορούσαν το Μέγαρο Μουσικής, το ΕΜΣΤ καθώς και το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου. Λίγο πριν τα εγκαίνια του ΕΜΣΤ, ζήτησε την παραίτηση της από ίδρυσης διευθύντριας του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης, Άννας Καφέτση, την οποία -μετά την άρνησή της να παραιτηθεί- απομάκρυνε τοποθετώντας στη θέση της την Κατερίνα Κοσκινά, κίνηση, η οποία προκάλεσε αντιδράσεις από μερίδα του καλλιτεχνικού κόσμου.

Όσον αφορά το ΕΚΚ, η απόφασή του να διορίσει στην προεδρία του κέντρου τον Χάρη Παπαδόπουλο (ύστερα, όμως, από πρόταση του Δ.Σ. του ΕΚΚ) δημιούργησε αρκετές αντιδράσεις από μερίδα του καλλιτεχνικού κόσμου με αποτέλεσμα να ανακαλέσει την απόφασή του και να παγώσει τη διαδικασία.

Η απόφασή του αυτή προκάλεσε την αντίδραση του Παπαδόπουλου, ο οποίος κατέθεσε εναντίον του Τασούλα μήνυση για το αδίκημα της παράβασης καθήκοντος.

Τον Μάρτιο του 2017 με αφορμή την συμμετοχή του τότε Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα στα εγκαίνια της έκθεσης για τον Νίκο Μπελογιάννη, ο Τασούλας από το βήμα της Βουλής, παρόλο που χαρακτήρισε «σκληρότατο» και ενδεχομένως άδικη πράξη το θάνατο του Μπελογιάννη, διαφώνησε με την άποψη ότι «ο Μπελογιάννης αγωνίστηκε για τη Δημοκρατία» λέγοντας ότι «η επιδίωξη επιβολής κομμουνιστικής δικτατορίας [δε] συνιστά πράξη υπέρ της Δημοκρατίας.» Για αυτή του την δήλωση επικρίθηκε από το ΚΚΕ, τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλα κόμματα της Αριστεράς.

Στις 31 Οκτωβρίου 2018, ορίστηκε από τον Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας, Γενικός Εισηγητής του κόμματος για την Συνταγματική Αναθεώρηση.

Αίτημα άρσης ασυλίας και καταδίκη από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο

Το 1996, ο Βασίλειος Τσαλκιτζής, εργολάβος και ιδιοκτήτης οικοπέδου στην Κηφισιά, ζήτησε από την πολεοδομία να αυξήσει τη δόμηση κατά 300 τ.μ. (από τα 1.200 τ.μ.) στο οικόπεδο που διατηρούσε και για το οποίο είχε εκδοθεί άδεια ανέγερσης εμπορικού κέντρου. Αν και αρχικά έγινε δεκτή η αίτησή του, δύο μήνες μετά, ο νέος διευθυντής της Πολεοδομίας προχώρησε σε ανάκληση της απόφασης, με αποτέλεσμα ο Τσαλκιτζής να προσφύγει στα δικαστήρια. Τον Νοέμβριο του 200, ο τελευταίος μήνυσε τον Τασούλα για εκβίαση, ισχυριζόμενος ότι σε κατ’ ιδίαν συνάντηση του είχε ζητήσει 70 εκατομμύρια δραχμές προκειμένου, ως δήμαρχος Κηφισιάς, να άρει τον χαρακτηρισμό ως κοινόχρηστου χώρου των 300 τ.μ.

Λόγω της βουλευτικής ιδιότητας του Τασούλα, η υπόθεση συζητήθηκε στην ολομέλεια της Βουλής προκειμένου να αποφασιστεί η άρση ή μη της βουλευτικής ασυλίας, όπως απαιτείται σε τέτοιου είδους περιπτώσεις. Η Βουλή, με απλή πλειοψηφία, αποφάνθηκε να μην άρει τη βουλευτική ασυλία του Τασούλα, καθώς θεωρήθηκε ότι η καθυστέρηση υποβολής της μήνυσης, αλλά και ότι ο Τσαλκιτζής είχε δώσει συνεντεύξεις στα Γιάννενα (εκλογική περιφέρεια του Τασούλα) μαζί με πολιτευτή που δεν είχε καταφέρει να εκλεγεί βουλευτής, φανέρωναν την πολιτική σκοπιμότητα της κίνησής τους. Σύμφωνα με τον ίδιο τον βουλευτή η καθυστέρηση της υποβολής της μήνυσης, αλλά και το περιεχόμενο αυτής, αποδεικνύουν ότι αυτή έγινε για λόγους πρόκλησης πολιτικής βλάβης.

