Ένας Θεσσαλονικιός κάνει την Ελλάδα περήφανη

της Χριστίνας Παρασκευοπούλου

Το μέλλον βρίσκεται στους νέους, υποστηρίζουν κάποιοι, και που και που εμφανίζονται λαμπρά παραδείγματα που αποδεικνύουν αυτή την διαπίστωση. Μια τέτοια ζωντανή απόδειξη αποτελεί ο Βαγγέλης Αραμπατζής, ένας μουσικός που κατάφερε το 2011, στην ηλικία των μόλις 18 χρόνων να ενώσει νέους μουσικούς από όλη την Ελλάδα και να δημιουργήσει την Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος. Σήμερα ο μαέστρος Βαγγέλης Αραμπατζής θεωρείται στα 21 του χρόνια ο μοναδικός νέος μουσικός που κατάφερε σε πολύ μικρή ηλικία ότι δεν κατάφεραν σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη.

Προερχόμενος από μουσική οικογένεια εξοικειώθηκε με την μουσική από μικρή ηλικία. «Η οικογένεια μου με έφερε σε πρώτη επαφή με τη μουσική αλλά η βαθύτερη αιτία ήταν σίγουρα τα πρότυπα μου. Ξεκίνησα να αντιλαμβάνομαι τη μουσική περίπου στην ηλικία των τεσσάρων ετών και ήταν οι τότε καθηγητές μου, που μου έδωσαν την απαραίτητη ώθηση. Μεγαλώνοντας δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς τη μουσική παρούσα στην καθημερινότητα μου και μέσα στα χρόνια αυτά έγινε τρόπος ζωής.»

Ο ίδιος, παρόλο που συχνά του τονίζουν το νεαρό της ηλικίας του βέβαια, δεν το είδε ποτέ με αυτό τον τρόπο. «Για μένα είναι απλά το πώς έχω μάθει να λειτουργώ, να κινούμαι, να σκέφτομαι. Σίγουρα για πολλούς αποτελεί ερώτημα το πώς γίνεται σε αυτή τη νεαρή ηλικία να έχει πετύχει κανείς τόσα πράγματα; Η δική μου απάντηση είναι ότι κάθε άνθρωπος αν το πιστέψει μπορεί να κινήσει γη και ουρανό. Έχοντας πίστη στις ικανότητες του, με οργάνωση, με αφοσίωση και φυσικά τεράστιες θυσίες και κόπους σε προσωπικό επίπεδο, ότι κι αν βάλει κατά νου μπορεί να το κατακτήσει.»

Ο Βαγγέλης Αραμπατζής υπήρξε μέλος παιδικών χορωδιών από τα έξι του χρόνια. Φοίτησε σε ωδεία και στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης, προσπαθώντας να αποκτήσει μια άρτια μουσική εκπαίδευση με αποτέλεσμα την απόκτηση πτυχίων και διπλωμάτων, που συνεχίζει μέχρι και σήμερα. Όπως αναφέρει όμως, χωρίς δεύτερη σκέψη το σημαντικότερο σημείο αυτής της πορείας ήταν η δημιουργία της Σ.Ο.Ν.Ε.

Πώς δημιουργήθηκε όμως η ιδέα για την γέννηση της ΣΟΝΕ; «Συμμετέχοντας σε συναυλίες του εξωτερικού, ως μέλος παιδικών χορωδιών, παρατήρησα το υψηλό επίπεδο, που διέκρινε τις διοργανώσεις αυτές και βίωσα προσωπικά την αξία της ενασχόλησης των νέων με τη μουσική. Το να δημιουργηθεί ένα ανάλογο μουσικό σχήμα στην Ελλάδα ήταν ίσως μια ανησυχία, αφού μέχρι τη σύλληψη της ιδέας και την ίδρυση της Σ.Ο.Ν.Ε. δεν υπήρχε στη χώρα μας κάτι αντίστοιχο. Η ένωση δηλαδή νέων μουσικών από ολόκληρη την Ελλάδα. Προχωρώντας αυτή την επιθυμία, δημιούργησα τη Συμφωνική Ορχήστρα Νέων Ελλάδος, με έδρα της τη Θεσσαλονίκη από όπου και κατάγομαι. Τα πρώτα μέλη της ορχήστρας ήταν ως επί το πλείστον φίλοι μου και νέοι χωρίς την οικονομική δυνατότητα να σπουδάσουν σε κάποιο ωδείο ή να φοιτήσουν σε μουσικές σχολές, έτσι βρήκαν στη Σ.Ο.Ν.Ε. τη δυνατότητα να εμβαθύνουν και να ασχοληθούν με αυτό που ονειρεύονταν.» σημειώνει ο κ. Αραμπατζής.

