Θα κάνεις ένα λασπόλουτρο;

Του Γιώργου Τούλα

Εικόνα: Γιάννης Κούρτογλου από τα Λασπόλουτρα στις Κρηνίδες

Στρίβοντας αριστερά στην Καβάλα, στο δρόμο για τη Δράμα, λίγο μετά τους Φιλίππους, κάντε μια στάση στις Κρηνίδες. Στην αριστερή μεριά, στα Λασπόλουτρα ένα παράξενο θέαμα σας περιμένει. Και μια παράξενη αίσθηση, που παρόμοια της δεν έχετε δοκιμάσει. Αφήστε τις αναστολές στην άκρη και μπείτε για λίγο στο τριπ ενός ιπποπόταμου. Από αυτούς που βλέπετε στα ντοκιμαντέρ να κυλιούνται στη λάσπη. Μονάχα που εσείς θα το δείτε αλλιώς. Τα spa, η τελευταία λέξη του life style, άλλαξαν τον τρόπο που βλέπαμε μέχρι πρόσφατα την περιποίηση του σώματος. Αν, το αλειφτείς με πατημένα σταφύλια γιατί ο μούστος κάνει καλό, είναι must και χρειάζεται να πληρώσεις μια περιουσία για να το κάνεις, ένα καλό λασπόλουτρο ήταν, είναι και θα είναι από την αρχαιότητα ένα εξαιρετικός τρόπος εναλλακτικής θεραπείας και ανανέωσης. Ακούγεται ακραίο; Μια δοκιμή θα σας πείσει.

Η ιδέα ενός λασπόλουτρου είναι αρκούντως αποκρουστική. Η αίσθηση της επαφής με τη λάσπη ακόμα περισσότερο. Ο χώρος είναι χωρισμένος στα δύο με ένα τεράστιο λευκό σεντόνι. Η μία γούβα προορίζεται για χρήση από άνδρες, η άλλη για τις γυναίκες. Εγκαταλείπεις τα ρούχα σου στα αποδυτήρια, παίρνεις την πετσέτα σου και κατηφορίζεις. Η πρώτη αίσθηση δεν είναι ενθαρρυντική. Το απόλυτο γκρίζο επικρατεί. Κρατιέσαι από τα σκοινιά της σκάλας και στη συνέχεια από τα σκοινιά στο εσωτερικό της γούρνας για να μη γλιστρήσεις. Η πηχτή λάσπη, το μπατάκι όπως το λένε εδώ, αυτή η γλίτσα που υπό διαφορετικές συνθήκες θα σιχαινόσουν και να την ακουμπήσεις γίνεται σιγά σιγά ένα με κάθε σημείο του σώματος σου. Αλλά με κάθε. Στην αρχή δειλιάζεις. Κοιτάς γύρω σου και παίρνεις θάρρος. Ένας κύριος γύρω στα σαράντα πέντε παίρνει λάσπη με τις χούφτες και τη ρίχνει με φόρα στα μαλλιά του. Αρχίζεις να βυθίζεσαι. Νοιώθεις μια αστάθεια στο βήμα και κρατιέσαι από τα σκοινιά. Τολμάς να ξαπλώσεις ανάσκελα και η λάσπη σε ανασηκώνει στην επιφάνεια. Το χώμα εισχωρεί σε κάθε μικρή κοιλότητα. Στις μασχάλες, στα νύχια, στα αυτιά. Νομίζεις πως θα κουφαθείς. Οι παλιότεροι κάνουν πλάκα. Έρχομαι είκοσι χρόνια εδώ και το δέρμα μου είναι σαν του μικρού παιδιού. Κύριε φωτογράφε βγάλε μια φωτογραφία από τα οπίσθια. Σόκιν ανέκδοτα. Πονηρά ποιήματα που σκαρφίζονται στη στιγμή. Φωνάξτε τον Ασκητή να μας μιλήσει για τη στύση. Συζητήσεις καφενείου. Πολιτικά. Η ακρίβεια. Στα σαράντα λεπτά η γούρνα αδειάζει. Είναι η ώρα για να μπουν άλλοι και να ανοίξουν τα νερά. Περιμένεις κανένα δεκάλεπτο έξω να στεγνώσει καλά η λάσπη. Ο ήλιος ξεραίνει όλο το στρώμα που καλύπτει το κορμί σου. Οι άνθρωποι μοιάζουν με ζωντανά γλυπτά. Νέα πειράγματα και αστεία. Μπαίνουν οι επόμενοι. Στην επιφάνεια το νερό έχει τη θερμοκρασία του ήλιου. Μέσα κρυώνει περισσότερο. Ανοίξτε τα νερά φωνάζει ο πιο ανυπόμονος στην αίθουσα που μοιάζει με το Άουζβιτς. Τεράστιοι σωλήνες διαπερνούν το ταβάνι. Ανοίξτε τα νερά, ακούγονται φωνές και από το Γυναικών. Αρχίζουν να τρέχουν νερά από παντού. Λίγο πριν σε ένα σκοινί όλοι προσπαθούσαν να βγάλουν τα χοντρά κομμάτια ξεραμένου χώματος. Εδώ, μονάχα με νερό για όπλο, προσπαθούν να απομακρύνουν το χώμα τουλάχιστον από τα περισσότερα βασικά μέρη. Τα νύχια είναι τα πιο δύσκολα σημεία. Λες και δούλευες χρόνια σε χωράφια. Νομίζεις πως θα μυρίζεις χώμα για πάντα. Οι ντόπιοι πληρώνουν τρία δύο ευρώ, οι ξένοι τρία. Για σαράντα λεπτά. Δεν αντέχεις και παραπάνω. Ένας κύριος που δουλεύει εκεί μας λέει πως όταν δεν έχει κόσμο κάθεται μέσα τρεις ώρες και μία κάτω από το νερό.

