“Αν μπορούσα θα πήγαινα να ψηφίσω” – Έλληνες του εξωτερικού μιλούν για τις εκλογές

“Με πήραν τηλέφωνο 3 μέρες μετά από τις εκλογές και μου είπαν τι έγινε. Δεν έψαξα να δω καν τι συνέβη στον δήμο της Θεσσαλονίκης. Λείπω από την Ελλάδα εδώ και 5,5 χρόνια και δε θέλω να ξαναγυρίσω.” ανέφερε στην parallaxi ο Ευάγγελος (32 ετών) που κατοικεί στο Παρίσι, μιλώντας σχετικά για τις τοπικές εκλογές που διεξήχθησαν. “Είμαι φυσικός που διδάσκει στο Παρίσι και έχω ένα ιδιαίτερα βαρύ πρόγραμμα που με κρατά απασχολημένο πολλές ώρες της ημέρας. Αυτό με δυσκολεύει και με το να ασχολούμαι με τα ελληνικά δεδομένα και τα γεγονότα που συμβαίνουν” συμπληρώνει.

Την περασμένη Κυριακή στην ελληνική επικράτεια διενεργήθηκαν οι δημοτικές και περιφερειακές εκλογές. Σε μερικούς δήμους και περιφέρειες προέκυψαν νικητές από την πρώτη βραδιά, ενώ σε άλλες περιοχές θα χρειαστεί και δεύτερος γύρος. Πρωταγωνίστρια όμως στις τοπικές εκλογές δεν ήταν κάποια άλλη παρά η αποχή. Υπήρξαν περιοχές όπως ο Δήμος Αθηνών, όπου η αποχή έφτασε στο 68% και στον Δήμο Θεσσαλονίκης 47,5%.

Αν μάλιστα κάποιος θέλει να το ερευνήσει σε μεγαλύτερο πλαίσιο, στις περιφερειακές εκλογές του 2019 η συμμετοχή είχε φτάσει το 58,28%, ενώ στις φετινές εκλογές μόλις στο 52,46%. Στις δημοτικές εκλογές του 2019 η συμμετοχή ήταν 58,96%, ενώ το 2023 έφτασε μόλις στο 52,45%.

Τα αίτια για αυτό το φαινόμενο είναι πολλά. Κούραση από τις συνεχόμενες εκλογές (2 εκλογικές αναμετρήσεις Μάιο και Ιούνιο), μη εύρεση αξιόπιστων προσώπων για την τοπική αυτοδιοίκηση, πολλοί πολίτες ζουν σε άλλους Δήμους από αυτούς που ψηφίζουν, αδιαφορία των νέων αλλά και μια ακόμα σημαντική παράμετρος, Έλληνες του εξωτερικού.

Η ειδοποιός διαφορά με τις βουλευτικές εκλογές είναι πως η ομογένεια που βρίσκεται εκτός των ελληνικών συνόρων δεν έχει τη δυνατότητα να ψηφίσει παρά μόνο αν γυρίσει πίσω στην Ελλάδα, γεγονός που δεν είναι και ιδιαίτερα εύκολο και προσιτό για την πλειονότητα αυτών.

“Βασικά για να είμαι ειλικρινής δε θέλω κιόλας να ασχολούμαι με την Ελλάδα, διότι ένας λόγος που έφυγα από ήταν γιατί δε μου παρείχε τα εφόδια ώστε να μείνω εδώ. Ούτε για το ερευνητικό κομμάτι αλλά και μισθολογικά η Ελλάδα δεν ανταμείβει πιστεύω. Και να μου πλήρωναν τα εισιτήρια να πάω να ψηφίσω και έπειτα να γυρίσω στη Γαλλία, δε θα το έκανα γιατί ούτε που με ενδιαφέρει και δεν ξέρω και κανένα από τα πρόσωπα που έθεσαν υποψηφιότητα.” πρόσθεσε ο Ευάγγελος.

Στη συνέχεια ολοκλήρωσε τις σκέψεις καθιστώντας σαφές πως: “Τα ποσοστά αποχής που μου ανέφεραν είναι όντως υψηλά αλλά τα θεωρώ τελείως φυσιολογικά. Ο απλός κόσμος κουράστηκε με την αναξιοπιστία των πολιτικών και σχεδόν πάντα τα πρόσωπα ανακυκλώνονται. Δε βλέπεις εύκολα νέους και άφθαρτους ανθρώπους. Έτσι φυσιολογικά τα ποσοστά αποχής θα μεγαλώσουν ακόμα περισσότερο. Εγώ ο ίδιος βασικά δεν ξέρω αν θέλω να ξαναγυρίσω Ελλάδα για εκλογές. Ίσως μόνο για διακοπές.”