Το κύριο μέλημα σε αυτή την προσπάθεια ήταν να βασίζεται σε γερά θεμέλια. Έτσι η Σ.Ο.Ν.Ε. την πρώτη χρονιά λειτούργησε σε πειραματικό στάδιο και προχωρώντας, σταθερά ο κάθε τομέας της, αναβαθμιζόταν. Σήμερα, απαρτίζεται από ταλαντούχους νέους μουσικούς, από τους τραγουδιστές της, τον μαέστρο και τον ενορχηστρωτή της, ενώ την στηρίζουν πολλοί χορηγοί. Επιπλέον, την έχει αναλάβει η εταιρεία παραγωγής Unplugged Studio, που προσφέρει τις υπηρεσίες της ως χορηγία, καθώς το όραμα της είναι η προώθηση νέων ταλέντων και δραστηριοποιούνται στο χώρο των καλλιτεχνικών παραγωγών. Η Ορχήστρα ακόμη έχει τιμηθεί με Έπαινο μουσικής προσφοράς από τον Σύνδεσμο Φιλαρμονικών Χορωδιών Ελλάδος, καθώς και από την Μουσική Εταιρεία Βορείου Ελλάδος.

Ποιος ήταν ο σκοπός της δημιουργίας της Σ.Ο.Ν.Ε.; Θα λέγατε πως τον έχει επιτύχει;

Ο κύριος σκοπός ήταν εξ ’αρχής και παραμένει, η ενασχόληση των νέων με τη μουσική, η επαφή μεταξύ τους, η ομαδικότητα που προκύπτει ανάμεσα τους, η σωστή οργάνωση τους ως σύνολο και ότι άλλο συνεπάγεται αυτό σε μια συμφωνική ορχήστρα. Δηλαδή, σοβαρότητα, οργάνωση, πειθαρχία, συνέπεια… είναι λίγα μόνο από τα χαρακτηριστικά της Σ.Ο.Ν.Ε. Ο χαρακτήρας της είναι αποκλειστικά φιλανθρωπικός και αυτό το αίσθημα της προσφοράς μέσα από τη μουσική πέρασε με το χρόνο και στα παιδιά, κάτι που είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Όσους στόχους είχα θέσει ως τώρα για την πορεία και εξέλιξη της Σ.Ο.Ν.Ε., θεωρώ ότι τους έχουμε πετύχει σε πολύ μεγάλο βαθμό. Η Σ.Ο.Ν.Ε. άλλωστε εισπράττει πολύ θετικά και κολακευτικά σχόλια σε κάθε εμφάνιση της, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα μέλη της επαναπαύονται. Αντιθέτως, μας εμπνέει να δουλέψουμε με μεγαλύτερο ζήλο πάνω στη μουσική, διότι αυτή είναι και η επιβράβευση μας. Η ανταπόκριση του κοινού είναι πολύ θερμή και πάντα τα θέατρα, στα οποία παίζουμε, είναι γεμάτα. Αυτό δείχνει την αποδοχή της Σ.Ο.Ν.Ε. από τον κόσμο και ένα μόνο ευχαριστώ είναι, πολύ λίγο.

