Έξωση στο Ελληνικό Ίδρυμα Πολιτισμού στην Αλεξάνδρεια

Λέξεις – Εικόνες:  Βάνα Χαραλαμπίδου

Μέσα  στη γενική εκποίηση των πάντων, η είδηση δεν ξάφνιασε κανέναν. Το παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού στην Αλεξάνδρεια κινδυνεύει άμεσα να μείνει άστεγο, αφού η Διεύθυνση Εκμετάλλευσης της Εταιρείας Ακινήτων Δημοσίου με τις ευλογίες, προφανώς, της ηγεσίας του υπουργείου Ανάπτυξης, φαίνεται έτοιμη να ενδώσει  στις απαιτήσεις του Πατριάρχη Αλεξανδρείας και Πάσης Αφρικής και μελετά να παραχωρήσει στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας το ιστορικό κτίριο του πρώην Αβερωφείου Παρθεναγωγείου, στην οδό Sidy Mitwally της Αλεξάνδρειας, ιδιοκτησίας του ελληνικού κράτους, που είκοσι χρόνια τώρα στεγάζει εκτός από το Παράρτημα του Ιδρύματος και το Ελληνικό Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Αλεξανδρείας. Ο Πατριάρχης, λέει, θέλει να στεγάσει στο νέο του απόκτημα, που θα αυγατίσει την ήδη τεράστια εκκλησιαστική περιουσία, «εκπαιδευτική μονάδα με θεμέλιο λίθο τις αξίες της ελληνικής παιδείας και άξονα ανάπτυξης τη διαπολιτισμικότητα», – πάντως όχι για ελληνικής καταγωγής παιδιά, αυτά δεν υπάρχουν πια… Την ίδια ώρα η Αλεξάνδρεια βοά από σχόλια περί ίδρυσης από το Πατριαρχείο ιδιωτικού σχολείου, δίγλωσσου (αγγλο – αραβικού), με γλώσσα επιλογής τα ελληνικά. Όσοι το έζησαν θυμούνται  το Παράρτημα του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού σε πλήρη δόξα στα χρόνια του Κωστή Μοσκώφ, όταν είχε αναλάβει τη διεύθυνση του. Αλλεπάλληλες εκδηλώσεις, συνέδρια αρχαιολογικό και ιστορικό, ετήσια συμπόσια Καβάφη με λαμπρές παρουσίες ελλαδιτών διανοουμένων, εκδόσεις δίγλωσσες των πρακτικών τους, θέσπιση των βραβείων Καβάφη που ο μεγάλος και εμπνευσμένος Θεσσαλονικιός κάλυπτε ιδίοις αναλώμασι, μεταφράσεις στα αραβικά έργων του Καβάφη, του Τσίρκα κ.ά., εκδόσεις με έργα ελλήνων ποιητών και συγγραφέων, εικαστικές εκθέσεις, συναυλίες στην Όπερα, οργάνωση δανειστική βιβλιοθήκης, νεαρούς Αιγύπτιους να συνωστίζονται στα τμήματα διδασκαλίας της ελληνικής γλώσσας, υποτροφίες στους άριστους των σπουδαστών, πολιτισμικές ανταλλαγές με τη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, ένα σπουδαίο έργο σ’ ένα Ίδρυμα που τιμούσε την Ελλάδα και τον ελληνικό Πολιτισμό.

