Άκου τα κορίτσια να μιλούν για το παρεξηγημένο Pole Dancing

Με αφορμή το Pole Battle Tricks Θεσσαλονίκη που έλαβε χώρα στον χώρο εκδηλώσεων WE το Σάββατο 9 Απριλίου 2016, αποφασίσαμε να μιλήσουμε με κάποιες από τις διαγωνιζόμενες γι’ αυτό το τόσο παρεξηγημένο, εντυπωσιακό αλλά και δύσκολο άθλημα-χορό, το Pole Dancing. Συζητήσαμε λοιπόν με τη Μαρίνα Σεφεροπούλου (1η θέση στην κατηγορία Advanced και βραβείο Most Ingenious Trick στην ίδια κατηγορία), τη Βάλια Αντωνούδα (2η θέση στην κατηγορία Intermediate) και την Πλουσία Παρθένη (2η θέση στην κατηγορία Professional και βραβείο Most Ingenious Trick στην ίδια κατηγορία).

Στις φωτογραφίες εμφανίζονται οι Πλουσία Παρθένη, Μαρίνα Σεφεροπούλου, Βάλια Αντωνούδα και Ελένη Συνούλη.

Λίγα λόγια για την ιστορία του Pole.

Μαρίνα: Το pole dancing έχει ρίζες πολύ παλιές σε ένα άθλημα της Ινδίας με το όνομα Mallakhamb το οποίο αποτελείται από δυο ξύλινους πασσάλους. Εξασκείται κυρίως από άντρες οι οποίοι θέλοντας να αναδείξουν τον ανδρισμό τους πηδούν από τον έναν στον άλλον. Μια πιο ακροβατική και επικίνδυνη μορφή του συναντούσαμε και στα τσίρκο προς διασκέδαση του κοινού. Εμφανίζεται επίσης με πιο καλλιτεχνικό στιλ στα Burlesque shows και τέλος στα stripshows όπου όμως η μορφή του είναι εντελώς διαφορετική από το pole dancing που διδάσκεται στις σχολές ως χορός και ως άθλημα.

Το pole έχει πολλές κατηγορίες. Η πρώτη σχολή άνοιξε γύρω στις αρχές του ’90 στον Καναδά. Σιγά-σιγά εξαπλώθηκε στην Αμερική, τη Ρωσία, την Αυστραλία και αλλού. Στην Ελλάδα ήρθε το 2009 πρώτα στην Αθήνα και τέλη του 2011 άνοιξαν οι πρώτες σχολές στη Θεσσαλονίκη. Πλέον έχουμε τρεις προς το παρόν επίσημες σχολές αποκλειστικά για poledancing, όμως συμπεριλαμβάνεται και σε προγράμματα διαφόρων σχολών αλλά και γυμναστηρίων. Σχολές επίσης έχουν ανοίξει και στην Ξάνθη, την Καβάλα, την Πρέβεζα, την Κρήτη, την Πτολεμαΐδα, τη Ρόδο, δείγμα του ότι έχει αρχίσει να διαδίδεται έντονα.

Πώς ξεκινήσατε να ασχολείστε με το Pole;

Πλουσία: Ήμουν από μικρή πολύ αθλητικός τύπος. Είχα ασχοληθεί κατά καιρούς με διάφορα αθλήματα όπως στίβο, ενόργανη, αερόμπικ, μπαλέτο, κολυμβητήριο και αναρρίχηση με την οποία ασχολούμαι ακόμη. Ήθελα όμως να ξεκινήσω και κάτι σχετικό με τον χορό. Στην αρχή πειραματίστηκα με τον σύγχρονο αλλά δε με εξέφραζε, οπότε όταν έμαθα τελείως τυχαία μέσω μιας γνωστής πως επρόκειτο να ανοίξει σχολή poledancingκαι πως η ίδια σκόπευε να ξεκινήσει, αποφάσισα ότι θα ήθελα να το δοκιμάσω κι εγώ. Είχε εξάλλου όλο το πακέτο που ζητούσα μιας και συνδυάζει πολλά. Χορευτικότητα, ευλυγισία αλλά και δύναμη την οποία λόγω ενασχόλησης με τα αθλήματα διέθετα ήδη. Ξεκίνησα λοιπόν ως μαθήτρια και σιγά-σιγά εξελίχθηκα σε δασκάλα.