Ποιος θα λέγατε ότι είναι ο κοινωνικός και πολιτιστικός της ρόλος δεδομένου του φιλανθρωπικού της χαρακτήρα;

Πέραν της ποιότητας και του επιπέδου που έχει κατακτήσει ως τώρα η Σ.Ο.Ν.Ε., προσπαθούμε να περνάμε σε κάθε συναυλία μας πολλά και διαφορετικά μηνύματα ζωής. Το κοινό σημείο ανάμεσα τους είναι ότι αφορούν τη στάση των ανθρώπων. Τον τρόπο που θα πρέπει να λειτουργεί ο καθένας μας, χωρίς ανταγωνισμό ή υπεροψία, δίχως εγωισμούς. Δίνουμε μεγάλη έμφαση σε αυτό το κομμάτι, της οργάνωσης της κοινής ζωής μας μιμούμενοιτησυνοχή που διαθέτει η μουσική. Έτσι, αυτό περνάει και στον κόσμο που μας παρακολουθεί, βλέποντας τόσα πολλά άτομα να συνυπάρχουν άψογα σε όλους τους τομείς (στη στάση τους, στο παίξιμο τους ως ομάδα, στη συνεργασία τους, στην εμφάνιση τους κτλ). Πέραν του φιλανθρωπικού της έργου, η επιθυμία όλων των συντελεστών της Σ.Ο.Ν.Ε. είναι να προσφέρουμε στο κοινό ένα ποιοτικό και καλά οργανωμένο θέαμα, αποτελώντας έτσι κομμάτι και ταυτόχρονα αναδεικνύοντας τον πολιτισμό της χώρας αυτής, στο ευρύτερο κοινό. Θέλω να ελπίζω πως, ο κοινωνικός και πολιτιστικός χαρακτήρας της ορχήστρας θα αποτελέσει στίγμα αυτού του τόπου.

Πώς βλέπετε να έχει επηρεάσει η κρίση τον χώρο της μουσικής τα τελευταία χρόνια; Τι δυσκολίες έχετε συναντήσει και τι συμβουλές θα δίνατε σε νέους μουσικούς;

Ο χώρος της μουσικής φυσικά και επηρεάστηκε από την κρίση, όπως όλοι τα τελευταία χρόνια. Θέλω να επισημάνω ότι τα παιδιά που συμμετέχουν στην ορχήστρα το κάνουν με δικά τους έξοδα, χρειάζεται οι γονείς τους να καλύπτουν τόσο τα έξοδα μετακίνησης όσο και ότι σχετικό με τη μουσική απαιτείται από τα παιδιά, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στο ρόλο τους. Και αυτή είναι μια δέσμευση εκ μέρους τους που τη δεδομένη χρονική στιγμή στην Ελλάδα, δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση. Συνολικά σαν ορχήστρα τα εμπόδια που υπερβήκαμε ως τώρα ήταν πολλά, κυρίως γιατί δεν υπήρξαν ποτέ κρατικές επιχορηγήσεις για να στηριχθεί η προσπάθεια μας. Επιμένοντας, με τον καιρό βρήκαμε το δρόμο μας ακόμη και χωρίς οικονομική βοήθεια, μέσω των χορηγιών από όσους απλά αγαπούν τη μουσική. Η συμβουλή που δίνω σε όλους τους νέους μουσικούς είναι η ίδια που δίνω σταθερά στα μέλη της Σ.Ο.Ν.Ε., να μη χάσουν ποτέ την όρεξη που έχουν, την ελπίδα που έχουμε όλοι μας ως νέοι, τα όνειρα που τολμούν να κάνουν ακόμη και σε αντίξοες συνθήκες, γιατί χωρίς αυτά δεν υπάρχει νόημα στην ύπαρξη μας. Όρεξη και αγάπη για δουλειά λοιπόν, οργανωμένα, σοβαρά και οι κόποι πάντα ανταμείβονται, πρώτα από όλα ηθικά και ψυχικά. Οι νέοι είναι, από μόνοι τους, δύναμη.

