Λίνα Νικολακοπούλου: 18 Χειρολαβές

της Άννας Ποδάρα

Η νέα αυτή παραγωγή είναι μια δημιουργική απάντηση στην αγωνία και στο ψυχικό κενό που όλοι μας βιώνουμε αυτόν τον τελευταίο καιρό στον τόπο μας. Ανθρώπινα συναισθήματα, στιγμές γαλήνης, στιγμές χαράς, στιγμές έντονης συνειδητοποίησης των παιχνιδιών που παίχτηκαν και παίζονται πάνω στη ζωή μας. 18 καινούργια τραγούδια σε μουσική της Δάφνης Αλεξανδρή και στίχους της Λίνας Νικολακοπούλου. Ερμηνεύει η Αργυρώ Καπαρού. Συμμετέχει η Σπείρα-Σπείρα.

Οι Χειρολαβές είναι η πρώτη παραγωγή της RTIME που είναι εταιρεία της Λίνας.

Πωλείται αποκλειστικά στα Public σε όλη την Ελλάδα και την Κύπρο και αφού έγινε η πρώτη παρουσίαση στο Σύνταγμα στις 22-1 η ομάδα θα ανεβεί στη Θεσσαλονίκη όπου στις 14 Μαρτίου, μέρα Πέμπτη στις 7 το απόγευμα, θα γίνει η παρουσιαση στο Public της Τσιμισκή.

Η Άννα Ποδάρα “ανέκρινε” τη Λίνα Νικολακοπούλου επ΄ευκαιρία αυτής της νέας δουλειάς.

Η νέα σας δουλειά περιέχει 18 νέα τραγούδια. Έχουμε συνηθίσει να μας μιλάτε μέσα από τους στίχους σας; Τι θέλετε να μας πείτε αυτήν την φορά;

Κάθε φορά έχω τη βεβαιότητα ότι τα μηνύματα που στέλνω με τα τραγούδια μου φτάνουν στον προορισμό τους. ΄Ετσι και με τις Χειρολαβές. Ήδη, το « Η αγάπη πέντε γράμματα μα τα μαθαίνεις χρόνια…» είναι μια κουβέντα που μου την επιστρέφουν με χαμόγελο, όσοι την έχουν ακούσει. Πολύ περιεκτικά, θέλω να πω πως τα τραγούδια συνεχίζουν να ’ναι για μένα χειρολαβές για να κρατιέται η καρδιά μου, το θάρρος μου κι η ανθρωπιά μου σε κάθε δύσκολη φάση.

Λένε πως ό, τι δεν κινείται βαλτώνει… Χρειαζόμαστε όμως «Χειρολαβές» στην εποχή μας. Από πού να κρατηθούμε για να μην πέσουμε στην διαδρομή;

Από τον εαυτό μας κατ’ αρχήν.  Απ’ τα γερά μας εφόδια. Από τον κόπο και              τους αγώνες που έχουν δοθεί σ’ αυτόν τον τόπο για να ’χουμε ελευθερία και αξιοπρέπεια. Πιστεύω ότι επικράτησε η αδιαφορία για πάρα πολλά χρόνια και τον νου απασχολούσε μόνο το βόλεμα και η απόκτηση εύκολων χρημάτων χωρίς τον αντίστοιχο κόπο. Είναι μια στιγμή απολύτως οδυνηρή η συνειδητοποίηση της αλήθειας. Επίσης η πληροφόρηση των «σχεδίων» που υπάρχουν πίσω από την οικονομική κρίση. Για να αντισταθείς όμως σ’ αυτήν την καταιγίδα πρέπει να είσαι πολύ σοβαρός σε κάθε σου πράξη – δημόσια ή ιδιωτική και ν’ αποφασίσεις να σηκώσεις το ανάστημά σου ενάντια στον όποιο ευτελισμό.

