Ένας άγιος άγνωστος και Θεσσαλονικιός

Ήταν νεαρός, πολύ γοητευτικός, από εύπορη οικογένεια. Αυτός όμως αποφάσισε να ζήσει όπως οι φτωχοί και να ακολουθήσει τον δρόμο του θεού. Ο Χριστόδουλος Σιμώνης είναι ένας από τους σύγχρονους αγίους της εκκλησίας μας με καταγωγή από την Χαλκιδική που έζησε και πέθανε μαρτυρικά στις 28 Ιουλίου 1777 στην Θεσσαλονίκη.

Η πρώτη μου επαφή με την ιστορία του ιερομάρτυρα Χριστόδουλου Σιμώνη ξεκινάει από την φιλία μου με τον αγαπητό Δημήτρη Τσιάλα, συγγραφέα, ο οποίος έγραψε για την ζωή και τον θάνατο του στο πρώτο του βιβλίο με τίτλο «Ένας μικρός άγιος». Το βιβλίο άρεσε πολύ στον Ντίνο Χριστιανόπουλο ο οποίος το επαινούσε παντού. Ήταν ο ίδιος άλλωστε που επιμελήθηκε και εξέδωσε το πρώτο βιβλίο του Τσιάλα “Τα Παιδικά Χρόνια του Δήμου” και τον σύστησε στο κοινό της πόλης. Στο βιβλίο «Ένας μικρός άγιος» ο Τσιάλας καταγράφει την πραγματική ιστορία του αγίου με κάποια στοιχεία μυθοπλασίας που κάνουν το έργο περισσότερο λογοτεχνικό και βοηθούν στην πλοκή. Ο Δ.Τσιάλας με καταγωγή από την Κασσάνδρεια εξέδιδε για χρόνια το περιοδικό Κασσάνδρα, με την βοήθεια του “Συλλόγου Κασσαντρινών Θεσσαλονίκης” στο οποίο διέσωσε πολλά πολιτιστικά στοιχεία της πατρίδας του, ιστορίες , ήθη και έθιμα (τραγούδια, παραμύθια, αφηγήσεις). Στα πλαίσια των ερευνών του έμαθε από τους απογόνους και την ιστορία του Χριστόδουλου Σιμώνη.

Ο Χριστόδουλος Σιμώνης γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Βάλτα όπως λεγότανε εκείνη την εποχή το χωριό Κασσάνδρεια της Χαλκιδικής. Ήταν ο μικρότερος από τα 4 παιδιά της εύπορης οικογένειας του Κωνσταντίνου και της Ελένης Σιμώνη. Ήταν ένα πολύ ξεχωριστό παιδί που έδειξε από πολύ νωρίς την αγάπη του για τον συνάνθρωπο και την πίστη του στην θρησκεία. Είχε ευαίσθητη ψυχή και υποστήριζε τους φτωχούς κάνοντας αγαθοεργίες. Σε ηλικία 22 ετών αποφάσισε ότι ήθελε να ζήσει σαν φτωχός ανάμεσα στους φτωχούς και χάρισε όλη την περιουσία του στην εκκλησία και τα κτήματα του στους φτωχούς κτηματίες του χωριού του. Ο ίδιος αποφάσισε να ζήσει στην Θεσσαλονίκη και να μάθει εκεί την τέχνη του περιπλανώμενου ράφτη. Ήταν πολύ γοητευτικός και εκπληκτικής ομορφιάς νεαρός με πολλές επιτυχίες στις γυναίκες Ρωμιές και Τουρκάλες, όμως αυτός έμεινε ως το τέλος πιστός στον σκοπό του.

Στις 27 Ιουλίου 1777 πηγαίνοντας να ράψει κάτι ρούχα σε ένα χάνι έξω από τα τείχη της πόλης ακούει σε ένα καφενείο νταούλια, φωνές και φασαρία. Μαθαίνει ότι κάποιος χριστιανός ετοιμάζεται να κάνει σουνέτ(περιτομή) και να γίνει μουσουλμάνος. Πηγαίνει στο σημείο εκείνο και τον προτρέπει πολλές φορές να μην αλλαξοπιστήσει διακόπτοντας την γιορτή. Μετά από κάποιες απειλές και προειδοποιήσεις οι γενίτσαροι θεωρώντας προσβολή αυτό που κάνει τον πάνε στον Αγά. Ο αγάς θαμπωμένος από την ομορφιά και την γοητεία του, προτείνει να καθίσει μαζί του και να του δώσει χρήμα, εξουσία και πολλά αξιώματα. Ο Χριστόδουλος τα αρνήθηκε όλα και του πρότεινε να γίνει αυτός χριστιανός. Αφού είδε ο αγάς ότι δεν γινότανε τίποτα διατάζει να τον πάνε στον μουτεσελίμη που φημιζότανε για την σκληρότητα και το μίσος του κατά των Χριστιανών. Αυτός τον ρωτάει για τα γεγονότα και αν τον έβαλε κάποιος επίτηδες να τα κάνει. Τότε ο Χριστόδουλος του λέει ότι κανείς δεν τον έβαλε να τα κάνει παρά μόνο η αγάπη του για το Χριστό. Και πως ότι και αν του κάνουν ακόμα και να τον σκοτώσουν η αγάπη αυτή δεν θα βγει από μέσα του. Ο μουτεσελίμης διατάζει να του δώσουν 204 βουρδουλιές με απώτερο σκοπό να μην αντέξει και να πεθάνει. Όμως παρά   τα βασανιστήρια έμεινε ζωντανός και περπατούσε ακόμα. Τον παραδίδει τότε στους γενίτσαρους οι οποίοι τον σέρνουν στην κεντρική αγορά Μπεζεστένι μπροστά στα μάτια δεκάδων έκπληκτων Χριστιανών. Ο Χριστόδουλος περνώντας τους φώναζε να έχουν θάρρος και ελπίδα και η πατρίδα θα απελευθερωθεί και να έχουν πίστη στην θρησκεία και αγάπη για τον Χριστό. Γύρω στο μεσημέρι φτάνουν στο ναό του Αγίου Μηνά εκεί όπου τον κρέμασαν στην κεντρική πύλη του προαυλίου χώρου. Το σώμα του αφέθηκε να αιωρείται για δύο μέρες μέχρι που οι χριστιανοί μαζέψανε 600 γρόσια τα δώσανε και πήραν το σώμα του και το ενταφιάσανε. Λένε οι παλαιότεροι πως το σκοινί με το οποίο τον είχαν κρεμάσει, καθώς και το πουκάμισό του ήταν θαυματουργά. Τα έκοψαν σε μικρά κομμάτια και τα μοιράστηκαν μεταξύ τους οι χριστιανοί της Θεσσαλονίκης. Όταν αρρώσταινε κάποιος, έκαιγαν ένα κομματάκι από αυτά και ο άρρωστος γινόταν καλά. Ο άγιος Χριστόδουλος ο Σιμώνης εορτάζεται από την εκκλησία στης 28 Ιουλίου. Η εικόνα του υπάρχει μέσα στον ναό του Αγίου μηνά και μια μεγαλύτερη στην αριστερή πλευρά του ναού στον προαύλιο χώρο. Τα τελευταία χρόνια χτίσθηκε και ναός προς τιμή του, ο οποίος και φέρει το όνομα του, στο χωριό από όπου καταγότανε, στην Κασσάνδρεια Χαλκιδικής.