Ήταν ο Μοσκώφ εκείνος που παράλληλα λειτούργησε και το Μουσείο Καβάφη, που ο ίδιος με κόπους και βάσανα δημιούργησε στο σπίτι του μεγαλύτερου Έλληνα ποιητή. Ο πρόωρος θάνατος του Μοσκώφ ήταν το μεγαλύτερο πλήγμα για την ελληνική παρουσία στην Αίγυπτο. Ο διάδοχος του στο Παράρτημα, Βασίλης Φιλιππάτος, προσπάθησε πολύ, αλλά τίποτε δεν ήταν πια ίδιο. Με την απομάκρυνση του και την ανάθεση της διεύθυνσής του σε χέρια μετακλητού υπαλλήλου, άρχισε η ραγδαία παρακμή. Χωρίς κονδύλια, χωρίς αίγλη, χωρίς κύρος, με μια αδιάφορη διοίκηση στα κεντρικά του Ιδρύματος στην Ελλάδα απ’ όπου πέρασαν διάφοροι, άσχετοι με το αντικείμενο, πολυπράγμονες (Ξαρχάκος, Μπαμπινιώτης), οι δραστηριότητες του Ιδρύματος συρρικνώθηκαν στο ελάχιστο για να περιοριστούν σε λιγοστά μαθήματα ελληνικής, με τμήματα όλο και μικρότερα σε αριθμό μαθητών… Το Μουσείο Καβάφη πέρασε στις φροντίδες του Ιδρύματος και κάθε τόσο κινδυνεύει από έλλειψη χρημάτων. Ακέφαλο, χωρίς διοίκηση το Ίδρυμα από τον Φεβρουάριο του 2012 άφησε τα παραρτήματά του να φυτοζωούν περιμένοντας το μοιραίο. Και ήδη προχθές και στο πλαίσιο των πολυσυζητημένων συγχωνεύσεων οργανισμών, ανακοινώθηκε από τον αναπληρωτή υπουργό Παιδείας, Θρησκευμάτων, Πολιτισμού και Αθλητισμού Κώστα Τζαβάρα, ως χαριστική βολή, η υπαγωγή του Ιδρύματος στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών – και όχι το αντίθετο, όπως θα ήταν λογικό -, επειδή, όπως  απεφάνθη ο πολύς υπουργός «η λειτουργική δομή του Ιδρύματος δεν του επιτρέπει να ανταποκριθεί στην εξωστρέφεια…»!!! Ευτυχώς, αυτή τη φορά η προεδρία τουλάχιστον φαίνεται πως παραμένει στα χέρια της Ελένης Γλύκατζη – Αρβελέρ.

Και το μοιραίο για το Παράρτημα Αλεξανδρείας του Ελληνικού Ιδρύματος Πολιτισμού έρχεται να το επιφέρει ο ίδιος ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας, προσωπικός φίλος, όπως πολλές φορές γράφτηκε, του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου – αιτία της σκανδαλώδους εύνοιας να υποθέσουμε ή πρόκειται για κάποιο πιο πρόσφατο deal με άλλες «προσωπικές φιλίες» με πολιτικούς αλεξανδρινής καταγωγής; Τι είδους σχολείο θα στεγαστεί στο κτίριο και για ποιους, όταν είναι γνωστό τοις πάσι το πόσο έχει συρρικνωθεί η ελληνική παροικία, ότι στα λειτουργούντα ελληνικά σχολεία φοιτούν πλέον ένας, τρείς και πέντε μαθητές σε κάθε τάξη, αφού οι γονείς προτιμούν τα σύγχρονα εκπαιδευτήρια των ξενόγλωσσων αποστολών για τη μόρφωση των παιδιών τους;  Τα τεράστια κτίρια των σχολείων στο «ελληνικό τετράγωνο», μάταια περιμένουν να ζωντανέψουν από τις φωνές των μαθητών, παρά τις προσπάθειες της Ελληνικής Κοινότητας για την αναβάθμισή τους.

Και με τι σπουδή η αρμόδια υπηρεσία σπεύδει να «χαρίσει» ένα ακίνητο του πτωχευμένου ελληνικού δημοσίου και μάλιστα στην Εκκλησία, που μόνο από ακίνητα δεν έχει ανάγκη! Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό τον καιρό στην Αλεξάνδρεια ανεγείρονται δύο πολυώροφα συγκροτήματα, σε οικόπεδα ιδιοκτησίας του Πατριαρχείου, που έρχονται να προστεθούν στην τεράστια ακίνητη περιουσία του, η οποία εκτός όλων των άλλων περιλαμβάνει και τρία ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα μέσα στο εμπορικό κέντρο, το πρώτο πέριξ του Αγίου Σάββα, το δεύτερο που στέγαζε και τον διατηρητέο κινηματογράφο Ριάλτο (ήδη υπό ανέγερση mall με ιερές μπίζνες) και το τρίτο εκεί όπου βρίσκεται το εστιατόριο Elite (για τους γνωρίζοντες την πόλη). Μέχρι να σταθεροποιήσει τα οικονομικά της χώρας ο Σαμαράς οι πέριξ αυτού θα ρημάζουν ό, τι απέμεινε στις πολιτιστικές υποδομές της χώρας. Φαίνεται ότι το έργο κατεδάφισης, κατάργησης, συρρίκνωσης, απαξίωσης και ποικίλων αυθαιρεσιών και εγκληματικών επιλογών που άρχισε το ΥΠΠΟ, ολοκληρώνεται από το χάριν παιδιάς αποκαλούμενο υπουργείο Ανάπτυξης. Πόσα πλήγματα μπορεί να δεχτεί  ακόμη ο ελληνικός Πολιτισμός;