Branding Thessaloniki: Ατμόσφαιρα δημιουργίας

Μου πήρε πολλά χρόνια να καταλάβω ότι η ομορφιά και η αξία της ζωής σ’ αυτή την πόλη βρίσκεται στους ανθρώπους της και τα όνειρα τους, σε μια παιδικού χαρακτήρα αγάπη για το καινούργιο, σε μια μαγική μίξη σκληρής δουλειάς και κοινωνικότητας, σε μια εκ φύσεως σχεδόν εξοικείωση με τους ξένους και τις νοοτροπίες τους.

Είχα την ευκαιρία να φρεσκάρω αυτό το αόριστο που με κάνει να αγαπώ την πόλη και να εμπνέομαι, όταν πριν λίγες εβδομάδες επισκέφτηκαν της εταιρία μου ένα Αμερικάνος και ένας Σουηδός για τέσσερις μέρες. Ήρθαν προκατειλημμένοι και πολύ επιφυλακτικοί για το περιβάλλον που θα βίωναν. Έφτασαν μόνο τέσσερις μέρες ζώντας μαζί μας και ακολουθώντας τους ρυθμούς μας για να πουν φεύγοντας ότι έγιναν φανατικοί φίλοι των Ελλήνων.

Δεν τους καλοπιάσαμε, το αντίθετο μάλιστα, τους τραβήξαμε σε ρυθμούς δουλειάς από τις οκτώ το πρωί μέχρι τις εννιά το βράδυ, με γρήγορη διακοπή το μεσημέρι σε λαϊκό ταβερνάκι της γειτονιάς και μεγάλο δείπνο το βράδυ στα παραλιακά της Καλαμαριάς και τα ουζερί του κέντρου μέχρι τις μία αλλά και στο Heaven για ποτό μέχρι τις δυόμισι το τελευταίο βράδυ. Δεν κουράστηκαν καθόλου, αν κρίνω από τη χαρούμενη διάθεση που είχαν φεύγοντας. Γνώρισαν μηχανικούς που πρότειναν εντυπωσιακές καινοτομίες, γνώρισαν ανθρώπους που τους έπεισαν ότι καταλαβαίνουν τις απαιτήσεις και μπορούν να τους κάνουν τη δουλειά, γνώρισαν ανθρώπους με σπινθηροβόλο πνεύμα που χόρτασαν από καταξίωση και ικανοποίηση ότι η δουλειά τους μπορεί να μετασχηματιστεί σε διεθνή προϊόντα.

Προβληματίστηκα για ακόμα μια φορά, πως γίνεται να κερδίζουμε σαν μονάδες και να χάνουμε σαν ομάδα, πως θα μπορούσαμε να οργανώσουμε ένα σύστημα που να ολοκληρώσει μια συνισταμένη της ατομικής προσπάθειας προς όφελος της γενικότερης εικόνας. Συνειδητοποίησα ακόμα μια φορά ότι τέτοιο σύστημα δεν έχουμε, ούτε και τη νοοτροπία.

Λίγες μέρες μετά από αυτά παρουσιάστηκε το νέο σήμα της πόλης μας από το Δήμο και διαβάζοντας την τεκμηρίωση του Χέλμη, κατάλαβα ότι το Branding της Θεσσαλονίκης δεν είναι υπόθεση του Δήμου μόνο αλλά πρέπει να το κάνουν οι άνθρωποι της πόλης, από την όποια θέση έχουν στον κοινωνικό και οικονομικό ιστό. Αυτό προσπάθησα και με το ΣΕΒΕ πριν χρόνια όταν προτείναμε μια δοκιμασμένη μέθοδο που ολοκληρώνει και συνδέει τις εξαγωγές με στοιχεία από τον τόπο προέλευσης, το λεγόμενο “Regional Marketing”.

