Άννα Παναγιωτοπούλου: Η εποχή ενδείκνυται για επιθεώρηση

της Άννας Ποδάρα Το χιούμορ, λένε, είναι ένδειξη ευφυΐας. Αν έχουμε την εξυπνάδα να αλλάξουμε θα φανεί την πορεία. Το μόνο σίγουρο είναι ότι, από την εποχή του Αριστοφάνη ακόμα, έχουμε την εξυπνάδα να διακωμωδούμε τον εαυτό μας. Και η Παναγιωτοπούλου υπηρετεί πιστά αυτή μας την ανάγκη, σχεδόν 40 χρόνια! Ευχαριστούμε.

-Στην οικογένεια του μπαμπά μου ήταν όλοι φεουδάρχες. Παιδί μου, είχαν ολόκληρο φέουδο! Δεν σου κάνω πλάκα! Οι γονείς μου χώρισαν νωρίς και μεγάλωσα με την οικογένεια της μητέρας μου, σε ένα νεοκλασικό της οδού Δροσοπούλου, στην Κυψέλη. Άλλη πάστα ανθρώπων αυτοί. Ο παππούς φαρμακοποιός και όλα τα αδέλφια της μαμάς μου εξορία. Μεγάλωσα μεγαλοαστικά, στα πούπουλα θα έλεγα. Όσο γι’ αυτό… Ήμουν τυχερή γιατί γνώρισα και τα δύο περιβάλλοντα, του μπαμπάς και της μαμάς, και είχα την δυνατότητα να επιλέξω. Απέκτησα έτσι μια ισορροπία. Και έγινα αυτό που είμαι! Ναι, το έχω ξαναπεί δεν έστρωσα ποτέ κρεβάτι, δεν έπλυνα πιάτα. Παντρεύτηκα νέα, στα 24 αλλά και τότε είχα άνθρωπο να με βοηθάει. Πώς θα γινόταν διαφορετικά αφού ήμουν στο θέατρο 24ώρες το 24ωρο. Το ήξερα από μικρή ότι το είχα να γίνω θεατρίνα.

-Από την αρχή σχεδόν της καριέρας μου γράφω επιθεώρηση. Δεν χρειάζεται να μεγαλώσεις με εργάτες για να μιλάς την γλώσσα του εργάτη, δεν ζούσα σε μια γυάλα. Μιλάω την γλώσσα της πραγματικότητας. Είχα πάντα τα μάτια και τα αυτιά μου ανοιχτά και αντιλαμβανόμουν τι συμβαίνει γύρω μου. – Όταν γέννησα το γιο μου έπαιζα στην πρώτη μου επιθεώρηση, με την παρέα από το θρυλικό «Ελεύθερο Θέατρο». Το είχαμε ιδρύσει όλοι μαζί, οι συμμαθητές από το Εθνικό. Ένα μάτσο ταλαντούχοι άνθρωποι, που άλλαξαν το ελληνικό θέατρο: Αρζόγλου, Χρυσομάλλης, Φασουλής, Σκυλοδήμος, Μαλτέζος, Λύρας, Σαμπάνης. Μετά πέρασε η Μίρκα Παπακωνσταντίνου και πολλοί άλλοι… Θα μπορούσα να σου μιλάω ώρες γι’ αυτό. Τέλος πάντων… Που λες, στις επιθεωρήσεις που ανεβάζαμε στο Άλσος Παγκαρτίου, σχεδόν κάθε βράδυ στεκόταν από κάτω ο λογοκριτής. Τις μέρες που ήταν εκεί λέγαμε άλλα, όταν έλειπε λέγαμε άλλα… καμιά φορά ξεχνούσαμε ότι ήταν από κάτω και μετά προσπαθούσαμε να μαζέψουμε αυτά που είπαμε… Νέα παιδιά ήμασταν όλοι τότε, δεν είχαμε καμία αίσθηση του κινδύνου, δεν καταλαβαίναμε τίποτα…