Μαρίνα: αρκετό καιρό προτού ανοίξουν οι σχολές στη Θεσσαλονίκη, μια φίλη μου κι εγώ είχαμε δει κάποια βίντεάκια με pole, μας άρεσε και θέλαμε να το δοκιμάσουμε. Εφόσον δεν υπήρχε σχολή εδώ σκεφτήκαμε τότε να απευθυνθούμε σε κάποια κοπέλα που δουλεύει σε stripshowsώστε να μας μάθει εκείνη μιας και δε γνωρίζαμε κάτι περισσότερο σχετικά. Τελικά δεν το κάναμε τότε αυτό, ώσπου έμαθε η φίλη μου πως άνοιξε η πρώτη σχολή εδώ. Εκείνη ξεκίνησε μαθήματα και της άρεσε πάρα πολύ. Ήθελα κι εγώ να ξεκινήσω αλλά λόγω του ότι οικονομικά ήμουν κάπως πιεσμένη (πρόκειται για ένα άθλημα αρκετά ακριβό) δίσταζα να το δοκιμάσω γιατί ήξερα πως αν μου άρεσε θα ήθελα οπωσδήποτε να το συνεχίσω. Τελικά βρήκα τρόπο με τη βοήθεια και της μητέρας μου, ξεκίνησα, μου άρεσε όντως πάρα πολύ και κατάφερα να το συνεχίσω. Άλλαξα πολλές σχολές μέχρι να καταλήξω σε αυτήν. Ήρθα εδώ λίγο μετά την Πλουσία. Τώρα πλέον έχω περίπου δυο χρόνια που διδάσκω κάνοντας ιδιαίτερα, σε γυμναστήρια αλλά και στη σχολή StepUp της Ξάνθης.

Βάλια: Δεν είχα ποτέ στο μυαλό μου ότι θα ξεκινούσα poleμιας και είχα την ιδέα ότι επρόκειτο για κάτι πιο σεξουαλικό. Με τη Μαρίνα ήμασταν ήδη φίλες όταν το ξεκίνησε και άρχισε επίμονα να με παρακινεί να το δοκιμάσω κι εγώ. Στην αρχή ήμουν πάρα πολύ διστακτική γιατί ήμουν σίγουρη ότι δε θα τα κατάφερνα. Περίπου έναν χρόνο αργότερα, κι αφού η Μαρίνα συνέχιζε να με προτρέπει να το δοκιμάσω, της ζήτησα να μου δείξει εκείνη κάποια πράγματα κι έτσι ξεκίνησα. Τελικά μου άρεσε πάρα πολύ κι ενώ είμαι άνθρωπος που βαριέται πολύ εύκολα τα αθλήματα, με το συγκεκριμένο κόλλησα γιατί ήταν δύσκολο και τα δύσκολα με εξιτάρουν. Τελικά λόγω του προγράμματός μου αλλά και της Μαρίνας, αποφάσισα να ξεκινήσω μαθήματα σε σχολή ώστε να ζήσω και την εμπειρία της ομαδικότητας η οποία είναι όντως κάτι διαφορετικό και πολύ ενδιαφέρον.

Πρέπει να έχεις ήδη ασχοληθεί με κάποιο άθλημα ή έστω να έχεις κάνει χρόνια γυμναστική πριν ξεκινήσεις ή μπορεί ο καθένας;

Μαρίνα: Νομίζω ότι είμαι η καταλληλότερη να απαντήσω σε αυτό μιας και εγώ δεν είχα ποτέ πριν ασχοληθεί με κάποιο άθλημα ούτε γενικότερα με κανενός είδους γυμναστική, δε μου άρεσε η ιδέα. Επίσης δεν είχα ασχοληθεί ποτέ με ή άλλα είδη χορού διότι δε μου κινούσαν το ενδιαφέρον. Οπότε δεν ήμουν γυμνασμένη ούτε προετοιμασμένη με οποιονδήποτε τρόπο, ξεκίνησα από το μηδέν. Σε σχέση με άλλες κοπέλες που ασχολούνταν ήδη με τον αθλητισμό δυσκολεύτηκα όντως περισσότερο αλλά αυτό με ιντρίγκαρε. Μέσα από αυτό το άθλημα-χορό βλέπεις πολύ ξεκάθαρα πώς εξελίσσεσαι τόσο στο σώμα σου όσο και στις γενικότερες δυνατότητές σου. Δε χρειάζεται, λοιπόν, να έχει κάνει κάποιος κάτι άλλο σχετικό ή να έχει κάποια συγκεκριμένη σωματοδομή για να μπορέσει να το ακολουθήσει. Μπορούν να ασχοληθούν όλες οι ηλικίες, γυναίκες, άντρες, παιδιά και γυναίκες με κάποια παραπάνω κιλά επίσης.

