Σκάνδαλο υποκλοπών: Δριμύ κατηγορώ ευρωβουλευτών κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Ο Παύλος Νεράντζης γράφει για τις παρεμβάσεις - κόλαφος, αλλά και για τους λόγους για τους οποίους πρέπει να μας ενδιαφέρουν οι εξελίξεις
Κόλαφος για την κυβέρνηση Μητσοτάκη ήταν οι παρεμβάσεις ευρωβουλευτών της Left που συμμετέχουν στην επιτροπή Pega του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων πολιτικών και δημοσιογράφων στην Ελλάδα.
Μια εκδήλωση υψηλού επιπέδου στην οποία είχα την ευκαιρία να συμμετέχω και έδωσαν το παρόν οι ευρωβουλευτές Στέλιος Κούλογλου, Anne-Sophie Pelletier, Saskia Brickmont και Γιώργος Γεωργίου, ο Luca Rettore, διευθυντής του Εργαστηρίου Μονάδας Επαλήθευσης του Ευρωκοινοβουλίου και οι δημοσιογράφοι Θοδωρής Χονδρόγιαννος, Θανάσης Κουκάκης και Plenel Edovy.
Αναπάντητα ερωτηματικά με την επίκληση δήθεν λόγων εθνικής ασφάλειας από πρώην στελέχη της κυβέρνησης που είναι πλέον ιδιώτες, κλειστές πόρτες από κυβερνητικούς αξιωματούχους που αρνούνται να λογοδοτήσουν σε θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πολιτικές σκοπιμότητες και σύγκρουση μεταξύ πολιτικών και οικονομικών συμφερόντων διαπίστωσαν οι ευρωβουλευτές κατά την επίσκεψή τους σε Ισραήλ, Κύπρο και Ελλάδα.
Τον κώδωνα του κινδύνου για το Κράτος Δικαίου, για τη διολίσθηση της φιλελεύθερης δημοκρατίας σ΄ ένα ανελεύθερο καθεστώς έκρουσαν και οι καθηγητές Δημήτρης Χριστόπουλος και Ανδρέας Τάκης που μίλησαν στην ίδια εκδήλωση.
Όπως επισήμανε εύστοχα ο Δημήτρης Χριστόπουλος, «το πρώτο πράγμα που κάνει μια κυβέρνηση (για να πετύχει τον μετασχηματισμό μιας φιλελεύθερης δημοκρατίας σε μια ανελεύθερη δημοκρατία) είναι να προσπαθήσει ασφυκτικά να ελένξει τις μυστικές υπηρεσίες. Στη συνέχεια προσπαθεί να χειραγωγήσει τις ανεξάρτητες αρχές. Μετά επιχειρεί να σιγάσει τον πλουραλισμό στον Τύπο, προχωρά στην αδρανοποίηση του κοινοβουλευτικού ελέγχου και τέλος «ηρεμεί» τη Δικαιοσύνη».
Πράγματι, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έθεσε ευθύς εξαρχής υπό τη δική του ευθύνη την ΕΥΠ και διόρισε διοικητή των μυστικών υπηρεσιών τον έμπιστό του Κοντολέοντα, αλλάζοντας τον νόμο που υποχρέωνε τον υποψήφιο διοικητή να έχει μεταπτυχιακές σπουδές.
Στη συνέχεια άλλαξε τον νόμο που έδινε τη δυνατότητα στους πολίτες να ενημερώνονται για τους λόγους της παρακολούθησής τους και με κατ΄ επιλογήν χρηματοδοτήσεις φιλοκυβερνητικών βαρόνων του Τύπου επιχείρησε να ελέγξει τα Μέσα. Και όταν ξέσπασε το σκάνδαλο των παρακολουθήσεων εναντίον δημοσιογράφων, του ηγέτη ενός κόμματος της αντιπολίτευσης (Ν. Ανδρουλάκης) και στελεχών πρώην υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός έκανε ό,τι ήταν δυνατόν για να συσκοτίσει την υπόθεση: άνθρωποι-κλειδιά της υπόθεσης, όπως οι ιδιοκτήτες εταιριών που εισήγαγαν το παράνομο λογισμικό στην Ελλάδα, ούτε ο «αντ΄ αυτού» στο Μαξίμου και ανιψιός του, Γρηγόρης Δημητριάδης δεν κατέθεσαν ενώπιον της επιτροπής θεσμών και διαφάνειας της ελληνικής βουλής. Και όσοι από τους «δικούς του» ανθρώπους κατέθεσαν επικαλέστηκαν λόγους εθνικής ασφαλείας ή/και το απόρρητο, χωρίς να το αιτιολογήσουν.
Για αυτό ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει εξαπολύσει μια εκστρατεία συγκάλυψης του σκανδάλου, αρνούμενος να άρει το απόρρητο και να ορίσει το πλαίσιο για το τι σημαίνει «εθνική ασφάλεια», χαρακτηρίζεται πλέον «κόκκινο πανί» ακόμη και στους κόλπους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο οποίο συμμετέχει η Νέα Δημοκρατία.
Και θα πει ενδεχομένως κάποιος/α «και τι μας ενδιαφέρουν όλα αυτά, όταν ο κόσμος δεν έχει να πληρώσει τους λογαριασμούς και η ακρίβεια εξανεμίζει τους μισθούς».
Ενδιαφέρει και πρέπει να μας ενδιαφέρει. Διότι τα παράνομα λογισμικά που είναι όπλα μαζικής παρακολούθησης είναι όπως τα όπλα μαζικής καταστροφής. Σήμερα στρέφονται εναντίον όσων εξετάζουν θέματα διαφθοράς και θεωρούνται αυθαίρετα ενοχλητικοί, επικίνδυνοι για κάποιο ηγεμόνα. Αύριο μπορεί να στραφούν εναντίον του καθενός/μιάς. Αυτό έχει δείξει η εμπειρία.
Σήμερα είναι 16.000 όσοι παρακολουθούνται στην Ελλάδα, «ένας αριθμός ο οποίος σε περιστάσεις συνταγματικής ομαλότητας είναι τεράστιος και επικίνδυνος ειδικά εάν αναλογιστεί κανείς την ταραχώδη πολιτική εμπειρία της χώρας τα τελευταία 60 χρόνια», όπως σημείωσε ο Ανδρέας Τάκης. Αύριο μπορεί να είναι ο καθένας μας γιατί δεν μπορεί να πληρώσει τη δόση το δανείου του, τους λογαριασμούς του ρεύματος, του αερίου, κλπ.
Πρέπει να μας ενδιαφέρει διότι αυτά τα παράνομα λογισμικά μαζικής παρακολούθησης που χρησιμοποιούν αυταρχικά καθεστώτα για να εξοντώσουν αντιπάλους τους πωλούνται πλέον σε κυβερνήσεις, μυστικές υπηρεσίες και επιχειρηματίες με στόχο να πλήξουν όσους/ες θεωρούν και χαρακτηρίζουν αντιπάλους τους.