-Και η Λιλιπούπολη ένα είδος επιθεώρησης ήταν! Και γω η Χιονάτη! Ξεκίνησε το ’73, ως ένα καθαρά παιδικό πρόγραμμα και τον πρώτο καιρό δεν είχε ανταπόκριση από τον κοινό. Μέχρι που μπήκα εγώ στην συγγραφική ομάδα και της δώσαμε άλλη κατεύθυνση. Τα κείμενα έγινα λίγο πιο πολιτικά, οι πρωταγωνιστές απέκτησαν χαρακτήρα. Δεν έγινε επίτηδες. Έτσι έγραφα εγώ, είχα συνηθίσει από την επιθεώρηση. Ήμουν νέα μαμά τότε και το είδα ως ένα καλό πείραμα για παιδικό πρόγραμμα, γιατί θεωρώ ότι τα παιδιά πρέπει να καταλαβαίνουν τι γίνεται γύρω τους από πολύ νωρίς. Πιστεύαμε ότι δεν μας άκουγε κανείς, οπότε κάναμε την πλάκα μας, γράφαμε ό, τι θέλαμε, όπως το θέλαμε. Μέχρι που μια μέρα μπαίνω σε ένα ταξί στο Κολωνάκι και ο ταξιτζής άκουγε Λιλιπούπολη! Του λέω: «Τι ακούτε;» «Καλά δεν ξέρετε την Λιλιπούπολη», μου λέει! «Είναι έτσι, κι έτσι κι έτσι… Την ακούει όλη η Αθήνα.» Αμάν! Αγχώθηκα! Γύρισα στο Δεύτερο Πρόγραμμα και λέω στην Μαριανίνα (Κριεζή): Παιδιά, μας ακούνε! Σιγά, σιγά συνειδητοποιήσαμε την απήχηση που είχε. Κάποια πράγματα συμβαίνουν, αν πας να τα επαναλάβεις δεν θα είναι το ίδιο. Τότε είχαμε απόλυτη ελεύθερια. Σατιρίζαμε το Δεύτερο και ο Χατζηδάκις γελούσε! Τον έπαιρναν τηλέφωνο να του κάνουν παράπονα και εμείς δεν το είχαμε μάθει ποτέ. Πριν 3 χρόνια έμαθα για τον πόλεμο που μας κάνανε. Τότε υπήρχε πραγματική ελευθερία στα Μ.Μ.Ε. Δεν μας ένοιαζε ούτε ακροαματικότητα, ούτε τίποτα. Είχα γράψει τις εκπομπές σε κασέτες για το γιο μου και τώρα τις βάζω και στην εγγόνα μου να τις ακούει. Είναι μόνο 5 χρονών αλλά της αρέσουν πολύ!

-Είχα 20 χρόνια να γράψω επιθεώρηση. Ε, τι να πεις για αυτήν την χλαπάτσα που ζούσαμε; Η καλοπέραση είχε κάνει τον κόσμο αδρανή. Πέρσι αποφάσισα να επανέλθω. Η εποχή ενδείκνυται για επιθεώρηση, ας μην ξεχνάμε ότι αυτό το θεατρικό είδος επιβίωσε ακόμα και στον πόλεμο. Του αρέσουν τα δύσκολα. Σε αυτό το εγχείρημα με ακολούθησε μια dream team ηθοποιών. Η Μίρκα Παπακωνσταντίνου, η Χρύσα Ρώπα, ο Αντώνης Καφετζόπουλος, ο Σκιαδαρέσης, ο Καναράκης και άλλοι… Όλοι μαζί. Περιοδεία από πόλη σε πόλη.

-Ο κόσμος έχει τώρα όρεξη να γελάσει πιο πολύ από ποτέ! Το καταλαβαίνεις από πάνω από το σανίδι, ο κόσμος ξεσπάει γελώντας, εκτονώνεται, το γέλιο του κόσμου είναι λυτρωτικό. Η επιθεώρηση εκτός από σατιρικό έχει και βαθιά πολιτικό χαρακτήρα. Φυσικά περνάμε την άποψη μας, δεν καταγγέλλουμε όμως. Δεν πιστεύω ότι η καταγγελία έχει αποτελέσματα.