Γιατί να το ξεκινήσει κάποιος;

Μαρίνα- Πλουσία: Αρχικά σε μικρή ηλικία θα ήταν καλό να ξεκινήσει κανείς για τους ίδιους λόγους που είναι καλό ένα παιδί να ασχοληθεί με οποιοδήποτε άθλημα ή χορό. Προσφέρει ευεξία, είναι υγεία. Είναι επίσης τρόπος διασκέδασης και ίσως αργότερα να σου προσφέρει και μια δουλειά. Για τις μεγαλύτερες ηλικίες ένας από τους λόγους είναι ότι βοηθάει να χτίσεις σώμα και ίσως γρηγορότερα από κάθε άλλο είδος γυμναστικής.

Πάντως θέλει υπομονή γιατί εμπεριέχει πόνο, μελανιές, γδαρσίματα, χτυπήματα κι έναν βαθμό επικινδυνότητας. Υπάρχουν και μέρες που δεν μπορείς να ασχοληθείς, δεν αντέχει το σώμα γι’ αυτό και δεν είναι ένα είδος γυμναστικής για κάθε μέρα. Παρ’ όλα αυτά αποδεδειγμένα βοηθάει πάρα πολύ στην ψυχολογία ιδιαιτέρως των γυναικών κι αυτό είναι κάτι που έχουμε παρατηρήσει κι εμείς οι ίδιες ως φαινόμενο. Το σώμα σου λύνεται, η αυτοπεποίθηση αυξάνεται και όλο αυτό έχει θετικό αντίκτυπο σε πολλά πράγματα, ακόμη και στη σεξουαλικότητα. Με τον καιρό αρχίζεις να νιώθεις πάρα πολύ άνετα με το σώμα σου κι ενώ όταν πρωτοξεκινάς κοιτώντας σε ίσως να σου φαίνονται όλα επάνω σου άσχημα στο τέλος καταλήγεις να σου αρέσει, να το αγαπάς. Είσαι πιο άνετη, έχεις εξοικειωθεί με αυτό και δεν ντρέπεσαι να το δείξεις.

Υπάρχει αντρική συμμετοχή;

Πλουσία: Υπάρχει ναι. Έχουμε και δάσκαλο που είναι πρωταθλητής στο Πανελλήνιο. Όσοι ξεπερνάνε τα ταμπού και το δοκιμάζουν είτε κολλάνε και οι ίδιοι είτε καταλήγουν τουλάχιστον να παραδεχτούν ότι είναι πολύ δύσκολο.

Πόσος χρόνος χρειάζεται για να φτάσει κάποιος στο επίπεδο να μπορεί να διδάξει;

Μαρίνα: Ο χρόνος ποικίλει και εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Από το πόσο γυμνασμένος είναι ήδη, από την ευλυγισία αλλά και από την έμφυτη κλίση του. Η Ελένη και η Βάλια ας πούμε είναι δύο παραδείγματα πολύ γρήγορης εξέλιξης. Η δύναμη επίσης είναι ένα ατού. Τέλος είναι φυσικά και θέμα προσωπικής προπόνησης.

