Πίσω και γύρω από το Μέγαρο Μουσικής

ια άλλους, το καλοκαίρι που μόλις αφήσαμε πίσω μας ήταν μια περίοδος ξεκούρασης και απόδρασης. Για άλλους, μία περίοδος προετοιμασίας για το δύσκολο χειμώνα. Για εμάς, τα μέλη του Hellenic Architecture Agora Thessaloniki, το καλοκαίρι αυτό ήταν, μεταξύ άλλων, ένα χρονικό διάστημα δημιουργικότητας και σκέψεων για το μέλλον της Θεσσαλονίκης.

Ιδίως για το Δημήτρη Θεοδωράκο, πρωτεργάτη της διαδικτυακής μας ομάδας και των δραστηριοτήτων της (Thessaloniki Re-urban, Βike@port, Φυτεύοντας ποδήλατα), αλλά και μέλος πλέον της ομάδας δράσης για το αστικό τοπίο, στο πλαίσιο της ”Thessaloniki 2014 European Youth Capital”. Ο Δημήτρης, σε ερασιτεχνικό πάντα επίπεδο, έφερε στο προσκήνιο ένα χώρο εγκληματικά παραμελημένο, συγκριτικά με τις δυνατότητές του. Πρόκειται για τον περιβάλλοντα χώρο των δυο κτιρίων του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης. Παρά τη γειτνίαση του χώρου, εκτός του Μεγάρου, με ένα σημαντικό αθλητικό κέντρο (Ποσειδώνιο), το καμάρι της Θεσσαλονίκης (Νέα Παραλία), καθώς και μία ιδιαίτερα ανεπτυγμένη περιοχή (Καραμπουρνάκι), η κατάσταση παραμένει τριτοκοσμική.

Ελλιπέστατος φωτισμός, σπασμένο πλακώστρωτο, παρκαρισμένα οχήματα παντού και σωροί απορριμάτων αποτελούν την κυριάρχη εικόνα. Μία εικόνα που πρέπει να αλλάξει. Πρόσφατα ο Δήμος έλαβε την πρωτοβουλία να διαμορφώσει το χώρο μπροστά από τα κτίρια του Μεγάρου Μουσικής, παράλληλα με την τοποθέτηση αποτρεπτικών εμποδίων, σε ένα μέρος του χώρου από την πλευρά της θάλασσας. Παρά τις όποιες αμφιβολίες και παραλείψεις, θεωρούμε την ενέργεια αυτή ένα πρώτο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση.

Η πρότασή μας αυξάνει το πεδίο παρέμβασης, προϋποθέτοντας την απαγόρευση στάθμευσης και από τις τέσσερις πλευρές των κτιρίων. Παράλληλα, ζητάμε την απελευθέρωση του προαύλιου χώρου από τα κακόγουστα συρματοπλέγματα, τον καλλωπισμό και την απόδοσή του στο κοινό. Με αυτό τον τρόπο, θα καταστεί επιτέλους δυνατός ο πρωταρχικός στόχος που ο αρχιτέκτονας του β’ κτιρίου, Arata Isozaki, είχε στο νου του. Τη δημιουργία, δηλαδή, ενός κτιρίου, του οποίου η σχέση με το υδάτινο στοιχείο θα είναι άμεση και απρόσκοπτη.

Σε δεύτερη φάση, προτείνουμε τη ριζική ανάπλαση της προκυμαίας, μέχρι και τη συμβολή της με τη Μαρίας Κάλλας, στο Καραμπουρνάκι. Συγκεκριμένα, προτεινεται η διαμόρφωση τριών θεματικών χώρων, καθένας από τους οποίους θα διαθέτει διαφορετική φυσιογνωμία, όσον αφορά το αισθητικό σκέλος. Επέκταση του ποδηλατοδρόμου κατά ένα περίπου χιλιόμετρο, εγκατάσταση καινοτόμου αστικού εξοπλισμού, διαμόρφωση περιπατικών διαδρόμων, εκτεταμένη φύτευση πρασίνου αποτελούν τα κυριότερα σημεία της νοητής μας επέμβασης στο χώρο.

Περισσότερες πληροφορίες και την πρόταση των παρεμβάσεων στο χώρο με φωτογραφίες και σχέδια μπορείτε να βρείτε εδώ

Τέλος, είναι περιττό να αναφέρουμε ότι θα ήταν μεγάλη η ικανοποίηση μας στην περίπτωση υλοποίησης της πρότασης. Και ειδικότερα στο πλαίσιο της ”Ευρωπαϊκής Πρωτεύουσας Νέων”, με εφαλτήριο την οποία, η Θεσσαλονίκη, η δημοτική αρχή και, κυρίως, οι πολίτες να κάνουν μια δυναμική νέα αρχή όσον αφορά στο δημόσιο χώρο. Ξέρουμε ότι είναι δύσκολο, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα το παλέψουμε, όπως και πολλά άλλα.

Ήδη ο Δημήτρης Θεοδωράκος είχε μία συνάντηση με τον κύριο Απόστολο Ανδριά, τεχνικό Διευθυντή του Μ.Μ.Θ. Ο κύριος Ανδριάς παραδέχτηκε την τριτοκοσμική κατάσταση του χώρου. Παράλληλα, μας επιβεβαίωσε ότι ο προαύλιος χώρος του Μεγάρου δεν βρίσκεται στην αρμοδιότητα της διοίκησης του Μεγάρου (καταραμένη γραφειοκρατεία) και ότι για λόγους ασφαλείας το συρματόπλεγμα δεν μπορεί να απομακρυνθεί . Παρόλα αυτά, με χαρά ακούσαμε ότι, σε περίπτωση που ο δήμος προχωρήσει έστω στο φωτισμό του τμήματος που πριν λίγες εβδομάδες απέκλεισε για τα αυτοκίνητα, αυξάνονται οι πιθανότητες να δοθεί το πράσινο φως για την απόδοση του χώρου στο κοινό. Τότε το πρώτο σκέλος της πρότασής μας θα έχει γίνει πραγματικότητα.

Αναμείνατε, λοιπόν, στο ακουστικό σας…