Δίπλα μπαίνουν οι γυναίκες. Μαζί τους και οι κοπέλες της παρέας που σιχαίνονται περισσότερο από μας. Οι συζητήσεις εδώ είναι πιο λάιτ. Οι πιο πολλές γνωρίζονται. Είναι γύρω στα εξήντα, μερικές σαραντάρες και μια έφηβη. Πότε φτάσατε, πότε θα μείνετε, ωραίο καλοκαίρι έκανε φέτος. Τρώω μόνο λαδερά και φρούτα. Η εικόνα άλλες φορές θυμίζει θρίλερ και άλλες κωμωδία. Και μερικές φορές μου φέρνει στο νου ταινίες με κρεματόρια. Όταν βγαίνεις ανακουφίζεσαι. Ειδικά αν είναι η πρώτη φορά. Εκείνο που τολμάς δύσκολα είναι να λερώσεις τα πολύτιμα μαλλιά σου. Που τόσες ώρες αφιέρωσες για να τα περιποιηθείς εσύ και η κομμώτρια σου. Και τώρα βουλιάζουν ανέμελα στο βούρκο. Πλάι πηδάνε που και που βατράχια που χάνονται στη λάσπη. Στην αρχή σοκάρεσαι. Μετά συνηθίζεις. Είναι θεραπευτικό μου λένε δυο ηλικιωμένοι. Δερματοπάθειες, ρευματικά, σπονδυλαθρίτιδες όλα γιατρεύονται. Απομακρύνομαι από τα βρομόνερα. Τριγύρω σε κάτι τροχόσπιτα, αυτοί που μένουν μέρες έχουν στήσει γλέντι. Μέχρι αύριο που θα ξαναβουτήξουν.

*Το Πηλοθεραπευτήριο Κρηνίδων βρίσκεται 17χλμ από την Καβάλα και 3 χλμ από τον οικισμό των Κρηνίδων. Διαθέτει κάμπινγκ με καταλύματα χωρητικότητας 165 ατόμων. Εστιατόριο και αναψυκτήριο. Περίοδος λειτουργίας: 1 Ιουνίου – 15 Οκτωβρίου. Τηλέφωνο: 2510 516162