Οι νομοθετικοί σταθμοί που οδηγούν στην εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης

Για τις ασκούμενες κυβερνητικές επιλογές που ενισχύουν το ακραίο κύμα της ιδιωτικοποίησης στη χώρα, έκανε λόγο ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ, Γιώργος Χριστόπουλος, στη συνέντευξη που παραχώρησε η Διοίκηση του Εργατοϋπαλληλικού Κέντρου Θεσσαλονίκης, η Ομοσπονδία Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Ελλάδας (ΟΙΕΛΕ) και ο Σύλλογος Ιδιωτικών Εκπαιδευτικών Λειτουργών Βόρειας Ελλάδας (ΣΙΕΛΒΕ).

Τίτλος ήταν η «Η έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς και οι κίνδυνοι πλήρους ιδιωτικοποίησης της Παιδείας».

Μεταξύ άλλων στην ομιλία του ο πρόεδρος της ΟΙΕΛΕ κ. Χριστόπουλος ανέφερε:

Από τους νομοθετικούς σταθμούς που άνοιξαν τον δρόμο στην ιδιωτικοποίηση και απειλούν ένα από τα σημαντικότερα και πιο κρίσιμα κοινωνικά αγαθά που διαθέτουμε, αυτού της εκπαίδευσης, τις συνέπειες που επιφέρει κοινωνικοπολιτικά αυτή η καινούργια πραγματικότητα η οποία ξεκίνησε να προετοιμάζεται από το 2016 και την νέα νομοθετική ρύθμιση που κατά την ΟΙΕΛΕ πρόκειται να «οδηγήσει στη διάλυση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος».

“Με αφορμή την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς μιλάμε σήμερα για ένα θέμα που θα έπρεπε να έχει πάρει μεγαλύτερη έκταση.” Ανέφερε ο κ. Χριστόπουλος ενώ συνέχισε προσθέτοντας ότι  “Οι νέοι είναι η μεγαλύτερη επένδυση που έχουμε, στην εκπαίδευση τους στηρίζεται το αύριο της χώρας. Αυτοί είναι που θα αναλάβουν τα ηνία για να εργαστούν, να  διοικήσουν και να παράξουν – να χαράξουν τον οδικό χάρτη της χώρας στον 21^ο αιώνα.” Πρωτού ξεκινήσει με την κύρια ομιλία έκανε ξεκάθαρη τη θέση της ΟΙΕΛΕ αναφορικά με το ζητούμενο για την εκπαίδευση:  “Μια ποιοτική δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση, για όλες και όλους, είναι ο μόνος δρόμος για να εξασφαλιστεί η ασφαλής πορεία της χώρας με ευημερία και κοινωνική αρμονία.” 

“Μια χώρα σε βαθιά οικονομική κρίση μπορεί, είναι μια χώρα στην οποία το δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης μπορεί να παραδοθεί στην αγορά”

(Μίλτον Φρίντμαν)

Βασικοί νομοθετικοί σταθμοί που οδηγούν στην εμπορευματοποίηση της δημόσιας εκπαίδευσης:

1. 2020: Ψήφιση του άρθρου 50 νόμου 4653 που αναγνωρίζει τα ακαδημαϊκά πλέον προσόντα στα κολλέγια – ισοτίμηση τους με αυτά των δημοσίων ΑΕΙ.
2. 2020: Ψήφιση του νόμου 4713, αφαίρεση κρατικής εποπτείας από την ιδιωτική εκπαίδευση – βλαπτική μεταφορά ωραρίου.
3. Καθιέρωση ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ, 2021): Η οποία παίρνει τμήμα μαθητών και τους μεταφέρει από το δημόσιο στο ιδιωτικό, 20.000 – 25.000 παιδιά εκτός πανεπιστημιακής εκπαίδευσης. Επομένως πολλά παιδιά υποχρεώνονται να πάνε στα ΙΕΚ και στα κολέγια.
4. Χωρίς σοβαρούς όρους και παράκαμψη του άρθρου 16 του συντάγματος ίδρυση των ιδιωτικών πανεπιστημίων 
5. Πρόκειται για μια νομοθετική πρωτοβουλία η οποία δεν έχει έρθει ακόμη αλλά πιθανότατα να εφαρμοστεί τους επόμενους μήνες – αναφέρει χαρακτηριστικά ο κ. Χριστόπουλος:

