ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ: Στον κάμπο, δυόμιση μήνες μετά την πλημμύρα η ζωή αγνοείται…

Δυόμιση μήνες μετά το πέρασμα της κακοκαιρίας Ντάνιελ επιστρέφουμε στα πλημμυρισμένα χωριά της Καρδίτσας και των Τρικάλων. Πέριξ του Παλαμά.

Προηγήθηκαν υποσχέσεις, υποσχέσεις, λόγια πολιτικών πολλά. Σήμερα οι ελπίδες ότι η κατάσταση θα βελτιωθεί, η ομαλότητα στη ζωή και την καθημερινότητα κάπως θα επανέλθει, αρχίζουν να σβήνουν στην Ανατολική είσοδο της κωμόπολης, καθώς δίπλα στα σπίτια έχει δημιουργηθεί μια τεράστια χωματερή με τα υπάρχοντα των κατεστραμμένων νοικοκυριών.

Στο κέντρο η κατάσταση φαινομενικά είναι κάπως καλύτερη. Τα πράγματα λειτουργούν στοιχειωδώς, δεν βλέπεις σκουπίδια, αυτά κρύφτηκαν στην αυτοσχέδια χωματερή στην είσοδο. Εκεί κοίτονται τα απομεινάρια από πρώην νοικοκυριά.

Ο κύριος Ιάσωνας Διδάγγελος, ιδιοκτήτης κτηνοτροφικής μονάδας, κρεοπωλείου και πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου Παλαμά μας περιγράφει:

”Δυο μήνες και κάτι μετά την καταστροφή οι άνθρωποι που έχουν καταστήματα έχουν να αντιμετωπίσουν δυο σοβαρότατα προβλήματα. Πρώτα από όλα οι αποζημιώσεις προχωράνε με ρυθμό χελώνας, καθώς έχουν καταβληθεί μόνο κάποιες προκαταβολές και πάλι όχι σε όλους.

Αν πούμε πως έχουμε 100 καταστήματα έχουν λάβει την προκαταβολή τα 40. Υπάρχει υπόσχεση πως μέχρι τις 15 Δεκεμβρίου θα έχουν καταβληθεί τα μισά χρήματα από τις εκκαθαρίσεις των φακέλων. Βέβαια ο νομός Καρδίτσας είναι πολύ πίσω στις εκκαθαρίσεις σε σχέση με Λάρισα, το Βόλο και τα Τρίκαλα με στοιχεία από τα επιμελητήρια. Στον νόμο Καρδίτσας έχουν κατατεθεί 1700 αιτήσεις για αποζημιώσεις.

Το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα είναι η τρομακτική μείωση της αγοραστικής δύναμης. Τα Χριστούγεννα είναι παραδοσιακά μια καλή περίοδος για τα μαγαζιά αλλά φέτος για εμάς δεν θα είναι. Δεν θα έρθουν οι άνθρωποι των πόλεων για διακοπές στο χωριό γιατί το σπίτι των παππούδων έπεσε.

Αν βάλουμε και στην εξίσωση ότι είμαστε 3 χωριά λιγότερο που αυτά τα χωριά διαπραγματεύονταν εδώ, στην τοπική αγορά τότε το μέλλον προβλέπεται δύσκολο. Ακόμα και αν γίνει η μετεγκατάσταση των χωριών αυτών, θα χρειαστούν πολλά χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί και στο διάστημα αυτό θα λείπουν από την αγορά του Παλαμά.

Όσο αναφορά το δικό μας κομμάτι στο να έχουμε τα μαγαζιά μας έτοιμα μετά την πλημμύρα πιστεύω έχουμε ανταπεξέλθει με το παραπάνω με δικά μας έξοδα και 7 στα δέκα μαγαζιά ξανά άνοιξαν. Τα 3 όμως όχι. Τέλος βοήθεια από το Επιμελητήριο δεν είδαμε ποτέ και είναι κάτι που το πληρώνουμε όλοι και τώρα που υπήρξε η ανάγκη δεν ήταν πουθενά”.

Η εικόνα από την κτηνοτροφική του μονάδα δεν μπορεί να περιγραφεί με λόγια.

Συνεχίσαμε την περιήγηση στην περιοχή και φτάσαμε στα αποδεκατισμένα χωριά, τη Μεταμόρφωση και το Βλοχό. Η φράση χωριά φαντάσματα είναι ίσως η καταλληλότερη για να συνοδέψει τις εικόνες.

Αυλές ορθάνοιχτες, πορτες και παράθυρα σπασμένα και η μόνη ζωή μου βρίσκεις εδώ είναι τα ζωάκια των χωριών που επέζησαν και περιφέρονται.

Μετά την τρομακτική και απογοητευτική βόλτα μας στα χωριά συναντήσαμε τον κύριο Κώστα Τζελλα. Επαγγελματία αγρότη και πρόεδρο της ΕΟΑΣΚ.

”Όσο περνάνε οι μέρες η κατάσταση χειροτερεύει. Υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν έχουν πάρει ούτε ένα ευρώ και ζουν στο ενοίκιο, σε φιλικά ή συγγενικά σπίτια, καθώς τα δικά τους έχουν υποστεί ζημιές και είναι μεγάλο το ποσοστό των ανθρώπων αυτών.

Υπάρχουν βέβαια και αυτοί που έχουν μπει να ζήσουν μέσα στα πλημμυρισμένα σπίτια τα οποία έχουν υγρασία, έχουν φθορές και σίγουρα δεν είναι κατάλληλα για να μείνεις. Όσο αναφορά τις καλλιέργειες τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα.