Τι έχετε να πείτε σε όσους είναι ακόμη προκατειλημμένοι συνδέοντας το Pole με κάτι πρόστυχο λόγω των stripshows;

Μαρίνα: Είναι κατανοητό ως ένα σημείο το ότι υπάρχει αυτή η ταύτιση από τον κόσμο που δε γνωρίζει, διότι το μοναδικό σημείο αναφοράς τους είναι όντως τα stripshows. Κι εγώ η ίδια πριν το ξεκινήσω δεν είχα ιδέα για το τι άλλο θα μπορούσε να κυκλοφορεί σε σχέση με το συγκεκριμένο άθλημα. Ως τρόπος γυμναστικής δεν είναι διαδεδομένος γιατί δεν είναι κάτι εύκολο συν το ότι πρόκειται για ένα άθλημα ομολογουμένως ακριβό. Χρειάζεται εξοπλισμός, χρόνος, κόπος, πολλά μαθήματα ώσπου να φτάσει κάποια να γίνει δασκάλα, συγκεκριμένα ρούχα και το κόστος των σεμιναρίων είναι αρκετά υψηλό. Το ότι ακόμη υπάρχει άγνοια, λοιπόν, ως έναν βαθμό το δικαιολογώ αλλά δε δικαιολογώ το ότι κάποιοι αρνούνται πεισματικά να δεχτούν ακόμη και όταν μαθαίνουν τι γίνεται ότι το poleδεν είναι μόνο στριπτίζ αλλά και άθλημα. Οι περισσότεροι μέχρι να το δοκιμάσουν δεν το καταλαβαίνουν αλλά, ας μου επιτραπεί η έκφραση, όταν το δοκιμάζουν την πατάνε.

Βάλια: Εγώ δεν μπορώ να πω ότι δικαιολογώ τον κόσμο που έχει αυτήν την άγνοια γιατί δεν είναι πια στη φάση που ήταν όταν πρωτοξεκίνησε, πλέον έχει αναπτυχθεί πολύ κι έχει εξαπλωθεί. Τώρα πια ασχολούνται πάρα πολλές κοπέλες με αυτό, είναι σχεδόν παντού και φαίνεται περισσότερο. Απλώς υπάρχει αυτό το είδος σεξισμού από ορισμένους -άντρες κυρίως- ότι όταν κάποια κάνει poleείναι για να εκθέσει το κορμί της. Είναι εξωφρενικό το γεγονός ότι μπορείς να βγεις στην παραλία με μαγιό, ας πούμε, με μπουστάκι ή ακόμη περισσότερο ημίγυμνη, αλλά κάποιοι έχουν θέμα αν σε δουν στον στύλο με μπουστάκι και σορτσάκι να κάνεις κάτι πραγματικά όμορφο.

Μαρίνα: Ειδικά στις μικρότερες και πιο κλειστές κοινωνίες είναι ακόμη πιο δύσκολο να διαδοθεί. Στην Ξάνθη για παράδειγμα ησχολή στην οποία δουλεύω δυσκολεύεται να το προωθήσει όλο αυτό μέσα από εκδηλώσεις, ενώ θέλει, γιατί ο κόσμος είναι διστακτικός μέχρι και αρνητικός. Έχω μαθήτριες που κάνουν pole χωρίς να το γνωρίζουν οι γονείς τους στους οποίους λένε ότι ασχολούνται με κάποιο άλλο είδος χορού. Πάντως πιστεύω ότι αυτό έχει να κάνει με το γεγονός ότι το έχουν συνδέσει αποκλειστικά και μόνο με το στριπτίζ. Αν δεν υπήρχε αυτή η προκατάληψη πιστεύω πως τα πράγματα θα ήταν πολύ πιο εξελιγμένα.

Ελένη: Επίσης να πούμε ότι αυτό που κάνουν οι χορεύτριες στα stripshowsδεν έχει καμία σχέση με αυτό που κάνουμε εμείς πρακτικά. Πολύ σπάνια θα δεις κοπέλες που ασχολούνται με το στριπτίζ να κάνουν κάτι περισσότερο από το να τρίβονται στον στύλο. Το poleόμως δεν είναι μόνο χορός. Είναι και άθλημα και μάλιστα ακροβατικό. Δε θα δεις μια κοπέλα στα stripshowsνα γυρνάει ανάποδα για παράδειγμα ή να κάνει κάτι άλλο παρόμοιο γιατί δεν είναι αυτός ο σκοπός.

