Με πρόσχημα το δημογραφικό, έχουν βάλει στο στόχαστρο το δικαίωμα της άμβλωσης

Το δικαίωμα στην άμβλωση στην Ελλάδα, είναι κατοχυρωμένο εδώ και σχεδόν 40 χρόνια, αλλά μερικοί αμετανόητοι, που τελευταία αυξάνονται επικίνδυνα, επιμένουν ότι η άμβλωση είναι ένα ανεπίτρεπτο δικαίωμα που πρέπει να αφαιρεθεί από τις γυναίκες διότι δολοφονεί αγέννητες ζωές.

Το φαινόμενο τα τελευταία χρόνια, με την άνοδο των κομμάτων της “ριζοσπαστικής” άκρας δεξιάς σε όλο το δυτικό κόσμο, έχει πάρει απειλητικές διαστάσεις για ένα δικαίωμα που οι γυναίκες έδωσαν σκληρές μάχες για να το κατακτήσουν και να το κατοχυρώσουν νομικά.

Κομβικό σημείο αυτής της διαπάλης, που μας γυρνάει πολλά χρόνια πίσω, ήταν η απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των ΗΠΑ, πριν από ένα χρόνο και συγκεκριμένα στις 22 Ιουνίου 2022, που κατάργησε το ομοσπονδιακό δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση και επέτρεψε στις τοπικές κυβερνήσεις των Πολιτειών να νομοθετούν κατά το δοκούν. Μέχρι σήμερα πάνω από 20 Πολιτείες, κυρίως του Νότου, έχουν καταργήσει ή περιορίσει το δικαίωμα της άμβλωσης, προκαλώντας πολλά προβλήματα υγείας σε πολλές γυναίκες.

Στην Ευρώπη, που θεωρείται «πατρίδα» της σύγχρονης αστικής δημοκρατίας και των κοινωνικών κινημάτων, η πλειοψηφία των χωρών της ΕΕ, επιτρέπει την άμβλωση μέχρι και το πρώτο τρίμηνο της κύησης, με ανώτερο επιτρεπτό όριο σε κάποιες χώρες, όπως η Ολλανδία και η Ισλανδία, τις 22 εβδομάδες. Πρόσφατα το Ευρωκοινοβούλιο εισηγήθηκε το δικαίωμα στην άμβλωση να συμπεριληφθεί  στη Χάρτα των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, όμως κάθε χώρα το εφαρμόζει με διαφορετικό τρόπο.

Σε πολλές χώρες υπάρχουν περιορισμοί και προϋποθέσεις, όπως περίοδοι αναμονής και συγκατάθεση γονιών για τις ανήλικες ενώ σε μερικές, όπως στην Πολωνία και τη Μάλτα, ισχύει σχεδόν η ολοκληρωτική απαγόρευση. Υπάρχουν χώρες όπως η Ουγγαρία και Σλοβακία που θέτουν περιορισμούς στις αμβλώσεις, αφαιρώντας την περίθαλψη για άμβλωση από τη δημόσια ασφάλιση ή προγράμματα επιδότησης. Σε “καθολικές” χώρες όπως η Ιρλανδία το δικαίωμα κατοχυρώθηκε πρόσφατα μετά από δημοψήφισμα το 2018 ενώ στην Ιταλία πολλοί γιατροί, λόγω Βατικανού, αρνούνται να κάνουν αμβλώσεις.

Τι συμβαίνει στην Ελλάδα

Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια με την άνοδο της ακροδεξιάς και την ανάδειξη της νεοναζιστικής Χρυσής Αυγής σε κοινοβουλευτική δύναμη, το «κίνημα» κατά των εκτρώσεων πήρε διαστάσεις.

