Ημερολόγιο Διαβατών

Κείμενο: Εθελοντής του Οικόπολις

Στα Διαβατά βρέθηκα, σαν εθελοντής του Οικόπολις, για πρώτη φορά την βδομάδα που τέλειωνε ο Φλεβάρης και έμπαινε ο Μάρτης, ευτυχώς μέρες ζεστές και ηλιόλουστες.

Αμέσως μόλις περάσαμε την πύλη του πρώην στρατοπέδου, που βαφτίστηκε τώρα Σταθμός Μετεγκατάστασης Διαβατών, μας υποδέχθηκαν 5-6 μικρά παιδάκια, προσφυγάκια, κρατώντας αυτοσχέδια πανό που κάποιοι μεγαλύτεροι τάχαν βάλει εμπροσθοφυλακή, και τα οποία φώναζαν συνθήματα για ελευθερία.

Στην πύλη φύλακες αστυνομικοί που ελέγχουν χαλαρά όσους μπαινοβγαίνουν. Μόλις βρεθήκαμε μέσα, μας την έπεσε ένας κουλτουριάρης διοπτροφόρος Σύρος, ζητώντας να του εξασφαλίσουμε επαφή με δημοσιογράφο. Παραπονιόταν πως μετά από 5 μέρες στον Σταθμό, δεν τους έχει γίνει καμιά ενημέρωση για το μέλλον τους.

Στο χωμάτινο γήπεδο το σκόρ στο ημίχρονο ήταν Ομοσπονδία Συρίας-Ιράκ 4, Αφγανιστάν 2. Προσφυγικό ποδοσφαιρικό ματς με αραβόφωνο διαιτητή αγνώστου εθνικότητας και αρσενικούς θεατές. Κάποια στιγμή ο διαιτητής άρχισε να ουρλιάζει στα αραβικά και οι θεατές έσκασαν στα γέλια για το ταμπεραμέντο του!

Το πρώην στρατόπεδο Αναγνωστοπούλου στα Διαβατά, τόβαψαν και το σενιάρισαν στα γρήγορα κάποια φιλότιμα φαντάρια. Μπήκαν μεγάλοι προβολείς για το βράδυ, και πολλές μπρίζες για να φορτίζονται τα κινητά. Ο ΟΤΕ έβαλε δεκάδες καρτοτηλέφωνα. Είδα γερανοφόρα του Δήμου Νεάπολης Συκεών να επισκευάζουν λάμπες. Στρατιωτικά καμιόνια που κουβαλάνε υδροφόρες κάνουν μανούβρες όλη μέρα, ενώ η ιδιωτική εταιρία που έχει αναλάβει τις πάμπολλες χημικές τουαλέτες φροντίζει για την εύρυθμη λειτουργία τους. Καταφτάνουν συνεχώς κοντέινερ που θα χρησιμεύσουν ως αποθηκευτικοί χώροι.

Εχουν στηθεί εκατοντάδες μεγάλες σκηνές και πρόχειρα σπιτάκια με μεταλλικά κρεβάτια μέσα. Δεν έχει λυθεί όμως το πρόβλημα θέρμανσής τους. Ο δήμος Δέλτα έβαλε μπλε και πράσινους κάδους και οι δημοτικοί οδοκαθαριστές κάνουν ότι μπορούν, για να κρατιέται το πράγμα αξιοπρεπές.

Τα συσσίτια φαγητού τάχει αναλάβει ο στρατός με άψογη οργάνωση. Οι χιλιάδες μερίδες συσκευάζονται σε αλουμινένια πακετάκια και σερβίρονται από φανταράκια, πάντα με την εποπτεία υψηλόβαθμων αξιωματικών. Την πρώτη μέρα ο αρακάς για κάποιο λόγο είχε αρπάξει. Μαζικά διαμαρτυρήθηκαν και μάλλον είχαν δίκιο. Τότε τους μοιράσθηκαν σάντουιτς . Την δεύτερη μέρα κάποιοι, πολλοί λιγότεροι παραπονέθηκαν για τις φακές. Όμως ο νεαρός υπεύθυνος ταγματάρχης διαχειρίστηκε άψογα την κατάσταση ως εξής: Καθώς ήταν μαζεμένοι στον χώρο που μοιράζεται το φαγητό, ανέβηκε στην υπερυψωμένη ταρατσούλα, φώναξε μια γιατρό από τους Γιατρούς του Κόσμου, κάλεσε και τον εντεταλμένο διερμηνέα και τους είπε τα εξής σταράτα και μετρημένα λόγια: ”Οι φακές που φάγατε ετοιμάστηκαν χθες το βράδυ και από αυτές έφαγε όλο το τάγμα μου. Όμως στην Ελλάδα, βάζουμε ξύδι στις φακές, και γι αυτό κάποιοι από εσάς νομίσατε ότι είναι χαλασμένες”. Πήρε μια μερίδα φακές και έφαγε μια βαθειά κουταλιά, και μετά έδωσε να φάνε μία η γιατρός και μία ο διερμηνέας. Και συνέχισε: “Πέστε μας πως τις θέλετε τις φακές;” Κάποιος από κάτω είπε: με πολλά μπαχάρια και φυσικά χωρίς ξύδι. “Την επόμενη φορά θα σας τις μαγειρέψουμε όπως τις ζητήσατε”! Κρέας δεν τους σερβίρεται γιατί το υποπτεύονται για χοιρινό και δεν το τρώνε. Τα συσσίτια είναι πρωινό, μεσημεριανό και βραδινό.