-Μετακινούμαστε από πόλη σε πόλη με πούλμαν, όλος ο θίασος μαζί. Σε ένα από τα ταξίδια μας συζητούσαμε για το τι συμβαίνει στην Ελλάδα, και μου λέγανε κάποιοι: Φταίει ο κόσμος! Γιατί φταίει; Έχει μάθει ποτέ και κάτι διαφορετικό; Τι φταίει ο καημένος ο μπάρμπας που το έπαιζε παράγοντας στο χωριό για να κερδίζει ψήφους; Αφού έτσι του μάθανε ότι λειτουργούν τα πράγματα, και πράγματι έτσι λειτουργούσαν!

-Αν πάρεις στα χέρια σου παλιά νούμερα της Αθηναϊκής επιθεώρησης και τα διαβάσεις, θα εκπλαγείς από το πόσο επίκαιρα είναι αυτά που λέγονται! Άνετα, θα μπορούσαν να είναι νούμερα επιθεώρησης του 2012. Γιατί συμβαίνει αυτό; Όχι, όχι δεν φταίει το ότι ξεχνάμε την ιστορία μας. Μα, αυτή ακριβώς είναι η ιστορία μας! Η Ελλάδα, από την ίδρυση της ακόμα, στηριζόταν σε ξένα κεφάλαια για να κάνει οτιδήποτε. Θες ότι είμαστε σε νευραλγικό γεωγραφικό σημείο, θες ότι ο τόπος είναι πανέμορφος και με πολλά πλούτη, θες ότι υπήρχαν συμφέροντα; Ποτέ δεν σταθήκαμε μόνοι μας στα πόδια μας! Γιατί εκπλήσσονται που συμβαίνει το ίδιο και τώρα;

-Δεν είμαστε άξιοι της μοίρας μας, φυσικά. Αλλά πρέπει να αλλάξουμε. Νομίζω ότι η κρίση θα μας βοηθήσει να συνειδητοποιήσουμε πράγματα, ίσως να μας βγει σε καλό. Ποιος θα μας τα μάθει, λες, ε; Μόνοι μας θα τα συνειδητοποιήσουμε. Πάντα μόνος σου το παίρνεις απόφαση να αλλάξεις. Ναι, ξέρω τι λένε για τον πνευματικό κόσμο. Τον κατηγορούν που είναι απών. Μα, δεν έχει το μέσο να μιλήσει στον κόσμο! Το μαζικό μέσο που είναι η τηλεόραση πνίγει όποια διαφορετική φωνή πάει να μιλήσει. Το ίδιο και οι εφημερίδες κ.ο.κ. Εγώ πιστεύω ότι η διανόηση λέει αυτά που θέλει να πει αλλά είναι μειοψηφία και δεν έχει πρόσβαση η φωνή της να ακουστεί στην πλειοψηφία. Μόνοι μας πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε.

*H αρχική φώτο της Άννας Παναγιωτοπούλου είναι των http://fashionistas.com.gr

*Η επιθεώρηση «Τι Βουλή θα παραδώσεις μωρή» περιοδεύει σε όλη την Ελλάδα.

Συμμετέχουν: Άννα Παναγιωτοπούλου, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Χρύσα Ρώπα, Αντώνης Καφετζόπουλος, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Παντελής Καναράκης Γιώργος Γαλίτης, Άννα Μονογιού, Ιωάννα Τριανταφυλλίδου, Γιώργος Τσούρμας και η Κατερίνα Δημάδη.

Συγγραφική ομάδα: Άννα Παναγιωτοπούλου, ο Αλέξης Καλλίτσης, ο Μίνως Θεοχάρης

Μουσική επιμέλεια: Διονύσης Τσακνής

Σκηνοθεσία: Φωκάς Ευαγγελινός, Άννα Παναγιωτοπούλου

Τιμές εισιτηρίων: 20€ κανονικό, 15€ φοιτητικό/μαθητικό/πολύτεκνοι/Τρίτη ηλικία (άνω των 65), 12€ άνεργοι ΟΑΕΔ