Εικόνες διάβρωσης και εγκατάλειψης στην πεζογέφυρα της παραλίας

Σημαντικές φθορές και διαβρώσεις παρουσιάζει η γνωστή πεζογέφυρα στην παραλιακή λεωφόρο Μεγάλου Αλεξάνδρου, που δεσπόζει δίπλα στο ξενοδοχείο Μακεδονίας Παλλάς.

Κατασκευασμένη στις αρχές της δεκαετίας του 1970, είναι η μοναδική πεζογέφυρα στο παραλιακό τόξο της πόλης και σήμερα αποτελεί ένα από τα πιο γνωστά σημεία – τοπόσημα της παραλιακής περιοχής του Φαλήρου.

Μιλώντας με τον Απόστολο Παπαγιαννόπουλο, επί δεκαετίες διευθυντή Αρχιτεκτονικού του δήμου Θεσσαλονίκης μαθαίνουμε λίγα πράγματα για την ιστορία της:

”Η γέφυρα κατασκευάστηκε το 70, μέσα στη δικτατορία. Για την κατασκευή της πρωτοστάτησε ο επιχειρηματίας Πρόδρομος Εμφιετζόγλου, κάτοικος της περιοχής με σοβαρό κινητικό πρόβλημα, που δυσκολευόταν να περάσει απέναντι την λεωφόρο, που διαθέτει έξι λωρίδες κυκλοφορίας, που τότε σταματούσε στα κοτόπουλα του Βάσσου και την οποία τα αυτοκίνητα διέσχιζαν με μεγάλη ταχύτητα. Η γέφυρα έγινε σε σχέδια Δοξιάδη και τη μελέτη της είχα αναλάβει εγώ. Έγινε από την εταιρία του Εμφιετζόγλου με μια γενναία έκπτωση σαν δώρο στην πόλη. Ήταν ένα πρωτοποριακό έργο. Δεν είχε ξαναγίνει πουθενά στη χώρα τέτοια πεζογέφυρα. Όταν ολοκληρώθηκε αποτελούσε ιδανική δίοδο πάνω από την πολύβουη λεωφόρο για τα ποδήλατα και τα καρότσια. Έγινε από τη διεύθυνση οδοποιίας του δήμου με εξαιρετικές προδιαγραφές για αυτό και πενήντα και πλέον χρόνια άντεξε ακέραια.”

Σε εικόνες της δεκαετίας του εξήντα η γέφυρα απουσιάζει και τα αυτοκίνητα κινούνται και στις δύο κατευθύνσεις, κάτι που εφαρμόστηκε προσωρινά και τα χρόνια του ενενήντα για να αποσυμφορηθεί η κίνηση.

Η εικόνα που αντικρίζει κανείς όταν την διασχίσει είναι απογοητευτική. Η πεζογέφυρα κατά διαστήματα έχει δεχτεί διορθωτικές παρεμβάσεις, αλλά η κατάσταση της σήμερα δεν είναι αυτή που της αρμόζει: το πιο χαρακτηριστικό είναι ότι οι αρμοί της γέφυρας έχουν σχεδόν ανοίξει σε δύο σημεία ενώ και στις δύο σκάλες που οδηγούν πάνω στο κατάστρωμα της γέφυρας υπάρχουν πολλά σπασμένα σκαλοπάτια.

Η υγρασία σε πολλά σημεία της κατασκευής έχει αλλοιώσει τη βαφή και το σκυρόδεμα και σε πολλά σημεία φαίνονται τα σίδερα από τον “οπλισμό” του μπετόν ενώ τα κάγκελα έχουν διαβρωθεί από την σκουριά. Επίσης η ασφαλτόστρωση της έχει πολλές φθορές ενώ σχεδόν παντού υπάρχουν γραμμένα διάφορα, κυρίως οπαδικά, συνθήματα και graffiti.

Επίσης γύρω και κάτω από τη γέφυρα, υπάρχουν διάφορα απορρίμματα ενώ τα παρτέρια και τα δένδρα και τα φυτά που την περιβάλουν δεν είναι στην καλύτερη κατάσταση. Γενικώς η εικόνα της είναι απογοητευτική και αρνητική για όσους ακόμα την χρησιμοποιούν ή επιλέξουν να την χρησιμοποιήσουν.