Πέρα από τους νεοναζί ή άλλες οργανώσεις της φασιστικής ή λαϊκής δεξιάς και τους συντηρητικούς κύκλους, που ζητούσαν την κατάργηση του νόμου που κατοχυρώνει το δικαίωμα στην άμβλωση, πολλές θρησκευτικές και παραθρησκευτικές οργανώσεις, ασκούσαν κριτική και πίεζαν να αρθεί ή να περιοριστεί το δικαίωμα στην άμβλωση. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι η οργάνωση «Αφήστε με να ζήσω», στην οποία μετείχαν 19 θρησκευτικές οργανώσεις, που δημιουργήθηκε με στόχο την κατάργηση στη χώρα μας των εκτρώσεων.

Προς αυτή την κατεύθυνση τον Ιούλιο του 2019, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδας καθιέρωσε την ημέρα του «αγέννητου παιδιού», που εορτάζεται την πρώτη Κυριακή μετά τα Χριστούγεννα.

Αυτή η πρωτοβουλία της Εκκλησίας, ωστόσο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις από τις φεμινιστικές οργανώσεις, αλλά και τα κόμματα του δημοκρατικού τόξου, και τελικά δεν “αξιοποιήθηκε” όπως σχεδίαζαν οι εμπνευστές της, παρότι στελέχη της ΝΔ όπως ο Αδωνις Γεωργιάδης, έσπευσαν να συνταχθούν, αλλά διαφωνώντας.

Το θέμα όμως στις μέρες μας, μετά και τις πρόσφατες διπλές εκλογές, επανέρχεται στη δημοσιότητα και μάλιστα με δριμύτητα. Τρία κόμματα της Βουλής που καλύπτουν το χώρο δεξιά της ΝΔ και αγγίζουν μέχρι και τη άκρα δεξιά, απροκάλυπτα ζητούν να περιοριστεί ή να αρθεί το δικαίωμα στην άμβλωση.

Με το επίχρισμα του δημογραφικού  

Η ρητορική αυτών των κομμάτων, που εμφανίζονται με τον μανδύα του υπερπατριωτισμού, εστιάζει στο δημογραφικό και στον κίνδυνο να χαθεί το έθνος των Ελλήνων. Ένα από τα μέτρα που προτείνουν είναι να σταματήσουν οι αμβλώσεις.

Ο Κυριάκος Βελόπουλος, επικεφαλής της «Ελληνικής Λύσης» ζήτησε το θέμα να λυθεί με δημοψήφισμα, με το σύνθημα «όσοι είναι υπέρ των εκτρώσεων έχουν ήδη γεννηθεί».

Χαρακτήρισε τις αμβλώσεις «δολοφονία κάποιου» και υποστήριξε ότι «οι αμβλώσεις δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες αλλά και τα έμβρυα». Όπως είπε, «το σώμα, λέει, ανήκει στη γυναίκα. Στα εμβόλια όμως το Σώμα δεν ανήκει σε εμάς. Υποχρεωτικός ο εμβολιασμός. Για να καταλάβετε την αντίφασή σας. Λέτε ότι αφορούν οι εκτρώσεις και οι αμβλώσεις τις γυναίκες. Δεν αφορούν μόνο τις γυναίκες. Αφορούν και τα έμβρυα που υπάρχουν μέσα. Μην τα μπερδεύετε. Και να σας πω και κάτι; Ήσασταν όλοι έμβρυα κάποτε. Κι αν η μαμάκα σας έκανε την επιλογή που εσείς τώρα θέλετε να κάνουν οι γυναίκες» ενώ σχολίασε «πεθαίνουμε δημογραφικά, δεν δίνετε κίνητρα να γεννηθούν Έλληνες, μπολιάζετε τη χώρα, θέλετε και αμβλώσεις».

Το κόμμα «Νίκη» θεωρεί όνειδος και ανθρωποκτόνο, το νόμο που κατοχυρώνει τις αμβλώσεις και μιλά για δολοφονίες και επικαλείται και την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου των Η.Π.Α..