Νομίζω ότι έχουν πια ωριμάσει οι συνθήκες για να οργανωθούμε τοπικά έστω και αρχίσουμε να οργανώνουμε τις χιλιάδες μεμονωμένες «προβολές» από τοπικούς επιχειρηματίες και στελέχη επιχειρήσεων προς τους ξένους συνεργάτες τους, από την πανεπιστημιακή κοινότητα και τους χιλιάδες επιστημονικούς συνεργάτες τους, από την πολιτιστική δραστηριότητα. Νομίζω ότι έχουμε μια σκόρπια δύναμη που αν συγκλίνει οργανωμένα τότε θα μπορέσουμε σε δυο-τρία χρόνια να αποκτήσουμε μια διεθνή εικόνα πόλης που είναι ζωντανή, ζεστή, ανθρώπινη και πολύ δημιουργική με επιχειρηματικότητα και ζωή που φτάνει σε όλα τα μέρη του κόσμου.

Σε σχέση με τη συμβολή της επιχειρηματικότητας μπορούν να γίνουν αρχικά απλά πράγματα, όπως είναι η αποτύπωση του σήματος της πόλης σε όλα τα εταιρικά έγγραφα και επικοινωνία, να δείξουμε ότι πρώτοι εμείς εκτιμούμε την πόλη, τις δραστηριότητες, την επιχειρηματικότητα, τους ανθρώπους της.

Θα μπορούσαμε να δημιουργήσουμε μια σειρά από χαρακτηριστικά αντικείμενα δώρου που να προσδιορίζουν την ταυτότητα μας και αυτά να δίνονται στους ξένους συνεργάτες μας, αντικείμενα που πέρα από τουριστικά θέματα θα προβάλλουν επιτεύγματα στην τεχνολογία, τον πολιτισμό, τις επιστήμες και αναλόγως θα κατευθύνονται στο ανάλογο κοινό.

Θα πρέπει να οργανώσουμε την προβολή του “region Thessaloniki” μαζί με τον πολύπλευρο πλούτο του, να δημιουργήσουμε σιγά-σιγά την εικόνα μιας περιοχής που ξέρει να συνεργάζεται, να δημιουργεί και να παράγει για το πιο απαιτητικό κοινό.

Αναζητούμε τρόπους να εμπνεύσουμε τους νέους, να μείνουν και να δημιουργήσουν εδώ, να προσελκύσουμε και άλλους αν είναι δυνατόν. Νομίζω ότι το κίνητρο της δημιουργίας, της αίσθησης ότι αυτό που κάνεις αρέσει και πουλάει, είναι πάρα πολύ ισχυρό και για τους νέους και για εμάς που η ψυχή μας αρνείται να μεγαλώσει.

Η ατμόσφαιρα που θα δημιουργηθεί θα μας κάνει επίσης ελκυστικούς στους ξένους που θα προσελκύσουμε για να επενδύσουν εδώ είτε άμεσα είτε σε συνεργασία με δικούς μας επιχειρηματίες η δικά μας παιδιά που θα μετατρέψουν τις ιδέες τους σε επιχειρηματικότητα.

Το πεδίο υπάρχει, φτάνει να ακολουθήσουμε και ξένα παραδείγματα για την αξιοποίηση της γνώσης από τα πανεπιστήμια αλλά και να ενθαρρύνουμε και να εκπαιδεύσουμε τις επιχειρήσεις για να συνεργαστούν μ’ αυτά.

Πρέπει να δημιουργήσουμε συνθήκες εκμετάλλευσης της αγροτικής γης με τρόπους βιώσιμους, επικερδείς και κυρίως οικολογικούς, να δημιουργήσουμε την εικόνα της πράσινης πόλης στη βάση ότι περιστοιχίζεται από πράσινη αγροτική ανάπτυξη μιας που για να πετύχουμε το ίδιο μέσα στην πόλη φαντάζει σχεδόν αδύνατο με την πολεοδομική ταυτότητα που έχουμε.

Πρέπει να δημιουργήσουμε μια ατμόσφαιρα δημιουργίας και αισιοδοξίας, με τεκμηρίωση και σχέδιο για τα επόμενα πέντε-δέκα χρόνια. Πιστεύω ότι θα βρούμε πολλούς να ακολουθήσουν και να συνεισφέρουν δημιουργικά στη διαμόρφωση και υλοποίηση του σχεδίου.

* Ο Βασίλης Θωμαΐδης είναι πρώην πρόεδρος του Σ.Ε.Β.Ε.