 “Στο πρόγραμμα της ΝΔ το 2023 υπήρχε στα ψηλά γράμματα μια πολύ μικρή φράση την οποία αυτός που δεν γνωρίζει από την εκπαίδευση και γενικότερα από το διεθνές επενδυτικό περιβάλλον δεν μπορεί να την αξιολογήσει. Οι γονείς θα μπορούν να επιλέγουν ελεύθερα το σχολείο του παιδιού τους – αυτό ακούγεται υπέροχο! Έτσι; ελευθερία, να μπορώ να πάω το παιδί μου όπου θέλω κι όχι να περιορίζομαι όπως τώρα και να το πηγαίνω στο δημόσιο σχολείο ή της γειτονιάς ή της εργασίας. Προσέξτε όμως τι σημαίνει το είδος εξουσίας η “Ελεύθερη γονική επιλογή”;

Σημαίνει επι της ουσίας ότι το σχολείο θα επιλέγει – αν ένα σχολείο δημόσιο είναι σε μια περιοχή με καλύτερο χώρο και δεν έχει πολλούς μετανάστες, φτωχόπαιδα κτλ. εκεί θα υπάρχει μεγάλος αριθμός αιτήσεων. Υπάρχουν δύο τρόποι όπως δηλώνει η Ευρωπαϊκή και η Αμερικανική εμπειρία να επιλέγει το σχολείο. Είτε με εξετάσεις, δηλαδή επιπλέον φροντιστηριοποίηση – (ήδη τώρα για τα πρότυπα σχολεία οι γονείς πληρώνουν 4-5 χιλιάδες ευρώ για να περάσει το παιδί τους σε ένα πρότυπο σχολείο) ή με ρουσφέτι.

Άρα θα υπάρξει ένας διαγωνισμός, αδιανόητος – στο πως θα επιβιώσουν τα σχολεία, κάποια θα έχουν μαθητές, τι θα γίνει με τα σχολεία τα οποία ή θα μαραζώνουν ή θα “γκετοποιηθούν”. Σχολεία σε περιοχές όπως στο κέντρο της Αθήνας πολλά σχολεία με παιδιά μεταναστών, παιδιά προσφύγων – αυτά τα σχολεία θα αντιμετωπίσουν τεράστιο κίνδυνο. Ή θα μαραζώσουν τελείως υποχρηματοδοτούμενα ή όπως έγινε στη Βρετανία θα περάσουν από το εκπαιδευτικό σύστημα στα χέρια Μ.Κ.Ο, δήμων, ιδιωτών ή γονέων. Άρα μιλάμε λοιπόν για μια διάλυση του δημόσιου εκπαιδευτικού συστήματος.”

Μιλώντας για τα αιτήματα του κλάδου που εκπροσωπεί, τόνισε ότι «το σημαντικότερο είναι η αναθεώρηση του νομοθετικού πλαισίου, η αυστηροποίηση της εποπτείας των υπουργείων Παιδείας και Εργασίας στα ιδιωτικά σχολεία, ο έλεγχος ποιότητας». Παράλληλα έκανε λόγο για «ξεχείλωμα της παρανομίας», καταγγέλλοντας ότι εκπαιδευτικοί «υποχρεώνονται με την απειλή απόλυσης» να μένουν στον χώρο εργασίας τους μέχρι το απόγευμα και το βράδυ, ή και να δουλεύουν δωρεάν τα Σαββατοκύριακα, σε διακοπές και αργίες. Όπως είπε, την τελευταία τριετία παραιτήθηκαν 2000 εκπαιδευτικοί από ιδιωτικά σχολεία -παρά το γεγονός ότι έτσι μηδενίζονται τα μόρια για τον πίνακα ΑΣΕΠ- επειδή δεν άντεχαν τις κακές εργασιακές συνθήκες.