Ποιες ικανότητες πρέπει να έχει κανείς για την διεύθυνση μιας Ορχήστρας; Τι προβλήματα αντιμετωπίσατε εσείς στον ρόλο αυτό; Αλλά και τι σας έχει προσφέρει;

Το σημαντικότερο θεωρώ πως είναι, να αντιλαμβάνεται κανείς σωστά τη μουσική! Το να μπορεί να συντονίσει πολλά άτομα και να διαθέτει μέτρο σε όλους τους τομείς.Πάνω από όλα όμως είναι κάτι που πρέπει να το έχει μέσα του, να ζει με αυτό. Δεν μπορώ να πω ότι αντιμετώπισα κάποιο ανυπέρβλητο πρόβλημα μέχρι τώρα, πέραν των συνήθων δυσκολιών συντονισμού και ομαλής συνεργασίας μεταξύ τόσων πολλών διαφορετικών προσωπικοτήτων. Ακόμη και αυτά τα κοινά προβλήματα μιας ομάδας τέτοιων διαστάσεων ξεπεράστηκαν με σχετική ευκολία καθώς, έχοντας ως κοινό μας τη μουσική όλες οι διαφορές εξομαλύνονται. Η διεύθυνση της ορχήστρας, μου έχει προσφέρει πολύ περισσότερο έλεγχο και οργάνωση, παραπάνω ευθύνες και φυσικά μου έδωσε τη δυνατότητα να γνωρίσω εκατοντάδες ξεχωριστές προσωπικότητες αφού μέχρι στιγμής, διανύοντας τον τρίτο χρόνο λειτουργίας μας, πέρασαν από τη Σ.Ο.Ν.Ε. περίπου 2.500 νέοι μουσικοί. Από το κάθε μέλος κέρδισα πράγματα και το αποτέλεσμα είναι ότι, η συσσώρευση αυτών των εμπειριών, βελτιώνει την αίσθηση μου, το ένστικτο μου στο θέμα της διεύθυνσης.

Θεωρείτε ότι οι μουσικές σπουδές στην Ελλάδα αρκούν για να εξελιχτεί κανείς σαν μουσικός ή οφείλει να συνεχίσει στο εξωτερικό;

Σίγουρα για όποιον επιθυμεί να σπουδάσει μουσική, υπάρχουν στη χώρα κατάλληλα μουσικά εκπαιδευτικά ιδρύματα, με σωστό προσωπικό και δίνονται αρκετές δυνατότητες εξειδίκευσης. Από εκεί και πέρα είναι κυρίως θέμα καθηγητή. Διότι ο κάθε μαθητής, θέλοντας και μη, με το πέρασμα του χρόνου, με τη συνεχή τριβή μεταξύ του ιδίου και του καθηγητή του, θα τον καταστήσει πρότυπο. Από προσωπική εμπειρία στις σπουδές μου, η επιλογή του κάθε καθηγητή μου έγινε, μετά από σοβαρή έρευνα και με κύριο γνώμονα να μπορούν να με κατευθύνουν σωστά. Καταλήγω λοιπόν στο συμπέρασμα πως, σε όποια χώρα κι αν πας ή βρίσκεσαι, σε όποια ακαδημία ή άλλο μουσικό ίδρυμα κι αν εγγραφείς ή περάσεις, μετράει πάντα η μεταδοτικότητα του καθηγητή, η «χημεία» που λέμε και βέβαια οι γνώσεις που θα σου μεταλαμπαδεύσει, ώστε να καλλιεργηθεί σωστά το πνεύμα σου.