Το τραγούδι σε παλαιότερες δύσκολες καταστάσεις ήταν πηγή έμπνευσης, δύναμης, ξεσηκωμού. Πιστεύετε ότι μπορεί ακόμα να αποκτήσει τέτοιο ρόλο;

Εάν γραφτεί ένα τραγούδι που να περιγράφει με ακρίβεια και δύναμη αυτό που νοιώθουμε τούτη την ώρα, πιστεύω ότι μπορεί. Πρέπει όμως κι αυτός που θα το γράψει, κι αυτός που θα το πει, να γίνουν πιστευτοί για να μπορούν να εμπνεύσουν. Μόνο το έμπρακτο παράδειγμα έχει αυτή τη δύναμη για να ταυτιστεί κάποιος μαζί του. Πιστεύω ότι πρώτιστα υπάρχει έλλειμμα πολιτικής λύσης στο πολιτικό σκηνικό της Χώρας αυτή τη στιγμή. Παλιότερα υπήρχε μια σαφής ιδεολογία πίσω από τα χρώματα των κομμάτων κι αυτό ήταν εύκολο να το εκφράσει το τραγούδι. Τώρα, το τραγούδι πρέπει να συμπεριλάβει τις αξίες της ζωής και τις ανάγκες των ανθρώπων που έχουνε πάει όλες σε δεύτερη μοίρα μπροστά στις παντοδύναμες «αγορές» δηλαδή στο διεθνές τραπεζικό σύστημα.

Yπάρχει ένα γενικό παράπονο, ότι ο πνευματικός κόσμος στην δύσκολη περίοδο που βρισκόμαστε, σιωπά. Πιστεύετε και σεις το ίδιο και τους δώσατε βήμα να μιλήσουν, κάθε Κυριακή απόγευμα στο Gazarte;

Η αλήθεια είναι ότι είναι λιγοστές οι φωνές που πήραν την ευθύνη να κατονομάσουν την τραγικότητα της κατάστασής μας. ΄Ισως κάποιοι απ’ αυτούς πίστευαν ότι οι πολιτικοί εννοούσαν αυτά που έλεγαν για μια εξυγίανση θεσμών, απονομή δικαίου στους παρανόμως κερδοσκοπούντες και πάταξη της διαπλοκής και της διαφθοράς. Θέλω να ελπίζω ότι απλώς εξαπατήθηκαν. Εγώ πάντως χρωστώ ευγνωμοσύνη σε όσους μιλούν στο Gazarte και βοηθάνε τον κόσμο να πιστέψει και να έχει επίγνωση της αναλγησίας και των κάτω των περιστάσεων χειρισμών της ηγεσίας των τελευταίων χρόνων. Αλλά, όπως και ο Εθνικός μας Ποιητής λέει θέλει αρετήν και τόλμην η ελευθερία.

Από όλες τις συναντήσεις-συζητήσεις που έχετε κάνει μέχρι τώρα, ποια λόγια σας έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση; Ποια άποψη που δεν την είχατε σκεφτεί;

Επειδή 33 χρόνια τώρα δεν έχω σταματήσει να εργάζομαι και να έχω όνειρα και όρεξη για ωραίες δημιουργίες, ένοιωθα τα τελευταία 15 χρόνια πως κάτι είχε χαλάσει. Προσωπικά, και κατά την περίοδο της αφθονίας, είχα επιθυμία για το ωραίο και τώρα, έχω το ίδιο πείσμα – παρ’ όλες τις δυσκολίες. Με λίγα λόγια, δεν επαναπαύθηκα. Αυτή τη στιγμή, μέσα απ’ αυτή την κρίση, θέλω να προσπαθήσω ακόμα πιο πολύ με καλές συνεργασίες κι ωραίες ιδέες να συμπράξω ώστε να έρθει στο φως το πρόσωπό μας και το κέφι για ζωή.