Η εγκατάλειψη της είναι εμφανής όπως και η ανάγκη άμεσων παρεμβάσεων ώστε να αποκατασταθούν οι φθορές.

Ο δήμος Θεσσαλονίκης γνωρίζει το πρόβλημα και έχει προχωρήσει στην ανάθεση μελέτης ώστε να προχωρήσει το έργο της αποκατάστασης. «Η σύμβαση ανάθεσης για την εκπόνηση της μελέτης έχει υπογραφεί και έχει αναρτηθεί στην Διάυγεια» αναφέρει στην Parallaxi ο αντιδήμαρχος Τεχνικών Έργων του δήμου Θεσσαλονίκης Εφραίμ Κυριζίδης, σημειώνοντας πως ο δήμος παρακολουθεί το θέμα.

Ωστόσο το θέμα της μελέτης φαίνεται να εκκρεμεί από πέρσι και ακόμα δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι ο δήμος Θεσσαλονίκης προτίθεται ή σχεδιάζει άμεσα να προβεί σε εργασίες αποκατάστασης.

Πάντως μηχανικοί του ΤΕΕ/ΤΚΜ μετά από επιθεώρηση στην πεζογέφυρα το 2022, αποφάνθηκαν ότι δεν κινδυνεύει με κατάρρευση αλλά οι φθορές ιδίως, στους αρμούς, πρέπει να αποκατασταθούν και για λόγους ασφάλειας και ενίσχυσης της κατασκευής.

Να σημειωθεί ότι η πεζογέφυρα που κατασκευάστηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1970 ήταν η μοναδική πεζογέφυρα της πόλης που πρόσφερε πρόσβαση στην νέα παραλία ακόμα και σε άτομα με κινητικά προβλήματα. Εκτός από τις δύο σκάλες που οδηγούν στο επάνω μέρος της γέφυρας, το χαρακτηριστικό της κατασκευής είναι οι δύο κυκλικοί είσοδοι – έξοδοι που πλαισιώνουν τη πεζογέφυρα και την καθιστούν προσβάσιμη σε ποδηλάτες αλλά και ανθρώπους που κινούνται με αμαξίδια.

Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι ακριβώς δίπλα από την πεζογέφυρα είχε κατασκευαστεί και το πάρκο κυκλοφοριακής αγωγής, το οποίο πολλά παιδιά επισκεπτόταν με τα ποδήλατα τους διασχίζοντας με ασφάλεια την παραλιακή λεωφόρο μέσω της πεζογέφυρας.

Αρχικά η πεζογέφυρα είχε υπαχθεί στην ευθύνη του υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων (ΥΠΕΧΩΔΕ). Αργότερα την συντήρηση της είχε αναλάβει η Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας ενώ από το 2008 ανήκει στη σφαίρα ευθύνης του δήμου Θεσσαλονίκης.

Να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι του 2009 η πεζογέφυρα είχε κλείσει για τρείς μήνες λόγω πτώσης μέρος του στηθαίου. Ακολούθησαν επείγουσες εργασίες και αντικαταστάθηκαν τα κιγκλιδώματα της ενώ έγινε και απομάκρυνση ορισμένων κατεστραμμένων τεμαχίων του σκυροδέματός της.

Μετά από μία δεκαετία, το 2019 υπήρξαν νέες παρεμβάσεις από το δήμο Θεσσαλονίκης προκειμένου να αποκατασταθούν κάποιες μικροφθορές, ενώ είχε γίνει επιθεώρηση στην πεζογέφυρα απο πολιτικούς μηχανικούς της Εγνατίας Οδού, οι οποίοι βεβαίωσαν με γνωμάτευση τους ότι δεν παρουσιάζει κάποιο πρόβλημα.

Ωστόσο έκτοτε η πεζογέφυρα προφανώς έχει εγκαταλειφτεί στην μοίρα της και γι αυτό παρουσιάζει αυτή την κατάσταση διάβρωσης και φθοράς, για την οποία ο δήμος Θεσσαλονίκης πρέπει να κινητοποιηθεί και να προχωρήσει σε εργασίες αποκατάστασης.