Πολλά χωράφια έχουν φέρτα υλικά και δεν έχουν καθαριστεί, άλλα είναι ακόμη αδύνατο να κανεις οποιαδήποτε γεωργική εργασία και φυσικά είναι και ο αγρότης που ενώ θέλει να καλλιεργήσει σιτάρι που σπέρνεται αυτή την εποχή, υπάρχει τεράστιος κίνδυνος να χάσει την επένδυση του καθώς τα αναχώματα είναι ακόμη κατεστραμμένα και στην επόμενη κακοκαιρία η καλλιεργεια να βρεθεί ξανά κάτω από το νερό.

Έχουν ξεκινήσει κάποιες εργασίες στο Ιταλικό και στον Καλέντζη, ωστόσο στον Φαρσαλίτη και στον Σοφαδίτη που σε μήκος 20 χιλιομέτρων υπάρχουν πάνω από 100 σπασίματα δεν έχει γίνει το παραμικρό και δεν έχουμε πάρει απάντηση για το πότε.

Σίγουρα αυτό δεν είναι ευθύνη του δήμου. Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι το κέντρο υγείας Παλαμά που τόσο καιρό μετά δεν έχει επιστρέψει στο φυσικό του χώρο καθώς στεγάζεται στο μουσών Μέλαθρον (δημοτικό κτήριο) και οι συνθήκες δεν είναι κατάλληλες ούτε για τους γιατρούς ούτε για το νοσηλευτικό προσωπικό και φυσικά για τους ασθενείς που είναι υποχρεωμένοι να πάνε εκεί. Ακόμα και σε αυτό δεν υπάρχει χρονοδιάγραμμα για το ποτε θα ολοκληρωθούν οι εργασίες.

Το 2024 θα είναι χειρότερο. Η περιοχή εδώ στηρίζεται εκ ολοκλήρου στον αγροτικό και κτηνοτροφικό τομέα. Θα υπάρχουν αγρότες που δεν θα καταφέρουν παράδειγμα να ξεχρεώσουν τον γεωπόνο και αυτός δεν θα τους πιστώσει την νέα χρονιά. Από την άλλη οι εργασίες στο αρδευτικό δίκτυο ( από το οποίο ποτίζεται το μεγαλύτερο μέρος των χωραφιών) που πρέπει να γίνουν, η αποκατάσταση στα φράγματα και τα αντλιοστάσια που υπέστησαν ζημιές και όταν το ΤΟΕΒ Ταυρωπού που δεν θέλει να κάνει κανένα έργο γιατί έχει κάνει μια μελέτη για κλειστό κύκλωμα, δεν θα φτιάξει τις διώρυγες που ερχόταν και στα άλλα ποτάμια. Θεωρώ ότι δεν θα έχουμε νερό να ποτίσουμε.

Πιστεύω πως ο κόσμος πρέπει να καταλάβει πως μέσα από τον αγώνα έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε αυτή την πραγματικότητα. Την απογοήτευση να την μετατρέψει σε αγώνα ο οποίος θα πρέπει να είναι επίμονος, επίπονος και συνεχείς για να μπορέσουμε να μείνουμε και εμείς στον τόπο μας αλλα και οι νέοι γιατί χωρίς αυτούς δεν θα υπάρχει συνέχεια, δεν θα υπάρχει ζωή.

Θελήσαμε να μάθουμε και την άποψη ενός νέου που ζει στον Παλαμά και καλείται να αντιμετωπίσει τις συνέπειες της καταστροφής, σε μια ηλικία που μόλις πάει να ανοίξει τα φτερά του. Μιλήσαμε με την Βένια που δουλεύει σε κατάστημα εστίασης στην πλατεία του Παλαμά.

”Ο κόσμος πλέον έχει σταματήσει να το συζητάει σαν γεγονός. Υπάρχει μια γενική στεναχώρια στην ατμόσφαιρα καθώς υπάρχουν συμπολίτες μας που δεν έχουν ακόμη την στέγη πάνω από το κεφάλι τους και δεν αδυνατούν να καλύψουν βασικές ανάγκες.

Είναι λογικό να μην υπάρχει ο χρόνος, η διάθεση και η οικονομική δυνατότητα για να διασκεδάσει κάποιος εδώ. Θέλω όμως να πω για την αλληλεγγύη που είδα ανάμεσα μας και με γέμισε ελπίδα και δύναμη. Εάν δεν είχαμε ο ένας τον άλλο δεν ξέρω τι θα γινόταν. Πλέον κοιταζόμαστε στα μάτια και καταλαβαινόμαστε γιατί βιώσαμε όλοι το ίδιο. Ίσως μας έφερε λίγο πιο κοντά σας ανθρώπους.

Πιστεύω πως πρέπει να γίνουν άμεσα ενέργειες και να δημιουργηθούν θέσεις και κίνητρα για τους νέους εδώ γιατί αν κανείς δεν μείνει πίσω ο τόπος θα πεθάνει.

Φεύγουμε από την περιοχή με μια βαριά σκιά να πλανάται στην ατμόσφαιρα. Οι γιορτές που έρχονται θα είναι οι πιο στενάχωρες εδώ και χρόνια. Ελπίζουμε πως την επόμενη φορά που θα έρθουμε η κατάσταση να έχει βελτιωθεί για τους ανθρώπους εδώ καθώς αν πεινάσει η Θεσσαλία μας θα πεινάσουμε όλοι. Το λένε όλοι εδώ και το πιστεύουμε.