Ο κόσμος τα τελευταία χρόνια διασκεδάζει με τύψεις. Βγαίνει με τύψεις. Ξοδεύει με τύψεις. Μήπως έχουμε περάσει στο άλλο άκρο;

Δεν νομίζω ότι έχουμε φτάσει στο άλλο άκρο. Είναι αληθινή η έλλειψη ρευστότητας για πάρα πολλούς ανθρώπους. Είναι η πρώτη φορά που συνειδητοποιούμε πόσο ακριβά είναι όλα. Επίσης, αυτοί που έχουν, συνεχίζουν να φέρονται σαν να μην άλλαξε τίποτε. Νομίζω ότι  η πιο ευθεία οδός είναι να τιμούμε τις ανάγκες μας με αγάπη. Έχει ας πούμε ένα ταβερνάκι ωραίο φαγητό; Να πάμε μια στα τόσα με τους φίλους μας να ξεσκάσουμε και να το στηρίξουμε. Βγήκε κάποιο βιβλίο της προκοπής; Να το πάρουμε. Γιορτάζει κάποιος φίλος μας; Να του πάρουμε ένα λουλούδι, ένα ωραίο κρασί. Με λίγα λόγια να τιμούμε την ανάγκη μας για χαρά και γιορτή και το πιο ακριβό πράγμα που θα μοιραζόμαστε να είναι η αγάπη…

Μετά από χρόνια και πιο αποστασιοποιημένη σκέψη έχετε καταλήξει τι ήταν αυτό που έλειπε από το Φεστιβάλ Τραγουδιού Θεσσαλονίκης και το έκανε να μαραθεί για δεύτερη φορά;

Η απόφαση να σταματήσει το Φεστιβάλ ήταν πολιτική απόφαση. Δεν μπήκε όμως κανείς στον κόπο να μας εξηγήσει το γιατί.

Κάποτε, πριν χρόνια, κάνατε την άρρωστη στους γονείς σας, για να αποφύγετε τον διαγωνισμό για εισαγωγή στην Τράπεζα και ακολουθήσατε το όνειρο σας. Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο σήμερα, αν ήθελε να κάνει το ίδιο; Έχει τις επιλογές;

Θα τους έλεγα να έχουν πίστη στον εαυτό τους και ισχυρή φιλοδοξία. Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς και τους αποφασισμένους. Μια γερή ιδέα ανοίγει δρόμο και τα νέα παιδιά είναι πλούσια σε ιδέες, γιατί βλέπουν τον κόσμο με καινούργια μάτια.

*Λίγα λόγια για τις “Χειρολαβές”:

Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στο ποίημα του Κωστή Παλαμά με τίτλο “Τα Φτερά” που περιέχεται σ’ αυτό το cd και το οποίο είναι σαν να αναφέρεται απολύτως στο τώρα μας, ενώ είναι γραμμένο το 1899!

“Θέλουμε Πολλά”, απαντά η Λίνα Νικολακοπούλου περιγράφοντας αιχμηρά το έλλειμμα του παρόντος μας. Κι απ’ την άλλη “Αν δεν σε βρουν χαράματα πώς θες ν’ ακούς τ’ αηδόνια”, τραγούδι που έχει ήδη αγαπηθεί για την απλότητά του.

Ο τίτλος Χειρολαβές είναι ενδεικτικός της πρόθεσης των δημιουργών, μια και τα τραγούδια πάντοτε κρατάν ζωντανή την καρδιά, όσες δυσκολίες κι αν περνάμε.

Το άκουσμα των τραγουδιών οικείο – μπαλάντες, χασάπικο, ροκ μπαλάντες, ζειμπέκικο, και μια… “Σάμπα από σπίτι”, που επιθυμεί να κάνει καλή παρέα σε όλα τα σπίτια και σ’ όλες τις συντροφιές που θα τα’ ακούσουν. Η φωνή της Αργυρώς Καπαρού, ζεστή, απλή και ικανή να μεταδώσει πολλά και διαφορετικά συναισθήματα.

Την ενορχήστρωση των Χειρολαβών, ένας συδυασμός ηλεκτρονικών και ακουστικών, υπογράφει η Δάφνη Αλεξανδρή. Την παραγωγή έχει επιμεληθεί η Λίνα Νικολακοπούλου. Παραγωγός εταιρεία η Rtime.