Η θέση της «Νίκης» είναι ότι «το «δικαίωμα της έκτρωσης δεν εδράζεται σε καμία ιατρική και νομική λογική και είναι γέννημα πολιτικών εμμονών και ιδεοληψιών, την ίδια μάλιστα στιγμή, όπου υπάρχουν νομικές αντιφάσεις για το ζήτημα της ζωής στο συνολικό εθνικό μας δίκαιο». Ζητά δε την κατάργηση του νόμου διότι όπως αναφέρει «πιστεύουμε ότι κανένας απολύτως δεν έχει δικαίωμα προκλήσεως βλάβης στο έμβρυο καθ’ ότι είναι αυτόνομος οργανισμός με την δική του ψυχή και το δικό του αναφαίρετο δικαίωμα στην ζωή από την στιγμή της σύλληψης! Ως εκ τούτου, είναι σταθερή και αμετάβλητη πολιτική θέση της ΝΙΚΗΣ, η νομική προστασία της ανθρώπινης ζωής από την πρώτη της στιγμή της σύλληψης».

Ασκεί επίσης κριτική στην «Ελληνική Λύση», τονίζοντας πως «η αφαίρεση μίας αθώας και ανυπεράσπιστης ζωής είναι ανεπίτρεπτο να μπαίνει στο ζύγι ψηφοφοριών! Αναρωτιόμαστε πώς θα ένιωθαν, αν εκαλείτο ο ελληνικός Λαός να αποφασίσει με δημοψήφισμα την δική τους αναίτια θανάτωση».

Όσο για το κόμμα των Σπαρτιατών, προκάλυμμα του κόμματος του νεοναζί Κασιδιάρη, προτείνει την κατάργηση των αμβλώσεων, τις οποίες αποδέχονται μόνο σε περίπτωση υγείας της εγκύου ενώ για τις ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες από βιασμό έχουν λύση το κράτος. «Αμβλώσεις δε θα γίνονται εκτός και αν υπάρχει κάποιο πρόβλημα με την υγεία της εγκύου ή κάποιο ηθικό κόλλημα, όπως αν το παιδί προέρχεται από βιασμό. Αλλά ακόμα και τότε το κράτος μπορεί να παρεμβαίνει, να δίνει στην έγκυο 25.000 ευρώ και να της λέει δώσε μου το παιδί» τόνιζε υποψήφιος βουλευτής των Σπαρτιατών.

“Tα γυναικεία δικαιώματα είναι τα πρώτα που χτυπάει η ακροδεξιά”

Από την πλευρά τους οι φεμινιστικές οργανώσεις και τα δίκτυα των γυναικών που διεκδικούν και υπερασπίζονται την ισότητα των δύο φύλων, τονίζουν πως όλη αυτή η προσπάθεια να αμφισβητηθεί το δικαίωμα της άμβλωσης θα πέσει στο κενό, διότι ένα δημοκρατικό δικαίωμα των γυναικών δεν μπορεί να ακυρωθεί από τη δημοκρατία.

Σχετικά με το σχετικό θόρυβο περί του θέματος, όπως ανακινείται από τη λαϊκή και άκρα δεξιά η Στέλλα Στάμου, από το Σωματείο Γυναικείων Δικαιωμάτων, «το Μοβ», τονίζει πως «το περιμέναμε αυτό το φαινόμενο, τα γυναικεία δικαιώματα είναι τα πρώτα που χτυπάει η ακροδεξιά. Τέτοιες κινήσεις είχαμε δει και στο πρόσφατο παρελθόν  Είχε προαναγγελθεί από την Εκκλησία με την καθιέρωση της ημέρας του αγέννητου παιδιού, τη στάση της υπουργού Ν. Κεραμέως κ.α.».