Η μουσική παίζει κεντρικό ρόλο στις χώρες του εξωτερικού, καθώς προωθείται και υποστηρίζεται εκτενώς. Ποια είναι η εμπειρία σας από την Θεσσαλονίκη, σχετικά με την υποστήριξη της κλασικής μουσικής;

Σαν νέος δεν θα ήθελα να περάσω κάποιο απογοητευτικό μήνυμα, ούτε θεωρώ πως έχει νόημα κάτι τέτοιο. Γνωρίζουμε όλοι πως είναι οι εκάστοτε πολιτικοί του τόπου, που καθορίζουν την πορεία των πραγμάτων. Στη δική μας πόλη τα πολιτικά πρόσωπα βαδίζουν όπως αυτοί πιστεύουν καλύτερα, άσχετα αν αυτό οδηγεί σε κάτι δημιουργικό ή καταστροφικό για τη Θεσσαλονίκη και τον πολιτισμό της. Αποτελεί λοιπόν καθαρά θέμα πολιτικής και δεν θα ήθελα να πάρω καμία θέση πάνω σε αυτό, χωρίς κάτι τέτοιο να σημαίνει ότι αδιαφορώ για οτιδήποτε συμβαίνει έξω από τον κόσμο της Σ.Ο.Ν.Ε.. Με την παρουσία του Μεγάρου Μουσικής οι παραγωγές και παραστάσεις, που απολαμβάνει το κοινό της πόλης έχουν αυξηθεί και το ενδιαφέρον του κόσμου φαίνεται να είναι σημαντικό και γνήσιο, μας λείπουν όμως πολλά. Δεν έχουμε καταφέρει ακόμα να παρέχουμε στους νέους εύκολη πρόσβαση στη μουσική, ώστε να την ανακαλύψουν και να την αγαπήσουν. Δεν έχουμε πετύχει στο να προσφέρουμε στο κοινό τις καλύτερες δυνατές παραγωγές ή ιδιαίτερη ποικιλία σε ακούσματα και την ευκαιρία να εκπαιδευθεί περισσότερο, μουσικά. Αυτά παραμένουν ένα όνειρο μέχρι τώρα και ταυτόχρονα παραμένουν μια υπαρκτή πραγματική ανάγκη, που ίσως θα έκανε εμάς και τους άλλους γύρω μας λίγο καλύτερους. Για κάτι τέτοιο προσπαθούμε πάντα.

Ποια είναι τα προσωπικά μελλοντικά σας σχέδια, αλλά και αυτά της Ορχήστρας; Ποια ήταν τελευταία της εμφάνιση και ποια θα είναι η επόμενη;

Στα άμεσα προσωπικά μου σχέδια είναι η ολοκλήρωση των ανώτατων σπουδών μου στο εξωτερικό και πιο συγκεκριμένα, στην Ακαδημία Santa Cecilia της Ρώμης. Με το ίδιο σκεπτικό της διαρκούς προόδου σκέφτομαι και τη Σ.Ο.Ν.Ε., εφόσον αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου. Επιθυμία μου είναι η συνεχής εξέλιξη της, σε όλους τους τομείς και η αναβάθμιση του επιπέδου της, σε κάθε πρόβα και σε κάθε της δημόσια εμφάνιση. Αυτό περιλαμβάνει από την οργάνωση των εκδηλώσεων, μέχρι την ποιότητα του ήχου μας και ως τα μέλη και τους συνεργάτες μας. Η τελευταία μας εμφάνιση, όπου υπήρχε και φιλανθρωπικός χαρακτήρας, ήταν στη Μονή Λαζαριστών στη Θεσσαλονίκη για τον Σύλλογο «Λάμψη», για παιδιά με νεοπλασματικές ασθένειες και συμμετείχε μαζί μας αφιλοκερδώς η μοναδική ερμηνεύτρια Εύη Σιαμαντά μαζί με τους τραγουδιστές της Σ.Ο.Ν.Ε. Όλγα Νεράντζη, Αθηνά Πέιου, Χριστιάνα Τσουμίτα και Θάνο Παπαγεωργίου. Για τη νέα σεζόν οι προτάσεις που έχουμε δεχθεί είναι πάρα πολλές και τώρα βρισκόμαστε στο στάδιο αξιολόγησης τους ώστε, σε συνεργασία με την εταιρεία παραγωγής μας, να αποφασιστεί ποιες θα πραγματοποιήσουμε.