Τον Αύγουστο του 2003 ο Τσαλκιτζής υπέβαλε νέα μήνυση, για την οποία ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου γνωμοδότησε ότι αφορούσε την ίδια υπόθεση χωρίς την προσκόμιση νέων στοιχείων. Εν συνεχεία διαβιβάστηκε στη Βουλή, όπου ο Πρόεδρος της Βουλής, Απόστολος Κακλαμάνης, απέρριψε το αίτημα για άρση της ασυλίας χωρίς σύγκληση της Ολομέλειας. Κατά αυτής της απόφασης ο Τσαλκιτζής προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Παράλληλα προσέφυγε με αγωγή αποζημίωσης στα Πολιτικά Δικαστήρια κατά του Τασούλα, τα οποία, όμως, απέρριψαν τις αγωγές του.

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταδίκασε την Ελλάδα για παραβίαση του δικαιώματος δίκαιης δίκης (πρόσβαση σε δικαστήριο), θεωρώντας ότι οι καταγγελλόμενες πράξεις του δεν συνδέονταν με την άσκηση του κοινοβουλευτικού του έργου.

Προεδρία της Βουλής

Στις 18 Ιουλίου του 2019, εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων συγκεντρώνοντας 283 ψήφους, τις περισσότερες δηλαδή ψήφους που έχουν συγκεντρωθεί ποτέ σε αντίστοιχη διαδικασία.

Ως πρόεδρος της Βουλής ο Τασούλας ήταν αποδέκτης από τον Αύγουστο του 2022, όταν αποκαλύφθηκε το σκάνδαλο των υποκλοπών, ενημερωτικών επιστολών που έστελνε σχεδόν ανά μήνα ο πρόεδρος της ΑΔΑΕ Χρήστος Ράμμος, προσφερόμενος να παράσχει περαιτέρω ενημέρωση για την υπόθεση στους αρχηγούς των κομμάτων, αλλά ο Τασούλας δεν κάλεσε το Ράμμο ούτε ενημέρωσε σχετικά τον πρόεδρο της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής, όπως είχε αρμοδιότητα.

Το Μάιο του 2023, επανεξελέγη με 270 ψήφους Πρόεδρος της -βραχύβιας- Βουλής της ΙΘ΄ περιόδου.

Μετά τις εκλογές του Ιουνίου 2023, εξελέγη για μια ακόμη φορά Πρόεδρος της Βουλής της Κ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου, με 250 ψήφους.

Το Σεπτέμβριο του 2023, μετά την απόφαση του προέδρου της Αρχής Διασφάλισης του Απορρήτου των Επικοινωνιών (ΑΔΑΕ) να συγκαλέσει την ολομέλεια της αρχής για να επιβάλει πρόστιμο 100.000 ευρώ στην ΕΥΠ για την άρνηση των επικεφαλής της να συνεργαστούν με τους ελεγκτές της ΑΔΑΕ όσον αφορά την υπόθεση των παρακολουθήσεων, ο Τασούλας συγκάλεσε μία μέρα πριν τη συνεδρίαση της ΑΔΑΕ τη Διάσκεψη των Προέδρων της Βουλής των Ελλήνων για να αντικαταστήσει δύο μέλη της ΑΔΑΕ, η θητεία των οποίων είχε λήξει, και να αναβαθμίσει ένα τρίτο μέλος, η θητεία του οποίου είχε επίσης λήξει, σε αντιπρόεδρο της Αρχής. Όταν στη συνεδρίαση της εικοσιεπταμελούς Διάσκεψης των Προέδρων ψήφισαν υπέρ της τοποθέτησης νέων μελών 16 βουλευτές, 14 βουλευτές της ΝΔ και 2 της Ελληνικής Λύσης, και βουλευτές της αντιπολίτευσης αντέτειναν ότι δεν επαρκούν για να επιτευχθεί η συνταγματικά προβλεπόμενη αυξημένη πλειοψηφία των 3/5 (που ισοδυναμούσε με 16,2), ο Τασούλας στρογγυλοποίησε τον αριθμό προς τα κάτω και απέρριψε αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης να ζητηθεί η γνωμοδότηση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής, με αποτέλεσμα μετά τη δημοσίευση του ΦΕΚ τα μεσάνυχτα να αναβληθεί η συνεδρίαση της ΑΔΑΕ. Η ενέργειά του Τασούλα επικρίθηκε από την αντιπολίτευση και από πανεπιστημιακούς καθηγητές Νομικής ως αντισυνταγματική.