Σημειώνει δε πως «σε όποια χώρα το εκλογικό σώμα μετατοπίζεται προς τα δεξιά εμφανίζονται αμέσως αυτά τα φαινόμενα αμφισβήτησης των δικαιωμάτων των γυναικών που αφορούν και τον έλεγχο του σώματος των γυναικών. Φυσικά μας ανησυχεί αυτό το κλίμα όταν μάλιστα βλέπουμε και την υποβάθμιση και εξαφάνισης της Γενική Γραμματεία Ισότητας που ήταν ένα σημείο αναφοράς για το γυναικείο κίνημα. Το μοντέλο που προωθούν για τη γυναίκα είναι, ότι είναι μία παραγωγική μηχανή η οποία εξυπηρετεί τα υποτιθέμενα συμφέροντα του έθνους. Είμαστε σε εγρήγορση και σε ετοιμότητα για τις αμβλώσεις αλλά και την ενδοοικογενειακή βία που επιχειρούν να υποβαθμίσουν όταν μέσα σε δύο χρόνια βάσει στοιχείων της ΕΛΑΣ έχει αυξηθεί σε ποσοστό 100%».

Ανάλογα η πρόεδρος της Ένωσης Γυναικών Ελλάδας (ΕΓΕ), Δέσποινα Λογιάδου, επισημαίνει ότι «η συζήτηση αυτή δεν είναι τωρινή, έχει ξεκινήσει εδώ και καιρό με πρωτοστάτη την Εκκλησία. Εμείς κάναμε έγγραφες διαμαρτυρίες να σταματήσουν αυτές οι προσπάθειες, όπως διαμαρτυρηθήκαμε έντονα και για τον νόμο της συνεπιμέλειας, που τελικά πέρασε, και τις αρνητικές συνέπειες που βιώνουν καθημερινά οι γυναίκες.

Έχουμε δηλώσει ότι δεν τίθεται κανένα τέτοιο θέμα. Οι αμβλώσεις είναι κατοχυρωμένες με νόμο από το 1986 και δεν θα αφήσουμε αυτό να αλλάξει. Το φεμινιστικό κίνημα θα βγει στο δρόμο και δεν πρόκειται να αποδεχτούμε ποτέ αλλαγές σ’ αυτό το θέμα. Η ισότητα δεν είναι μόνο στην οικογένεια αλλά παντού, στην οικονομία και την εργασία, την πολιτική στον πολιτισμό, παντού. Εμείς μιλάμε για μία ισότιμη κοινωνία γυναικών κι ανδρών».

Η Σοφία Κάντα, μέλος του συντονιστικού του «Δικτύου Φεμινιστικής Απεργίας 8 Μάρτη», τονίζει πως το κλίμα που διαμορφώνεται είναι ανησυχητικό όπως ανησυχητική είναι και η στάση της κυβέρνησης.

«Μας ανησυχεί πολύ έντονα η κατάσταση και το κλίμα που διαμορφώνεται από τις δηλώσει αυτές, αλλά ταυτόχρονα και την πολιτική που έχει διαφανεί από την νέα κυβέρνηση. Δεν υπάρχει πουθενά η ισότητα φύλου, καταργήθηκε από κείμενα και αρμοδιότητες υπουργείων», τονίζει και επισημαίνει ότι «ασφαλώς υπάρχει κίνδυνος αυτό το ζήτημα να ανακινηθεί αλλά για μας είναι ένα ζήτημα που έχει λήξει εδώ και 40 χρόνια. Είναι ένα ζήτημα που σε καμία περίπτωση θα αφήσουμε να εξελιχθεί σε βάρος ενός δικαιώματος που έχει κατοχυρωθεί για την ελληνική κοινωνία. Δεν θα επιτρέψουμε να τεθεί θέμα για την αυτοδιάθεση του σώματος των γυναικών. Θέλω να πιστεύω ότι τα κόμματα τυ δημοκρατικού τόξου σύσσωμα θα είναι απέναντι σε οποιαδήποτε τέτοιου είδους προσπάθεια. Όλες οι φεμινιστικές οργανώσεις και δίκτυα είναι σε εγρήγορση γι αυτό το θέμα».