Μαρίνα- Πλουσία: Αν και τον τελευταίο χρόνο έχουν αρχίσει και εκείνες να δείχνουν ενδιαφέρον για το κάτι παραπάνω και κάποιες έχουν ξεκινήσει μαθήματα. Σε πολλές περιπτώσεις το ζητάνε και οι ίδιοι οι ιδιοκτήτες των μαγαζιών διότι έτσι αυξάνεται το budget. Έχει τύχει να έρθει ιδιοκτήτης να ζητήσει να κάνουμε μαθήματα στις κοπέλες που δουλεύουν στο μαγαζί του. Πιο πολύ όμως για την ποικιλία γίνεται αυτό, συνήθως δε μαθαίνουν εξεζητημένα πράγματα.

Υπάρχει η προοπτική να γίνει Ολυμπιακό άθλημα;

Μαρίνα: Αυτό είναι πολύ μεγάλη κουβέντα. Για να καταφέρει ένα άθλημα να γίνει ολυμπιακό, απαιτείται μια μεγάλη διαδικασία πριν. Πρέπει να περάσει στα μη ολυμπιακά αθλήματα, να κατηγοριοποιηθεί δηλαδή ως άθλημα καθαυτό, να δημιουργηθούν ομοσπονδίες σε όλον τον κόσμο, να ενωθούν όλες αυτές, να γίνει ένας παγκόσμιος οργανισμός, να δοθούν τα δικαιώματα που χρειάζονται για να γίνει το άθλημα, να μπει ως άθλημα showστους ολυμπιακούς-openingshow-και μετά από πολλά χρόνια αφότουκαθιερωθεί και κινησιολόγιο να γίνειτελικά άθλημα στους ολυμπιακούς.

Αυτή τη στιγμή προσπαθούν να τρέξουν τη διαδικασία για να γίνει, έχει περάσει στα μη ολυμπιακά αθλήματα αλλά οι απόψεις διίστανται για το αν πρέπει να γίνει όντως ή όχι. Κάποιοι είναι υπέρ. Η προσωπική μου άποψη είναι ότι επειδή παράλληλα πρόκειται και για χορό σε μια τέτοια περίπτωση θα χαθεί κάθε χορευτικό κομμάτι διότι θα βγει κινησιολόγιο σταθερό. Αυτό είναι πολύ περιοριστικό.

Σκεφτείτε ότι τώρα βγαίνουν συνεχώς νέες κινήσεις. Οπότε το να καθιερωθούν κάποιες συγκεκριμένες που μετά από δυο χρόνια μπορεί να έχουν ξεπεραστεί, ενώ θα έχουν βγει πολύ διαφορετικές στο μεταξύ, περιορίζει πολύ τα πράγματα. Κάποιες pole dancers βρίσκουν καινούργιες φιγούρες στον στύλο που ως τότε κανείς δεν είχε σκεφτεί και τις προσθέτουν ως νέες κινήσεις . Δεν είναι όπως στο μπαλέτο που υπάρχουν σταθερές στάσεις χωρίς να εξελίσσεται αυτό.

Πλουσία: Στον στύλο τα πράγματα αλλάζουν γιατί υπάρχουν άπειρα σημεία να πιαστείς και άπειροι συνδυασμοί να κάνεις. Κάθε φορά μια κοπέλα με διαφορετικές ικανότητες στο σώμα της μπορεί να βρει κάτι διαφορετικό το οποίο θα καθιερώσει και θα κληθείς να το μάθεις κι εσύ.

Λίγα λόγια για τη διοργάνωση Pole Battle Tricks που έλαβε χώρα στη Θεσσαλονίκη το Σάββατο 9 Απριλίου και για τις υπόλοιπες σχετικές διοργανώσεις.

Πλουσία: Φέτος είναι η δεύτερη χρονιά που διοργανώθηκε το Pole Battle. Το ξεκίνησε η Paradise Chick. Ουσιαστικά είναι μια κοπέλα που έχει αυτήν την ελληνική εταιρεία ρούχων. Είχε την ιδέα, είχε και κάποιους σπόνσορες και δημιούργησε αυτό το event. Δεν είναι καθόλου χορευτικό, πρόκειται μόνο για tricks, εξ ου και το όνομα. Συμμετέχουν τρεις κατηγορίες. Η intermediate, η advanced και η professional. Οι κοπέλες πουπαίρνουν μέρος διαγωνίζονται σε combos, δηλαδή σε συνδυασμούς tricks. Φέτος είχε τρεις κριτές από το εξωτερικό οι οποίοιαποφάσιζαν για το ποιο τρικ ήταν το δυνατότερο.