Όλοι μπαίνουν στην σειρά και η τάξη επιβάλλεται απ’ τον στρατό, χωρίς να ακούς άγριες φωνές, γιατί όπως δηλώνουν οι αξιωματικοί, δεν μπορείς να φωνάζεις σε τόσο ταλαιπωρημένους και φοβισμένους ανθρώπους. Respect.

Οι αποθήκες είναι αλήθεια, πως χρειάζονται διαρκώς εθελοντές για να ταξινομούν ρούχα, παπούτσια, παιχνίδια, γάλατα, κρέμες κ.λπ. Και εδώ καθοριστική η συμβολή του στρατού, που άψογα συνδράμει το κοπιώδες έργο των εθελοντών. Κι αν τώρα φαίνονται να επαρκούν οι προμήθειες δεν μπορείς να ξέρεις τι θα γίνει αύριο, με τις διαρκείς ροές των προσφύγων.

Μια μέρα έφθασαν από την Κοζάνη τρία πούλμαν γεμάτα κόσμο. Στην αρχή μαζεύουν τους νιοφερμένους σε μια τεράστια σκηνή, καταγράφονται κατά οικογένειες με επίδειξη των ταξιδιωτικών τους εγγράφων, και στην συνέχεια τους οδηγούν στις σκηνές τους.

Κοντά στην πύλη είναι και το σπιτάκι όπου εξετάζουν οι γιατροί του κόσμου παρουσία επίσημου διερμηνέα.

Δίπλα είναι η στρατιωτική σκηνή των εθελοντών του Οικόπολις που παίζει τον ρόλο καντίνας προσφέροντας γάλα, κρέμες, πάμπερς, χαρτομάντηλα, μπισκοτοειδή , κέικ, σαμπουάν κ.α . Έχει πλάκα να βλέπεις πως συνεννοούνται με χειρονομίες. Όταν τρίβει το κεφάλι σημαίνει σαμπουάν, όταν τρίβει τα χέρια σημαίνει σαπούνι. Το γάλα το μάθαμε. Το λένε χαλίμπ.

Υπάρχει μεγάλη ανάγκη για καροτσάκια για μωρά, γιατί υπάρχουν πολλά παιδιά.

Μια μέρα μια νεαρή μάνα κρατούσε φασκιωμένο ένα μωρό μηνών. Μου άρεσε και του έκανα χαρούλες. Αμέσως η μάνα μου το πρότεινε και το πήρα στην αγκαλιά μου. Ποια μάνα στην Ελλάδα θα τόκανε αυτό με έναν άγνωστο;

Ξέροντας ελάχιστα ψευτοαραβικά, πιάνω κουβέντα μαζί τους και μου δείχνουν στα κινητά φωτογραφίες των παιδιών τους. Τις προάλλες είχα πάρει μαζί μου κάτι γκατζετάκια που έχω και τους έκανα ταχυδακτυλουργικά. Μας ζητάνε διάφορα να τους δώσουμε. Ιδίως παπούτσια και ρούχα. Να δείτε πως έλαμψε το πρόσωπο μια Αφγανής που επί δύο μέρες μου ζητούσε παπούτσια, όταν τελικά τις έφερα ένα ζευγάρι ταμπά μπότες.

Μια άλλη μέρα πάλι δύο κοπέλες κλόουν έκαναν να λάμψουν πολλά παιδικά προσωπάκια.

Όλοι οι εθελοντές στα Διαβατά και ο κόσμος που έρχεται συνεχώς με γεμάτα πορτ μπαγκάζ, σερβίρουν αγάπη και αλληλεγγύη, κόντρα στις φανατικές θρησκευτικές κραυγές που διαιρούν τους ανθρώπους του πλανήτη.

Στα Διαβατά δραστηριοποιούνται σε συνεργασία και συντονισμό μεταξύ τους εθελοντές από τις Ομάδες: Οικόπολις, PRAKSIS, CARITAS, Θέληση, Ετεροτροπία, Α.ΠΑ.Ν, AGAPE, Refugee Solidarity Movement Thessaloniki-Eidomeni. Καθημερινά βοηθούν επίσης πολλοί άνθρωποι από τις γύρω περιοχές. Τον συντονισμό των εθελοντών έχει για την ώρα μέλος της ομάδας Θέληση.