Επόμενη, η Βρισηίδα (35 ετών), χημικός μηχανικός που πρόσφατα μετακόμισε στο εξωτερικό αλλά το μυαλό της είναι ακόμα στην Ελλάδα. “Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανα όταν ξύπνησα τη Δευτέρα το πρωί για δουλειά εδώ στη Στοκχόλμη ήταν να δω τα αποτελέσματα των εκλογών για τον δήμο Λάρισας. Σαφώς και με ενδιαφέρει πολύ τι γίνεται στον τόπο μου. Είναι μικρό το χρονικό διάστημα που λείπω από τη χώρα και ήδη την έχω πεθυμήσει, έπρεπε όμως να φύγω στο εξωτερικό για να εξελιχθώ στο επάγγελμα μου διότι η Ελλάδα δεν προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα για την ανέλιξη των μηχανικών, ιδιαίτερα όσον αφορά εγκαταστάσεις υποδομές και υλικά“.

“Αν δεν ήταν τα εισιτήρια τόσο ακριβά και δε δούλευα, μάλλον θα πήγαινα πίσω στην Ελλάδα να ψηφίσω. Είναι σημαντικό να το κάνουμε αυτό για να εκφέρουμε τη γνώμη μας. Εγώ ήξερα ποιον θέλω να ψηφίσω. Πάραυτα βλέποντας το ποσοστό αποχής δεν εξεπλάγην. Στην παρέα μου καμία από τις 4 φίλες μου δεν πήγε να ψηφίσει. Είναι όλες αγανακτισμένες από τη μη πολιτική βούληση στον τόπο, και πλέον η απόγνωση τις οδηγεί στη μη συμμετοχή“, συμπλήρωσε προβληματισμένη η Βρισηίδα, και ολοκλήρωσε την επικοινωνία μας.

Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις ανθρώπων όπως ο Χριστόδουλος (41 ετών), ιατρός στο επάγγελμα, οι οποίοι επιδεικνύουν ιδιαίτερο ζήλο για το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας ακόμα και αν δε βρίσκονται σε αυτήν. “Παρακολουθούσα ζωντανά τα αποτελέσματα από το κινητό μου με μεγάλο ενδιαφέρον για την πόλη που με γέννησε, την Αθήνα. Είδα ότι θα οδηγηθούν σε δεύτερο γύρο οι δημοτικές εκλογές. Τις θεωρώ πάρα πολύ σημαντικές εκλογές. Δύο φορές πιο σημαντικές και από τις βουλευτικές. Αφορά τον τόπο μας, τον τόπο που ζούμε και δεν γίνεται να μη συμμετέχει ο κόσμος, το θεωρώ κυριολεκτικά αδιανόητο. Δεν μπόρεσα να έρθω το προηγούμενο Σαββατοκύριακο στην Ελλάδα λόγω ιατρικού συνεδρίου αλλά αυτήν την Κυριακή θέλω να είμαι Αθήνα μόνο και μονό για να ψηφίσω”.

Στη συνέχεια μιλώντας ακόμα πιο αποφασιστικά αποφάσισε να εκφράσει μερικά καίρια ερωτήματα που τον ταλανίζουν: “Καταλαβαίνω ότι υπάρχει ένα κλίμα απαξίωσης, πως πολλούς πολιτικούς ο κόσμος τους κοιτά με δυσπιστία θεωρώντας τους αναξιόπιστους αλλά δεν γίνεται η αποχή του εκλογικού σώματος να είναι μεγαλύτερη από τη συμμετοχή. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι δεν έχουν γνώμη οι πολίτες για το ποιος θέλουν ή δεν θέλουν να τους κυβερνάει στον Δήμο τους. Αν είναι έτσι τα πράγματα, στο τέλος να σταματήσουμε να έχουμε εκλογές και να βγαίνει αυτόματα ένας άνθρωπος. Προφανώς αστειεύομαι και δεν είναι σοβαρή πρόταση αυτό που είπα αλλά ειλικρινά το λέω πρέπει να σεβόμαστε τους δημοκρατικούς μας θεσμούς και να τους αξιοποιούμε. Αλλιώς ποιο το νόημα να τους έχουμε κατοχυρωμένους συνταγματικά;”

Όπως διαπιστώνει κανείς οι Έλληνες του εξωτερικού δεν απέχουν πολύ στον τρόπο σκέψης με αυτούς του εσωτερικού της χώρας. Σε άλλους ανθρώπους υπάρχει έντονα το χαρακτηριστικό της αδιαφορίας εξού κιόλας το υψηλό ποσοστό αποχής στις εκλογές. Υπάρχουν οι προβληματισμένοι και αναποφάσιστοι που οφείλουν οι υποψήφιοι για τα αξιώματα της Πολιτείας και των Δήμων να τους πείσουν να πάνε στις κάλπες, αλλά υπάρχουν και αυτοί οι οποίοι είναι αποφασισμένοι σε κάθε εκλογική αναμέτρηση και ίσως τον θεωρούν μέσα τους ως έναν “ιερό θεσμό”…