Ρεπορτάζ-Φαρκαδόνα: Φέτος ο χειμώνας θα είναι δύσκολος…
Το συσσίτιο που σταμάτησε, οι αποζημιώσεις που δεν δόθηκαν και το μεγάλο ζήτημα της διαμονής...
Τα «κομμάτια» τους από την πρωτοφανή κακοκαιρία Daniel προσπαθούν ακόμα να μαζέψουν οι κάτοικοι στην Μαγνησία και στα Τρίκαλα.
Άνθρωποι που έχασαν τις περιουσίες τους μέσα στα λασπόνερα, οικογένειες που άφησαν τα σπίτια τους προσπαθούν με τις δυνάμεις που τους έχουν απομείνει να επιστρέψουν σε μία κανονικότητα που σίγουρα δεν θα θυμίζει τίποτα όσα ήξεραν πριν την θεομηνία.
Ένα από τα μέρη που καταστράφηκε εντελώς είναι η Φαρκαδόνα στα Τρίκαλα. Εκεί ακόμα μέχρι σήμερα τα προβλήματα είναι εμφανή. Οι άνθρωποι πηγαινοέρχονται καθημερινά από τη δομή ή όπου αλλού έχουν βρει στέγη μέχρι τα χωριά τους και προσπαθούν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Το συσσίτιο δεν υπάρχει και οι πρώτες αποζημιώσεις δεν έχουν δοθεί σε όλους τους κατοίκους.
Το μεγάλο ζήτημα είναι βέβαια το τι θα συμβεί τον χειμώνα, που όπως τονίζει ο Σ. Μ, κάτοικος της Φαρκαδόνας θα είναι πολύ δύσκολος καθώς πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται πως θα περάσουν τους επόμενους μήνες μέσα στα κοντέϊνερ του καταυλισμού.
Ο Σ. Μ όπως εξομολογείται στην Parallaxi: «μας πλημμύρισαν, μας έπνιξαν. Εμένα δεν πλημμύρισε ούτε το σπίτι μου ούτε το μαγαζί μου, μόνο λίγο στην είσοδο. Δεν μπορώ να πω ότι έπαθα ζημιά σε αντίθεση με τον πεθερό μου που έπαθε ζημιά πολλών χιλιάδων ευρώ.
Το μόνο ευτύχημα είναι ότι δεν θρηνήσαμε θύματα. Ήταν μία πρωτόγνωρη κατάσταση για όλους, το μισό χωριό δεν πίστευε πως η στάθμη του νερού θα φτάσει τόσο υψηλά. Όλοι πανικοβληθήκαμε. Ο Δήμος έκανε και κάνει ό,τι μπορεί με τα μέσα και τις γνώσεις που έχει. Όμως, από την αρχή είχαμε πλήρη εγκατάλειψη από την Περιφέρεια και το κράτος. Δεν υπήρχαν πουθενά. Η μεγάλη έκπληξη ήταν οι εθελοντές από όλη την Ελλάδα και η ανθρωπιά που υπάρχει, δεν περίμενα τέτοια μεγάλη ανταπόκριση»
Όπως αναφέρει σιγά σιγά οι κάτοικοι προσπαθούν να μπουν σε μία σειρά, όμως είναι ακόμα πολύ νωρίς καθώς τονίζει ότι οι ζημιές στο μεγαλύτερο μέρος του χωριού είναι τεράστιες και δεν μπορούν σε 1-2 μήνες να πουν «είμαστε εντάξει»
«Υπάρχει κόσμος που δεν έχει μπει καν στα σπίτια του για να τα καθαρίσει επειδή είτε δεν ήταν εδώ είτε δεν είχαν δυνατότητα. Η καθημερινότητα λίγο πολύ επανέρχεται. Μικρό χωριό είμαστε, το ρίχνουμε και λίγο στο χαβαλέ για να μην σκεφτόμαστε όλα αυτά. Μιλώντας επαγγελματικά γιατί έχω και κατάστημα είμαστε όπως ήμασταν και λίγο καλύτερα μπορώ να πω. Το μεγάλο κακό όσον αφορά τον επαγγελματικό τομέα είναι ότι έχουν σταματήσει αρκετές επιχειρήσεις την λειτουργία τους γιατί δεν μπορούν να δουλέψουν»
Χαρακτηριστικά επισημαίνει πως έχουν γίνει οι πρώτοι, οι δεύτεροι και σε κάποιους ακόμα και οι τρίτοι έλεγχοι. Βέβαια όπως σημειώνει δεν υπάρχει συντονισμός, ενώ πολύς κόσμος δεν έχει πάρει τις πρώτες αποζημιώσεις.
«Επίσης το συσσίτιο υπήρχε μέχρι πριν από μία βδομάδα, πλέον έχει σταματήσει. Δεν γνωρίζουμε τον λόγο που σταμάτησε και από ποιον. Ίσως να υπήρχαν κάποια προβλήματα για το ποιος θα φάει και που γιατί ο κόσμος έχει διασκορπιστεί. Έχουν φύγει σε γύρω χωριά, έχουν νοικιάσει σπίτια. Αρκετοί πήγαν στην δομή στο Κουτσόχερο, άλλοι μείνανε μέσα στη Φαρκαδόνα σε συγγενικά τους πρόσωπα. Κι δεν ξέρω αν υπήρχε καταγραφή για το ποιοι και πως θα φάνε. Υπήρχε το κλασικό πρόβλημα «εγώ δικαιούμαι, εσύ όχι. Εγώ δεν χόρτασα θέλω κι άλλο». Κι επειδή είμαστε όλοι γνωστοί εδώ, δεν μπορείς να έρθεις σε αντιπαράθεση»
Σύμφωνα με τον κάτοικο του χωριού το μέρος ακόμα δεν έχει καθαριστεί, ειδικά προς το τέλος εκεί που το νερό είχε φτάσει στα 5-6 μέτρα υπάρχουν ακόμα λάσπες πράγματα…
«Τα βασικά προβλήματα τώρα είναι το συσσίτιο, η ολιγωρία του κράτους όσον αφορά τις αποζημιώσεις και η διαμονή. Ο κόσμος έχει αφήσει τα σπίτια του και πολλοί θέλουν να τα φτιάξουν για να επιστρέψουν, παρά το γεγονός ότι οι επιτροπές λένε πως πρέπει να μείνουν 6-8 μήνες εκτός σπιτιού. Ο κόσμος δεν ακούει, ειδικά οι μεγάλοι άνθρωποι βιάζονται να μπουν. Η αλήθεια είναι πως δεν γίνεται να μένεις 16-17 χλμ μακριά – είναι σαν να είσαι σ’ ένα στρατόπεδο σε μία μονάδα αυτή η δομή που μένουν.
Θα είναι δύσκολος ο χειμώνας. Στα χωριά είναι πάντα δύσκολος και έχουμε προβλήματα. Απλώς φέτος πιστεύω θα είναι λίγο πιο δύσκολος. Το καλό είναι ότι ο κόσμος έχει βρει στέγη για να μείνει είτε σε σπίτια συγγενών είτε σε ενοικιαζόμενα είτε στις δομές που πήγαν. Δεν υπάρχουν άνθρωποι σε σκηνές ή στον δρόμο… Το θέμα είναι ότι περιμένουμε την αυτονόητα κίνηση του κράτος γιατί πρέπει άμεσα να αποκατασταθούμε σαν κοινωνία γιατί αλλιώς θα καταστραφούμε»