Αναλόγως δίνουν τους πόντους στην κοπέλα που επιλέγουν κι εκείνη με τους περισσότερους πόντους περνάει στις επόμενεςφάσειςμέχρι που έτσι βγαίνειη τελική νικήτρια. Κατά κύριο λόγο διαγωνίζονται σε ζευγάρια αλλά καμιά φορά μπορεί να τύχει αν ο αριθμός δεν είναι ζυγός να διαγωνιστούν και σε τριάδες ή και πεντάδες.

Μαρίνα: Πέρσι είχα με Ελληνίδες κριτές. Τη Μάρω από τη σχολή εδώ, όπως και την Πλουσία η οποία διαγωνίστηκε κιόλας και πήρε την πρώτη θέση στην κατηγορία professionals. Eίχα πάρει κι εγώ μέρος στην κατηγορία advanced όπου είχα πάρει επίσης την πρώτη θέση. Φέτος κατεβήκαμε πάλι ως ομάδες και τα πήγαμε ξανά πάρα πολύ καλά. Γενικότερα η Θεσσαλονίκη τα πήγε πάρα πολύ καλά και οι πιο πολλές μαθήτριες βγαίνουν από τη σχολή οπότε είμαστε πολύ υπερήφανοι.

Στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμη δύο διαγωνισμοί, τώρα ετοιμάζεται ο δεύτερος.  Τον πρώτο τον αποκαλούμε πανελλήνιο Greek Pole Dancing Championship και διοργανώνεται υπό την αιγίδα μιας άλλης ελληνικής εταιρείας ρούχων της Rad. Αυτό γίνεται στην Αθήνα. Έχει κι εκεί κατηγορίες με τη διαφορά ότι είναι χορευτικό. Καλείσαι να παρουσιάσεις ολόκληρη χορογραφία 3-4 λεπτών αναλόγως το επίπεδο. Συνδυάζει κινήσεις στον στύλο και χορό στο έδαφος. Οι κριτές με βάση τα tricks, την εκφραστικότητα και διάφορα άλλα κριτήρια αποφασίζουν για το ποια είναι η καλύτερη χορογραφία. Στα πανελλήνια είχαμε κάθε χρόνο ξένους κριτές. Φέτος είναι η τρίτη χρονιά.

Τώρα ετοιμάζεται και το Pole Art Greece. Πρόκειται για μία παγκόσμια διοργάνωση που εδώ και δυο χρόνια σταμάτησε δυστυχώς να υφίσταται. Είναι το πιο εκφραστικό κομμάτι του pole γι’ αυτό θέλει χορευτές, όχι εκτελεστές. Προορίζεται για τον Σεπτέμβριο και θα έχει επίσης ξένους κριτές. Γενικότερα επιλέγονται κριτές γνωστοί και διακεκριμένοι τόσο λόγω κύρους όσο και γνώσεων ώστε να είναι σε θέση να κρίνουν σωστά.

Τέλος, υπάρχει και το Pole Theatre Greece. Oι κατηγορίες του διαγωνισμού είναι οι pole comedy (εμπεριέχονται στοιχεία κωμικά), pole drama (με στοιχεία δραματικά), pole art (όπου συνδυάζονται διάφορα είδη χορού με το pole) και pole classique (πρόκειται για το πιο αισθησιακό κομμάτι του χορού, με τακούνια, έντονη σεξουαλικότητα και στριπτίζ). Οι κατηγορίες ανάλογα με το επίπεδο είναι οι amateurs και professionals. Δεν είναι καθιερωμένο να συμβαίνει κάθε χρόνο. Φέτος θα γίνει στην Αθήνα. Η διαφορά του είναι ότι πρέπει οι διαγωνιζόμενοι να παρουσιάσουν χορογραφίες με ένα concept διότι πρόκειται ουσιαστικά γιαχοροθέατρο, οπότε χρειάζεταισενάριο, βάψιμο κι εκφραστικότητα.

(Ευχαριστούμε πολύ τη σχολή Cloud 9 για τη φιλοξενία και τα κορίτσια για τον χρόνο τους και την όμορφη συζήτηση που είχαμε.)